Xesteira definitivo con nueva portada color marfil

Xesteira definitivo con nueva portada color marfil
Xornal Xesteira CPI VIRXE DA CELA. MONFERO XUÑO 2013 http://cpivirxedacelaxesteira.blogspot.com/
Editorial Dende o xa afastado ano 2008 non se edita a que en 1991 se fixo revista oficial do noso cole, Xesteira. Este ano rexurdiu a idea de sacar á luz un anuario onde se recollan as actividades máis significativas (que non todas, pois sería impensable) do ano académico na nosa escola do Xestal, facendo tamén referencia a actividades anteriores que merecen aparecer publicadas neste anuario que hoxe vos presentamos. É Xesteira nesta ocasión, como ben poderedes ver os nosos lectores, unha revista case “dixital” ou polo menos interactiva; ciencia e tecnoloxía son sen dúbida as armas coas que tódalas persoas nos deberemos armar dende agora. Por iso, veredes uns códigos que recoñecerán os máis avantaxados en tecnoloxía de cada casa; son os códigos QR, que representan no papel (material que nós reivindica- mos coa impresión desta revista, por gusto e tradición) dende páxinas web ata vídeos e cancións, o que permite dun xeito importante, ampliar os contidos desta revista a través da rede. Manifestamos, xa que logo, a utilidade e aplicación das famosas TIC (Tecnoloxías da Información e da Comunicación) no ámbito escolar e tamén no familiar. Ademais, esta Revista Xesteira terá especial importancia para os alumnos e alumnas de 4o ESO e PCPI, que este curso finalizamos unha moi bonita e importante etapa das nosas vidas que constituirá toda unha pegada nas nosas memorias, nas nosas vidas futuras e na nosa forma de ser; podendo sempre que nos atopemos polo mundo adiante, contar un conto, rir e manter as amizades que camiñaron ó noso carón durante máis dunha década, a primeira e quizais máis determinan- te etapa para nós. Outro dos aspectos ou intencións desta edición de Xesteira é levar ás familias (avoas, avós, tíos, pri- mas ...) o traballo que entre os muros do Xestal se realiza, por entender a Educación como a base do progreso das sociedades, única canle para acadar o desenvolvemento sostible, erradicar a pobreza, facer cumprir os Dereitos Humanos, velar pola Paz e convivir civilizadamente (algo que ata hoxe a duras penas se acadou). Entra neste momento o papel de Monferosolidario, o instru- mento de educación en valores e concienciación que funciona activa- mente no CPI Virxe da Cela dende o curso 2008/09 e contando con algún que outro precedente. Monferosoli- dario realiza a súa labor concibíndo- se como un colectivo da comunidade educativa do colexio e desenvol- vendo durante cada curso varios proxectos. Pero non só é Monferoso- lidario responsable do que se conse- guiu ata o de agora na escola do Xestal. Todo comeza nas aulas; nas sempre acolledoras aulas onde se sentaron antes ca nós outras persoas (en múltiples ocasións, parentes nosos) e onde impartiron clase grandes profesores. A innovación e afán de superación veñen definidos cos novos proxectos implantados, polo que poderedes ver —atent@s lec- toræs— (dispénsenme polo simbo- lismo gráfico) cómo se levaron a cabo os proxectos que puxeron a traballar a mestras e cativos/as do Xestal neste ano lectivo: Proxecto Río Lambre, Proxecto Abalar … Así mesmo, os nosos compañeiros de Educación Infantil apostaron pola ecoloxía e elaboraron papel reciclado; en 4o de Primaria preséntase dun modo orixinal a personalidade de Roberto Vidal Bolaño, identificámo- nos coa clave de humor dalgúns compañeiros de 3o de Primaria e con algunha que outra creación literaria produto da nosa imaxinación (valioso tesouro). Iremos parar á “Horta Máxica” despois de ler unhas cantas receitas recompiladas por 5o EP e pasamos por unha manchea de actividades (excursións, festivais, campañas, charlas ...) realizadas este curso para que, ao final, alguén deixe escapar unha lágrima ao chegar á sempre especial Despedida, dos compañeiros e compañeiras de 4o ESO e PCPI e tamén do curso xeral, o cal deixará determinada pegada ou determinadas impresións para toda a xente da Escola do Xes- tal, o colexio Virxe da Cela, que lembrará este curso. Rematamos presentando finalmente á Revista Xesteira como un instru- mento de rexistro, de apoio para lembrar o que marcou a dinámica duns cantos meses entre os muros máxicos (agora ben pintadiños) que sempre nos acolleron de bo modo. Recordaremos os fantásticos menús sempre sorprendentes (hai unha entrevista para indagar sobre esa “meiguería” que fan no comedor), os famosos semáforos de “Stop ruídos”, etc. etc. etc. Longuísimo etcétera … É importante reivindicar tamén a nosa razón para publicar esta revista por satisfacción propia, afirmación e reivindicación da Educación, o valor que se leva a desenvolver dende o curso 1975/76 no centro “Virxe da Cela” polo cal pasaron bastantes xeracións de Monfero, Irixoa e mesmo Vilarmaior. E poderíase desenvolver a partir dese sentimento de reivindicación un grande e clari- ficante texto, pero a persoa desiste de querer plasmar no papel todo o que sente nun esgotador intento, polo que rematamos esta presenta- ción —que para nós é bastante in- sulsa— pedindo auxilio, apelando ás mentes de cada persoa lectora desta revista que se axudará da súa experiencia na escola ou da dos seus achegados para ampliar todo o que o papel non pode conter. Así que ... FAMILIAS, LEDE ISTO COA AXUDA DOS FILLOS/NETOS/ SOBRIÑOS!!!!! Antonio González López. PÁXINA 2XORNAL XESTEIRA RECUPERACIÓN XESTEIRA FORMATO PAPEL Blogue Xesteira http://cpivirxedacelaxesteira.blogspot.com/
Concluíndo o meu quinto ano de coordinación do Equipo de Di- namización Lingüística, apro- veito o espazo que me brinda este xornal para botar unha olla- da atrás e reflexionar sobre este período. Sinalar os duros inicios, tratando de domesticar algo novo para min: actualizar- me e normalizarme na lingua galega (algo ao que non estaba afeita), revisar normativas, re- dactar proxectos, elaborar memorias, rexistrar facturas, plani- ficar actividades, etc. Moito esforzo pero unha grande re- compensa, xa que a travesía do EDLG nesta etapa foi moi frutí- fera, e así o mostra a noso blogue Xesteira (http:// cpivirxedacelaxesteira.blogspot.com). Presentamos trinta e seis páxi- nas a toda cor cargadiñas de textos e imaxes. Aquí atoparedes a memoria de actividades realizadas polo EDLG durante o presente curso académico, así como unha serie de colabora- cións de alumnos/as, profesores/ as e APA. Incluso aqueles/as que xa deixaron a nosa escola quixeron aportar o seu grao de area. Grazas a todos vós por facer real este soño. Non quixera rematar estas liñas sen destacar o esforzo titánico de Antonio González López (4º ESO) na súa particular teima por recuperar o espírito do anti- go Xornal Xesteira en formato papel. El é o autor da gran maioría dos artigos aquí publicados, e non so demostrou as súas destacadas dotes xornalísticas, senón tamén unhas grandes capacidades na coordinación, promoción e xestión deste proxecto. Agora as pegadas do teu paso polo CPI Virxe da Cela que- darán impresas para sempre. Verónica Dopico. Editorial do Equipo Dinamización Lingua Galega Sumario PÁXINA 3 XUÑO 2013 XORNAL XESTEIRA EDITORIAIS SUMARIO 1.- RECUPERACIÓN DO PATRIMONIO (p.3) Festas tradicionais: Magosto, Samaín, Antroi- do Xogos populares O noso patrimonio natural O noso patrimonio arquitectónico Guía de tradición oral Oficios tradicionais A nosa gastronomía 2.- POTENCIACIÓN DO GALEGO ORAL (p.8) Contacontos Videoconferencias O Xestal nas Ondas Rap en galego Teatro en galego Cámara…Acción!!! 3.- POTENCIACIÓN DO GALEGO ES- CRITO (p.10) Antonio Seijas conmemorando o Día do Libro Obradoiro de escritura creativa en lingua galega Letras Galegas II Concurso Preguntón O Día das Letras Galegas (4º primaria) 4.- CREACIÓN LITERARIA E ARTÍSTI- CA (p.14) Que pasaría se o noso colexio fose de chocolate? Concurso de portadas de libros A Horta Máxica 5.- OUTRAS ACTIVIDADES DESENVOL- VIDAS NO CENTRO (p.16) Un muro cargado de valores A nosa vida, a nosa paisaxe Microtoponimia Elaboración de papel reciclado Facendo xabón no laboratorio de Física e Quí- mica Semana Branca en Andorra MUNCYT e exposición Fundación Vicente Ferrer Visita múltiple a Ferrol Visita de Entreculturas Visita de Sasi Cutty e Yolanda Ferrer Charla Down Coruña Obradoiro Cruz Vermella Tapóns para unha nova vida Festival de Nadal Monferosolidario: un pequeño mundo posible onde se fai real a utopía Chegou o Abalar O que os alumnos/as pensan sobre o Abalar Outras formas de comunicación: o silbo canario Enquisa sobre as redes sociais Stop Ruídos: unha preocupación colectiva 6.- VARIEDADES E TEMPO DE LECER (p.24) Refráns As choivas no calendario Chistes e xogos Abecegramas Luces…cámara, pelis con Historia Outro xeito de entender as matemáticas Numerogramas Xesteira Films 7.- COLABORACIÓNS (p.28) O Val Xestoso en Xesteira O Xestal, un cole especial Un bicho no patio Notas desde a APA An Englishwoman in Xestal Nostalxia do Xestal Un partido de fútbol en desigualdade Os vermes de 1º de ESO Anécdotas da nosa vida Rafting, sesión “vermouth” e pemen- tos de Padrón Ao mal tempo…boa cara. 8.- NOTAS PARA UNHA DESPE- DIDA (p.32) O paso polo Xestal (I e II) Non nos esquecemos de vós… O tempo: marabillosa magnitude O poder evocativo da música Adeus a 4º de ESO Adeus a 6º de primaria Orla promoción 2012-2013
Recuperación da tradición do Samaín ou festa das cabazas. Todo o alumnado de educación infantil e educación primaria colaborou aportando a súa propia cabaza, decorada e "tuneada" para a ocasión. Nos corredores da entrada do cole puidéronse ver todas as propostas do alumnado, e por segundo ano consecutivo editáronse uns marcapáxi- nas combinando todas as fotogra- fías. Magosto Samaín O Magosto visto polo alumnado de 3º de primaria O magosto é unha festa na que se comen castañas e outras lambetadas. Os mozos e mozas xogan a tisnarse, cantan, bai- lan… Celébrase normalmente no mes de novembro. No noso cole celebrámolo o luns, 5 de novembro. Pola mañá, estivemos na clase escribindo un poe- ma relacionado co magosto e logo os alumnos de 3º,4º,5º e 6º curso fomos a unha visita guiada ao mosteiro de Monfero. Pola tarde estivemos no pavillón facendo xogos moi divertidos. A continuación, collemos os nosos cucuruchos e enchémolos de castañas para comer. Estaban ricas! Pasámolo moi ben. O pasado luns 5 de novembro o alumnado de 2º e 3º ciclo de educación primaria do CPI Vir- xe da Cela celebrou o Magosto nun escenario inmellorable: o Mosteiro de Monfero. Aprovei- taron esta ocasión para saír das aulas e recibir unha importante lección de apreciación e valora- ción do noso patrimonio cultural: a recuperación da tradición desta festa das castañas e a visita guiada ao mosteiro, unha xoia da arquitectura. Completaron esta xornada con actividades lúdicas: xogos populares que se desenvolveron nos arredores do mosteiro. Páxina 4XORNAL XESTEIRA Recuperación do patrimonio cultural e artístico O noso patrimonio inmaterial
Colorido, bailes, aplausos e calor humana para compensar o frío invernal que visitou o noso cole o venres 8 de febreiro. Unha exhibición das ideas e propostas de Antroido das diferentes aulas do CPI Virxe da Cela, desde os mais pequerre- chos, os nenos e nenas de infantil, até os xa case veteranos de 4º da ESO, pasando por todos os estadios intermedios. Premios para a mellor actuación, o mellor disfraz, o mellor grupo, e o Antroido 2013. E para rematar esta xornada lúdica, un delicioso “chiculate” con doces típicos do antroido que axudaron a comba- ter ola de frío polar... Antroido PREMIOS ANTROIDO 2013 -Premio mellor actuación: Gangstyle 3º ESO -Premio mellor grupo: 5/6 EP -Premio mellos disfraz: Iván de 3 anos -Premio Antroido 2013: Nucho e Nucha Programa das actuacións do Festival de Antroido EI: Canción dramatizada “Dime que fixeches”, Migallas 1º e 2º EP: Desfile con baile “Debaixo da figueira” 3º EP: Baile “Carnaval, Carnaval 4º EP: Baile “En el paro estoy” 5º e 6º EP: Canción e baile: “Animamos” 1º ESO: Coreografía “Limbo” e Rap da Paz 2º ESO: Grupo gatuno; Misses e Mis- ters 3º ESO: Gangstyle ; Nucho e Nucha 4º ESO: Parodia dos Paiasos; Coreografía “La mujer del pelotero”. Páxina 5 XUÑO 2013 Recuperación de festas populares e tradicionais. Magosto, samaín, antroido.
Paco Bañobre, da asociación ADEGA visitou o centro no mes de outubro e impartiunos unha charla ao alumnado da ESO onde nos falou da labor ou do campo de actuación xeral da asociación; mais centrándose no que certamente era o “punto do día”, presentounos e afondou sobre o “Proxecto Ríos” que a asociación leva realizando dende o 2005 nos ríos de Galicia coa colaboración e participación de persoas voluntarias e de alumnos/as de centros de ensino varios. Á parte de realizar estas tarefas, tamén fixemos limpeza do río recollendo algúns lixos (garrafas de plástico, un bidón de lata, algunhas bolsas de plás- tico e lonas …) que botamos ó colector de lixos do concello. Tamén tomamos, a modo de mostra, un anaco de alga e ob- servamos no lugar a vexetación da ribeira, algo no que non repa- ramos a cotío pese a que temos estes lugares e outros ríos preto de nós. Xogos tradicionais e populares O noso patrimonio natural O venres 10 de maio o sol amo- souse sen reparo para amenizar unha divertida xornada de xogos populares. Conformando un apartado do noso Proxecto de Fomento do Uso do Galego, a recuperación do noso patrimonio "inmaterial" levouse a cabo a través dunha iniciativa que partiu de Educación Primaria. O alumnado de 3º ciclo de primaria reuniuse no patio exterior para realizar esta xornada, a base de diferentes "estacións" con xogos populares e tradicionais como a carreira de sacos, a mariola, o xogo do pano, e outras. Os rapaces e rapazas pode- rán así contar con diversas alter- nativas para o seu tempo de lecer, agora que tan de moda están os xogos virtuais, as vide- oconsolas, o individualismo... non deixemos de lado estes xogos cooperativos, que aínda encima son moi saudables, xa que nos obrigan a utilizar mente e corpo... *** Se algún pensaba que as casta- ñas só servían para encher o bandullo estaba moi confundi- do, e velaquí temos un claro exemplo: no magosto deste ano os nenos de infantil e primaria puideron comprobar que se pode facer exercicio físico incluso empregando unhas simples castañas. De isto nos informa Ricardo, o profe de educa- ción física de primaria, e nos deixa unhas fotos. Páxina 6XORNAL XESTEIRA Recuperación de Xogos Tradicionais E populares Patrimonio arquitectónico e natural
Pensemos nun lugar de gran beleza, onde a natureza e o home están en total sintonía, pois seguramente alí poderiamos atopar un mosteiro . Iso é o que acontece en Monfero, que conta cunha das xoias patrimoniais da nosa Comunidade: o “Mosteiro de Monfero”. Coñecelo e o primeiro paso para valóralo, ao tempo que valoramos a nosa identidade cultural. Este é o principal obxectivo da primeira saída do novo curso escolar. O alumnado de 2º e 3º ciclo de educación primaria gozou del e da súa fermosa e triste historia (dado que na actualidade ten perdido moito do seu esplendor) grazas a visita guiada organizada en colaboración co Concello (o cal agradecemos a súa cola- boración). Con ela puidemos trasladarnos 500 anos atrás e imaxinarnos unha vida sen co- modidades, de moito traballo e esforzo colectivo. Igualmente comprendemos que a nosa paisaxe non é algo inalterable, que cambia co transcorrer dos anos influenciada polos usos e costumes dos homes e mulleres que nela conviven e que resulta imprescindible tomar conciencia do uso que dela facemos. Mª Camino Pereiro. *** Por outra banda, o alumnado de 4º da ESO na materia de música realizou un traballo de investi- gación sobre os muíños, inda- gando sobre o uso cultural destas construcións típicas da arquitectura da auga en relación co noso folclore, tomando como base a Muiñeira. O alumnado de educación infantil e primeiro ciclo de educación primaria do CPI Virxe da Cela visitou a Panadaría "Dos Reis", situado na veciña parroquia da Viña, coa intención de observar e participar en todo o proceso de fabricación dese alimento indispensable nas nosas mesas: o pan. Aquí tedes a crónica da súa experiencia: O pasado mes de Novembro os nenos e nenas de Infantil e 1º Ciclo de Primaria fomos visitar a panadaría “Dos Reis” na Viña. Alí aprendemos cómo se fai o pan e o pasamos bomba amasando un pouco. A masa pegábasenos moito nas mans pero coa fariña e coa gran axuda de Suso, Ángel e Sonia saí- ronnos uns boliños estupendos. Despois de tanto traballo convi- dáronnos a unha merenda fan- tástica: o pan con chocolate estaba delicioso!!! Encantounos esta visita. Moitas grazas por atendernos tan amablemente!!!! A nosa gastronomía O alumnado de 5º de primaria elaborou unha guía de receitas típicas da nosa gastronomía que está para chuparse os dedos… En palabras de Mª del Camino Pereiro González, titora de 5º de primaria, “A gastronomía forma parte do patrimonio cultural in”tanxible” dos pobos. Non só cobre unha necesidade biolóxi- ca, senón que tamén representa a paisaxe como recurso. Igual- mente, configurándose como elemento diferenciador dun estilo de vida que perdura de xeración en xeración sen necesidade de transcribirse. Cociña diaria e cociña festiva, que une xentes, palabras e feitos e que desde a clase de 5º curso de Educación Primaria do CPI Virxe da Cela queremos home- naxear coas receitas que as nosas familias foron atesouran- do en lumes e fogóns. O noso patrimonio arquitectónico Oficios tradicionais próximo, recollen información variadas (cantigas, coplas, re- fráns, adiviñas, contos populares, etc). Ano tras ano imos engrosando un arquivo docu- mental a base de textos, e ac- tualmente, grazas ás novas tec- noloxías, incluíndo rexistros audiovisuais (gravación de audio e vídeo empregando os telé- fonos móbiles). Guía de tradición oral Desde fai varios anos o Departa- mento de Música vén traballando na elaboración dun “cancioneiro”, para poder recuperar a memoria dos maiores, tratando de rescatar a tradición oral da zona. Os encargados desta tarefa son os alumnos/as de 2º da ESO, que, buscando informantes na súa propia familia ou no ámbito social máis Páxina 7 XUÑO 2013 Recuperación do patrimonio arquitectónico Patrimonio inmaterial Tradición oral Oficios gastronomía
As profesoras Yolanda Castro e Verónica Dopico foron convidadas no mes de novembro a presentar o proxecto Monferosolidario no programa radiofónico “A Fenestra Solidaria”, de Radio Fene. Posterior- mente, este mesmo programa emitiu varios potcasts elaborados polo alumnado de 1º e 2º da ESO refle- xionando sobre a paz, a solidariedade e outras temáticas vinculadas á educación en valores. Contacontos O Xestal nas Ondas Castilla, situada na Illa Decep- ción, na Antártida. Entre os militares e científicos que traballan nesta estación española atópase Xavier Cristobo, un aresán que, a parte de mergullar- se nas xélidas augas polares, leva anos inmerso no mundo da investigación biolóxica, sendo na actualidade o director do Centro Oceanográfico de Xixón. Veciño e amigo da nosa profesora aresá Yolanda Castro, aceptou a petición desta compo- ñente do EDLG para transportar a nosa lingua alende os mares, e con grande simpatía e coñece- mento, contestou cada unha das preguntas formuladas polos rapaces e rapazas da ESO, e, como non, ás de María Xosé Fandiño, a profesora de Cien- cias Naturais Xavier Cristobo recibiu os parabéns de todos asistentes a esta videoconferencia, e esperemos que este non sexa máis que o primeiro contacto dunha colaboración máis duradeira. Recorda Xavier que estás convidado a visitar o noso centro cando voltes a Galicia, e poder contarnos todas as túas aventuras e andainas ao carón dunha estufiña... Videoconferencias O martes 6 de novembro o alumnado de 3º e 4º da ESO tivo a oportunidade de descubrir novos avances da ciencia a tra- vés dunha videoconferencia. Neste ocasión déronse cita no paraninfo do IES Otero Pedrayo de Ourense cinco investigadores galegos, presentando conxunta- mente e on-line a conferencia co título "Facendo física de partí- culas polo mundo". *** Posteriormente, o 24 de decembro, conectámonos vía Skype coa base española Gabriel de Mahán, un simpático e avispado cativo dunha aldea de África que descobre un xeito moi singular para loitar polo dereito á educación de aqueles 61 millóns de nenos e nenas que, vivindo en diferentes áreas da xeografía mundial, non teñen a sorte e o privilexio de asistir a unha escola e aprender. A encargada de transmitir esta historia é Andrea Varela, unha rapaza de 1º da ESO que ten o don de contar contos, e que cautivou ao público asistente a estas sesións de contacontos, que a observaban boquiabertos e con mirada atenta. E para am- bientar este conto de "Mahán e a cadeira vermella" que mellor que realizar simultaneamente a acción de pintar unha cadeira de cor vermella para simbolizar a esencia do noso conto!!! Recordamos que este conto está inspirado na campaña de "La silla roja" lanzada pola ONG Entreculturas, que os textos foron escritos por María Pri- moy, outra rapaza de 1º da ESO, e que as ilustracións correron a cargo de varios alumnos e alumnas de 1º da ESO. *** Por outra banda, os contos tradicionais, os relatos de autor e os clásicos contemporáneos da literatura infantil e xuvenil ocu- paron o repertorio da sesión de contacontos ofrecida o 18 de marzo por Kalandraka, xa todo un clásico na nosa escola. Nesta ocasión “Os petos de Loreto” de Quentin Blake foi o fío condutor da sesión, a partires do cal fó- ronse fiando as demais historias. As melodías, compostas especialmente para cada relato, in- terpretáronse con instrumentos tradicionais e outros proceden- tes doutras culturas. Páxina8XORNAL XESTEIRA Potenciación do galego oral
O venres 19 de outubro, no pavillón polideportivo, todos os alumnos/as da ESO participa- mos nun obradoiro de “creatividade” que tres persoas viñeron impartir, como unha actividade proposta pola Depu- tación provincial que o noso centro acolleu. Foi este un obradoiro dinámico e interactivo no que todos/as tivemos algunha tarefa que facer. Á parte das explicacións que nos deron sobre a cultura Hip hop, que foi o tema de referencia que nos deron para “desencadear” ou “liberar” a nosa creatividade; tivemos que desempeñar labores dispares que pasan pola reflexión sobre a actualidade, a atención, descu- brimento e afondamento sobre a cultura Hip hop que a nós nos resulta afastada; o uso, a libera- ción e a busca da inspiración para as nosas calidades e com- petencias literarias, que tivemos que expor na confección dun pareado sobre temática social actual; expoñe-las nosas dotes na arte da pintura facendo un “graffiti” e, por último, dous compañeiros prestáronse voluntarios para unha demostración sobre a danza break-dance. Óscar Vidal e Daniel Vázquez, de 4o curso da ESO atrevéronse a facerlle competencia ás persoas encargadas de imparti-lo obradoiro. parecía posuída polo desexo irrefrenable do whatsapp (cando whatsapeamos?, cando?) Sara debeu de sufrir un ataque alérxi- co alieníxena, xa que cada cambio de roupa era o suplicio universal (Penélope Cruz sufriu algo parecido, pero despois de 8.765.941 cambios de roupa). Iago foi vítima dun xiro de personalidade malicioso!!! Na micromovie era "buenote", non "malote"!!!. Que "malote" se- ría… "buenote". Iván sentiu a presenza paranormal a través dunha garabata, que lle fixo sentirse "técnico municipal", O 30 de maio tivo lugar no CPI Virxe da Cela a gravación da micromovie solidaria. Durante a gravación déronse unha serie de fenómenos paranormais, que a NASA está a investigar nestes intres. Pablo sufriu algún proceso de permutación da personalidade...Críase un profesor!!! e o peor de todo é que empeñouse en poñer o xersei do profe de galego!!(non lle valía outro!!. Por riba 4 tallas máis grande.) Antía, pola contra, viña perfecta no seu papel de profe. ¡Qué clase, que glamour!! Andrea pero a cambio, esta presenza paranormal só lle permitiu rodar a primeira escena...logo, para clase!!!.Tódolos demais efectos secundarios os podedes ver no blogue de Monferosolidario. Por certo, acabo de recibir un whatsap dun ente alieníxena que di "o sdrme marciano dsparec kndo aprobds o crso.....a studr!!" Para nós foi un pracer vivir esta "experiencia paranormal" con todos e todas vós...e os nosos sinceros parabéns polo voso traballo solidario!!!. Ramón Molina e Ximena Valle. Rap en galego Cámara...Acción!!! da de efectos audiovisuais. Al- gúns/has de nós xa leramos o libro, pero os que non o fixeron puideron reparar no ben elabora- do resumo exposto na obra de teatro. Sería interesante, con todo, poder ver unha obra con varios personaxes e con cambios de escenario, máis dinámica; pero estivo ben. *** O 12 de novembro o alumnado de 3º ciclo e 4º curso de educa- ción primaria gozou dunha representación teatral no audito- rio de Narón. Representábase a obra Kafka e a boneca viaxeira. Teatro en galego O mércores 7 de novembro de 2012 os alumnos/as da ESO fomos ao teatro municipal de Narón a ver a dramatización do actor Cándido Pazó sobre a obra narrativa de Xosé Neira Vilas, “Memorias dun neno labrego”. Pese á sobriedade dos monólo- gos, o actor foi quen de realizar unha boa interpretación, de transmitir os sentimentos de Balbino, o protagonista, incluín- do disimuladas aclaracións entre a obra que aparentaban dotala á mesma dun dinamismo ameno. Este feito foi tan só unha ilusión creada polo actor pero que deu resultado. A obra ía acompaña- Páxina9 XUÑO 2013 FALANDO EN GALEGO GALEGO ORAL Este texto baséase nunha historia real acontecida a Franz Kaf- ka un ano antes da súa morte. Paseando por un parque de Ber- lín, o autor atopou unha nena que choraba desconsolada porque perdera a súa boneca. Para calmar a pequena, Kafka con- toulle que a boneca marchara de viaxe, e el, convertido en cartei- ro, tiña unha carta que lle leva- ría ao día seguinte ao parque. Durante tres semanas, o escritor checo estivo escribindo e levando cartas á mociña, narrando as peripecias da extraordinaria boneca deste todos os rincóns do mundo.
Ti coñeces o lugar das Croas en Doroña? Realmente non o coñezo. Como consegues facer libros de medo e que á xente lle gus- ten? As cousas transmítense se o estás facendo con ganas e paixón, se o fas pensando noutra cousa, nótase. Non fas un libro polos cartos, senón que o fas porque che gusta. Por iso a xente á que non lle gusta non o fai, porque tardas moitos meses en acabar o libro e ao final case non acabas gañando nada (cos meses que lle dedicaches). Poderías facer unha segunda parte deste libro? Si, pero tería que facer outra historia, por exemplo con Tareixa de protagonista. Que había debaixo da trapela? Iso xa nin o explica Agustín. Gústalle deixar o final aberto. El tamén me dicía que se el fixese banda deseñada non poñería o monstro na porta. Por que a cativa cambiaba de posición no gravado? Tamén o deixa á nosa imaxinación. Algunha parte desta historia está baseada en feitos reais? O anuncio da casa embruxada e o d a c a s a d e D o r o ñ a . Todos os sitios que aparecen no cómic son reais? Pois efecti- vamente, todos os sitios son auténticos, ata a casa embruxada, que é unha copia dunha desa zona. Ben, o único sitio que non é real é o bar. Por que decidiches basearte na novela de Agustín Fernán- dez Paz? Porque gañei o certame Castelao e alí coñecín a Agustín Fernández Paz e el encargoume que lle fixese os debuxos á novela. Que te inspirou para ser debu- xante? Buh ... moi complicado, é algo que fas desde neno, miña nai aínda garda unas follas onde eu debuxara as partes do corpo humano. Cantos cómics publicaches? Os primeiros que fixen para concursos non están publicados, os dous que teño publicados son “Un home feliz” e “Cartas de inverno”, aínda que xa teño un par deles a piques de rematar. Antonio Seijas conmemorando o Día do Libro Entrevista a Antonio Seijas Considerando tamén a importancia do Día do Libro, o ilustrador e escritor Antonio Sei- jas visitounos para presentar a súa obra dentro da literatura gráfica. Facendo este ano un acto especial para conmemorar o Día do Libro deste ano 2013, An- tonio Seijas, ilustrador e escritor, nova promesa para a literatura galega contemporánea; visitounos e impartiu unha exposición sobre a súa obra perante o alumnado da E.S.O. A actividade foi organizada pola Biblioteca Castelao e polo EDLG e foi filmada coa video- cámara do cole. A exposición na que Antonio Seijas (natural de Ares) nos mostrou o seu traballo artístico explicando motivos, inspiracións e con- tándonos cómo foi a súa tra- xectoria e a realización dos traballos; foi interesante dende o comezo ata o final. Algúns dos que tiñamos preparadas preguntas sobre a súa obra traballando sobre “Cartas de inverno”, adaptación ó cómic da novela de Agustín Fernán- dez Paz, ou sobre a obra “Un home feliz”, de autoría propia; interesámonos polos símbo- los, polos sutís significados adoptados polos pequenos detalles colocados polo autor. Ademais, a presentación destas obras de ilustración pode resultar máis atractiva polo feito de combinar as artes cun mesmo fin ou obxectivo de relatar, transmitir sentimentos ou sensacións, recrear ambientes . . . Guiar, en defini- tiva, a imaxinación de cada- quén mediante as directrices que son as dadas polo conxun- to da historia, pois remarcou Antonio Seijas que caben diferentes interpretacións dunha mesma historia dende diferentes puntos de vista: é a liber- dade imaxinativa de cada persoa, o poder de evasión ou soño, eses valores inherentes á arte que se viron tan ben reivindicados nesta xornada dedicada ao Libro. Páxina10XORNAL XESTEIRA galego escrito Banda deseñada Literatura POESÍA A editorial Kalandraka ofreceunos un obradoiro de escritura creativa en lingua galega basea- do na obra de Rosalía de Castro. Impartiuse o 10 de maio e os destinatarios foron os rapaces e rapazas de 5º e 6º de primaria. Obradoiro de escritura creativa en lingua galega
O pasado xoves, 16 de maio de 2013, tivo lugar no patio cu- berto da escola do Xestal un breve acto para celebrar os Maios e conmemorar o Día das Letras Galegas, dedicado este ano a Roberto Vidal Bolaño. Durante o acto houbo unha introdución na que o alumnado de Música de 4º ESO instru- mentamos un fragmento de “Santa María, strela do día”, cantiga de don Afonso X O Sabio. Ademais, nenos e nenas de Primaria fixeron uns bailes coa súa profe de Música aproveitando a ocasión. O acto rematou coa xa tradicional Danza das Fitas, bailada por alumnos/as de 4º da ESO. Outros acontecementos que tiveron lugar foron a entrega de premios, en primeiro lugar, do Concurso de Portadas de Libros; despois entregáronse os diplomas a gañadores, fina- listas e participantes na segunda edición do Preguntón. O profesorado da Biblioteca Castelao e do Departamento de Artes Plásticas fixo entrega de devanditos premios. Pódese facer aquí mención tamén ó aniversario de Daniel Vázquez (4º ESO), quen nesta data resultou agradablemente premiado como gañador do segundo posto do II Concurso “O Preguntón”; mais foron dúas alumnas de 6º EP quen acadaron o primeiro posto. Os resultados dos concursos refí- rense a continuación. Día das Letras Galegas 2013 interromperon a súa participa- ción, pero tamén hai que dicir que se tiñan algunha esperanza de levar un premio, en fin ... os que levamos algún premio agra- decémoslles que decidisen reti- rarse, aínda que así houbo menos emoción, faltou máis “sana competencia” (aínda que tamén é verdade que non ten moito que dicir un servidor, que quedou co seu compañeiro no terceiro lugar por “chiripa”, xa que houbo empate no segundo posto). Outro dos trazos que sempre identificará ó Preguntón polo simple feito de celebrarse en territorio español é o de que sempre se entregarán as respostas o día no que finalice o prazo (venres) xa que se responderon con desesperación, pero con eficacia, o día anterior (xoves). E que máis dicir? Pois que un participante que se cadra non ten máis ocasión de estar na lista do Preguntón anima aos profes da Biblioteca e colaboradores a seguir con esta tradición sempre enriquecedora, interesante e que aumenta o tránsito dos corredores do Xestal coa intriga das puntuacións e das respostas correctas, coas almas dos participantes pensando “a ver se non puxen unha burrada” ou “a ver qué nota sacamos”. II Concurso O Preguntón Parece que a Biblioteca Castelao adquiriu dende o curso pasado a tradición de celebrar o Pregun- tón tódolos anos, e este ano realizouse a segunda edición deste concurso consistente na procura de información en fontes bibliográficas co obxectivo de responder ás preguntas, formuladas polos profesores impli- cados, para así obter a maior puntuación posible. O ano pasado o concurso cons- tou de dez semanas de preguntas pero este ano foron unicamente sete. Hai que dicir que moitos dos que estaban inscritos no concurso non participaron ou Páxina11 XUÑO 2013 letras galegas Maios Premios Concursos GAÑADORES PREGUNTÓN 1º PREMIO: Las imparables: Tania Grueiro e Andrea Brage ( 6º EP). 2º PREMIO: Los leones: Adrián Allegue (3º ESO) e Daniel Vázquea (4º ESO); Pola corda: Pablo Medín e Manuel Santamariña (2º ESO). 3º PREMIO: Os respostóns: Óscar Vidal e Antonio González (4º ESO).
O Día das Letras Galegas polos rapaces/as de 4º EP Pola súa parte, os nosos compañeiros e compañeiras de 4o de Primaria explicáronlle a unha vella amiga qué é o Día das Letras Galegas: cál foi a súa orixe, a quén se lle dedica este ano …Todas estas cuestións veñen explicadas e ilustradas nas páxinas seguintes, en formato TBO. Páxina 12XORNAL XESTEIRA
Páxina 13 XUÑO 2013
de zume, colleron del e déronlle un pouco aos outros nenos. Axiña os nenos se recuperaron e todos o celebraron. Os profesores compraron máis chuches porque os nenos coméranas todas. Dende aquel día todos foron felices. E colorín colorete, polo ceo vai un foguete. Leonor Vázquez Veira . 3º E.P. Un día, despois dunha folga, os alumnos do CPI “Virxe da Ce- la” volveron ao colexio con moita gana de aprender. Cando chegaron viron que era de chocolate e entón os nenos empeza- ron a comelo, agás Sofía. Sofía era unha nena de nove anos aventureira, con moita imaxinación e intelixente. A ela era a única que non lle gustaba que o colexio fose de chocolate porque nese momento quería A creación literaria nesta edi- ción de Xesteira ven inaugurada cunha poesía e cun conto que nos faría a todos pensar sobre qué pasaría se o noso cole fose de chocolate ... Sería moi seguro que aumenta- ría o número de indixestións sufridas polo alumnado do Xes- tal e tamén habería negocio para os dentistas con tanta moa pica- da. Era unha vez un colexio chamado “Virxe da Cela” que era de chocolate. As ventás eran de chuches e tiña unha piscina de refresco. Un día chegou a febre do chocolate. Todos os nenos querían comer o colexio enteiro. Pouco a pouco ían enfermando. Os nenos de terceiro non enfer- maron, e como sabían a cura da enfermidade foron ó manancial aprender cousas novas. Sofía sabía quen fixera que o cole fose de chocolate: a bruxa Malopea, porque ela sabía poucas cousas e quería que os nenos en vez de estudar estivesen comendo, pois así saberían poucas cousas, como Malopea. Sofía colleu a súa lupa e foi a un muro a buscar o agocho de Malopea. Tocou uns ladrillos. De súpeto, apareceu un túnel subterráneo. Polo camiño había moitas trampas pero Sofía supe- rounas e atopou o agocho da bruxa. Entón tirouna ó caldeiro de lambetadas que estaba ao lume, dixo o contrafeitizo e o agocho de Malopea derrubouse. Sofía escapou xusto a tempo. Ninguén do cole se acordaba de nada, agás Sofía. Foron á clase e colorín colorado esta historia xa ten rematado. Tania López Sande. 3º E.P. Que pasaría se o noso colexio fose de chocolate? Concurso de portadas de libros PÁXINA 14XORNAL XESTEIRA CREACIÓN LITERARIA E POÉTICA Creación artística AZUL Azul é o ceo, azul é o mar, azul é a flor azul é a bolboreta que vexo pasar. Azul é o paxariño que aprende a voar e azul é o peixe que nada no mar. Leonor Vázquez Veira. 3º de Primaria. Todo o potencial artístico e creativo do noso alumnado deixou- se ver a través do concurso de portadas de libros organizado polo departamento de plástica. Aquí tedes unha mostra: Mención especial do xurado: aulas de infantil. Mención especial do xurado: Adrián Caamaño Rico. Premio do 1º ciclo de EP: Antía López Teodosio. Premio do 2º ciclo de EP: Candela Campello Fernández. Premio do 3º ciclo de EP: Sara Otero Fernández. Mención especial do xurado: Martín Cortizas Suárez. Premio da ESO: Nerea Couceiro Gómez. Premio deseño infográfico: Bibiana Blanco Parga. Adrián AntíaBibiana Candela Martín Nerea Sara
A historia que a continuación presentamos xurdiu na aula de 5º curso de Ed. Primaria do CPI Virxe da Cela durante o curso 2012/2013. A narración dos feitos foi reali- zada por Laura Vila Picallo e as ilustracións por Aldara Pita Pico. Segundo a súa titora, Mª del Camino Pereiro González, “ambas representan o espírito de superación e de colabora- ción, a capacidade de aprender a aprender e a autonomía e iniciativa persoal que impreg- nan todas as nosas actuacións”. Pois xa saben os lectores/as: o final aberto apela á imaxinación de cadaquén. Sen dúbida a rapa- zada de 5º traballou a conciencia. Recordade que este mesmo grupo foi o encargado da com- pilación das receitas para o traballo de investigación de A Nosa Gastronomía. A horta máxica PÁXINA 15 XUÑO 2013 COLABORACIÓNS DO ALUMNADO DE 5º PRIMARIA TRABALLO EN EQUIPO COOPERATIVO CREATIVIDADE Como todos os domingos pola mañá, a avoíña Pepiña saíu da súa pequena casa. A avoíña Pepiña é baixa, gordiña, ten ollos pequenos, moitas engurras na cara e o seu cabelo é de cor grisácea. Hoxe Pepiña leva posto un vestido laranxa con puntos verdes e vermellos, uns guantes azuis e un mandil branco con dous grandes petos. A súa casa é de cor azul ceo, está situada ao carón da estrada, iluminada por un gran farol e cunha pequena horta á esquerda e un fermoso xardín á dereita. Todos eles rodeados dunha valla azul escura. Esa mañá ao saír da casa dirixiuse ao xardín. Alí estaba a bruxa Maruxa. A bruxa Maruxa é baixiña, gordecha, de face colorada, beizos vermellos e cabelo gris. No seu nariz ten unha verruga. Leva posto un vestido negro e de cola, un sombreiro picudo a xogo, uns zapatos vermellos e as súas medias son de moitas cores. Pepiña, que é moi simpática, díxolle a Maruxa se quería axudarlle co xardín. Esta aceptou encantada, pero Maruxa é un pouco desastre, botou unha poción máxica na horta. Entón naceron un montón de herbas. Como Pepiña ten moita paciencia e é moi boa e traballadora comezou a arrincalas. Maruxa deuse de conta da torpeza e gardou a poción no seu peto e tras despedirse cun par de bicos, volveu á súa. Pero o feitizo xa estaba no xardín de Pepiña, e de súpeto converteuse nun xigantesco elefante, logo nunha formiga… Así estivo toda a noite, transformándose en mil cousas. Coa chegada do día, volveu converterse de novo nun xardín. Á mañá seguinte Pepiña foi plantar repolos á horta, pero de repente … a horta con- vertérase nunha xirafa, que ao ver a Pepiña, asustouse e saíu correndo con Pepiña enriba dela. A xirafa ao saír correndo cruzouse coa bruxa Maruxa, que tropezou coa xirafa e quedou co cu na boca do animal. Cando aquilo parecía unha situación cun final tráxico, a xirafa transformouse nun golfiño, logo nun coche de Formula 1, que Maruxa conduciu ata regresar á casa. Xus- to cando aparcou o vehículo ao pé da casa, o coche converteuse na horta de Pepiña. A partir dese momento, a horta e o xardín deixaron de transformarse. A bruxa Maruxa aseguroulle a Pepiña que o feitizo só duraba 24 horas. Así que a mañá seguinte Pepi- ña puido volver plantar os repolos. Todo foi ben… ata que a Maruxa se lle ocorreu outro feitizo. E a ti que che parece? Queres continuar a historia?
en valor dunha paisaxe cultural propia, onde os usos, costumes, tradicións e singularidades patrimoniais están en íntima relación coa natureza e que non so estaban deseñadas para este proxec- to, senón que xa estaban inmer- sas na idiosincrasia do propio centro. Falamos de actuacións como a implicación, participa- ción e colaboración docente co medio no que actúa, identifica- ción, catalogación e difusión de elementos patrimoniais de primeira orde (ilustración do muro exterior do centro, microtopóni- mos, flora, fauna, gastronomía, Participando no programa “Doce meses, doce paisaxes” do Plan Proxecta, fomos seleccio- nados como representantes no I Encontro Ibérico de Xóvenes pola Sostenibilidade e a Paisaxe como recoñecemento polas experiencias realizadas no con- texto escolar en prol dun mellor coñecemento da paisaxe próxi- ma e da concienciación do seu valor natural, cultural, emocio- nal e económico e como ferra- menta para acadar un territorio máis sostible. Levamos a cabo actividades que buscaban o coñecemento e posta xogos populares, trivial da natureza, ruta de sendeirismo …), análise de problemáticas (incendios forestais, conserva- ción do medio, eco-clases …) e difusión de experiencias (blog A nosa paisaxe, a nosa vida: http:// paisaxevida.blogspot.com.es/) sempre dende a colaboración activa e colaborativa da comunidade educativa (alumnado, docentes e familias). O profesorado coordinador da actividade (Departamentos de Ed. Artística e de Ed. Física e titoras de 4º e 5º de Ed. Primaria. Un muro cargado de valores A nosa vida, a nosa paisaxe. A finais do curso pasado e a comezos do presente curso todo o alumnado do CPI Virxe da Cela armouse de pinceis e botes de pintura para decorar o muro que rodea a nosa escola. Unha iniciativa de Merecedes Dosinda Sánchez e Marta Novo, profesoras que imparten Plástica en EI e ESO respectivamente e que coordinaron todo o proceso de decoración deste elemento ar- quitectónico, dividíndoo por tramos e repartindo as parcelas entre os diferentes cursos e eta- pas. Cada grupo aportou as súas ideas e bosquexos, baseándose na idea de “A contorna”. O resultado é fantástico, non so pola calidade artística do mesmo, senón pola mensaxe solidaria contida no conxunto das imaxes, que falan do cooperati- vismo, da axuda mutua, da cultura da paz, e do respecto e con- servación do noso patrimonio. http:// paisaxevida.blogspot.com.es/p/ pintando-o-muro.html Páxina 16XORNAL XESTEIRA ACTIVIDADES DESENVOlVIDAS NO NOSO CENTRO
A continuación preséntansenos as conciencias ecolóxicas dos nenos e nenas de cinco anos en Educación Infantil, quen coa súa mestra Gloria fixeron papel reciclado; parte do mesmo orna- mentado con materiais tamén reciclados: os restos de afiar as cores. Así mesmo, contamos coas ilustracións do proceso, amén das fotos. *** Os nenos e nenas de Infantil sabemos o importante que é reciclar para conservar o medio ambiente. Por iso na nosa aula fixemos este taller de reciclado de papel. Aquí vos deixamos unha mostra do proceso. Despois de cortar o papel e de mesturalo con auga, o paso seguinte foi o de bater e obter a pasta de papel. Pasa o tempo e a cousa vai tomando forma … Agardaremos vindeiros anos para ver un mu- ral de papel reciclado avivando os corredores do Xestal. Quen pode imaxinar a magnitude da paciencia dos nosos com- pañeiros durante o secado do papel? Agora queda recoñecer o traballo dos nosos compañeiros e compañeiras de cinco anos e animalos a continuar realizando este tipo de experiencias, xa que o saber non ocupa lugar e, quen sabe! Se cadra hai que poñer en práctica estas técnicas cando o papel escasee … innovación, agora con fins soli- darios; elaboramos unha segunda remesa de xabóns para ven- Abordando o tema das reaccións químicas nas clases de Física e Química de 4o da ESO ao final do 1o trimestre, os seis alumnos que conformamos o grupo de F.Q. neste ano académico; dis- puxémonos a elaborar unha primeira remesa de xabón coa profesora María José Fandiño, de CC.NN. Por tratarse da primeira ocasión, só fixemos unha cantidade para autoconsumo, debidamente adornada con cores e aromas. Poderedes ver a receita que nos deu a profesora no blog da Revista Xesteira. Proximamente, xa con experiencia e se cadra cun chisco de der na recadación do anual Ras- tro solidario, en colaboración con Monferosolidario. Elaboración de papel reciclado Facendo xabón no laboratorio de Física e Química tes aos seus avós/as, veciños/as e outras xentes que aínda gardan na biblioteca da memoria unha grande cantidade de nomes de regatos, leiras, fontes, etc. Utili- zan como método a entrevista oral, e completan este proxecto con instrumentos tecnolóxicos como os mapas de Google Earth. Microtoponimia En relación co proxecto “Doce Meses, Doce Paisaxes”, e para que as verbas non queden es- quecidas, o alumnado de 1º da ESO está facendo por terceiro ano consecutivo un interesante traballo de recuperación da microtoponimia da zona na materia de Proxecto Interdisciplinar. Para iso toman como informan- Páxina 17 XUÑO 2013
Nin as ameazas de mal tempo nin a propia choiva nos impediron cumprir a nosa “misión” en Ferrol. Continuando xa coa tradición do centro, fomos a levar os alimentos recollidos na Operación Quilo á Cociña Económica. Monferosolidario é activo, e estes aplausos a esta labor nosa de cooperación e acción solidaria dannos ánimos para continuar con igual forza e entusiasmo (se non cabe máis) que ata agora o fixemos. Sen dúbida enriquecedora a labor, a visita e a charla. Acto seguido a esta primeira parte da visita, dividímonos os grupos de 1º e 2º ESO e 3º e 4º O alumnado do primeiro ciclo foi visitar o Museo Naval de Ferrol, natural e obrigada visita nunha cidade do mar como é Ferrol e pola nosa parte, os alumnos e alumnas de 4º. ESO levamos a un ou varios compañeiros de 3º a visitar as rúas do centro de Ferrol para contemplar a obra arquitectónica de Rodolfo Ucha Piñeiro, expoñente do Modernismo en Ferrol e que deixou fonda pegada nestes barrios. Outra das labores de Monferosolidario, a quen nós representamos nesta visita, foi o de entregar os tapóns de plástico da campaña “Tapóns para unha vida nova” en Seur. Semana Branca en Andorra Visita múltiple a Ferrol O 5 de outubro os rapaces/zas da ESO acudimos a unha excursión para visita-lo recentemente inaugurado MUNCYT (Museo Nacional de Ciencia e Tecnoloxía) na Coruña, e a exposición “Mulleres: a forza de cambio na India” da F.V.F. As Xardíns de Méndez Núñez albergaron a exposición móbil da Fundación Vicente Ferrer, “Mulleres: a forza de cambio na India”, que trataba sobre o papel da muller na India, sobre todo no rural. O espírito emprendedor, o afán de progreso, superación e de cambio social para reafirmar a identidade feminina cara á igualdade na India vense repre- sentados polas sete mulleres das que se nos falaba na expo- sición. MUNCYT e exposición da Fundación Vicente Ferrer Ao igual que hai dous anos, o Departamento de Educación Física organizou a Semana Branca de deporte na neve, en concreto, fomos esquiar. O sá- bado, 14 de xaneiro de 2012, dezaoito alumnos e alumnas de toda a ESO do CPI “Virxe da Cela” marchamos nun autobús, con ganas de ver mundo, cara ó Principado de Andorra. As anécdotas son moitas, e lem- brarémolas cos vídeos e as fotos. A espectacular caída de Adrián Allegue e Cintia, o fallo de tracción da Kawasaki (algo que só entendemos os que fomos), o ataque de bólas de neve ós profesores, as gargalladas no comedor do hotel e no corredor, o balneario, o que nos rimos cos reloxos, o que nos rimos do sono dos demais no autobús (na viaxe de ida, os que nos rimos maioritariamente fomos Adrián Carballeira, Óscar Vidal e mais Antón, porque non durmimos) pois algún tiña o sono moi pro- fundo. Excepcional, inesquecible… Non se poden definir as experiencias que alí tivemos, o ben que o pasamos nas pistas, no hotel, no balneario, no bus, o moito que nos rimos e o que aprendimos… Penso que xamais nos esqueceremos da Semana Branca . Páxina 18XORNAL XESTEIRA ACTIVIDADES EXTRAESCOLARES VIAXES EXCURSIÓNS FESTIVAIS
A asociación “Down Coruña” visitounos o martes 19 de marzo de 2013, por segunda vez, xa que xa viñeran o ano anterior. Con simulacións situa- cionais estratéxicas, algúns dos voluntarios se puideron sentir do mesmo xeito que unha persoa con discapacidade se pode sentir. Sobre estas simu- lacións, é moi importante decatarse cáles son os factores que crean esas situacións, posto que de forma involuntaria, as persoas podemos crealas facilmente e moitas veces mesmo con boa intención. Visita de Entreculturas Down Coruña da exposición que a FVF tivo na Coruña este mesmo curso: “As mulleres, a forza de cambio na India”). Moitas das preguntas que se formularon buscaban a comparación coa nosa cultura e sociedade para entender mellor a vida na India e tódolos seus trazos culturais, tanto os máis distintivos como as curiosidades ou detalles non menos impor- tantes. Contando con vindeiras visitas, dáselle un cordial saúdo, mantendo esa gran liña de colabora- ción entre Monferosolidario, a Konampali School e o resto da FVF. Visita de Sassi Cutti e Yolanda Ferrer O martes 9 de abril tivemos unha visita esperada. Sassi Cutty e Yolanda Ferrer viñeron como representantes da Funda- ción Vicente Ferrer mantendo a especial relación que a mesma mantén co noso centro dende os inicios de Monferosolidario. En ocasións anteriores foi Lancy Dodem o que veu como primeiro neno apadriñado pola Funda- ción, mais este ano veu Sassi Cutty, quen tamén estivo relacionado coa Fundación dende a súa nenez. Nesta ocasión a charla proferida tratou da cultura india e falouse tamén da situación das mulleres no país (lembrémonos do título De novo, mantendo firme o noso compromiso solidario e a colaboración con diferentes ONGD, recibimos a Sandra e Xosé Luís, da ONG Entrecultu- ras, coa que traballamos desde o noso centro dende os comezos de Monferosolidario e da longa labor solidaria que desenvolve- mos ata hoxe e que mantemos vixente. Foi unha grata visita de presentación. Pese á pouca pre- paración pola nosa parte, foron contentos, xa que nos informa- ron sobre o encontro da rede de xoves de Entreculturas, que tiña lugar este sábado 10 de novembro e cuxa crónica achegan as asistentes. Informáronnos, ase- made, da grande labor deste inicio de curso: “La silla roja”, ou “A cadeira vermella”, que trata de aborda-lo problema da non escolarización dos 61.000.000 (sesenta e un mi- llóns) de nenos e nenas que neste ano académico non teñen acceso ás aulas nin á educación, e que deberán sufrilas conse- cuencias do futuro que lles espe- ra coa carencia dos coñecemen- tos básicos que todos nós temos. Naturalmente, o noso centro participará nesta actividade. Selamos, deste xeito, as nosas relacións un ano máis con esta organización. Destacaban San- dra e Xosé Luís que xa tiñan unha boa relación de amizade coas nosas profesoras, o que mellora a labor de Monferosoli- dario e o noso grao de implica- ción. A visita foi o pasado mér- cores 31 de outubro. PÁXINA 19XORNAL XESTEIRA Actividades Solidarias Charlas Obradoiros Cruz Vermella Para completar a xornada do V Ras- tro Solidario, contamos coa visita da Cruz Vermella de Betanzos, para impartir unha charla ao alumnado de 4º, 5º, e 6º de primaria e da ESO sobre o tema “ Pobreza e exclusión social”, amosando as diferentes ini- ciativas que se están levando a cabo na Cruz Vermella de Betanzos, moitas delas para paliar as necesidades de moitas familias que se están a ver nunha situación de emerxencia eco- nómica coa presente crise na que estamos inmersos. Os 742 euros que se recadaron do Rastro foron destinados a esta ONG, quen agrade- ceu o noso esfrozo nesta causa solidaria. Tapóns para unha nova vida Unha imaxe vale máis que mil palabras. O alumnado de primaria posa cunha pila de tapóns de plástico que foron xuntando durante todo o curso, sensibilizados por Begoña, a súa profe de reli, que lles falou da importancia deste pequeno e valioso xesto para axudar a outros nenos/as que grazas a este apoio pode- rán sufragar os custosos gastos das súas enfermidades.
decoración, da colocación, da presentación ... Pero con grandes expectativas e frutíferos resultados, a dilixencia marcou a dinámica das preparacións. Cun gran esmero e afán de calidade, todo foi coidado e estima- do para reafirma-la calidade dos nosos eventos e para engrande- cer a sona da nosa escola. Eran estas as intencións expresadas Durante a tarde do xoves 20 de decembro de 2012, despois do fabuloso xantar de Nadal que nos prepararon na cociña con esmero; unha revolución trans- formou o comedor escolar no Salón de Actos do C.P.I. “Virxe da Cela”, onde o día seguinte tería lugar o Festival de Nadal tan esperado por todos. Algúns pendentes de ensaiar as súas actuacións, outros ocupados da por moitas persoas, como no caso de Teresa Losada, profesora encargada dende xa hai anos das actividades extra escolares e complementarias do centro. Ademais, este mesmo día, a felicitación de Nadal coas postais gañadoras do Concurso de Postais de Nadal aportoulle cor á xornada de véspera do tan agardado Festival de Nadal. Festival de Nadal Preparando o Festival de Nadal Como unha verdadeira tradición recuperada neste centro, o Festi- val de Nadal rexurdiu en data de 21 de decembro de 2012 con gran forza, esmero e prepara- ción por parte dos seus vincula- dos. Despois dunha tarde de xoves preparando escenario e demais ornamentos, a calidade do Festival de Nadal do C.P.I. “Virxe da Cela” superou as expectativas. Un longo programa de actua- cións presentado por Lucía Ote- ro e Daniel Vázquez fixo deste un evento dinámico e sorpren- dente, pois houbo na súa maio- ría, moitas e dispares felicita- cións de Nadal e Aninovo 2013. É de boa fe recoñecer o traballo de tódolos grupos que actuaron, pero acentuando actuacións como a de 6º de Primaria ou a de alumnas de 1º e 2º da ESO que cantaron. Entre tódalas actuacións, vímolas tradicionais, coma o Belén vivente interpretado por alumnado do 1º ciclo de E.P. e outras que se viran con anterioridade pero que foron recuperadas dende xa hai anos polo alumnado do 2º ciclo de E.P., que recitou unha poesía (3º) e narrou un conto de Nadal (4º) rematado con atentos agra- decementos e recoñecementos. A orixinalidade marcárona nesta ocasión os de 5º, cun espectácu- lo visual con caixas que amosou unha estampa. Falamos de tradi- ción, orixinalidade ... Pero como xa dixemos antes, a sorpresa foi marcada por 6º de E.P. coa súa combinación da panxoliña galega e do “Gangam Style”, cunhas coreografías traballadas e moi ben exhibidas ó público. Tamén temos que facer mención do mérito dos máis pequenos, que subiron ó escenario a de- mostrarnos as súas dotes de canto, pero que realmente foron vehementes á hora de dárllelas cartas aos Reis Magos de Orien- te para cumprir os seus desexos. O señor Papá Noel, que visitou a escola do Xestal o día anterior, durante o marabilloso xantar de Nadal que nos prepararon os nosos cociñeiros; este home das nevadas terras do Norte é esti- mado mais, por así dicilo, os cativos de Irixoa e Monfero téñenlle máis fe e respecto ós Reis Magos, que como son tres, sempre veñen máis cargados. As derradeiras actuacións fixeron pequeno o escenario, pero así mostrouse a calidade do mesmo, que soportou o peso de toda a ESO sobre os seus alicer- ces. Un fermoso canto en fran- cés cun solo interpretado pola voz da nosa presentadora, Lucía Otero, e unha actuación instru- mental da moi coñecida “Jingle Bells” pecharon as actuacións. Antes da despedida elaborada por Lucía Bouzón e Sandra, de 4º ESO, tivo lugar a entrega de premios do Concurso de Postais de Nadal e do Certame Litera- rio; ámbolos dous concursos realizados anualmente e con premios entregados nestas datas. Despois da visita dos Reis Ma- gos, alumnos/as de toda a ESO recollémolo salón de actos. Cumprimos a tradición un ano máis e expresamos na nosa ma- ioría a intención e vontade de que continúe coa mesma regula- ridade durante toda a historia deste colexio. PÁXINA 20XORNAL XESTEIRA FESTIVAL DE NADAL
Cando algo funciona a xente trata de buscar a receita, descubrir todos os ingredientes, desde os máis básicos ate eses pequenos elementos que lle dan o puntiño de graza e aportan identidade. Nós poderíamos encher liñas e máis liñas con teorías, explicacións, xustificacións, metodoloxías, todas esas capas que revisten o proxecto Monfe- rosolidario. Pero antes de nada queremos desvelar a nosa fór- mula máxica e compartila con todas as persoas interesadas na educación para o desenvolvemento, non queremos manter unha fórmula oculta como a da “cocacola”, xa que o mundo precisa da proliferación de proxectos da mesma natureza. Esa fórmula maxistral é a combina- ción de dous elementos moi simples pero imprescindibles: o compromiso persoal e as gañas de facer. Un é o motor de arran- que e o outro a enerxía que ali- menta. O laboratorio é a nosa escola, o CPI Virxe da Cela, e as enxeñeiras as profesoras de Educación para a Cidadanía e Relixión . Esa é a semente, e por suposto fan falta unha serie de condi- cións axeitadas para que poda xerminar e dar os seus froitos, ao igual que unha boa dose de sorte para estar no lugar preciso e no momento axeitado: unha escola pequena con un alumnado moi especial, o apoio da dirección do centro, e todas as axudas que chegaron desde o exterior. Comezando por tanto cunha simple colaboración entre dúas docentes e realizando ac- cións puntuais co alumnado da ESO (curso 2008-2009), o proxecto Monferosolidario foi cre- cendo e o seu campo de acción acabou ampliándose ao resto de niveis educativos impartidos no centro (EI, EP) á par que au- mentando o número de colaboradores (outros departamentos, biblioteca escolar, EDLG, etc.). En marzo de 2009 decidimos crear un blogue e esta platafor- ma dixital ofreceunos a posibilidade de levar un rexistro conti- nuo, darlle visibilidade, unidade e identidade ao noso traballo, e supuxo unha especie de cerimo- nia de bautizo do noso proxecto. O blogue, aparte de conter diversos recursos didácticos, sér- venos para recoller os comenta- rios, reflexións e suxestións do noso alumnado e doutros usua- rios/as que atoparon nel un espazo interesante centrado na da educación en valores e na edu- cación para o desenvolvemento. Non nos esquecemos da importancia de verse, recoñecerse e saberse partícipes como un feito necesario para a creación dun certo sentido de identidade. Para os nosos alumnos/as Monferoso- lidario é unha marca rexistrada, unha forma de vida, unha especie de “tribo urbana” que fai da solidariedade e do compromiso o seu lema, que está representa- da por un logotipo, ten a unha mascota, a súa propia radio e outros elementos dun imaxina- rio común. Verónica Dopico. Monferosolidario PÁXINA 21 XUÑO 2013 EDUCACIÓN EN VALORES Monferosolidario: Un pequeño mundo posible onde se fai real a utopía É para Entreculturas un grandísimo pracer e unha honra contar un recunchiño nesta vosa revista para dar as grazas. Grazas aos rapaces e rapazas do CPI Virxe da Cela por ser parte da Rede Solidaria da Mocidade de Entreculturas. Grazas por encher ano a ano a Rede de tanta alegría, participación e agradecemento. Grazas ás súas docentes, Veróni- ca e Yolanda, por crer en nós e no noso labor educativo e por compartir a firme crenza de que un mundo mellor só se acada colaborando xuntos, tendo unha utopía común e loitando xuntos para acadala. Grazas a toda a comunidade educativa do CPI Virxe da Cela polo seu compromiso e por deixarnos compartir con vós este grandísimo e especial proxecto chamado Monferosolidario, que tanto nos ensina e, sobre todo, fainos seguir cren- do que outros mundos posibles son xa realidades en colexios e lugares como Monfero e Irixoa, onde o día a día é moito máis que o devagar do tempo. Grazas aos nenos e nenas, mozos e mozas, familias, docentes e toda a comunidade educativa do CPI Virxe da Cela, por amosarnos e aprendernos cada día que “xente pequena, facendo pequenas (e grandes) cousas, en lugares pequenos, chegará a cambiar a face da terra”. Sandra Rodríguez Couso (ONG Entreculturas).
Chegou o Abalar sorte porque me encanta. Eu non cría que iamos ter un ordenador para cada un e cando os vin alucinei. Que teriamos un portá- til normal, pero o ultraportátil é moi pequeno. Usar un sistema operativo mais coñecido como as Windows en lugar do Linux. 3- Que cambiarías se puideses das aulas Abalar? Nada. Poder levar o ordenador para a casa. Que o tiveran todas as aulas do colexio. Que os portátiles pasaran de curso co seu dono. Deixar algunha vez á semana xogar, entrar nas redes sociais ou facer o que quixeramos. Substituír os libros en papel por dixitais. Ter o ordenador todo o tempo en todas as clases. Cam- biar os ultraportátiles por portá- tiles normais. 4- Cres que a aula Abalar é positiva para a túa educación? Si porque… Aprender é máis divertido. Aprendes as materias e ademais a usar o ordenador. É un incenti- vo que anima a traballar. Cando sexamos maiores estaremos máis familiarizados ca informá- tica. Os ordenadores nos axudan a comprender mellor as cousas ampliando a información en internet. Os blogs e as aulas virtuais sírvenos de axuda para estudar e facer deberes. Facemos actividades que no papel serían imposibles. Autores: Alumnos e titoras de 5º EP e 1º de ESO. O que os/as alumnos/as opinan sobre o Abalar 1- Que che parece o Proxecto Abalar? Ben, porque... Aprendemos moitas cousas novas. É máis divertido aprender cos ordenadores e cas actividades que son como xogos. A pizarra dixital ten moitas máis posibilidades que as normais: ver vídeos, actividades interacti- vas, acceso a internet. Todos os ordenadores son iguais e non nos pelexamos porque este vaia peor ou mellor. Mal, porque… Os ordenadores son moi lentos e pequenos. 2-Que esperabas cando che dixeron que iades ter un ordenador para cada alumno? Que iamos facer todas as asignaturas e deberes no ordenador e non necesitariamos cadernos nin bolis. Pensei que tiña moita O Proxecto Abalar ten a súa orixe na palabra celta "Abal", que significa mazá, a froita da sabedoría, e no termo galego "Abalar" para transmitir a mensaxe de promover e facilitar o movemento, o cambio e a trans- formación na educación. É un proxecto de innovación educativa que consiste en integrar as TIC (tecnoloxías da información e a comunicación) no día a día das aulas dos grupos. Este curso os grupos de 5º de primaria e 1º de ESO tiveron un aula Abalar, e dicir, dispoñen dunha pizarra dixital , un portá- til para o profesor e un ultrapor- tátil para cada alumno, todos eles con conexión a internet e os programas necesarios para traballar con eles. Para o curso que ven contamos que se convertan en “Aulas Abalar” tamén as de 6º de primaria e 2º de ESO, e así as seguintes xeracións dispoñe- rán de catro anos consecutivos con todos estes recursos nas súas mans. Podedes atopar máis información en : http://www.edu.xunta.es/ espazoAbalar/ Páxina 22XORNAL XESTEIRA Proxecto abalar Tics Outras formas de comunicación Outras forma de comunicación: o silbo canario No mes de abril uns rapaces de Canarias, Carlos e Marcelo, xunto co seu profesor Rogelio, viñeron facer ao colexio unha mostra do silbo gomero. Explicáronnos que o silbo era unha linguaxe que se utilizaba na illa da Gomera para comunicarse a distancia. Quen primeiro o utili- zou foi o campesiñado para transmitir ordes desde os vales ata os barrancos, para enviar noticias dunha poboación a outra…, en fin, para o todo relacionado coa vida cotiá. A nós gustounos moito a demostración. Nunca oíramos falar do silbo. Esperamos que Carlos e Marcelo, xunto co seu mestre, veñan visitarnos de novo.
Os alumnos/as de 1º de ESO dentro do proxecto interdisciplinar fixeron este curso unha enquisa sobre as redes socias. O cuestionario foi feito en soporte dixital e só se podía contestar a través de internet. Os alumnos encargáronse de difundila usan- do para iso as mesmas redes sociais sobre as que eran pre- guntados. Chegou a xente de todas as idades e ata algún avó contestouna. Procuramos que só lle chegase a xente da contorna do centro: alumnos, pais, familia e tamén aos profesores. Os resultados da enquisa non se poden considerar con carácter científico, pero si danos unha idea da dimensión do seu uso na nosa contorna, especialmente entre os máis novos e sérvennos para reflexionar sobre os cambios que para ben ou para mal están xa na nosa sociedade. As conclusións que sacamos destes resultados son que practicamen- te todos os alumnos que fixeron a enquisa teñen unha conta nunha rede social, con todo, a maioría non ten a idade necesa- ria, este requisito debería de controlarse de xeito máis efecti- vo xa que son pequenos que moitas veces poden estar en contacto con descoñecidos ou con contidos que non son para a súa idade. Os pais case unani- memente teñen coñecemento destas contas, pero preguntámo- nos si realmente chegan a ver o que soben e escriben ou cantos deles están agregados nas contas dos seus fillos, algo que consi- deramos indispensable a estas idades. A opinión entre os alumnos sobre estas redes é boa, as ra- zóns que se citaron son moitas: falar con amigos sen gastar diñeiro, poder seguir en contac- to diario con xente que vive lonxe, coñecer xente, … . Pen- samos que as redes sociais de- sempeñan un labor moi útil, e máis nunha contorna rural onde algún veciño ten a casa máis próxima a 2 Km e non digamos a tenda máis próxima. Pero como todo na vida necesítase información, precaución e medi- da, non lles podemos dedicar horas do noso tempo, nin usalas sen coñecer a fondo en que con- sisten e sobre todo a precaución que en todas as facetas da vida temos á hora de relacionarnos con descoñecidos. Como con- clusión última sinalaremos que comunicarse é algo primordial para o ser humano e as redes sociais non son máis que a co- municación social levada a un mundo virtual, consistente en lugares de encontro, grupos de amigos extraídos de calquera lugar e situados nunha comunidade virtual, non é máis que a tradición levada á modernidade. alto. Máis da metade estiveron de acordo en facer algo para reducir o nivel de ruído no Cen- tro e en participar nun programa colectivo para diminuír o ruído. Editamos a revista STOP RUI- DOS, e compramos uns semáfo- ros que nos avisaran cando o nivel de ruído é excesivo. Desde a volta das vacacións de semana santa puxémolos en marcha e ao principio notouse moito a dife- renza. Pouco a pouco estamos volvendo a un nivel alto e debe- mos concienciarnos colectiva- mente de que o excesivo ruído é unha forma máis de contamina- ción, que incluso pode ser per- xudicial para a nosa saúde. As rapazas e rapaces deste Cen- tro vivimos en lugares privile- xiados e pouco ruidosos, e así o demostran os resultados dun cuestionario feito desde o De- partamento de Orientación con 17 preguntas sobre o ruído. As respostas, desde Educación Infantil ata 4º de ESO e PCPI, demostran que mentres que no lugar no que vivimos non apre- ciamos ruído excesivo, si o no- tamos nalgúns lugares do Cen- tro. Seis de cada dez afirman que é necesario reducir o nivel de ruído e sinalan o comedor coma o lugar máis ruidoso. De feito, oito de cada dez rapazas e rapaces pensan que o nivel de ruído no comedor é alto ou moi Enquisa sobre as redes sociais Stop Ruidos: unha preocupación colectiva Páxina 23 XUÑO 2013 Redes sociais Internet Novas tecnoloxías comunicación
Chover, orballar, chuviscar, etc. Son unhas das palabras máis utilizadas no noso idioma. Ade- mais, os galegos somos capaces de describir con elas os distintos tipos de choiva. Vamos, que ao final somos expertos! Ben se viu que non parou de chover no ano en que o poeta escribiu estes versos. Pero tendo chegado á altura da edición de Xesteira, no mes de xuño de 2013; hai que arredrar o pesi- mismo: moito máis non chove- rá!! O 2013 será recordado como o ano no que os galegos/as descu- brimos a nosa condición de anfibios … (algo que terá que estudar Fandiño detidamente). Pero como “nunca choveu que non escampara” e outro refrán castelán di “al mal tiempo, bue- na cara”; as nenas e os nenos do Primeiro ciclo de Primaria trannos para a Xesteira uns poe- mas sobre a chuvia, de Antonio García Teijeiro. *** Refráns dos meses do ano e de temas variados As choivas no calendario De seguido, o refraneiro popular volve ás páxinas de Xesteira, e é que vale moito máis fixarse no que di un refrán que fiarse ás veces da información meteoro- lóxica. Ademais, o bo que teñen é que son a meirande parte deles, esperanzadores. Alumnado 3º ciclo primaria. Non hai mal que por ben non veña. Máis vale paxaro en man que cento voando. Dime con quen andas e direiche quen es. De tal pau tal astilla. Cree o ladrón que todos son da súa condición. De cada error apréndese un acerto. Canto máis te baixas máis se che ve o cú. Nas uñas das mans ou dos pés has mitar a quen es. Na terra dos lobos hai que ou- vear coma todos. O que non quere unha cunca dánlle dúas. O que garda sempre ten. Non deixes para mañá o que poidas facer hoxe. Ceo empedrado choiva de con- tado. A cabalo regalado non se lle mira o dente. Aprende por arte e irás adiante. A quen madruga Deus lle axuda. Nunca choveu que non escampara. Home prevido, nunca sorprendi- do. O que fai un cesto, fai un cento. Arco da vella ao mediodía, chuvia para todo o día. Na casa do ferreiro coitelo de pau. Quen moito enfeixa pouco ata. A ninguén lle amarga un doce. A bo entendedor curto falador. A horta en outono mantén ao seu dono. Gaivota no horto, temporal no porto. A castaña no Nadal, sabe ben e parte mal. O que non ten maña non come castaña. Ovella que bala, bocado que perde. Cada un fala da feira según lle vai nela. Os meses do ano No mes de xaneiro, os pes no braseiro. Auga de xaneiro, cada gota vale diñeiro. En febreiro, sete capas e un sombreiro. En febreiro mete obreiro. Choiva en febreiro fai bo palleiro. Se ves a febreiro empapado, telo inverno pasado. En febreiro,un día ao sol e outro ao braseiro. Marzo marzolo, trebón e raiolo. Marzo chuvioso abril ventoso. Marzal ventoso e abril chuvioso, traen a maio florido e fermoso. Marzo, marzán: de mañán inverno e de tarde verán. Marzo, marzal, á noite cara de lobo e á mañán cara de can. Cando marzo maiea, maio marcea. Entre marzo e abril sae o cuco do cubil. En abril augas mil. Abril molla- do, de pan ven cargado. A chuvia en abril enche o carril. En maio aínda a vella queima o tallo. Ata o corenta de maio non quites o saio. Auga de maio , pan para todo o ano. Maio chuvioso, verán caluroso. Polo san Xoán a sardiña molla o pan. Por san Xoán fouce á man. No mes de san Xoán as nove con día dan. Xullo arder e patacas coller. Cando chove polo agosto Chove mel e mosto. En agosto corre o sol coma o lóstrego. Setembro ou seca as fontes ou leva as pontes. Setembro asegu- ra o que agosto madura. En setembro colle o viño e non durmas no camiño. Polo Pilar,os nabos na terra e o viño a envasar. Entrado novembro, quen non sembrou que non sembre. Ditoso mes que empeza por Santos e remata por san Ándrés. Por Santos neve ós campos. É inverno natural dende Santos a Nadal. Pola santa Lucía mingua a noite e medra o día. Trinta días ten novembro, con abril, xuño e setembro e trinta e un teñen os demais, agás febreiro que ten vinteoito namais. Páxina 24XORNAL XESTEIRA
Un día a nai de Xaimiño foise de compras e díxolle: -Frega o chan con lixivia, fai bocadillos de nocilla, mete o polo no forno e deita a túa irmá. Cando volve á casa dille Xaimi- ño: -Mamá, xa freguei o chan con nocilla, fixen bocadillos de lixivia e metín a miña irmá no forno. Entón, a nai berrou e Xaimiño díxolle: -Sssss! Silencio, que o polo está durmindo. Tania López Sande. 3º E.P. Un señor está no cine e non pode oír a película porque hai uns nenos diante que non paran de falar. Dálles uns golpes no ombro e dilles: -Por favor, non me decato de nada. -E a vostede que lle importa a nosa conversación? Daniela Pereira Ibáñez. 3º de Primaria. Tempo de lecer Páxina 25 XUÑO 2013 Variedades Tempo de lecer xogos En clave de humor, Tania e Daniela, de 3º EP, preséntannos uns chistes á par dos refráns recollidos pola clase sobre os meses (relacionados algúns coa meteoroloxía) e sobre outros temas. O alumnado de 5º de Primaria aporta un xogo de pasapalabras realizado na aula de relixión. Natalia de 4º ESO inventou esta curiosa sopa de letras que vos va encantar, sobre todo aos máis pequenos/as… Atoparedes recomendacións dos profes de mates, CCSS e lingua castelá. Abecegramas Velaí tedes unha proposta de Carmen Espiñeira para xogar coas letras: Un "abcegrama" es una composición escrita en la que las palabras que la componen siguen el orden alfabético. No resulta fácil escribirla, pero los niños de 1º de ESO han logrado unos textos bastante majos. Quizá con alguna que otra falta de ortografía, quizá con alguna palabra inventada... ¿Sois capaces de superarlos? Intentadlo. Por cierto, algunos han usado el dígrafo "rr" a principio de alguna palabra... Que nadie imagine que estos muchachos come- ten semejante falta... simplemente, tal y como podréis ves "rrrrefuerza" su significado. Ánimo para tratar de superarlos. Xogos Antes bailaba, cantaba, chillaba, derrochaba entretenimiento, facilidad para guiar helicópteros, independiente, jugaba con un kayak, libre, llamativa, mentalidad nada ñoña, optimista, pacífica, querida, risueña, sacrificada, tolerante, única, verdadera, windsurfista, xilmógrafa, yanqui y zapatera. Lara Antonio y Bruno cuentan chistes divertidos en la feria gora hablando e incluso jugando. El kimono lila que llevan muestra numerosas ñoñerías. Ofrecen pan, queso y risas. Sortearán tambores, un viaje a Washington, un xilófono y una zambomba. Aitor Ana, Brais, Carla, Daniel, Elías, Fran y Gemma han ido a Jerez con Kevin, su loro mestizo, que no es un ñandú y que odia a los psicólogos que ríen sin tener una vida Whats App, xenófobos y zorros. Andrea Antía bajaba con Charly Deibe en furgoneta gris hacia Irixoa. Comían jamón y kiwi. Laura lloraba mientras Nuria Ñuta observaba plácidamente queso roquefort “rrequeteapestoso”. Ella suspira. Tiene un “vicho” walkitalki xenófobo que yace en Zaragoza. Nerea Couceiro Chistes
Los textos que figuran a conti- nuación forman parte de un trabajo de clase que trata de demostrar cómo nuestro cerebro es mucho más plástico de lo que nos imaginamos. Nin- guno de nosotros recuerda cómo aprendió a leer... ¿Para qué ha servido el trabajo de E falando das matermáticas… Carmen Espiñeira, a profe de lingua castelá de 1º e 2º de ESO explica estes xogos de números tan curiosos. nuestros profesores de infantil y de los primeros cursos de primaria? Hubo un tiempo en el que creíamos que sólo se podían leer letras..., que los números pertenecían sólo al ámbito ma- temático...¡Craso error! Com- pruébalo y si te animas… verás que no es tan difícil hacerlo. Luces...Cámara, pelis con Historia Numerogramas Outro xeito de entender as matemáticas... Desde o Departamento de Mate- máticas o profesorado vén de animar durante varios anos a lectura de libros con relación ás Matemáticas vistas dende pers- pectivas fantásticas e intrigan- tes. Tódalas lecturas e traballos con consideración na avaliación. Animádevos. O cine, tamén chamado “a séti- ma arte”, non so é un espectácu- lo para a diversión e o tempo de lecer, senón que nos ofrece a posibilidade de viaxar no tempo e poder entender o devenir da Historia. Velaí tendes unha lista de películas que vos axudarán a avanzar nesta materia. En busca del fuego/ Jean Jac- ques Annaud, 1981; Troya/ Wolfgang Petersen, 2004; Los lunes al sol/ Fernando León de Aranoa, 2001; Criadas y seño- ras/ Tate Taylor, 2011; Agua/ Dipa Mehta, 2005; La Colmena/ Mario Camus, 1982; María Antonieta/ Sofía Coppola, 2006; A lingua das bolboretas/ José Luis Cuerda, 1999; 2001, Una odisea del espacio/ Stanley Ku- brick; Gladiator/ Riddley Scott, 2000; Invictus/ Clint Eastwood, 2009; El hundimiento/ Oliver Hirschbiegel, 2004; El libro negro/Paul Verhoeven, 2006; León y Olvido/ Xavier Sánchez 2004. A ola/ Dennis Gansel, 2008. A trama sitúase nun instituto de ensino medio dunha cidade alemá. Os estudantes non cren que a volta dos movementos nacionalistas sexa posible despois do nazismo, polo que o profesor Luenger proponlles aos estudantes da súa clase o desenvolvemento dunha actividade sobre a autocracia como forma de goberno que lles explique o funcionamento dos gobernos totalitarios e demostrarlles o doado que é manipular ás ma- sas. A lista de Schindler/ Steven Spielberg, 1993. A historia do industrial Oskar Schindler, que salvou a centros de xudeus do holocausto nazi, filmada por Spielberg xa maduro, en branco e negro para darlle ton semido- cumental, cun resultado impre- PÁXINA 26XORNAL XESTEIRA Cine Libros Tempo de lecer Cifras e letras D353AR1A 3574R AH0R4 M15M0 4 7U L4D0 94R4 V3R QU3 C4R4 90N35 41 1N73N74R D35C1FR4R 3573 7R4B413NGU45 QU3 H1C3 5010 90R D1V3R510N. 74N 5010 C0N 51373 NUM3R05 Y C0N V31N7151373 137R45, 90DR14 35CR1B1R 31 73X70 M45 14RG0 D3 70D05, T4N 50L0 94R4 D3C1R73 QU3 73 QU13R0 UN4 Y 07R4 V3Z. N1N4 4RC45 B0UZ4 M1 9R0F350R4 D3 L3NGU4 N05 H4 M4ND4D0 H4C3R UN4 RED4CC10N S0BR3 L0 QU3 QU3R4M05 Y QU3 7ENG4 L4 M4YORI4 D3 L37RA5 C4MB14D45 90R NUM3R05. 73N14 QU3 0CU94R C1NC0 L1N345 Y Y0 N0 3NCON7R4B4 N1NGUN T3M4. M4NU3L 54N74M4R1Ñ4 RU12 D3 L30N 7U 3R35 M1 4NCL4 3N 3L MUND0 Y 3N 3S705 M4R35 70RM3NT0505 Y D1F1C1L35 D3 N4V3G4R. CU4ND0 L0S C0R4Z0N35 Y L45 3593R4NZ4S 53 HUND3N C0M0 B4RC05 93QU3Ñ0S, 7U M3 4YUD45 4 4F3RR4RM3 4 M15 5U3Ñ0S ¡¡¡3R35 M1 4NCL4!!! C1N714 GRU31R0 BUJ4N
PÁXINA 27 XUÑO 2013 Xesteira Films Xesteira Films é a produtora audiovisual do EDLG do CPI Virxe da Cela (Monfero, A Coruña). Desde o curso académico 2009-2010 vén editando diferentes produtos audiovisuais: documentais, comedias de situación, curtametraxes, animación, etc. Os seus obxectivos son: docu- mentar as actividades de dinamización do EDLG e do noso centro en xeral (festivais, teatro, Monferosolidario, etc.), fomentar o uso de TICs, potenciar as capacidades creativas e artísticas do noso alumnado e difundir os produtos entre a comunidade educativa (edición de dvds). A Taberna de Antonio é un punto de encontro dos veciños da aldea, onde acoden tras rematar a xornada laboral. Neste local tan acolledor e familiar, Antonio, o seu entrañable camareiro, invitará aos seus clientes a reflexionar sobre os temas máis diversos: a lei antitabaco, as drogas, a televisión de pago, etc. En clave de humor e cheos de alusións á propia idiosincrasia galega, todos os capítulos de A Taberna de Antonio abordan problemáticas de actualidade tratados na materia de Educación para a Cidadanía durante o curso académico 2010-2011. Os Booktrailers son publicidade en formato audiovisual para promover a lectura en galego. En novembro de 2009 o alumnado da ESO asistiu a un obradoiro de Booktrailers, impartido por Belén Martínez Delgado, encargada da Normalización Lingüística no Concello de Monfero. O alumnado, distribuído en grupos, realizou a lectura de libros escritos en lingua galega (Os trece anos de Branca, Círculo Vicioso, Os Bolechas, Os Megatoxos, etc.) e elaborou os guións. En marzo de 2010 a TVG fixo unha reportaxe, emitida no programa Ben Falado. Festival de Nadal, 21 de decembro de 2011. O comedor escolar converteuse nun auténtico escenario, onde os rapaces/zas da ESO exhibiron as súas dotes artísticas. 1º da ESO representou a obra teatral “Santo Domingo da Calzada, onde falou a galiña despois de asada”. 3º da ESO realizou unha divertida parodia do programa televisivo “Ti si que vales”. O Departamento de Música e de Francés encargáronse dos ensaios das panxoliñas, interpretadas polas clases de 2º, 3º e 4º da ESO . Houbo premios e diplomas, e tamén unha emotiva despedida… Os Avatares xurdiron a partires do concurso de declaracións de amor en San Valentín (febreiro 2011). A idea era a de darlle unha proxección máis universal ao concepto do amor. O alumnado de ESO redactou os textos e seleccionou as imaxes para a animación. Empregando as novas tecnoloxías a través de programas como Crazy Talk e Audacity os propios rapaces e rapaces gravaron as pistas de audio recitando os seus textos, aplicáronlles efectos de son e realizaron as animacións das imaxes. A Tartaruga que non podía durmir. Partindo da adaptación dun conto editado por OQO editora o alumnado de 3º de primaria do CPI Virxe da Cela elaborou unha curtametraxe de animación para presentar ao certame "Nós tamén creamos". Os nenos e nenas encargáronse dos labores de construción da escenografía e das personaxes, empregando plastilina e materiais de refugallo. Tamén foron estes pequenos/as os que deron vida aos bonecos, aplicándolles pequenos movementos capturados pola cámara de vídeo a través do programa de animación Monkey Jam. Rianxo. Durante tres anos consecutivos (2009, 2010 e 2011) un grupo de alumnas e profesoras do CPI Virxe da Cela participou nas xuntanzas de fin de curso da Rede Solidaria da Mocedade Entreculturas, celebradas en Rianxo. Obradoi- ros, xogos, presentación de axendas solidarias, actuacións musicais e outras moitas actividades fixeron destes encontros unha ocasión ideal para compartir experiencias con outros rapaces/zas e docentes de Galicia, así como para educarnos en valores como a igualdade, o respecto e a solidariedade.
O martes 21 de Maio algúns alumnos que estaban a pintar o muro do colexio coa profesora de plástica, Marta, atoparon un animal morto. Pensaban todos que era unha serpe ou un escán- cer, pero ó observala mellor, vimos que tiña unhas pequenas patiñas vestixiais; tratábase por tanto dun tipo de lagarto: o esli- zón tridáctilo (porque ten 3 dedos) ibérico ou “Chalcides striatus”. Os eslizóns son interesantes réptiles que teñen as patas tan reducidas que se confunden con serpes se non te fixas ben. Esta estraña estrutura permite que se movan a gran velocidade entre a herba ou as follas caídas. Este exemplar era de color oliváceo e tiña unas bonitas raias ó longo do corpo, máis escuras. Mandei- lle a un alumno que o collera e o meterá nun bote de cristal: Da- me unhas pinzas! ¡Estes rapaces de campo!......xa non son o que eran…!!! Mº José Fandiño. O Val Xestoso en Xesteira Un bicho morto no patio Xesteira da cabida ás colabora- cións de xente vinculada á nosa escola. Entre eles, antigos mestres, como Pepe Dopico, quen a pesar de levar varios anos xubi- lado, non perdeu o contacto con esta escola tan querida para el. Aquí tendes un adianto, con algunhas curiosidades sobre entrañables persoas que viven en viviron no Val Xestoso. *** Pedíronme si podía cooperar con esta revista escolar, e así o fago con gusto. Esta sinxela participación está referida ao Val de Xestoso, precisamente neste tempo en que as xestas locen todo o seu encanto: visten de gala para toda a xente do Val e para os que a el se achegaren. Como participante da UNED ás veces teño conversas moi interesantes con persoas maiores, que recordan a outras que xa foron maiores cando eles eran rapaces. Estas boas persoas son e foron recoñecidas por todo o vecinda- rio. Sarucho (quen a pesar do infor- tunio afronta a vida con entere- za) contoume sobre un familiar, que para min foi todo un “renacentista” no Val Xestoso, como Leonardo da Vinci, xa que foi o autor de cantidade de inventos: aproveitando a auga dos regatos e dos muíños construíu unha dinamo para obter electri- cidade e luz na casa, e aínda que a auga escaseara, o muíño fun- cionaba cunha polea. Foi tamén o primeiro que tivo tractor, un “Fiat” que aínda se conserva con outras moitas ferramentas e inventos no museo das Restre- bas. Un día foi con tractor a buscar tres barricas de viño a Areas, e como o camiño era daquel xeito… caeron as tres barricas escachándose. Puxo a auga na casa –din que a muller a pouco máis se vai da casa por medo-. Dotou á vivenda con cociña de ferro en vez da lareira, e ao seu carón situou un gran depósito no que cocían nabos e patacas para os animais. Dende aquela acabouse o frío na vivenda. Foi o primeiro no Val en todo o dito, e tamén tivo o primeiro automóbil. Relacionouse con Álvaro Cunqueiro… Este inventor foi Antonio González das Restrebas. E de aí mesmo foi a Señora Cecilia, quen se fixo cos servi- zos dun mestre na súa propia casa para dar formación aos seus familiares, toda unha au- téntica “humanista”, e foi así que xurdiron as escolas públicas en todo o Val de Xestoso: Xian, Boicornello, o Canedo e o Bala- do. Cando cumpriu os 95 anos felicitámola un grupo de escolares e mestres cun ramo de flores para a súa casa. Clementina, quen leva ben a vida con humor –e xoga moi ben ao tute- dime que aqueles tempos foron moi difíciles. Anuncia tamén pasou os seus traballiños: cando era o tempo de andar sachando facía primeiro o da súa casa e logo un par de semanas máis para os de fora… Ten ido polo Raño cargada con feixes de grelos a pé cara a Be- tanzos. Domingo Pena da Abe- leira –que era o home máis vello do Val- ía á escola a casa do Ferreiro. Era no sobrado, e o mestre “era máis malo que bo…” Foron nove irmáns, entre eles Xerardo e Filomena, que foron os primeiros que se bauti- zaron na igrexa do Canedo. Para el vai esta letriña: Domingo, domingo, moitas veces ías a Betanzos/ Co teu carro cargado con cortezas de carballo./ Voltabas ao outro día, e non era unha romaría… E ata aquí chegando con esta pregaria: Cruceiro da Serra Loba, que soliño estás…!Entre o Val Xes- toso e Cambás./Avoga por toda esa boa xente,/Con saudade, traballo, amor e paz. Para todos os vencellados a “Xesteira” con agarimo. Pepe Dopico Páxina 28XORNAL XESTEIRA Colaboracións Profesorado Apa E outros Sempre que dentro do programa de visitas da Fundación Vicen- te Ferrer se atopa o colexio Virxe da Cela, sinto unha gran ledi- cia. Teño asegurado un día precioso. Precioso pola contorna, precioso polo profesorado e precioso polos nenos. É unha escola moi especial, destílase verdade, ten un “algo” no seu conxun- to que é auténtico, e iso é o que deberían ter todas as escolas, educar na solidariedade, con moitos quilos de utopía, algo que será realidade o día de mañá. As cousas non nacen soas, hai uns profesores/as moi escollidos, persoas namoradas do seu traballo e que cren firmemente no que fan… noi hai outro segredo, o que educa ten que ser educado. A manera de escoitar dos nenos/ as é tamén singular, están moi atentos/as e interesados/as, e as nas súas preguntas nótase a súa implicación. Encántame tamén o comedor, ate a comida é exquisita. Todo no seu conxunto faite vivir un día especial. Si, sempre é unha alegría ir alí, e para nós é importante ver que o noso voluntariado merece a pena, e alí é visible. Grazas de corazón. Yolanda Ferrer. O Xestal, un cole especial
A punto de rematar o curso 2012-2013, non podemos ter máis que boas lembranzas da nosa primeira tempada completa como directiva da APA. O comezo das actividades da APA para este curso foi unha excursión ás paradisíacas illas Cíes. 108 persoas embarcados na procura dun tesouro que non aparecía, mentres que uns cantos coreaban no bus o “Ai se eu che pego” de Michel Telo. Va- mos, como para chorar, porque máis que voz parecía o berro de paxaros mareados polo vaivén da viaxe. Tesouro non atopa- mos, pero a viaxe valeu a pena, aínda que algúns non fomos suficientemente valentes para mergullarnos na auga que estaba a 14º. Baiona foi o lugar escolli- do para a 2ª excursión. Visita- mos a réplica da Pinta de Colón, e algúns non podiamos entender como esa “lanchiña” puido chegar “ás indias”. Pero si unha limusina é case máis grande que esa cousa! Paramos en Santa Tecla e o que ía ser un descanso en Tui acabou sendo unha viaxe da compras en Valença do Mi- ño, ese pobo famoso por vender toallas, ou como dicían os nosos avós, “trapos”. A actividade que máis nos gustou non foi o taekwondo, senón o xadrez. Calquera diría que mover uns guerreiros da idade media por 64 cadros sería a “repanocha”, pero así foi. O cabalo, alfil, raíña, torre, peóns e o rei fixéronlle un xaque mate ás artes marciais, aínda que nos consta que os nenos de taekwondo o pasaron pipa aprendendo este deporte tan exótico. O in- glés non foi tan ben… Por que non me estraña? Será porque é raro escoitar a algún “friki” como o que escribe opinar que o inglés é divertido. Non quixera rematar esta cróni- ca sen falar do colofón final do curso, que é, como non, a Festa da Familia. Este ano fomos máis de 360 persoas a xantar e máis de 380 ao longo da tarde. Pola mañá, antes de que comeramos os 190 quilos de churrasco, houbo tempo para os piques entre profesores/pais e alumnos. A cousa quedou bastante repar- tida. Os rapaces de fútbol perde- ron por un par de goles, e iso que por momentos eran un 6 cotra 9. As rapazas contra as mamás estiveron mellor, e aínda que empataron do día foi unha que se cambiou de bando. No brilé foi outro historia, vaia repaso fino… Pero estamos dispostos a recuperar o noso trono o vindeiro 2014. Xa pola tarde, mentres un trataban de facer de Alonso co buggy de gasolina, outros querían emular aos vaqueiros americanos mon- tando sobre un toro que tamén era da cor do mencionado astu- riano, aínda que ninguén logrou pasar dos dous minutos enriba da “besta”. Grazas por unha marabillosa festa, unhas excursións diverti- das e un cole que vale a pena… todo grazas a vós, xa que como din na tele… Vós si que vale- des!!! Women can go to two hairdress- ers’ and give a walk along the pavements or the road verges. The young people go to the pub “O Garfo” (“The Fork” in Eng- lish), and they have a snack and listen to music. There is also a group of old men who spend hours playing cards and speak- ing. With respect to “O Garfo”, I would recommend it for both their food and kindness. Be- sides, I could say it is the heart of this spot, because it is the directional centre of this area, as it is expressed in the following verses: -I live in Irixoa./-Do you want to tell me more?/-There is a cross road, a cross shapes Irixoa: there is Monfero road, Montesalgueiro road, there is Betanzos road. Then, Villalba road, and I will tell you more. Of course, there is a tourist route that includes the church of Ambroa, the houses of Cendá and Mouro, The journey to Monfero was long and peaceful. It takes one hour and a quarter from Santi- ago to Irixoa, and ten minutes more from here to Monfero. This place is located in the North of Galicia. Living there is like being inserted in a beautiful postcard. Do you know the life style of these inhabitants? As the houses are dispersed and the population is small, activities are organized attending to different ages. In the morning, the children and adolescents as well as their teachers go to school at the CPI Virxe da Cela, and the adults work, mainly in rural occupa- tions. In the afternoon children can study at home or in the town hall library on a rainy day, and can ride a bicycle or play with friends on a sunny day. The other people only can go to the supermarket or to a café, apart from going round their relatives and friends in their own houses. Notas desde a APA An Englishwoman in Xestal Páxina 29 XUÑO 2013 A nosa benquerida Ana, quen foi a nosa profesora de Inglés durante a baixa de dona Car- men Gancedo (quen se recupe- ra con tesón), fíxonos para a Revista Xesteira a seguinte reportaxe sobre as impresións que ela tivo ó chegar ó cole de Monfero e pasar por Irixoa. Dende o alumnado de 4º ESO, en especial, e tamén dende a redacción desta revista, queré- moslle agradecer á profesora a súa dilixencia, cordialidade e simpatía nestes meses tan bos e que sempre lembraremos con alegría e tenrura. Ata sempre, profesora, e moitas grazas por todo. A continuación deixá- mosvos a reportaxe que dona Ana Gándara Pastrana fixo para Xesteira no idioma de Sir John Moore, para que o alumnado deste centro practique lectura (se quere, tradución) nesta lingua universal. Antonio G.L. the Chester of Graña and the monastery of Monfero that has a very beautiful engraved ceiling. There are two important festi- vals: the one devoted to St. Therese, in the middle of May, and the other devoted to St. John, on the 24th of June in Chao da Viña. However, the most precious aspect is the kindness of people that I will miss when I leave school. In fact, I will feel that like in the winner Eurovision contest song “Only teardrops” will come down my cheeks. Ana Gándara Pastrana, profesora de ingles.
chiño e cada día comían máis. Agora os vermes son máis grandes (máis ou menos de un centí- metro e medio), comen un mon- tón, agora son medio grises e teñen a cabeza negra. Comen unicamente follas de moreira. A nosa profe de Naturais trouxo uns ovos de vermes de seda. Cando naceron, eran pequenos, fiunchiños negros que case non se vían. Comezaron a crecer pero seguían sendo negros. Xa comezaban a cheirar un pouqui- Agora xa están enormes. A profe de CC.NN. á semana e media de ter os vermes de seda, tróu- xonos os vermes do pan. Dan noxo. Son de cor alaranxada e mudan seguido a pel. As mudas son de cor branca. Diana Carun- cho, 1º ESO Nostalxia do Xestal Os vermes de 1º de ESO recordo que empecei o partido con moita forza e aquel día es- treaba unhas botas. Na casa dixéranme: “ten coidado, que son as botas novas eh!”. Eu contestara cun típico: “si, si”. A verdade tiña pensado coidalas, pero aquel pensar cambiou cando cheguei ao campo. Vin a miña oportunidade de marcar, corrín cara a portería que estaba baleira e … Fóra! Acababa de perder a miña oportunidade e cando mirei ao chan e vin as areíñas que había no vello campo de fútbol metidas entre a punteira das miñas botas... O partido volvérase tenso, hou- bera enfados, protestas ao árbi- tro, etc. Rematou ao terminar o recreo, sendo os rapaces os ga- ñadores por unha bonita diferen- za. Chegamos á clase e recordo que a nosa titora, Merchy, nos puxera como tarefa unha redac- ción contando a experiencia. Cada un contaba a súa versión porque viñamos aínda tensos do partido e durante uns días “chinchabámonos” uns a outros con certo rancor. Agora recórda- se todo aquilo entre risas e bro- mas. En canto ó tema das miñas botas novas, cando cheguei á casa limpeinas canto puiden e deixeinas no seu sitio sen dicir nada. Por sorte ninguén se deca- tou do que pasara. Lucía Otero. Un partido de futbol en desigualdade Recordo unha etapa na que as rapazas nos animabamos a xogar ao fútbol cos rapaces. Teria- mos uns 10 ou 11 anos e había os típicos “piques” entre quen xogaba mellor: as nenas ou os nenos; entón, un dos rapaces propuxo unha partida na que todas as rapazas xogarían contra dous deles que eran considera- dos os que peor xogaban naquel momento, desafiando os dous sos poderían gañar por goleada. Soprándolles ás brasas prende o lume, así que aceptamos todos a proposta. Iniciouse o partido e as rapazas non comezaran mal; pero a cousa cambiou aos poucos minutos a favor deles. Persoalmente, “Non sabes o que tes ata que finalmente o perdes"; esa é a realidade. Os momentos que pasamos no Xestal, de risas continuas, de pintura por aquí, debuxos por alí, notas musicais que enchían cada esquina dos nosos oídos e que quedarán aí toda a nosa vida. Eses momentos de fraternidade non se es- quecen nin aínda que non volva- mos pasar polo colexio. A fami- liaridade que nos deu o Xestal non se atopa facilmente. Lem- bro moi ben como lle deixamos de decorada e bonita a bata á profe de Plástica "a rapa das bestas" podíase ler nun costado, as iniciais de Monferosolidario, que tan bos momentos nos deu, nas costas. Pensamos que lle gustou bastante como quedou a bata, coloríns e letras, mellor que o branco. As clases de Pilar co de: “este vestiario parece unha piscina". Fandiño apartán- donos dos botes de cristal dos que nós queriamos para beber. Moitos recordos máis pero só podo escribir unhas liñas! Agora, nós estamos terminando primeiro de bacharelato e aínda que o pasamos moi ben cos novos compañeiros non son os do Xestal. Albita tolea coas Mates e a Física e pensa que hai que ir pouco a pouco co Inglés. Marta di que as Mates son de Setembro e que o Inglés é mellor tomalo con calma para poder mellorar o acento e esas cousas. Iván di que xa terá tempo para sacar primeiro e que fai o que pode pero o primeiro é o da casa. Lorena vai aprobando, que é o importante e fixo moitos amigos aínda que nos bota de menos, pero é mutuo. E eu pois vou ben, fago o que podo e dí- govos que aproveitedes a Tita todo o que poidades porque os bos profesores de Francés de- centes, escasean. De compañei- ros vou moi ben, teño unha clase estupenda e fixen moitos amigos que como se pode supo- ñer non substituirán nunca aos que menciono máis arriba. Espero que os que saiades este ano do Xestal poidades facer o que queredes e que teñades a sorte que nós tivemos. Moitos saúdos,María Santamariña Ruiz de León (promoción 2011/2012) PÁXINA 30XORNAL XESTEIRA Colaboracións do alumnado curiosidades

Xesteira definitivo con nueva portada color marfil

Recommandé

Contenu connexe

Présentations pour vous(20)

En vedette(9)

Similaire à Xesteira definitivo con nueva portada color marfil(20)

Plus de satelite1(20)

Xesteira definitivo con nueva portada color marfil