1. ४१२) गो मा या डो यांची, गो मा या िम ांची:
लेखाचे शीषक जरा बुचक यात पाडणारे आहे ना ? िह गो खरेतर मा या ज मापासून सु झाली असणार,
परंतु काही वषानी मी १० वषाचा असताना िह गो उघडक स आली. (१९६१ साली ) यावेळी मी ५ वीत िशकत
होतो. याकाळी च मा वापरावा लागणे हणजे समाजात मान खाली घालावी लागे. मु य िचंता ल न कसे
होणार? मुलगी असेल तर आयु य बरबाद अशी पालकांची धारणा होई. च याची दुकाने सु ा शोधावी लागत.
काळ िकती बदलला आहे, आता खूप माणात आप याला लहान मुले सु ा च मा लावलेली िदसतात.
५ वीत high school म ये वेश घेत यानंतर मा या कमी उंचीमुळे मला पिह या बाकावर जागा िमळाली.
मा या बाजूला मा याच उंचीचा एक मुलगा होता. याचे नाव नाव होते ठाणेकर. याला - ३ नंबरचा च मा होता.
पिह या बाकावर बसून सु ा मला फ यावरील अ र प िदसत नसे. ठाणेकर या वहीत बघून मी िलिहत
असे. मध या सुटीत मी याचा च मा ५ िमिनटांसाठी लावत असे व िदसणे हणजे न क काय हे अनुभवत असे.
शाळेत दरवष medical टे ट होत असे. मी नजर तपास यासाठी वापरात येणारा त ा पाठ के ला होता.
आजही तो मराठीतील त ा मला पाठ आहे. मी अनेक वेळा आईला सांिगतले िक मला च मा वापरावा लागेल, तू
दादांना िह गो सांग. आई हो हणायची, पण दादांना िह गो सांग याचा ितला धीर होत न हता. घरात
कोणालाच च मा न हता. घरा यात च याचा मीच पिहला बळी होतो. शेवटी एकदा मीच धीर क न दादांना
यांचा मूड बघून िह गो सांिगतली. थोडावेळ ते काहीच बोलले नाहीत. गंभीर झाले. आता माझे कसे होणार
आिण खच उपटला अ या का ीत ते सापडले होते.
मग एक िदवस दादा मला धमादाय हॉि पटल म ये डो याचा नंबर काढ यासाठी घेऊन गेले. नंबर खूप जा त
िनघाला. (- ३) हॉि पटल या धमादाय दुकानातून अ यंत कमी पैशात च मा क न घेतला. हा च मा काही मला
आवडला नाही. े म खूप साधी होती. पण या िदवसापासून मला चांगले िदसायला लागले.
परंतु माझा च याचा नंबर दरवष वाढत गेला. ९ त असताना दादा मला आम या भागातील िस डॉ सरदेसाई
यां याकडे घेऊन गेले. यावेळी माझा नंबर झाला होता -१०. शाळेत पिह या ३ त नंबर िमळवणारा मी कमजोर
डो यांमुळे हतबल झालो होतो.
डॉ हणाले िक तू हशार आहेस, पण तुझे डोळे कमजोर आहेत. तू जा त डो यांना ताण देऊ नकोस. जा त
िशकू नकोस नाहीतर एक िदवस तू नजर गमावशील. इतके खर वा तव ऐकू न मी वेडािपसा झालो. मी डॉना
िवचारले िक जा तीत जा त िकती नंबरचा च मा बनवता येतो. ते हणाले िक - २० पयत च मा बनवता येतो.
मला खूप आनंद झाला, कारण मला िश ण चालू ठेवता येणार होते. खूप िशकायचे होते. मोठेपणी आंधळा झालो,
तर बसून खाता येईल ए हडे पैसे िमळवायचे होते.
पण कालांतराने माझा डो यांचा नंबर ि थर झाला. मग मी मागे वळून बिघतले नाही. CA ची परी ा पास
1
2. झा यानंतर नंतर मी डोळे तपासून घेतले. नंबर -११ झाला होता. यानंतर उ च िश ण चालूच होते.
Management Accountant हणून MNC त नोकरी करताना, CS, DMA, DFM, DORM,
DEM असे बरेच िश ण पार पाडले. Accounting profession अस यामुळे डो यांवर खूप ताण येत
असे. १० वष उ च पदावर नोकरी के यानंतर CA Profession ला वाहन घेतले. १९९७ साली संगणक
घेतला. ( P -१ / २ GB Hard Disk / २५६ MB RAM आिण िकं मत . ५१०००/- ) संगणक
घेत यानंतर डो यावर अ याचार अजून वाढले.
नोकरी लाग यानंतर contact lens वापर याचा य न के ला. पण नंबर जा त अस यामुळे contact lens
वापर याचा confidence वाटला नाही. यावेळ या contact lens ा हाड असत. या डो याला लावणे
हणजे खूप य न करावे लागत. एक िदवस डो याला थोडे खरचटले. मग मी contact lens चा नाद सोडून
िदला.
वया या ५६ या वष डा या डो यात काळे िठपके ( लोटर) िदसू लागले. यावर उपाय नाही असे डॉ नी
सांिगतले. जा त नंबर अस यामुळे डोळा सुखतो व यामुळे हा ास सु होतो व ाची तु हाला सवय करावी
लागेल. िह सवय होईपयत वया या ६० या वष उज या डो यात हाच ास सु झाला. अथात याच वष मी
CA Profession मधून िनवृ ी घेतली.
२००७ पासून दर वष एि ल मिह यात मी डोळे, Retina, नंबर तपासून घेतो. अजून डोळे शाबूत आहेत.
Retina वर कोणाही प रणाम झाला नाहीये. नंबर सु ा थोडा कमी झाला आहे. मोतीिबंदू - काचिबंदू हो याची
स या तरी ल णे िदसत नाहीत.
आजही मी डो यांवर पूव सारखेच अ याचार करत असतो. (वाचन, संगणकावर िलखाण वगैरे ) TV मा
बात या सोडून फारसा बघत नाही.
परंतु लहानपणापासून मी डो यांची खूप काळजी घेत आहे. िनयिमतपणे डो यांचा यायाम, डो यावर गुलाब
पा या या घड् या ठेवणे, डोळे न चोळणे वगैरे. आजही हे सव उपचार चालू असतात.
अशी िह गो मा या डो यांची, गो मा या िजवलग िम ांची.
गेली ५४ वष साथ देणा या मा या िजवलग िम ांचे (च मे ) मनापासून आभार.
{ पिहला च मा -- नेहमी वापर याचा / दुसरा च मा ---- संगणकावर काम कर यासाठी / ितसरा च मा -----
वाचनासाठी }
च यामुळे मी कमजोर डो यांवर िवजय िमळिवला, पण बालपणातील अनुभवाने मला आयु याकडे बघ याची
2