Kees van der Meiracker talks about cultural rights in Indonesia in 2009 on a conference held by Hapin - Papua Support Foundation

1. CULTURAL IDENTITY AND PAPUA
Kees van den Meiracker
(Nederlandse samenvatting)
Inleiding
Niet alleen een gezamenlijke geschiedenis schept verplichtingen, ieder individu heeft
zijn/haar verantwoordelijkheid in deze snel veranderende wereld. Het huidige Papua, een
van de laatste gebieden ter wereld waar een groot deel van de oorspronkelijke bevolking in
het “stenen tijdperk” leeft. Orale culturen van vaak 40.000 jaar oud met een culturele
identiteit, die voor een groot deel gebaseerd is op hun oorspronkelijke materiële cultuur.
Beide landen zijn opgegaan in een nieuwe politieke eenheid, Papua is veertig jaar geleden
geannexeerd door Indonesië en Nederland is onderdeel van de Europese Unie geworden.
Probleem
Schriftloze culturen marginaliseren cq verdwijnen zeer snel in een sterk veranderende
wereld. Een derde van de wereldtalen werd gesproken in Nieuw-Guinea, de culturele
diversiteit, ook wat betreft de materiële cultuur is uniek en zeer kwetsbaar. Onze mondiale
verantwoordelijkheid op dit gebied wordt door weinigen gezien. Op het gebied van ‘social
responsibility’, sustainability en de toekomst van de wereld worden de mensen die niet de
macht hebben, vergeten. Instituten als musea en universiteiten kunnen een bewustzijn
bewerkstelligen, die het tij kan keren.
Toekomst
Vanuit de Westerse wereld moet er een bewustwordingsproces op gang gebracht worden
voordat het te laat is. Culturele diversiteit is essentieel voor de toekomst van de wereld. De
eenzijdige economische invalshoek van het rijke Westen zal overgenomen worden door
opkomende economieën als China, India en Brazilië en een nog grotere druk uitoefenen. Het
Westen kan dan alleen nog maar toezien, want ze hebben weinig tot niets gedaan. De
kleinschalige culturen op de wereld zullen de dupe zijn, hun culturele identiteit verliezen en
waarschijnlijk nog verder marginaliseren.
Hoe nu verder?
Opzetten van samenwerkingsverbanden, waar alle ‘stakeholders’ een verantwoordelijkheid
hebben. Realiseren van projecten, die de culturele identiteit van alle partijen versterkt en
het bewustwordingsproces versnellen. Realiseren van uitwisselingsprogramma’s op het
gebied van educatie. Het digitaal ontsluiten van alle documenten en voor iedereen
toegankelijk maken.
Kees van den Meiracker
november 2009