2. Αρχιτεκτονική:
Η αρχιτεκτονική απέκτησε κοσμικό χαρακτήρα
και εξυπηρέτησε τις ανάγκες και την πολιτική
των ηγεμόνων.
Οι ναϊκές κατασκευές περιορίστηκαν και
οικοδομήθηκαν κτήρια που προέβαλαν το
μεγαλείο των βασιλέων και εξυπηρέτησαν
πρακτικούς σκοπούς όπως ανάκτορα, αγορές,
γυμνάσια, στοές. Την εποχή αυτή το ενδιαφέρον
επικεντρώνεται στην κατασκευή μεγάλων και
πολυτελών κατοικιών.
4. Πλαστική: Εξωτερίκευσε τον ψυχικό
κόσμο του ανθρώπου σε
αντίθεση με την ηρεμία του
5ου
αι. π.Χ. Οι καλλιτέχνες,
μέσω των έντονων
κινήσεων και εκφράσεων
που αποτύπωναν στα
πρόσωπα των γλυπτών
μορφών, προσπάθησαν να
απεικονίσουν την αγωνία,
τον πόνο και γενικότερα το
πάθος του ανθρώπου των
ταραγμένων εκείνων
χρόνων.
6. Το σύμπλεγμα του Λαοκοόντα, ο «θνήσκων»
Γαλάτης, η Νίκη της Σαμοθράκης, το
σύμπλεγμα της Αφροδίτης και του Πάνα, τα
γλυπτά του βωμού του Διός στην Πέργαμο και
πολλά άλλα προβάλλουν τις καλλιτεχνικές τάσεις
των ελληνιστικών χρόνων.
10. Ζωγραφική:
Η ζωγραφική έφτασε σε υψηλό καλλιτεχνικό
επίπεδο, κυρίως με την τεχνική του ψηφιδωτού που
έχουν βρεθεί σε οικίες της Πέλλας, της Δήλου, της
Ρόδου και αλλού.
Οικία Δελφινιών (Αίθριο) Οικία Δελφινιών
11. Κοσμήματα:
Αργυρά και χρυσά αγγεία, κοσμήματα σε
μεγάλη ποικιλία, χρυσά στεφάνια που
μιμούνται φύλλωμα δάφνης, μυρτιάς και
βελανιδιάς κατασκευάζονται σε μεγάλο
αριθμό και υπέρμετρη δεξιοτεχνία.
Θησαυρός Καρπενησίου
Χρυσό
στεφάνι με
φύλλα
βελανιδιάς
από
μακεδονικό
τάφο της
περιοχής
των
Φιλίππων,
2ος αι.
π.Χ.,
Καβάλα,
Αρχαιολογι
κό Μουσείο
12. Υαλουργία: Προς το τέλος της ελληνιστικής εποχής
διαδόθηκε η τέχνη της «φυσητής»
υαλουργίας. Προηγουμένως
χρησιμοποιούνταν το θολό, χρωματιστό γυαλί
μόνο στην κατασκευή φιαλιδίων ή ως ένθετο
υλικό για τη διακόσμηση άλλων αντικειμένων
Κομψή, χειροποίητη
πρόχους
από φυσητό γυαλί,
πιθανότατα συριακής
προέλευσης
Ρωμαϊκής
Περιόδου,περ. 300
μ.Χ. Ύ.: 17,5 εκ.
Σφαιρικός
αμφορίσκος,
κατασκευασμένος με
την τεχνική του
πυρήνα
από αδιαφανές
γαλάζιο γυαλί,
Ελληνικό, Κλασικής
Περιόδου (5ος αι
π.Χ),Ύ.: 6,5 εκ.
13. Κοσμήματα
το υπέροχο χρυσό
σκουλαρίκι παριστάνει
τον μύθο του
Γανυμήδητου
ομορφότερου μεταξύ
των θνητών που τον
απήγαγε ο αετός κατά
παραγγελία του
ερωτύλου Δία.
Χρυσό
στεφάνι με
φύλλα
βελανιδιάς
από
μακεδονικό
τάφο της
περιοχής των
Φιλίππων,
2ος αι. π.Χ.,
Καβάλα,
Αρχαιολογικό
Μουσείο
Το βραχιόλι είναι φτιαγμένο από σκαλιστό διάφανο
χαλαζία . Το υπόλοιπο χρυσό μέρος παριστάνει πολλά
διαχρονικά διακοσμητικά ελληνικά θέματα όπως την
άμπελο, σκηνές κυνηγίου,το κόμπο του Ηρακλή αι
καταλήγει στο επίσης πανάρχαιο