SlideShare une entreprise Scribd logo
1  sur  9
Télécharger pour lire hors ligne
‫‪sco‬‬
        ‫كانــون آرمــان شــريعتـي‬
                                                       ‫س ا ل ن و ؛ س ر فص ل ن و؟‬
                                                            ‫ِ‬              ‫ِ‬




           ‫‪Sco1385@Gmail.com‬‬




                                                                                                         ‫رضــا علیجاني‬



          ‫3101‬    ‫شماره مقالـه :‬

             ‫9‬   ‫تعـداد صفحـه :‬

        ‫50/78‬    ‫آخرين بررسی :‬

        ‫6831‬     ‫تاريــخ تحـرير :‬

                                                                                                        ‫‪www.shandel.org‬‬




                                    ‫موضـوع : تعیین نسبت با مذهبِ متن، سرفصلی نو برای روشنفکرانِ مذهبی‬
                                                                                       ‫ِ‬


‫‪Print‬‬   ‫‪search‬‬                                         ‫‪Prev‬‬         ‫1‬        ‫‪Next‬‬                               ‫‪Full‬‬      ‫‪Exit‬‬
‫سال نو؛ سرفصل نو؟‬
                                                                    ‫ِ‬         ‫ِ‬

‫روشنفکران درپی "تقریرِ حقیقت و تقلیل مرارت"اند 1. اگر آنها صرفاً در پی تقریرِ حقیقت بودند آنگاه تبدیل به فیلسوف، جامعهشناس، اقتصاددان‬
                                                                    ‫ِ‬                                ‫ِ‬                      ‫ِ‬
‫و... میشدند. در این صورت نیاز نبود جدا از نامگذاریها و اصطالحاتی، شاید دیرپاتر، همچون فیلسوف و... واژهٔ دیگری همچون "روشنفکر" متولد شود و‬
             ‫ِ ِ‬                                              ‫ٔ‬                                                             ‫ِ‬
‫مُصطلح گردد. تفاوت کارِ روشنفکری و مثالً کارِ فلسفی یا جامعهشناختی و... در مؤلفه دومِ این تعریف است. و اگر آنها صرفاً در پی تقلیل مرارت بودند،‬
                             ‫ٔ ِ ِ‬
           ‫آنگاه تبدیل به سیاست مدار، پزشک، روانپزشک و... میشدند. آنچه این دو پدیده را از هم جدا میکند مؤلفه اول تعریف روشنفکری است.‬
‫در دهههای 04 تا 06 بر عنصرِ دوم این تعریف و در دهههای 07 و 08 بر عنصرِ اول آن تاکیدِ ویژهای شد تا بدانجا که عنصرِ دیگر در حاشیه قرار‬
‫گرفته است. اما آنچه در جهان پدیدهٔ روشنفکران را به عنوان یک موضوعِ واقعی و مستقل از ذهن تعریف میکند توجه به هر دو عنصرِ یاد شده است که‬
                                                         ‫ِ‬                        ‫ِ‬
                                                                                      ‫گهگاه نیز چالشهایی جانسوز با یکدیگر داشته و دارند.‬
                                                                                               ‫ِ‬
‫اما نواندیشی مذهبی ـ و به عبارتی روشنفکری مذهبی ـ جدا از چالشهایی که دربارهٔ مفهومِ آن برانگیخته شده و این بحثها گاه سازنده و روشنگر و‬
                                                                                                                            ‫ِ‬
‫اما بیشتر تفرقهافکن و بیحاصل و دارای "علت" بوده است تا "دلیل"، به عنوان یک واقعیت و پدیدهٔ موجود و اثرگذار ـ به ویژه در ایران ـ همواره مدعی‬
‫ِ‬                                                                    ‫ِ‬
                     ‫ِ‬
‫هر دو مؤلفه تقریرِ حقیقت و تقلیل مرارت بوده است و در این راه سعیها کرده و هزینهها پرداخته است. این پدیده اما در کشف حقیقت و بیشتر برای‬
                                                                                                            ‫ِ‬                  ‫ٔ‬
                                                   ‫تقلیل مرارت در جامعهای که عمدتاً مذهبی بوده است، نگاه و توجه ویژهای به "دین" داشته است.‬
                                                                               ‫ٔ‬                                                     ‫ِ‬
 ‫"پروژهٔ" این روشنفکران دستاوردها، چالشها و ناکامیهایی داشته است. مهمترین دستاوردش ـ به ویژه در دهه 04 و 05 ـ جلوگیری از دوقطبی شدن‬
 ‫ِ‬                                  ‫ٔ‬
‫جامعه ـ دو قطب تمامیتگرا و خشونتورز، یک قطب قدرت مطلقه و انبساطگرا و خشونتورزِ الییک و قطب دیگرِ سنتگرایی و بنیادگرایی روبه رشدِ‬
          ‫ِ‬                            ‫ِ‬                                        ‫ِ ِ‬                                     ‫ِ‬
 ‫انبساطگرا ـ بوده است. رشدِ تضادها بین دو قطب و به کارگیری قوای قهریه نظامی از سوی قدرت میتوانست جامعهای همچون الجزایر، برای ایران درپی‬
                                                                   ‫ٔ‬          ‫ِ‬                   ‫ِ‬


‫‪Print‬‬    ‫‪search‬‬                                          ‫‪Prev‬‬          ‫2‬            ‫‪Next‬‬                           ‫‪Home‬‬        ‫‪Full‬‬       ‫‪Exit‬‬
‫داشته باشد. در این وضعیت روشنفکری غیر ِمذهبی نیز به عنوان یک قشر و الیه نازک، یا میبایست منفعل میشد و یا در کنارِ قدرت و قوای نظامی‬
‫ِ‬                                                              ‫ٔ‬               ‫ِ‬                        ‫ِ‬
         ‫ِ‬                          ‫ِ‬                                         ‫ِ‬
‫آن قرار میگرفت ( تحلیل مواضع نیروهای مختلف دربارهٔ سرکوب 51 خرداد 24 می تواند در این موضوع قابل تعمق باشد ). اما روشنفکری مذهبی با‬
                                                                                                              ‫ِ‬    ‫ِ‬
‫ِ‬        ‫ِ‬
‫جلوگیری از این وضعیت دوقطبی، هزینه فرایندِ دموکراتیزاسیون ـ که میتواند حاوی دو گرایش لیبرال و رادیکال باشد ـ و فرایندِ رشد و بسط اندیشیدن‬
                                                     ‫ِ‬                                                 ‫ٔ‬             ‫ِ‬
‫تفکر محور تا مرجعیت محور را کاهش داده و به عبارتی این مسیر را هموار کرده است. به یاد داشته باشیم که در دهه 05، مثالً تنها کمی بیش از یک‬
                              ‫ٔ‬
                                                                 ‫ِ‬       ‫ِ‬
                                          ‫سومِ جامعه ایرانی شهرنشین بوده است و این مقدار نیز اکثراً در وضعیت مذهبی سنتی زیست میکردهاند.‬
                                                                                                                                ‫ٔ‬
‫اما اینک اگر صرفاً از موضع کارکردی به پروژهٔ این روشنفکران بنگریم به نظر میرسد یکی از چالشهای این پروژه تغییرِ جایگاهِ مذهب در ایران است.‬
                                                                                                               ‫ِ‬
                                              ‫ِ‬
                                  ‫به عالوه آنکه اکثرِ تئوری پردازهای این نحله در این مورد، تئوریهای ماقبل تجربه حکومت و حاکمیت دینی است.‬
                                                              ‫ِ ٔ‬
‫هر چند نمیتوان بسان تقلیلگراییها و سادهسازیهای برخی رویکردهای الییک، نقش و کارکردِ مذهب را در ایران به حاشیه راند اما اینک به نظر‬
                                                                                                                     ‫ِ‬
‫نمیرسد نگاهِ کارکردی پروژهٔ این نحله بتواند به مسئله مهم تغییرِ جایگاهِ مذهب در ایران بیاعتنا بماند و این موضوع را در بازتعریف پروژهاش در نظر‬
                 ‫ِ‬                                                                   ‫ٔ ِ‬                                 ‫ِ‬
                                                                        ‫2‬
‫ِ‬                       ‫ِ‬
‫نگیرد. ـ این موضوع مهمی است که میبایست مستقالً بدان پرداخت ـ و یا در تبیین این موضوع چنان عمل کند که صورت مسئله را پاک کند و کل‬
                                                            ‫ِ‬
                           ‫پروژه را منتفی سازد و باز خود را روشنفکرِ مذهبی بنامد و در عمل نیز همچنان همان مباحث و همان پروژه را ادامه دهد.‬
          ‫ِ‬                                   ‫ِ‬                                               ‫ٔ ِ‬                         ‫ِ‬
 ‫اما روشنفکری مذهبی که از منظرِ مؤلفه اول روشنفکری ـ تقریرِ حقیقت ـ هم فعال بوده و به طرح مباحث و دیدگاهها و به عبارتی پارادایم فکریاش‬
 ‫پرداخته نیز، نگاه و توجه ویژهای به دین داشته است. هر چند وجهِ اندیشگی روشنفکران مذهبی تنها در چارچوب مباحث دینی باقی نمانده است اما‬
                              ‫ِ‬     ‫ِ‬                    ‫ِ‬           ‫ِ‬                                              ‫ٔ‬
‫بخش زیادی از آن، به ویژه در دهههای اولیه شکلگیری این پدیده، صرفاً مباحث دینی بوده و بعدها نیز این نحله، به هرحال، در طرح هر بحث نگاهِ‬
              ‫ِ‬                                                 ‫ِ‬                      ‫ِ‬         ‫ٔ‬                                   ‫ِ‬
 ‫خاصی نیز به دین داشته و نسبت موضوعِ موردِ بحثاش ـ مثل مبارزهٔ سیاسی، عدالت، آزادی، دموکراسی، حقوق بشر، حقوق زنان و... ـ را با دین تعریف‬
                             ‫ِ‬         ‫ِ‬                                           ‫ِ‬                         ‫ِ‬
                                                                                                                      ‫و تبیین میکرده است.‬

‫‪Print‬‬    ‫‪search‬‬                                          ‫‪Prev‬‬        ‫3‬         ‫‪Next‬‬                               ‫‪Home‬‬        ‫‪Full‬‬       ‫‪Exit‬‬
‫ِ‬       ‫ِ ِ‬
‫روشنفکران مذهبی در هر دو حوزهٔ پروژهٔ عملی و پارادایم فکری، یکی از اثرگذارترین نحلههای فکری ـ بهویژه با در نظر گرفتن وسعت اجتماعی این‬
                                                                                ‫ِ‬                                           ‫ِ‬
                                                                           ‫تأثیرگذاری ـ است که در ایران معاصر حیات و فعالیت داشته است.‬
                                                                                                               ‫ِ‬
                                                     ‫ِ‬                       ‫ِ‬
‫اما در یک سالی که پشت سر گذاشتهایم فعاالن این طیف فکری ـ که اینک به علت تکثرشان قاطعانه میتوان از آنها به عنوان یک "طیف" یاد‬
             ‫ِ‬                                                                       ‫ِ‬
                                                            ‫کرد ـ بر بسترِ پروژهٔ عملی و در حوزهٔ پارادایم فکریشان چه قدمهایی برداشتهاند؟‬
                                                                                           ‫ِ‬
               ‫ِ‬                                                                                                       ‫ِ ِ‬
‫جدا از وضعیت تعلیق استراتژی که فعاالن سیاسی و سیاسی ـ فکری در آن به سر میبرند و جدا از چالشها و بحرانهای روشنفکری ایرانی به طورِ‬
                                                                                                    ‫ِ‬
 ‫عام در وضعیت فکری ـ اجتماعی کنونی، اما روشنفکران مذهبی نیز برخی چالشها و بحرانهای خاص خودشان را داشتهاند. به نظر میرسد گذار از‬
                                              ‫ِ‬                                           ‫ِ‬                     ‫ِ‬               ‫ِ‬
                                                       ‫ٔ‬                  ‫ِ‬                               ‫ِ‬
 ‫این چالشها و بحرانها بدون جمعبندی مسیرِ طی شدهٔ تاکنون و ارزیابی نقادانه اما مسئوالنه آن ـ به دور از رجزخوانیها و مرثیهسرایی که روشنفکران‬
 ‫ِ‬                                                                                                                   ‫ِ‬
 ‫ما معموالً نوسانی پاندولی بین آن دو داشته و دارند ـ امکانپذیر نیست تا بتوان ذخایرِ گذشته را همچنان به اندوخته کنونی افزود و حمل کرد، بذرها‬
                                ‫ٔ‬                                                                                  ‫ِ‬
                                                            ‫ِ‬
 ‫و پتانسیلهای قابل شکوفایی را بسط داد، نقایص را از طریق ابداعِ عناصرِ نو با خالقیت جدید برطرف کرد و البته عناصرِ میرا و تاریخی را نیز تفکیک و‬
                                                                                       ‫ِ‬                                    ‫ِ‬
 ‫تصفیه نمود. این چنین بوده است که در تداوم و تصفیه و فرا روی از سنت، مدرنیته بهوجود آمده است و هر مدرنیته واقعی و بازگشتناپذیر نیز میبایست‬
                                    ‫ٔ‬
                                                                                                                          ‫ِ‬
                                                                                                    ‫این چنین و به صورت درونجوش بهوجود آید.‬
‫پروژه و پارادایم روشنفکری مذهبی در ایران ارتباطی تنگاتنگ دارند. چرا که این دو بستر و حوزه اساساً در ارتباطی دیالکتیکی با یکدیگر متولد شده‬
                                                                                                                ‫ِ‬        ‫ِ‬
                                             ‫ِ‬
‫و پیش آمدهاند. یکی از مهمترین علل پیدایش چالشهای جدید در مسیرِ پروژه و پارادایم روشنفکری مذهبی در ایران این است که این طیف به یک‬
                                                        ‫ِ‬                                         ‫ِ‬       ‫ِ‬
                                                                           ‫ٔ‬            ‫ِ‬
                             ‫سرفصل تاریخی خود رسیده است، سرفصلی که حاکمیت دینی و تجربه عملی آن، ظرف و بسترِ پدیدآئی آن بوده است.‬
                                                                                                                            ‫ِ‬        ‫ِ‬
‫این سرفصل را میتوان بسرآمدن توانایی و ظرفیت برخوردِ اجتهادی ـ تأویلی (هرمنوتیکی) برای پاسخگویی و راهگشایی برای همه موضوعات و به عبارت‬
‫ِ‬                  ‫ٔ‬                                                                      ‫ِ‬               ‫ِ‬
                             ‫ِ‬                                            ‫ٔ‬                  ‫ِ ِ‬
‫دیگر "ناتمامی" این رویکردها برای حرکت پیش رو دانست. یک الیه جدی از این سرفصل آن است که موضوع و محل مباحث و چالشهایی که امروزه‬‫ِ‬
‫‪Print‬‬    ‫‪search‬‬                                          ‫‪Prev‬‬         ‫4‬        ‫‪Next‬‬                               ‫‪Home‬‬        ‫‪Full‬‬       ‫‪Exit‬‬
‫ِ‬                                        ‫ِ‬
‫نواندیشی مذهبی در ایران، همانندِ دیگر نواندیشان مذهبی در مذاهب مختلف در دیگر نقاط جهان، با آن روبهروست، نه در نسبت با مذهب تاریخی ـ اعم‬
                     ‫ِ‬                                                   ‫ِ‬               ‫ِ‬                                     ‫ِ‬
                                    ‫ِ ِ‬                     ‫ِ‬                   ‫ِ‬      ‫ِ‬                  ‫ِ‬                ‫ِ ٔ‬
                     ‫از مذهب عامه مذهبی یا مذهب مدافعان و متولیان کالسیک مذهب ـ بلکه در نسبت مستقیم با متون مقدس آن مذاهب است.‬
‫شاید این مسئله در حوزهٔ اندیشه و آموزههای انتزاعی و نظری ـ همانندِ هستیشناسی، ایزدشناسی، انسانشناسی و... ـ آنچنان که در میان برخی‬
     ‫ِ‬
           ‫ِ‬
‫روشنفکران و نخبگان مطرح است، همگانی نشده و به طورِ مستقیم با زندگی روزمرهٔ مردمان درگیر نشده باشد، اما در رابطه با برخی موضوعات انضمامیتر‬
                                                                       ‫ِ‬
         ‫و عینیتر، مسئلهای کامالً ملموس و جدی فرا روی نواندیشان مذهبی قرار داده است. موضوعاتی چون دموکراسی، حقوق بشر، حقوق زنان و...‬
                   ‫ِ‬         ‫ِ‬                                                      ‫ِ‬                 ‫ْ‬
‫در رابطه با این گونه مسائل، نواندیشان مذهبی با چالشهایی از دو سو مواجهند. از یک سو سنتگرایان و بنیادگرایان و از سوی دیگر نیروهای غیرِ مذهبی‬
                                                                                                      ‫ِ‬
‫و الئیک. هر دو سو به تلویح یا تصریح میگویند روشنفکران مذهبی برخوردی گزینشی ـ پرشی با آموزههای متون دارند. بنابراین دینی که آنها تصویر‬
                                                                                      ‫ِ‬
‫میکنند منحرف و التقاطی ـ داعیه سنتگرایان و بنیادگرایان ـ و یا تزیینشده و فریبنده ـ داعیه غیرمذهبیها ـ است. آنها مدعیاند روشنفکران مذهبی،‬
        ‫ِ‬                                             ‫ٔ‬                                                    ‫ٔ‬
‫مستنداتی را از آموزههای متون که متناسب با مثالً دموکراسی، حقوق بشر، حقوق زنان و... است، مبنای مباحثشان قرار میدهند و به دیگر نکات و‬
                                                              ‫ِ‬            ‫ِ‬
                          ‫آموزههایی که باز در همین متون آمده است بیاعتنایی میکنند و از روی آنها پرش کرده و از توضیحشان پرهیز میکنند.‬
‫در سال گذشته برخی نواندیشان مذهبی (همانندِ آقایان پیمان، سروش، کدیور، یوسفی اشکوری و...) به طورِ موردی در برخی مقاالت یا سخنرانیهاشان‬
                                                                                                          ‫ِ‬                    ‫ِ‬
‫ٔ‬                              ‫ِ‬                    ‫ِ ِ‬                                                   ‫ِ‬      ‫ِ‬
‫به این موضوعات در ارتباط با متون مرجع پرداخته اند و این نشانگرِ آن است که تعیین نسبت این مسائل با متون مرجع، به تدریج به سوژه و مسئله‬
                                                                                                             ‫موردِ توجهِ آنان تبدیل میشود.‬
                                                                                                                  ‫ِ‬
‫توجه به محتوای مباحث طرح شده به خوبی روشن میکند که به تدریج از منظرِ نواندیشان مذهبی نیز دیگر نمیتوان با "اجتهاد" یا با تأویل و‬
                                                   ‫ِ‬
                                      ‫ِ‬
‫تفسیرهای هرمنوتیکی از متون به تبیین تمام و کامل همه پرسشها و چالشهای پیشآمده پرداخت. به عبارت دیگر، اینک عمدتاً مسائلی مطرح است‬
                                                                                       ‫ِ ٔ‬              ‫ِ‬
‫که دیگر نمیتوان با رویکردِ اجتهادی ـ تأویلی به تحلیل آنها پرداخت. به طورِ مثال، وقتی این نواندیشان در رابطه با مسئله زنان، به حق، از مسائلی از‬
                           ‫ٔ‬                                                              ‫ِ‬
‫‪Print‬‬    ‫‪search‬‬                                          ‫‪Prev‬‬         ‫5‬         ‫‪Next‬‬                               ‫‪Home‬‬        ‫‪Full‬‬       ‫‪Exit‬‬
‫ِ‬                                                        ‫ِ‬                        ‫ِ‬
 ‫متن مرجع چون پذیرش سرشت انسانی و مشترک و مساوی زن و مرد، تساوی مرد و زن در مسئله هبوط در اسطورهٔ خلقت انسان و عدمِ بدبینی به زن‬
                                                  ‫ٔ‬                                                                ‫ِ‬                 ‫ِ‬
                                                            ‫ِ‬        ‫ِ‬      ‫ِ‬                           ‫ِ‬          ‫ِ‬
 ‫در این اسطوره، مخاطب مسئول بودن زن در متن، به رسمیت شناختن استقالل اقتصادی زن و نظایرِ آن یاد میکنند؛ سنتگرایان و بنیادگرایان از یک‬
                    ‫ِ‬
‫سو و غیرِ مذهبیها از سوی دیگر تأکید میکنند اینها همه مسئله نیست و مسائل دیگری نیز در متون مطرح است که روشنفکری مذهبی باید دربارهٔ‬
                                                                 ‫ِ‬                  ‫ٔ‬
                                                 ‫آنها نیز بحث کند. مسائلی چون : تعددِ زوجات، حق زدن همسر، حق طالق مردانه، میزان ارث و...‬
                                                          ‫ِ‬             ‫ِ ِ‬               ‫ِ‬           ‫ّ‬
‫آیا روشنفکری مذهبی میتواند بر اساس اجتهاد و شیوههای مشابهِ روشهای رایج در حقوق یعنی انشقاق هر قانون از قوانین باالتر و مرجعتر به توضیح‬
                         ‫ِ‬                  ‫ِ‬                                                        ‫ِ‬                    ‫ِ‬
 ‫ِ‬
‫و حل این نکات بپردازد و آیا روشنفکرِ مذهبی میتواند با رویکردهای تأویلی و هرمنوتیکی از جمالت و گزارههای دربرگیرندهٔ این نوع نکات "قرائت"‬
                                                                                                                                    ‫ِ‬
                                                ‫دیگری به دست دهد؟ و آیا تک تک مطالب مطرح شده با همین دو رویکردِ مألوف قابل تحلیل است؟‬
                                                             ‫ِ‬                                      ‫ِ‬     ‫ِ‬
                          ‫ِ‬      ‫ِ ِ‬
‫به نظرِ نگارنده مسائلی از این دست ـ چه در مسائل عینی و انضمامی و چه باالتر و مهمتر از آن در مسائل نظری بنیادی انتزاعیتر ـ بسیار مهمتر و‬
                                                                                        ‫ِ‬
‫اساسیتر از آن است که با رویکردِ رایج "اجتهادی ـ تأویلی" قابل توضیح و حل و فصل باشد و پروژه و پارادایم نواندیشی مذهبی را از حالت عکسالعملی‬
            ‫ِ‬                 ‫ِ‬       ‫ِ‬                                          ‫ِ‬                      ‫ِ‬
                                                          ‫ِ‬                     ‫ٔ‬                     ‫ِ‬        ‫ِ‬
‫و پاسخگویی انفعالی به حالت کنشگری فعال و اثرگذار که داعیه آن را داشته و در بخش مهمی از سیرِ تاریخیاش به واقع نیز چنین بوده است، تبدیل‬
                                                                                                                              ‫ِ‬
                                                                                                                                     ‫نماید.‬
                ‫ِ‬
‫اینک به نظر میرسد به جای رویکردهای پدیدارشناختی، هرمنوتیکی، اجتهادی ـ حقوقی و ... با متون، این نواندیشان باید به صورت متمرکز و روشمند‬
                   ‫واردِ مرحله و رویکردِ جدیدی شوند که شاید بتوان آن را رویکردِ تاریخی ـ الهامی ( و به عبارتی دیگر پارادایمی ـ الهامی ) نامید.‬
‫ِ‬                                                                                                          ‫ِ‬
‫در این رویکرد، همه موضوعات مطرح در متون ( اعم از آموزههای انتزاعی و نظری و وجودی و نظریات و احکام عینی و انضمامی ) در بسترِ واقعیت‬
                                                                                                                    ‫ٔ‬
‫تاریخی که تکوین یافته است موردِ تحلیل قرار میگیرد. این آموزهها هم از این بستر ( و فرهنگ، دانش و قواعدِ اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، حقوقی‬
‫ِ‬
                       ‫ِ‬                     ‫ٔ‬                                                               ‫ِ‬
‫آن ) تأثیر پذیرفته و هم به صورت پیش برنده و فرا روندهای بر آنها تأثیر گذاشته است. اینک نیز کلیه این آموزهها برای انسان معاصر چون متن و اثری‬

‫‪Print‬‬    ‫‪search‬‬                                          ‫‪Prev‬‬         ‫6‬         ‫‪Next‬‬                               ‫‪Home‬‬        ‫‪Full‬‬       ‫‪Exit‬‬
‫قابل فهم و تبیین به طورِ تاریخی ـ الهامی موردِ بررسی فکری ـ وجودی واقع میشود و وجوهِ تاریخی آن موردِ فهم، تحلیل و دفاعِ تاریخی، اما نه آموزه و‬
                                                   ‫ِ‬                                      ‫ِ‬                                               ‫ِ‬
‫دستورالعملی امروزه، قرار میگیرد، و آموزههای فرا روندهاش که عمدتاً به ابعادِ ماندگار و انسانی ـ اجتماعی که همیشه پرسش و دغدغه انسانها و جوامع‬
                  ‫ٔ‬
‫را تشکیل میداده است و بسان قوانین طالیی اخالقی و اجتماعی، در همه جوامع و در همه طول تاریخ عمل کرده و میکند، متن و مبنایی برای الهام و‬
                                                     ‫ٔ ِ‬                  ‫ٔ‬                        ‫ِ ِ ِ‬
                                                                                                                                        ‫ِ‬
                                                                                                               ‫پیروی فکری ـ وجودی میگردد.‬
                   ‫ِ‬          ‫ِ‬
‫از منظرِ این رویکرد است که همان نکات موردِ خدشه و چالش که بنیادگرایان و سنتگرایان برای اثبات انحراف و التقاط روشنفکری مذهبی و نیروهای‬
                                             ‫ِ‬                                      ‫ْ‬                 ‫ِ‬
           ‫ِ‬                                                            ‫ٔ‬              ‫ِ‬                               ‫ِ ِ‬
‫الئیک برای اثبات ضعف نظری، تزیینگری و پارادوکسیکالی مفهومِ این نحله روشنفکری مطرح میکنند، نه از موضعی تکلفآمیز و غیرِ قابل توجیه و نه‬
‫از وضعی انفعالی و عکسالعملی مورد تحلیل و توضیح قرار میگیرد. در این رویکرد (تاریخی) نیازِ چندانی به نگاهِ مؤمنانه بر متن نیز نیست. بسیاری از‬
‫پژوهشگران غیرِ مؤمن نیز در اینجا با روشنفکری مذهبی همداستان و همموضعاند. در موردِ همین موضوعات یادشده و در مسئله زنان نیز به طورِمثال در‬
                        ‫ٔ‬                                                                       ‫ِ‬                               ‫ِ‬
                                ‫3‬
‫یک برخوردِ صرفاً تاریخی گفته شده "احکامِ قرآن درباب ارث، فمینیستیترین قانونگذارِ جهان متمدن در آن روزگاران" بوده است و یا اینکه "اصالحات‬
‫ِ‬                                                        ‫ِ‬                                  ‫ِ‬
                                                                                                                          ‫ِ‬
‫اجتماعی قرآن باعث ارتقای موقع و مقامِ زن شده است، قولی است که جملگی برآنند... بدیهی است که محمد بیش از آنچه که در قرآن آمده است‬     ‫ِ‬
                                                                                                   ‫4‬
‫نمیتوانست واردِ این شیوه قانونگذاری شود." و اساساً از فرا روی و اثرگذاری تاریخی متن وانسانسازی و فرهنگسازی و تاریخسازیاش بهعنوان "تحولی‬
        ‫ِ‬                                                        ‫ِ‬        ‫ِ‬
                                                                                                                      ‫حیرتآور"5 یاد میشود.‬
‫نواندیشان مذهبی اگر اینک بخواهند نقشآفرینی مؤثرتری در حوزهٔ اندیشه و عمل، و پروژه و پارادایم خویش داشته باشند "یکی" از جدیترین و‬
                                     ‫ِ‬                                                 ‫ِ‬                                    ‫ِ‬
‫مهمترین موضوعات فکری که باید بدان بپردازند تحلیل و تبیین روشمندِ رویکردِ خود در مواجهه با متون مقدس و به ویژه پیگیری روشمند اما مستحکم‬
‫ِ‬                 ‫ِ‬                     ‫ِ‬                                      ‫ِ‬                                       ‫ِ‬
                                                                                           ‫ِ‬                                    ‫ِ‬
                      ‫الزامات منطقی این رویکرد در حوزههای مختلف فکری و عملی، اخالقی و سیاسی و... تا نتایج و میوههای نهایی آن میباشد.‬
                                   ‫ِ‬                                                                                      ‫ِ‬
                ‫ِ‬                 ‫ِ‬                                                                                 ‫ِ‬
‫جامعه ما در یک حالت تکثرِ حداکثری در حوزهٔ اندیشه ( مذهبی، غیرِ مذهبی، انواعِ رویکردهای مذهبی، لیبرال دموکراسی و سوسیال دموکراسی و...)،‬
                                                                                                                                  ‫ٔ‬

‫‪Print‬‬    ‫‪search‬‬                                          ‫‪Prev‬‬         ‫7‬         ‫‪Next‬‬                               ‫‪Home‬‬        ‫‪Full‬‬       ‫‪Exit‬‬
‫ِ‬
‫استراتژی سیاسی ( اصالحات و فرا اصالحات و... ) و منافع و موقعیت ( زبانی، قومی، جنسی و... ) بسر میبرد. به نظر میرسد طیفهای مذهبی ـ از جمله‬
‫روشنفکران مذهبی ـ بخش عمدهای از جامعه ایران را تشکیل میدهند. موفقیت و نقشآفرینی مثبت و مؤثرِ نواندیشان مذهبی، برای همگان، از جمله‬
                            ‫ِ‬                       ‫ِ‬                                          ‫ٔ‬                 ‫ِ‬             ‫ِ‬
‫روشنفکران غیرِ مذهبی هر چند با دیدگاههای این طیف توافق نظری نداشته باشند؛ میبایست موردِ توجه باشد. چرا که واقعیت عینی جامعه ایران متکثر‬
             ‫ِ ِ ٔ‬                                                               ‫ْ ِ‬                                           ‫ِ‬
         ‫ِ‬
‫است و صاحبان هیچ اندیشه و طیفی نمیتوانند دیگران، به عنوان انسانهای گوشت و خوندار و واقعی، را نادیده بگیرند. موفقیت و اثرگذاری هر طیف‬
                                                                             ‫ِ‬                                             ‫ِ‬
           ‫ٔ‬                  ‫ِ‬                        ‫ٔ‬     ‫ِ‬
‫از روشنفکران آرمانخواه در مخاطبان خاصی که هر یک دارند، در مجموع، موفقیت جامعه ایرانی در حرکت به سمت رشد و ترقی و توسعه همهجانبه‬
                                                                                                      ‫ِ‬                      ‫ِ‬
                                                                                                                                   ‫است.‬
‫درک و پذیرش این امر مستلزمِ این است که ما آموزهٔ قدیمیمان مبنی بر نیاز به دیدگاههای مشترک برای همکاری و همسویی را کنار بگذاریم و این‬
      ‫ِ‬
‫آموزه را بپذیریم که باید بر اساس "دغدغههای مشترک" و نه "دیدگاههای مشترک" همکاری و همسویی داشته باشیم. دغدغههایی که محوریت آن را‬
                                                                                                           ‫ِ‬
                                           ‫"ایران" و مردماناش تشکیل میدهند و آرمانهایی چون آزادی، عدالت، توسعه، امنیت و استقالل ملی.‬
                                                ‫ِ‬
                                                                               ‫آیا سال نو برای روشنفکرِ ایرانی میتواند سرفصلی نو باشد؟‬
                                                                                                                               ‫ِ‬




‫‪Print‬‬    ‫‪search‬‬                                        ‫‪Prev‬‬        ‫8‬        ‫‪Next‬‬                               ‫‪Home‬‬        ‫‪Full‬‬          ‫‪Exit‬‬
‫1 ـ این تعبیر را از استاد مصطفی ملکیان‬
                                                                ‫وام گرفتهام.‬
                                   ‫2 ـ نگارنده در نوشتار "تغییرِ جایگاهِ‬
                                    ‫مذهب در ایران" که در برخی نشریات (مانند‬
                                    ‫آفتاب، خرداد 18) و بعضی سایتها منعکس‬
                                     ‫شد، به تحلیل این موضوع پرداخته است.‬
                                                               ‫ِ‬
                                   ‫3 ـ ژرمن تیلیون (مردمشناس بزرگی‬
                                           ‫ِ‬
                                   ‫که از سال 4391 تا 0491 در الجزایر، به‬
                                   ‫تحقیق پرداخته است)، به نقل از سیمای‬
                                                            ‫ِ‬
                                   ‫زن در فرهنگ ایران، جالل ستاری، نشر‬
                                                           ‫مرکز، ص 142.‬
                                   ‫4 و 5 ـ همیلتون گیپ، اسالم یک‬
                                   ‫بررسی تاریخی ـ ترجمه منوچهر امیری ـ‬
                                                   ‫ٔ‬              ‫ِ‬
                                   ‫شرکت انتشارات علمی و فرهنگی ـ صفحات‬
                                   ‫05 و 62 ـ نظایر این نظریات در آثار‬
                                   ‫پتروشفسکی، احسان طبری و بسیاری دیگر‬
                                                  ‫نیز به وفور دیده میشود.‬


‫‪back‬‬


‫‪Print‬‬   ‫‪search‬‬   ‫‪Prev‬‬   ‫9‬   ‫‪Next‬‬               ‫‪Home‬‬         ‫‪Full‬‬        ‫‪Exit‬‬

Contenu connexe

Tendances (11)

تبیین رابطه فلسفه با دین
تبیین رابطه فلسفه با دینتبیین رابطه فلسفه با دین
تبیین رابطه فلسفه با دین
 
رفرم و ضد رفرم
رفرم و ضد رفرمرفرم و ضد رفرم
رفرم و ضد رفرم
 
پروژه بازسازي
پروژه بازسازيپروژه بازسازي
پروژه بازسازي
 
رويکرد مثبت نوگرايان ديني به سوسيال دموکراسي
رويکرد مثبت نوگرايان ديني به سوسيال دموکراسيرويکرد مثبت نوگرايان ديني به سوسيال دموکراسي
رويکرد مثبت نوگرايان ديني به سوسيال دموکراسي
 
هاله‌گرایی و هاله‌زدایی
هاله‌گرایی و هاله‌زداییهاله‌گرایی و هاله‌زدایی
هاله‌گرایی و هاله‌زدایی
 
جامعه‌شناسي هزاره‌گرايي
جامعه‌شناسي هزاره‌گراييجامعه‌شناسي هزاره‌گرايي
جامعه‌شناسي هزاره‌گرايي
 
چه بايد کرد؟
چه بايد کرد؟چه بايد کرد؟
چه بايد کرد؟
 
انقلاب مرد! زنده باد انقلاب!
انقلاب مرد! زنده باد انقلاب!انقلاب مرد! زنده باد انقلاب!
انقلاب مرد! زنده باد انقلاب!
 
توانايي سنت يا تصلب آن
توانايي سنت يا تصلب آنتوانايي سنت يا تصلب آن
توانايي سنت يا تصلب آن
 
سه ابهام در روشنفکري ديني
سه ابهام در روشنفکري دينيسه ابهام در روشنفکري ديني
سه ابهام در روشنفکري ديني
 
به یادِ نسل حنیف
به یادِ نسل حنیفبه یادِ نسل حنیف
به یادِ نسل حنیف
 

En vedette (9)

زنان سرنوشت‌شان را به سختي رقم مي‌زنند
زنان سرنوشت‌شان را به سختي رقم مي‌زنندزنان سرنوشت‌شان را به سختي رقم مي‌زنند
زنان سرنوشت‌شان را به سختي رقم مي‌زنند
 
الگوی بازرگان در زمانه بی‌الگویی
الگوی بازرگان در زمانه بی‌الگوییالگوی بازرگان در زمانه بی‌الگویی
الگوی بازرگان در زمانه بی‌الگویی
 
بباشیم در پیش آذر بپای
بباشیم در پیش آذر بپایبباشیم در پیش آذر بپای
بباشیم در پیش آذر بپای
 
دروازه‌هاي گوناگون شهر يوسف
دروازه‌هاي گوناگون شهر يوسفدروازه‌هاي گوناگون شهر يوسف
دروازه‌هاي گوناگون شهر يوسف
 
انتظار عليه انتظار
انتظار عليه انتظارانتظار عليه انتظار
انتظار عليه انتظار
 
حیاتِ کاریزما در جامعه مدرن
حیاتِ کاریزما در جامعه مدرنحیاتِ کاریزما در جامعه مدرن
حیاتِ کاریزما در جامعه مدرن
 
نکاتي درباره سخنراني هابرماس
نکاتي درباره سخنراني هابرماسنکاتي درباره سخنراني هابرماس
نکاتي درباره سخنراني هابرماس
 
موسیقی زیر زمینی: پدیده‌ای بنام نامجو
موسیقی زیر زمینی: پدیده‌ای بنام نامجوموسیقی زیر زمینی: پدیده‌ای بنام نامجو
موسیقی زیر زمینی: پدیده‌ای بنام نامجو
 
انتخابات 1385 شوراها
انتخابات 1385 شوراهاانتخابات 1385 شوراها
انتخابات 1385 شوراها
 

Similaire à سال نو، سرفصل نو

بازخواني انتقادي سه نمادِ جنبشِ دانشجویي
بازخواني انتقادي سه نمادِ جنبشِ دانشجویيبازخواني انتقادي سه نمادِ جنبشِ دانشجویي
بازخواني انتقادي سه نمادِ جنبشِ دانشجویيکانون آرمان شریعتی
 
ناممکن بودنِ جامعه‌شناسیِ دین در ایران
ناممکن بودنِ جامعه‌شناسیِ دین در ایرانناممکن بودنِ جامعه‌شناسیِ دین در ایران
ناممکن بودنِ جامعه‌شناسیِ دین در ایرانکانون آرمان شریعتی
 
سوبژکتيويسم خطري براي روشنفکري ديني
سوبژکتيويسم خطري براي روشنفکري دينيسوبژکتيويسم خطري براي روشنفکري ديني
سوبژکتيويسم خطري براي روشنفکري دينيکانون آرمان شریعتی
 
مونيسم، پلوراليسم و خشونت انقلابي
مونيسم، پلوراليسم و خشونت انقلابيمونيسم، پلوراليسم و خشونت انقلابي
مونيسم، پلوراليسم و خشونت انقلابيکانون آرمان شریعتی
 
پراگماتیسم و نظریه های تربیتی
پراگماتیسم و نظریه های تربیتیپراگماتیسم و نظریه های تربیتی
پراگماتیسم و نظریه های تربیتیSomaye Razban
 

Similaire à سال نو، سرفصل نو (20)

گسست از ديالکتيک تا هرمنوتيک
گسست از ديالکتيک تا هرمنوتيکگسست از ديالکتيک تا هرمنوتيک
گسست از ديالکتيک تا هرمنوتيک
 
بازخواني انتقادي سه نمادِ جنبشِ دانشجویي
بازخواني انتقادي سه نمادِ جنبشِ دانشجویيبازخواني انتقادي سه نمادِ جنبشِ دانشجویي
بازخواني انتقادي سه نمادِ جنبشِ دانشجویي
 
توسعه و دموکراسي‌خواهي
توسعه و دموکراسي‌خواهيتوسعه و دموکراسي‌خواهي
توسعه و دموکراسي‌خواهي
 
ناممکن بودنِ جامعه‌شناسیِ دین در ایران
ناممکن بودنِ جامعه‌شناسیِ دین در ایرانناممکن بودنِ جامعه‌شناسیِ دین در ایران
ناممکن بودنِ جامعه‌شناسیِ دین در ایران
 
سوبژکتيويسم خطري براي روشنفکري ديني
سوبژکتيويسم خطري براي روشنفکري دينيسوبژکتيويسم خطري براي روشنفکري ديني
سوبژکتيويسم خطري براي روشنفکري ديني
 
نسبت روشنفکری و دین
نسبت روشنفکری و دیننسبت روشنفکری و دین
نسبت روشنفکری و دین
 
مصاحبه با نشریه چراغ زنبوری
مصاحبه با نشریه چراغ زنبوریمصاحبه با نشریه چراغ زنبوری
مصاحبه با نشریه چراغ زنبوری
 
گفتگوي بي بي سي با اشکوري
گفتگوي بي بي سي با اشکوريگفتگوي بي بي سي با اشکوري
گفتگوي بي بي سي با اشکوري
 
نسبت ناموزون منافع و بينش
نسبت ناموزون منافع و بينشنسبت ناموزون منافع و بينش
نسبت ناموزون منافع و بينش
 
آگاهي‌هاي موازي و روشنفکرِ آواره
آگاهي‌هاي موازي و روشنفکرِ آوارهآگاهي‌هاي موازي و روشنفکرِ آواره
آگاهي‌هاي موازي و روشنفکرِ آواره
 
Modernite religiouse
Modernite religiouseModernite religiouse
Modernite religiouse
 
چگونگي تعامل تاويل با هرمنوتيک
چگونگي تعامل تاويل با هرمنوتيکچگونگي تعامل تاويل با هرمنوتيک
چگونگي تعامل تاويل با هرمنوتيک
 
ديالکتيک حوزه عمومي و دولت
ديالکتيک حوزه عمومي و دولتديالکتيک حوزه عمومي و دولت
ديالکتيک حوزه عمومي و دولت
 
مباني جمهوريت، سکولاريسم نيست
مباني جمهوريت، سکولاريسم نيستمباني جمهوريت، سکولاريسم نيست
مباني جمهوريت، سکولاريسم نيست
 
در ستایش و سنجش فلسفه
در ستایش و سنجش فلسفهدر ستایش و سنجش فلسفه
در ستایش و سنجش فلسفه
 
مونيسم، پلوراليسم و خشونت انقلابي
مونيسم، پلوراليسم و خشونت انقلابيمونيسم، پلوراليسم و خشونت انقلابي
مونيسم، پلوراليسم و خشونت انقلابي
 
دو چهره دین
دو چهره دیندو چهره دین
دو چهره دین
 
پراگماتیسم و نظریه های تربیتی
پراگماتیسم و نظریه های تربیتیپراگماتیسم و نظریه های تربیتی
پراگماتیسم و نظریه های تربیتی
 
کدامین ذهنیت؟
کدامین ذهنیت؟کدامین ذهنیت؟
کدامین ذهنیت؟
 
تولد اندیشۀ آزادی، عدالت و عرفان
تولد اندیشۀ آزادی، عدالت و عرفانتولد اندیشۀ آزادی، عدالت و عرفان
تولد اندیشۀ آزادی، عدالت و عرفان
 

Plus de کانون آرمان شریعتی

بحران غزه، حماس و حزب‌الله ـ تقي رحماني
بحران غزه، حماس و حزب‌الله ـ تقي رحمانيبحران غزه، حماس و حزب‌الله ـ تقي رحماني
بحران غزه، حماس و حزب‌الله ـ تقي رحمانيکانون آرمان شریعتی
 
آزادي هميشه پشت در خانه ماست ـ تقي رحماني
آزادي هميشه پشت در خانه ماست ـ تقي رحمانيآزادي هميشه پشت در خانه ماست ـ تقي رحماني
آزادي هميشه پشت در خانه ماست ـ تقي رحمانيکانون آرمان شریعتی
 
چرا تقويت صنف بر احزاب اولويت دارد ـ تقي رحماني
چرا تقويت صنف بر احزاب اولويت دارد ـ تقي رحمانيچرا تقويت صنف بر احزاب اولويت دارد ـ تقي رحماني
چرا تقويت صنف بر احزاب اولويت دارد ـ تقي رحمانيکانون آرمان شریعتی
 
مکاتبِ تاریخ و روشِ تحقیقِ آن ـ دکتر شریعتی
 مکاتبِ تاریخ و روشِ تحقیقِ آن ـ دکتر شریعتی   مکاتبِ تاریخ و روشِ تحقیقِ آن ـ دکتر شریعتی
مکاتبِ تاریخ و روشِ تحقیقِ آن ـ دکتر شریعتی کانون آرمان شریعتی
 
بحثِ کلی راجع به تمدن و فرهنگ ـ دکتر شریعتی
 بحثِ کلی راجع به تمدن و فرهنگ ـ دکتر شریعتی   بحثِ کلی راجع به تمدن و فرهنگ ـ دکتر شریعتی
بحثِ کلی راجع به تمدن و فرهنگ ـ دکتر شریعتی کانون آرمان شریعتی
 
پیشگفتار مچموعه آثار ۱۱ ـ دکتر شریعتی
 پیشگفتار مچموعه آثار ۱۱ ـ دکتر شریعتی   پیشگفتار مچموعه آثار ۱۱ ـ دکتر شریعتی
پیشگفتار مچموعه آثار ۱۱ ـ دکتر شریعتی کانون آرمان شریعتی
 
دورِ حلزوني و دموکراسي‌خواهي بدونِ باني
دورِ حلزوني و دموکراسي‌خواهي بدونِ بانيدورِ حلزوني و دموکراسي‌خواهي بدونِ باني
دورِ حلزوني و دموکراسي‌خواهي بدونِ بانيکانون آرمان شریعتی
 
نافرماني مدني در شرايطِ فعلي ممکن نيست
نافرماني مدني در شرايطِ فعلي ممکن نيستنافرماني مدني در شرايطِ فعلي ممکن نيست
نافرماني مدني در شرايطِ فعلي ممکن نيستکانون آرمان شریعتی
 
حقوقِ بشر و "نسبيتِ فرهنگي" در اسلام
حقوقِ بشر و "نسبيتِ فرهنگي" در اسلامحقوقِ بشر و "نسبيتِ فرهنگي" در اسلام
حقوقِ بشر و "نسبيتِ فرهنگي" در اسلامکانون آرمان شریعتی
 

Plus de کانون آرمان شریعتی (20)

بحران غزه، حماس و حزب‌الله ـ تقي رحماني
بحران غزه، حماس و حزب‌الله ـ تقي رحمانيبحران غزه، حماس و حزب‌الله ـ تقي رحماني
بحران غزه، حماس و حزب‌الله ـ تقي رحماني
 
آزادي هميشه پشت در خانه ماست ـ تقي رحماني
آزادي هميشه پشت در خانه ماست ـ تقي رحمانيآزادي هميشه پشت در خانه ماست ـ تقي رحماني
آزادي هميشه پشت در خانه ماست ـ تقي رحماني
 
چرا تقويت صنف بر احزاب اولويت دارد ـ تقي رحماني
چرا تقويت صنف بر احزاب اولويت دارد ـ تقي رحمانيچرا تقويت صنف بر احزاب اولويت دارد ـ تقي رحماني
چرا تقويت صنف بر احزاب اولويت دارد ـ تقي رحماني
 
درمان جاي ديگري است ـ تقي رحماني
درمان جاي ديگري است ـ تقي رحمانيدرمان جاي ديگري است ـ تقي رحماني
درمان جاي ديگري است ـ تقي رحماني
 
مکاتبِ تاریخ و روشِ تحقیقِ آن ـ دکتر شریعتی
 مکاتبِ تاریخ و روشِ تحقیقِ آن ـ دکتر شریعتی   مکاتبِ تاریخ و روشِ تحقیقِ آن ـ دکتر شریعتی
مکاتبِ تاریخ و روشِ تحقیقِ آن ـ دکتر شریعتی
 
تعریفِ تاریخ ـ دکتر شریعتی
 تعریفِ تاریخ ـ دکتر شریعتی   تعریفِ تاریخ ـ دکتر شریعتی
تعریفِ تاریخ ـ دکتر شریعتی
 
بحثِ کلی راجع به تمدن و فرهنگ ـ دکتر شریعتی
 بحثِ کلی راجع به تمدن و فرهنگ ـ دکتر شریعتی   بحثِ کلی راجع به تمدن و فرهنگ ـ دکتر شریعتی
بحثِ کلی راجع به تمدن و فرهنگ ـ دکتر شریعتی
 
تمدن چیست؟ ـ دکتر شریعتی
 تمدن چیست؟ ـ دکتر شریعتی   تمدن چیست؟ ـ دکتر شریعتی
تمدن چیست؟ ـ دکتر شریعتی
 
پیشگفتار مچموعه آثار ۱۱ ـ دکتر شریعتی
 پیشگفتار مچموعه آثار ۱۱ ـ دکتر شریعتی   پیشگفتار مچموعه آثار ۱۱ ـ دکتر شریعتی
پیشگفتار مچموعه آثار ۱۱ ـ دکتر شریعتی
 
کدام روشنفکر
کدام روشنفکرکدام روشنفکر
کدام روشنفکر
 
من اعتراف می کنم
من اعتراف می کنممن اعتراف می کنم
من اعتراف می کنم
 
پروژهٔ ۴۰ سال شریعتی‌زدایی
پروژهٔ ۴۰ سال شریعتی‌زداییپروژهٔ ۴۰ سال شریعتی‌زدایی
پروژهٔ ۴۰ سال شریعتی‌زدایی
 
در میانهٔ دوگانه‌های تراژیک
در میانهٔ دوگانه‌های تراژیکدر میانهٔ دوگانه‌های تراژیک
در میانهٔ دوگانه‌های تراژیک
 
توسعهٔ اُيراني
توسعهٔ اُيرانيتوسعهٔ اُيراني
توسعهٔ اُيراني
 
دورِ حلزوني و دموکراسي‌خواهي بدونِ باني
دورِ حلزوني و دموکراسي‌خواهي بدونِ بانيدورِ حلزوني و دموکراسي‌خواهي بدونِ باني
دورِ حلزوني و دموکراسي‌خواهي بدونِ باني
 
زبانِ سروش، زبانِ تنفر
زبانِ سروش، زبانِ تنفرزبانِ سروش، زبانِ تنفر
زبانِ سروش، زبانِ تنفر
 
قرآن و "مساله" اي به نامِ زن
قرآن و "مساله" اي به نامِ زنقرآن و "مساله" اي به نامِ زن
قرآن و "مساله" اي به نامِ زن
 
نافرماني مدني در شرايطِ فعلي ممکن نيست
نافرماني مدني در شرايطِ فعلي ممکن نيستنافرماني مدني در شرايطِ فعلي ممکن نيست
نافرماني مدني در شرايطِ فعلي ممکن نيست
 
حقوقِ بشر و "نسبيتِ فرهنگي" در اسلام
حقوقِ بشر و "نسبيتِ فرهنگي" در اسلامحقوقِ بشر و "نسبيتِ فرهنگي" در اسلام
حقوقِ بشر و "نسبيتِ فرهنگي" در اسلام
 
معرفت شناسي قرآن
معرفت شناسي قرآنمعرفت شناسي قرآن
معرفت شناسي قرآن
 

سال نو، سرفصل نو

  • 1. ‫‪sco‬‬ ‫كانــون آرمــان شــريعتـي‬ ‫س ا ل ن و ؛ س ر فص ل ن و؟‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫‪Sco1385@Gmail.com‬‬ ‫رضــا علیجاني‬ ‫3101‬ ‫شماره مقالـه :‬ ‫9‬ ‫تعـداد صفحـه :‬ ‫50/78‬ ‫آخرين بررسی :‬ ‫6831‬ ‫تاريــخ تحـرير :‬ ‫‪www.shandel.org‬‬ ‫موضـوع : تعیین نسبت با مذهبِ متن، سرفصلی نو برای روشنفکرانِ مذهبی‬ ‫ِ‬ ‫‪Print‬‬ ‫‪search‬‬ ‫‪Prev‬‬ ‫1‬ ‫‪Next‬‬ ‫‪Full‬‬ ‫‪Exit‬‬
  • 2. ‫سال نو؛ سرفصل نو؟‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫روشنفکران درپی "تقریرِ حقیقت و تقلیل مرارت"اند 1. اگر آنها صرفاً در پی تقریرِ حقیقت بودند آنگاه تبدیل به فیلسوف، جامعهشناس، اقتصاددان‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫و... میشدند. در این صورت نیاز نبود جدا از نامگذاریها و اصطالحاتی، شاید دیرپاتر، همچون فیلسوف و... واژهٔ دیگری همچون "روشنفکر" متولد شود و‬ ‫ِ ِ‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫مُصطلح گردد. تفاوت کارِ روشنفکری و مثالً کارِ فلسفی یا جامعهشناختی و... در مؤلفه دومِ این تعریف است. و اگر آنها صرفاً در پی تقلیل مرارت بودند،‬ ‫ٔ ِ ِ‬ ‫آنگاه تبدیل به سیاست مدار، پزشک، روانپزشک و... میشدند. آنچه این دو پدیده را از هم جدا میکند مؤلفه اول تعریف روشنفکری است.‬ ‫در دهههای 04 تا 06 بر عنصرِ دوم این تعریف و در دهههای 07 و 08 بر عنصرِ اول آن تاکیدِ ویژهای شد تا بدانجا که عنصرِ دیگر در حاشیه قرار‬ ‫گرفته است. اما آنچه در جهان پدیدهٔ روشنفکران را به عنوان یک موضوعِ واقعی و مستقل از ذهن تعریف میکند توجه به هر دو عنصرِ یاد شده است که‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫گهگاه نیز چالشهایی جانسوز با یکدیگر داشته و دارند.‬ ‫ِ‬ ‫اما نواندیشی مذهبی ـ و به عبارتی روشنفکری مذهبی ـ جدا از چالشهایی که دربارهٔ مفهومِ آن برانگیخته شده و این بحثها گاه سازنده و روشنگر و‬ ‫ِ‬ ‫اما بیشتر تفرقهافکن و بیحاصل و دارای "علت" بوده است تا "دلیل"، به عنوان یک واقعیت و پدیدهٔ موجود و اثرگذار ـ به ویژه در ایران ـ همواره مدعی‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫هر دو مؤلفه تقریرِ حقیقت و تقلیل مرارت بوده است و در این راه سعیها کرده و هزینهها پرداخته است. این پدیده اما در کشف حقیقت و بیشتر برای‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫تقلیل مرارت در جامعهای که عمدتاً مذهبی بوده است، نگاه و توجه ویژهای به "دین" داشته است.‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫"پروژهٔ" این روشنفکران دستاوردها، چالشها و ناکامیهایی داشته است. مهمترین دستاوردش ـ به ویژه در دهه 04 و 05 ـ جلوگیری از دوقطبی شدن‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫جامعه ـ دو قطب تمامیتگرا و خشونتورز، یک قطب قدرت مطلقه و انبساطگرا و خشونتورزِ الییک و قطب دیگرِ سنتگرایی و بنیادگرایی روبه رشدِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫انبساطگرا ـ بوده است. رشدِ تضادها بین دو قطب و به کارگیری قوای قهریه نظامی از سوی قدرت میتوانست جامعهای همچون الجزایر، برای ایران درپی‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫‪Print‬‬ ‫‪search‬‬ ‫‪Prev‬‬ ‫2‬ ‫‪Next‬‬ ‫‪Home‬‬ ‫‪Full‬‬ ‫‪Exit‬‬
  • 3. ‫داشته باشد. در این وضعیت روشنفکری غیر ِمذهبی نیز به عنوان یک قشر و الیه نازک، یا میبایست منفعل میشد و یا در کنارِ قدرت و قوای نظامی‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫آن قرار میگرفت ( تحلیل مواضع نیروهای مختلف دربارهٔ سرکوب 51 خرداد 24 می تواند در این موضوع قابل تعمق باشد ). اما روشنفکری مذهبی با‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫جلوگیری از این وضعیت دوقطبی، هزینه فرایندِ دموکراتیزاسیون ـ که میتواند حاوی دو گرایش لیبرال و رادیکال باشد ـ و فرایندِ رشد و بسط اندیشیدن‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫تفکر محور تا مرجعیت محور را کاهش داده و به عبارتی این مسیر را هموار کرده است. به یاد داشته باشیم که در دهه 05، مثالً تنها کمی بیش از یک‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫سومِ جامعه ایرانی شهرنشین بوده است و این مقدار نیز اکثراً در وضعیت مذهبی سنتی زیست میکردهاند.‬ ‫ٔ‬ ‫اما اینک اگر صرفاً از موضع کارکردی به پروژهٔ این روشنفکران بنگریم به نظر میرسد یکی از چالشهای این پروژه تغییرِ جایگاهِ مذهب در ایران است.‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫به عالوه آنکه اکثرِ تئوری پردازهای این نحله در این مورد، تئوریهای ماقبل تجربه حکومت و حاکمیت دینی است.‬ ‫ِ ٔ‬ ‫هر چند نمیتوان بسان تقلیلگراییها و سادهسازیهای برخی رویکردهای الییک، نقش و کارکردِ مذهب را در ایران به حاشیه راند اما اینک به نظر‬ ‫ِ‬ ‫نمیرسد نگاهِ کارکردی پروژهٔ این نحله بتواند به مسئله مهم تغییرِ جایگاهِ مذهب در ایران بیاعتنا بماند و این موضوع را در بازتعریف پروژهاش در نظر‬ ‫ِ‬ ‫ٔ ِ‬ ‫ِ‬ ‫2‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫نگیرد. ـ این موضوع مهمی است که میبایست مستقالً بدان پرداخت ـ و یا در تبیین این موضوع چنان عمل کند که صورت مسئله را پاک کند و کل‬ ‫ِ‬ ‫پروژه را منتفی سازد و باز خود را روشنفکرِ مذهبی بنامد و در عمل نیز همچنان همان مباحث و همان پروژه را ادامه دهد.‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ٔ ِ‬ ‫ِ‬ ‫اما روشنفکری مذهبی که از منظرِ مؤلفه اول روشنفکری ـ تقریرِ حقیقت ـ هم فعال بوده و به طرح مباحث و دیدگاهها و به عبارتی پارادایم فکریاش‬ ‫پرداخته نیز، نگاه و توجه ویژهای به دین داشته است. هر چند وجهِ اندیشگی روشنفکران مذهبی تنها در چارچوب مباحث دینی باقی نمانده است اما‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫بخش زیادی از آن، به ویژه در دهههای اولیه شکلگیری این پدیده، صرفاً مباحث دینی بوده و بعدها نیز این نحله، به هرحال، در طرح هر بحث نگاهِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫خاصی نیز به دین داشته و نسبت موضوعِ موردِ بحثاش ـ مثل مبارزهٔ سیاسی، عدالت، آزادی، دموکراسی، حقوق بشر، حقوق زنان و... ـ را با دین تعریف‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫و تبیین میکرده است.‬ ‫‪Print‬‬ ‫‪search‬‬ ‫‪Prev‬‬ ‫3‬ ‫‪Next‬‬ ‫‪Home‬‬ ‫‪Full‬‬ ‫‪Exit‬‬
  • 4. ‫ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫روشنفکران مذهبی در هر دو حوزهٔ پروژهٔ عملی و پارادایم فکری، یکی از اثرگذارترین نحلههای فکری ـ بهویژه با در نظر گرفتن وسعت اجتماعی این‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫تأثیرگذاری ـ است که در ایران معاصر حیات و فعالیت داشته است.‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫اما در یک سالی که پشت سر گذاشتهایم فعاالن این طیف فکری ـ که اینک به علت تکثرشان قاطعانه میتوان از آنها به عنوان یک "طیف" یاد‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫کرد ـ بر بسترِ پروژهٔ عملی و در حوزهٔ پارادایم فکریشان چه قدمهایی برداشتهاند؟‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫جدا از وضعیت تعلیق استراتژی که فعاالن سیاسی و سیاسی ـ فکری در آن به سر میبرند و جدا از چالشها و بحرانهای روشنفکری ایرانی به طورِ‬ ‫ِ‬ ‫عام در وضعیت فکری ـ اجتماعی کنونی، اما روشنفکران مذهبی نیز برخی چالشها و بحرانهای خاص خودشان را داشتهاند. به نظر میرسد گذار از‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫این چالشها و بحرانها بدون جمعبندی مسیرِ طی شدهٔ تاکنون و ارزیابی نقادانه اما مسئوالنه آن ـ به دور از رجزخوانیها و مرثیهسرایی که روشنفکران‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ما معموالً نوسانی پاندولی بین آن دو داشته و دارند ـ امکانپذیر نیست تا بتوان ذخایرِ گذشته را همچنان به اندوخته کنونی افزود و حمل کرد، بذرها‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫و پتانسیلهای قابل شکوفایی را بسط داد، نقایص را از طریق ابداعِ عناصرِ نو با خالقیت جدید برطرف کرد و البته عناصرِ میرا و تاریخی را نیز تفکیک و‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫تصفیه نمود. این چنین بوده است که در تداوم و تصفیه و فرا روی از سنت، مدرنیته بهوجود آمده است و هر مدرنیته واقعی و بازگشتناپذیر نیز میبایست‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫این چنین و به صورت درونجوش بهوجود آید.‬ ‫پروژه و پارادایم روشنفکری مذهبی در ایران ارتباطی تنگاتنگ دارند. چرا که این دو بستر و حوزه اساساً در ارتباطی دیالکتیکی با یکدیگر متولد شده‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫و پیش آمدهاند. یکی از مهمترین علل پیدایش چالشهای جدید در مسیرِ پروژه و پارادایم روشنفکری مذهبی در ایران این است که این طیف به یک‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫سرفصل تاریخی خود رسیده است، سرفصلی که حاکمیت دینی و تجربه عملی آن، ظرف و بسترِ پدیدآئی آن بوده است.‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫این سرفصل را میتوان بسرآمدن توانایی و ظرفیت برخوردِ اجتهادی ـ تأویلی (هرمنوتیکی) برای پاسخگویی و راهگشایی برای همه موضوعات و به عبارت‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫ِ ِ‬ ‫دیگر "ناتمامی" این رویکردها برای حرکت پیش رو دانست. یک الیه جدی از این سرفصل آن است که موضوع و محل مباحث و چالشهایی که امروزه‬‫ِ‬ ‫‪Print‬‬ ‫‪search‬‬ ‫‪Prev‬‬ ‫4‬ ‫‪Next‬‬ ‫‪Home‬‬ ‫‪Full‬‬ ‫‪Exit‬‬
  • 5. ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫نواندیشی مذهبی در ایران، همانندِ دیگر نواندیشان مذهبی در مذاهب مختلف در دیگر نقاط جهان، با آن روبهروست، نه در نسبت با مذهب تاریخی ـ اعم‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ٔ‬ ‫از مذهب عامه مذهبی یا مذهب مدافعان و متولیان کالسیک مذهب ـ بلکه در نسبت مستقیم با متون مقدس آن مذاهب است.‬ ‫شاید این مسئله در حوزهٔ اندیشه و آموزههای انتزاعی و نظری ـ همانندِ هستیشناسی، ایزدشناسی، انسانشناسی و... ـ آنچنان که در میان برخی‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫روشنفکران و نخبگان مطرح است، همگانی نشده و به طورِ مستقیم با زندگی روزمرهٔ مردمان درگیر نشده باشد، اما در رابطه با برخی موضوعات انضمامیتر‬ ‫ِ‬ ‫و عینیتر، مسئلهای کامالً ملموس و جدی فرا روی نواندیشان مذهبی قرار داده است. موضوعاتی چون دموکراسی، حقوق بشر، حقوق زنان و...‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ْ‬ ‫در رابطه با این گونه مسائل، نواندیشان مذهبی با چالشهایی از دو سو مواجهند. از یک سو سنتگرایان و بنیادگرایان و از سوی دیگر نیروهای غیرِ مذهبی‬ ‫ِ‬ ‫و الئیک. هر دو سو به تلویح یا تصریح میگویند روشنفکران مذهبی برخوردی گزینشی ـ پرشی با آموزههای متون دارند. بنابراین دینی که آنها تصویر‬ ‫ِ‬ ‫میکنند منحرف و التقاطی ـ داعیه سنتگرایان و بنیادگرایان ـ و یا تزیینشده و فریبنده ـ داعیه غیرمذهبیها ـ است. آنها مدعیاند روشنفکران مذهبی،‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫ٔ‬ ‫مستنداتی را از آموزههای متون که متناسب با مثالً دموکراسی، حقوق بشر، حقوق زنان و... است، مبنای مباحثشان قرار میدهند و به دیگر نکات و‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫آموزههایی که باز در همین متون آمده است بیاعتنایی میکنند و از روی آنها پرش کرده و از توضیحشان پرهیز میکنند.‬ ‫در سال گذشته برخی نواندیشان مذهبی (همانندِ آقایان پیمان، سروش، کدیور، یوسفی اشکوری و...) به طورِ موردی در برخی مقاالت یا سخنرانیهاشان‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫به این موضوعات در ارتباط با متون مرجع پرداخته اند و این نشانگرِ آن است که تعیین نسبت این مسائل با متون مرجع، به تدریج به سوژه و مسئله‬ ‫موردِ توجهِ آنان تبدیل میشود.‬ ‫ِ‬ ‫توجه به محتوای مباحث طرح شده به خوبی روشن میکند که به تدریج از منظرِ نواندیشان مذهبی نیز دیگر نمیتوان با "اجتهاد" یا با تأویل و‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫تفسیرهای هرمنوتیکی از متون به تبیین تمام و کامل همه پرسشها و چالشهای پیشآمده پرداخت. به عبارت دیگر، اینک عمدتاً مسائلی مطرح است‬ ‫ِ ٔ‬ ‫ِ‬ ‫که دیگر نمیتوان با رویکردِ اجتهادی ـ تأویلی به تحلیل آنها پرداخت. به طورِ مثال، وقتی این نواندیشان در رابطه با مسئله زنان، به حق، از مسائلی از‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫‪Print‬‬ ‫‪search‬‬ ‫‪Prev‬‬ ‫5‬ ‫‪Next‬‬ ‫‪Home‬‬ ‫‪Full‬‬ ‫‪Exit‬‬
  • 6. ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫متن مرجع چون پذیرش سرشت انسانی و مشترک و مساوی زن و مرد، تساوی مرد و زن در مسئله هبوط در اسطورهٔ خلقت انسان و عدمِ بدبینی به زن‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫در این اسطوره، مخاطب مسئول بودن زن در متن، به رسمیت شناختن استقالل اقتصادی زن و نظایرِ آن یاد میکنند؛ سنتگرایان و بنیادگرایان از یک‬ ‫ِ‬ ‫سو و غیرِ مذهبیها از سوی دیگر تأکید میکنند اینها همه مسئله نیست و مسائل دیگری نیز در متون مطرح است که روشنفکری مذهبی باید دربارهٔ‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫آنها نیز بحث کند. مسائلی چون : تعددِ زوجات، حق زدن همسر، حق طالق مردانه، میزان ارث و...‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ّ‬ ‫آیا روشنفکری مذهبی میتواند بر اساس اجتهاد و شیوههای مشابهِ روشهای رایج در حقوق یعنی انشقاق هر قانون از قوانین باالتر و مرجعتر به توضیح‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫و حل این نکات بپردازد و آیا روشنفکرِ مذهبی میتواند با رویکردهای تأویلی و هرمنوتیکی از جمالت و گزارههای دربرگیرندهٔ این نوع نکات "قرائت"‬ ‫ِ‬ ‫دیگری به دست دهد؟ و آیا تک تک مطالب مطرح شده با همین دو رویکردِ مألوف قابل تحلیل است؟‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫به نظرِ نگارنده مسائلی از این دست ـ چه در مسائل عینی و انضمامی و چه باالتر و مهمتر از آن در مسائل نظری بنیادی انتزاعیتر ـ بسیار مهمتر و‬ ‫ِ‬ ‫اساسیتر از آن است که با رویکردِ رایج "اجتهادی ـ تأویلی" قابل توضیح و حل و فصل باشد و پروژه و پارادایم نواندیشی مذهبی را از حالت عکسالعملی‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫و پاسخگویی انفعالی به حالت کنشگری فعال و اثرگذار که داعیه آن را داشته و در بخش مهمی از سیرِ تاریخیاش به واقع نیز چنین بوده است، تبدیل‬ ‫ِ‬ ‫نماید.‬ ‫ِ‬ ‫اینک به نظر میرسد به جای رویکردهای پدیدارشناختی، هرمنوتیکی، اجتهادی ـ حقوقی و ... با متون، این نواندیشان باید به صورت متمرکز و روشمند‬ ‫واردِ مرحله و رویکردِ جدیدی شوند که شاید بتوان آن را رویکردِ تاریخی ـ الهامی ( و به عبارتی دیگر پارادایمی ـ الهامی ) نامید.‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫در این رویکرد، همه موضوعات مطرح در متون ( اعم از آموزههای انتزاعی و نظری و وجودی و نظریات و احکام عینی و انضمامی ) در بسترِ واقعیت‬ ‫ٔ‬ ‫تاریخی که تکوین یافته است موردِ تحلیل قرار میگیرد. این آموزهها هم از این بستر ( و فرهنگ، دانش و قواعدِ اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، حقوقی‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫آن ) تأثیر پذیرفته و هم به صورت پیش برنده و فرا روندهای بر آنها تأثیر گذاشته است. اینک نیز کلیه این آموزهها برای انسان معاصر چون متن و اثری‬ ‫‪Print‬‬ ‫‪search‬‬ ‫‪Prev‬‬ ‫6‬ ‫‪Next‬‬ ‫‪Home‬‬ ‫‪Full‬‬ ‫‪Exit‬‬
  • 7. ‫قابل فهم و تبیین به طورِ تاریخی ـ الهامی موردِ بررسی فکری ـ وجودی واقع میشود و وجوهِ تاریخی آن موردِ فهم، تحلیل و دفاعِ تاریخی، اما نه آموزه و‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫دستورالعملی امروزه، قرار میگیرد، و آموزههای فرا روندهاش که عمدتاً به ابعادِ ماندگار و انسانی ـ اجتماعی که همیشه پرسش و دغدغه انسانها و جوامع‬ ‫ٔ‬ ‫را تشکیل میداده است و بسان قوانین طالیی اخالقی و اجتماعی، در همه جوامع و در همه طول تاریخ عمل کرده و میکند، متن و مبنایی برای الهام و‬ ‫ٔ ِ‬ ‫ٔ‬ ‫ِ ِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫پیروی فکری ـ وجودی میگردد.‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫از منظرِ این رویکرد است که همان نکات موردِ خدشه و چالش که بنیادگرایان و سنتگرایان برای اثبات انحراف و التقاط روشنفکری مذهبی و نیروهای‬ ‫ِ‬ ‫ْ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫الئیک برای اثبات ضعف نظری، تزیینگری و پارادوکسیکالی مفهومِ این نحله روشنفکری مطرح میکنند، نه از موضعی تکلفآمیز و غیرِ قابل توجیه و نه‬ ‫از وضعی انفعالی و عکسالعملی مورد تحلیل و توضیح قرار میگیرد. در این رویکرد (تاریخی) نیازِ چندانی به نگاهِ مؤمنانه بر متن نیز نیست. بسیاری از‬ ‫پژوهشگران غیرِ مؤمن نیز در اینجا با روشنفکری مذهبی همداستان و همموضعاند. در موردِ همین موضوعات یادشده و در مسئله زنان نیز به طورِمثال در‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫3‬ ‫یک برخوردِ صرفاً تاریخی گفته شده "احکامِ قرآن درباب ارث، فمینیستیترین قانونگذارِ جهان متمدن در آن روزگاران" بوده است و یا اینکه "اصالحات‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫اجتماعی قرآن باعث ارتقای موقع و مقامِ زن شده است، قولی است که جملگی برآنند... بدیهی است که محمد بیش از آنچه که در قرآن آمده است‬ ‫ِ‬ ‫4‬ ‫نمیتوانست واردِ این شیوه قانونگذاری شود." و اساساً از فرا روی و اثرگذاری تاریخی متن وانسانسازی و فرهنگسازی و تاریخسازیاش بهعنوان "تحولی‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫حیرتآور"5 یاد میشود.‬ ‫نواندیشان مذهبی اگر اینک بخواهند نقشآفرینی مؤثرتری در حوزهٔ اندیشه و عمل، و پروژه و پارادایم خویش داشته باشند "یکی" از جدیترین و‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫مهمترین موضوعات فکری که باید بدان بپردازند تحلیل و تبیین روشمندِ رویکردِ خود در مواجهه با متون مقدس و به ویژه پیگیری روشمند اما مستحکم‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫الزامات منطقی این رویکرد در حوزههای مختلف فکری و عملی، اخالقی و سیاسی و... تا نتایج و میوههای نهایی آن میباشد.‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫جامعه ما در یک حالت تکثرِ حداکثری در حوزهٔ اندیشه ( مذهبی، غیرِ مذهبی، انواعِ رویکردهای مذهبی، لیبرال دموکراسی و سوسیال دموکراسی و...)،‬ ‫ٔ‬ ‫‪Print‬‬ ‫‪search‬‬ ‫‪Prev‬‬ ‫7‬ ‫‪Next‬‬ ‫‪Home‬‬ ‫‪Full‬‬ ‫‪Exit‬‬
  • 8. ‫ِ‬ ‫استراتژی سیاسی ( اصالحات و فرا اصالحات و... ) و منافع و موقعیت ( زبانی، قومی، جنسی و... ) بسر میبرد. به نظر میرسد طیفهای مذهبی ـ از جمله‬ ‫روشنفکران مذهبی ـ بخش عمدهای از جامعه ایران را تشکیل میدهند. موفقیت و نقشآفرینی مثبت و مؤثرِ نواندیشان مذهبی، برای همگان، از جمله‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫روشنفکران غیرِ مذهبی هر چند با دیدگاههای این طیف توافق نظری نداشته باشند؛ میبایست موردِ توجه باشد. چرا که واقعیت عینی جامعه ایران متکثر‬ ‫ِ ِ ٔ‬ ‫ْ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫است و صاحبان هیچ اندیشه و طیفی نمیتوانند دیگران، به عنوان انسانهای گوشت و خوندار و واقعی، را نادیده بگیرند. موفقیت و اثرگذاری هر طیف‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫از روشنفکران آرمانخواه در مخاطبان خاصی که هر یک دارند، در مجموع، موفقیت جامعه ایرانی در حرکت به سمت رشد و ترقی و توسعه همهجانبه‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫است.‬ ‫درک و پذیرش این امر مستلزمِ این است که ما آموزهٔ قدیمیمان مبنی بر نیاز به دیدگاههای مشترک برای همکاری و همسویی را کنار بگذاریم و این‬ ‫ِ‬ ‫آموزه را بپذیریم که باید بر اساس "دغدغههای مشترک" و نه "دیدگاههای مشترک" همکاری و همسویی داشته باشیم. دغدغههایی که محوریت آن را‬ ‫ِ‬ ‫"ایران" و مردماناش تشکیل میدهند و آرمانهایی چون آزادی، عدالت، توسعه، امنیت و استقالل ملی.‬ ‫ِ‬ ‫آیا سال نو برای روشنفکرِ ایرانی میتواند سرفصلی نو باشد؟‬ ‫ِ‬ ‫‪Print‬‬ ‫‪search‬‬ ‫‪Prev‬‬ ‫8‬ ‫‪Next‬‬ ‫‪Home‬‬ ‫‪Full‬‬ ‫‪Exit‬‬
  • 9. ‫1 ـ این تعبیر را از استاد مصطفی ملکیان‬ ‫وام گرفتهام.‬ ‫2 ـ نگارنده در نوشتار "تغییرِ جایگاهِ‬ ‫مذهب در ایران" که در برخی نشریات (مانند‬ ‫آفتاب، خرداد 18) و بعضی سایتها منعکس‬ ‫شد، به تحلیل این موضوع پرداخته است.‬ ‫ِ‬ ‫3 ـ ژرمن تیلیون (مردمشناس بزرگی‬ ‫ِ‬ ‫که از سال 4391 تا 0491 در الجزایر، به‬ ‫تحقیق پرداخته است)، به نقل از سیمای‬ ‫ِ‬ ‫زن در فرهنگ ایران، جالل ستاری، نشر‬ ‫مرکز، ص 142.‬ ‫4 و 5 ـ همیلتون گیپ، اسالم یک‬ ‫بررسی تاریخی ـ ترجمه منوچهر امیری ـ‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫شرکت انتشارات علمی و فرهنگی ـ صفحات‬ ‫05 و 62 ـ نظایر این نظریات در آثار‬ ‫پتروشفسکی، احسان طبری و بسیاری دیگر‬ ‫نیز به وفور دیده میشود.‬ ‫‪back‬‬ ‫‪Print‬‬ ‫‪search‬‬ ‫‪Prev‬‬ ‫9‬ ‫‪Next‬‬ ‫‪Home‬‬ ‫‪Full‬‬ ‫‪Exit‬‬