เราไม่อาจปฏิเสธถึงบทบาทและความสำคัญของผลิตภัณฑ์ซึ่งได้รับความนิยมติดตั้งบนเครื่องคอมพิวเตอร์กว่า 80 % ทั่วโลกตัวนี้ไปได้ เพราะแม้กระทั่งต้นฉบับบทความที่ผู้เขียนเมลล์ส่งให้กับกองบรรณาธิการไอทีซอฟท์อยู่เป็นประจำก็ยังอยู่ในฟอร์แมทของโปรแกรมไมโครซอฟท์เวิร์ด ฉนั้น ทุกครั้งที่มีบทความแนะนำเทคนิคหรือกลเม็ดในการพลิกแพลงวิธีใช้งานวินโดวส์ที่น่าสนใจปรากฏอยู่ในนิตยสารต่างประเทศ ผู้เขียนก็อดจะนำมาเล่าสู่ท่านผู้อ่านไม่ได้

1. เคล็ดลับวินโดวส
ตอน "เก็บเบี้ยใตถุนราน"
สุรพล ศรีบุญทรง
จากบทความที่แลวๆ มาของผูเขียน อาจจะมีผูอานบางทานเขาใจผิดวาผูเขียนเปนหนึ่งในผูตอตาน
ไมโครซอฟท เนื่องเพราะในบทความเหลานั้น ผูเขียนมักจะเชิญชวนใหทานผูอานไดลองปรับเปลี่ยนไปใชซอฟทแวร
ตระกูลอื่นๆ บางนอกเหนือไปจากกลุมวินโดวส ยกตัวอยางเชนโปรแกรมกลุมลีนุกซ หรือโปรแกรมกลุมแมคอินทอช
ซึ่งตรงนี้ ผูเขียนขอชี้แจงวาตนเองมิไดมีอคติ หรือมีความคิดจะตอตานไมโครซอฟทเลย ผูเขียนเพียงแตพยายาม
นําเสนอถึงเทคโนโลยีซึ่งแตกตางไปจากวินโดวสซึ่งเปรียบเหมือนกระแสหลักที่ครอบงําวงการซอฟทแวรคอมพิวเตอรอยู
ในขณะนี้
อยางไรก็ตาม แมผูเขียนจะพยายามเสนอทางเลือกดานซอฟทแวรอื่นซึ่งนอกเหนือไปจากระบบปฏิบัติการ
วินโดวส แตก็ไมอาจปฏิเสธถึงบทบาทและความสําคัญของผลิตภัณฑซึ่งไดรับความนิยมติดตั้งบนเครื่องคอมพิวเตอร
กวา 80 % ทั่วโลกตัวนี้ไปได เพราะแมกระทั่งตนฉบับบทความที่ผูเขียนเมลลสงใหกับกองบรรณาธิการไอทีซอฟทอยู
เปนประจําก็ยังอยูในฟอรแมทของโปรแกรมไมโครซอฟทเวิรด ฉนั้น ทุกครั้งที่มีบทความแนะนําเทคนิคหรือกลเม็ดใน
การพลิกแพลงวิธีใชงานวินโดวสที่นาสนใจปรากฏอยูในนิตยสารตางประเทศ ผูเขียนก็อดจะนํามาเลาสูทานผูอานไมได
สําหรับกลเม็ดวินโดวสครั้งนี้ ผูเขียนถอดความมาจากคอลัมน Here's How ในนิตยสารพีซีเวิลด ฉบับ
เดือนกรกฎาคม ที่ผานมา เปนเคล็ดลับวินโดวสซึ่งนําเสนอโดยสองคอลัมนิสต สกอตต ดันน และ สกอตต สแปนบัวร
แนะนําถึงเทคนิคงายๆ ที่จะชวยแกปญหาซึ่งผูใชวินโดวสมักจะประสบบอยๆ อยางเชน
 ทําอยางไรถึงจะใชวินโดวสเปดไฟลลขึ้นมาดวยโปรแกรมประเภทอื่นๆ ไดบาง ? เพราะบางครั้งเราอาจจะ
ไมอยากใชโปรแกรมที่ถูกกําหนดไวลวงหนาในวินโดวส (default)?
 เทคนิคการใชโปรแกรม Phone Dialer ใหมีประโยชนมากขึ้น ดวยการกําหนดคําสั่งใหโปรแกรม Phone
Dialer สามารถหมุนเลขหมายโทรศัพทที่มักจะเรียกใชบอยๆ ผานสวนบันทึกการใชโทรศัพท (Call Log) ได
โดยตรง จึงชวยลดขั้นตอนการทํางานสั่งงานของโปรแกรม Phone Dialer ลงไปไดอีกหลายขั้น
 ทําอยางไรถึงจะขยายตัวอักษรบนเว็บเพจใหมีขนาดใหญขึ้นจากเดิมไดบาง ? เพราะถาขืนทนนั่งอาน
ตัวอักษรขนาดยิบๆ อยางที่นักเขียนโฮมเพจรุนใหมนิยมใชกัน พวกนักสํารวจอินเทอรเน็ตสูงวัยอาจจะตองไป
ตัดแวนใหม หรือไมงั้นก็อาจจะตองเลือกเปดดูเฉพาะบางเว็บไซทเทานั้น
 สุดทาย คือ เทคนิคการติดตั้งระบบปฏิบัติการ Windows 98 และ Windows NT ไวบนเครื่องคอมพิวเตอร
เครื่องเดียวกัน แถมยังอนุญาตใหผูใชคอมพิวเตอรเลือกไดดวยวาจะเลือกบูตเครื่องจากระบบปฏิบัติการตัว
ใด ซึ่งในเรื่องของการบูตเครื่องดวยระบบปฏิบัติการมากกวาหนึ่งตัวนี้ หลายทานอาจจะมองวาเปนเรื่อง
ธรรมดา เพราะเดี๋ยวนี้มีการผลิตโปรแกรม boot Manager ออกมาใหเลือกใชหลายยี่หอ แตก็นั่นแหละ หาก
ตองเสียเงินซื้อหาโปรแกรม Boot Manager มาติดตั้งใหเปลืองที่ฮารดดิสกมากขึ้น สูพลิกแพลงเอารูปแบบ
การทํางานที่มีอยูแตเดิมๆ บนตัวระบบปฏิบัติการวินโดวสเองจะไมเปนการดีกวาหรือ ?

2. เคล็ดลับที่ 1 การกําหนดใหไฟลลถูกเปดดูไดดวยโปรแกรมหลายๆ ตัว
ตามปรกติ เวลาที่เราอยูในสวนการทํางาน Explorer ของระบบปฏิบัติการวินโดวสนั้น หากเราลากเมาสไป
ดับเบิ้ลคลิ้กที่ชื่อไฟลลสักไฟลลหนึ่ง โปรแกรม Explorer ก็จะจัดการเปดเอาโปรแกรมประยุกต (Applications) ที่
เหมาะสําหรับการรันไฟลลดังกลาวขึ้นมาทํางานอยางอัตโนมัต เชน ถาไฟลลนามสกุล .doc มันก็จะจัดการเปดเอา
โปรแกรมไมโครซอฟทเวิรดขึ้นมาพรอมๆ กับการเปดไฟลล .doc แตถาเปนไฟลลนามสกุล .txt มันก็จะเปดโปรแกรม
Notepad ขึ้นมาเพื่อรันไฟลล .txt ฯลฯ
การที่โปรแกรม Explorer จะเลือกเปดโปรแกรมประยุกตตัวไหนขึ้นมาทํางาน ก็ขึ้นอยูกับวาเดิมทีมันถูก
กําหนดเงื่อนไขไวอยางไร (default) กระนั้น บางครั้งตัวโปรแกรมที่ถูกเปดขึ้นมาอาจจะไมเหมาะกับการใชงานในแต
ละครั้ง ยกตัวอยางเชนเท็กซไฟลลขนาดใหญมากๆ นั้น หากถูกเรียกดวยโปรแกรม Notepad ก็อาจจะเปดไมออก
จะตองเปลี่ยนไปใชโปรแกรม WordPad แทน ดวยการใชเมาสคลิ้กขวาไปที่ชื่อไฟลล จากนั้นก็เลือกเอาโปรแกรม
Wordpad ขึ้นมาทํางาน
อยางไรก็ตาม การที่จะใชเทคนิคคลิ้กขวาเพื่อเรียกโปรแกรมตัวอื่นขึ้นมา
ทํางานแทนโปรแกรมซึ่งถูกกําหนดไวตั้งแตแรกโดยระบบปฏิบัติการวินโดวสไดนั้น
ผูใชวินโดวสจะตองกําหนดเงื่อนไขของการเรียกเปดโปรแกรมไวกอนลวงหนา ผาน
ทางเมนูคําสั่ง Option ของสวนการทํางาน Explorer โดยในกรณีของ Windows
95 ใหคลิกเมาสไลไปตามคําสั่ง View/Options สวนถาใครใช Windows 98 ก็ตาง
ออกไปนิด คือ ตองคลิกเมาสไลตามลําดับคําสั่ง View/Folder Options แทน
จากนั้น คลิกเมาสเลือกสวนการทํางาน File Types เพื่อระบุประเภทของ
ไฟลลที่ตองการใหถูกเปดออกมาดูไดโดยโปรแกรมประยุกตหลายๆ ตัว เสร็จแลวใหคลิกเมาสไปที่ปุมคําสั่ง Edit ภายใต
สวนรายการ Actions กอนที่จะคลิกเมาสไปที่คําสั่ง New เพื่อเปดชองไดอะลอกซ New Action ขึ้นมาเพิ่มเติม
เงื่อนไขการเปดไฟลลรูปแบบใหมใหกับวินโดวส โดยภายในชองไดอะลอกซบอกซ New Action ที่เพิ่งถูกเปดขึ้นมานี้
ใหผูใชคอมพิวเตอรพิมพขอความคําสั่ง (command) ที่ตนเองตองการใหปรากฏบนเมนูคอนเท็กซ ตรงนี้มีขอสังเกตุวา
ระบบปฏิบัติการวินโดวสจะบังคับวาตองปอนขอความลงไปในชองวาง หากไมปอนขอความ วินโดวสจะไมยอมผานไป
ยังขั้นตอนการทํางานตอไป ฉนั้นเพื่อตัดปญหาผูใชคอมพิวเตอรก็ควรจะปอนวลีสั้นๆ ที่อานพอเขาใจลงไปในชองวางนั้น
เชน ถาหากอยากใหไฟลลถูกเปดขึ้นมาดวยโปรแกรมเวิรด ก็อาจจะปอนขอความวา Edit by Winword เขาไป (สวนถา
ใครจะใชโปรแกรมตัวอื่น ก็ปอนชื่อโปรแกรมที่วาเขาไปแทนที่ชื่อ Winword)
เสร็จจากขั้นตอนที่วานั้นแลว ก็ใหผูใชวินโดวสเลยไปที่ชองวางที่มีขอความ 'Application used to perform
action' ระบุอยูขางๆ เพื่อปอนขอมูลของชองทาง (path) ที่จะเปดไปยังโปรแกรมประยุกตที่เราจะใชใหวินโดวสได
รับทราบ เชน ถาโปรแกรมเวิรดถูกเก็บอยูในโฟลเดอรออฟฟซซึ่งเปนซับไดเรกตอรี่หนึ่งของระบบปฏิบัติการวินโดวสซึ่ง
ติดตั้งอยูบนไดรฟ C ผูใชคอมพิวเตอรก็คงตองปอนขอมูลระบุชองทางไวในลักษณะ "c:.exe" อะไรทํานองนี้ (หมายเหตุ
การระบุ path ใหกับวินโดวสนี้มีขอกําหนดวาตองใสเครื่องหมายคําพูด "... " ปดหัวปดทายคําสั่งดวย)
อยางไรก็ตาม วิธีการระบุชองทางไปสูโปรแกรมประยุกตนั้นอาจจะยุงยากขึ้นในบางโปรแกรม ยกตัวอยาง
เชนในกรณีของโปรแกรม WordPad นั้น สกอตต ดันน ระบุวาตองปอนคําสั่ง "~1" เพิ่มเติมเขาไปที่ทายคําสั่ง path
โดยเวนชองวางไวหนึ่งชองดวย นั่นคือ จะตองปอนคําสั่งวา "c: files.exe" "~1" เขาไปในชองวางขางๆ ขอความ

3. 'Application ... ' และดวยความยุงยากจากการปอนคําสั่ง path ดังกลาว จึงขอแนะนําใหทานผูใชวินโดวสเลือกระบุ
path โดยวิธีคลิกเมาสไปที่ปุม Browse เพื่อไลคนไปตามรายชื่อของโปรแกรม แลวปลอยใหระบบปฏิบัติการวินโดวสทํา
หนาที่ปอนเงื่อนไขคําสั่ง path ใหอยางอัตโนมัตแทน สุดทาย หลังจากที่ปอนคําสั่งระบุ path เสร็จแลว ก็ใหคลิกเมาส
ไปที่ปุม OK เพื่อยืนยันการปรับปรุงแกไข กอนที่จะออกจากสวนการทํางาน View/Option ดวยการคลิ้กไปที่ปุม
Close ซ้ํากันสองครั้ง
นับจากนี้ไป ทุกครั้งที่ผูใชวินโดวสตองการเปดไฟลลขึ้นมาดูดวยโปรแกรมอื่น นอกเหนือไปจากโปรแกรมดี
ฟอลต ก็ใหคลิ้กขวาไปที่ชื่อหรือไอคอนของไฟลลที่ตองการ แลวเลือกเปดไฟลลดวยคําสั่ง Edit by ... ไดทันที และถา
หากไมสะดวกกับการใชเมาสคลิ้กเรียกเปดไฟลล ก็ใหใสเครื่องหมาย & ไวหนาชื่อโปรแกรมดังกลาว จะสงผลใหเรา
สามารถเรียกโปรแกรมดวยการกดปุมคียบอรดดวยฟงกชั่นคียได เชน ถาเราปอนคําสั่งการเปดเท็กซไฟลลไววา Edit in
&WordPad เวลาที่เราจะเปดไฟลลดวยคียบอรด ก็ใหเลือกไฟลลที่ตองการ จากนั้นกดปุมคีย <shift> และ <F10>
พรอมๆ กัน กอนที่จะกดคีย W ซึ่งเปนอักษรตัวแรกของชื่อ
โปรแกรม เพื่อเรียกโปรแกรม WordPad ขึ้นมารันไฟลล
ดังกลาว
สําหรับผูใช Windows 3.x
ในกรณีของเครื่องคอมพิวเตอรรุนเกา ที่ยังคงใช
Windows ระดับ 3.x เปนระบบปฏิบัติการอยูนั้น ขั้นตอนการ
กําหนดเงื่อนไขวิธีเรียกโปรแกรมประยุกตขึ้นมาเปดไฟลลจะมีลักษณะแตกตางออกไปบางพอสมควร กอนอื่นผูใช
คอมพิวเตอรจะตองเปดโปรแกรม File manager ขึ้นมาเพื่อเลือกชื่อไฟลลซึ่งใชนามสกุล (extension) ประเภทซึ่งเรา
ตองการจะใชรันบนโปรแกรมประยุกตตัวใหม จากนั้นใหเปดไปที่โปรแกรม Recorder เพื่อกําหนดเงื่อนไข โดยคลิก
เมาสเลือกคําสั่ง Macro และ Record ไปตามลําดับ เสร็จแลว ใหพิมพชื่อของคําสั่งมาโครและช็อตคัตของเงื่อนไขคําสั่ง
ตามแตที่ผูใชจะเห็นวาเหมาะสม
(ระหวางการกระทําดังกลาว ใหตรวจทานดูใหดีวาคําสั่ง Playback ไดถูกระบุไวดวยชื่อโปรแกรมประยุกตที่
เราตองการแลวจริงๆ เช็คดูวาปุมคําสั่ง Speed ถูกปรับไปที่ตําแหนง Fast และตรวจดูดวยวาคําสั่ง Enable Shortcut
Keys ไดถูกมารคเครื่องหมายไว สุดทายใหเลือกคําสั่ง Ignore Mouse กอนจะออกจากสวนการทํางานของโปรแกรม
Recorder)
หลังจากออกจากโปรแกรม Recorder แลว ก็ใหกลับมาเริ่มที่เมนูคําสั่ง Start ของวินโดวสอีกครั้ง ซึ่งถา
หากโปรแกรม File Manager ไมไดถูกเปด (active) อยู ก็ใหคลิกเมาสเรียกโปรแกรม File Manager ขึ้นมาทํางาน
(ตรงนี้จะชวยอธิบายวาทําไมถึงตองระบุคําสั่ง Ignore Mouse ไวกอนลวงหนา เหตุผลก็คือ เราไมตองการใหการลาก
เมาสไปมา หรือการคลิ้กเมาสถูกบันทึกไวเปนสวนหนึ่งของมาโคร) จากนั้นใหกดคีย <alt>-FR เพื่อเรียกไดอะลอกซ
บ็อกซ Run ซึ่งแสดงชื่อของไฟลลที่ถูกเลือกไวในชอง command line ขึ้นมา
เมื่อไดอะล็อกซบ็อกซ Run ปรากฏขึ้นมาบนหนาจอแลว ใหกดปุมคีย <Home> เพื่อยอนกลับไปที่ตน
บรรทัดของ Command line กอนจะคียชื่อของโปรแกรมประยุกตตัวใหมที่ตองการใชรันไฟลลเพิ่มเขาไป (ควรระบุถึง
path และชื่อไฟลลของโปรแกรมไวดวย) ตามดวยการเวนวรรคไวสักหนึ่งชองไฟ ยกตัวอยางเชน ถาจะระบุให

4. โปรแกรม Write ทําหนาที่เปดอานและแกไขขอความภายในไฟลลชื่อ README.TXT ได เราก็จะตองปอนคําสั่งวา
write.exe README.TXT เขาไปในชอง command line เสร็จแลวใหกดปุม <enter>
ผลจากการกดปุม <enter> ควรจะสงผลใหไฟลลดังกลาวถูกเปดขึ้นมาโดยโปรแกรมประยุกตซึ่งไดระบุไว
ใหผูใชคอมพิวเตอรคลิกเมาสไปที่ไอคอน Recorder ที่กําลังกระพริบอยู (ถาใชเมาสไมสะดวก ผูใชคอมพิวเตอรก็
อาจจะใชวิธีกดปุม <Alt> พรอมกับปุม <Tab> เพื่อเลื่อนตําแหนงเคอรเซอรไปเรื่อยๆ จนกวาคําสั่ง Recorder จะถูก
เลือก ซึ่งในขั้นตอนการกดปุมคีย <Alt> และ <tab> เพื่อเลื่อนเคอรเซอรนี้ ผูใชวินโดวสไมตองกังวลวามันจะถูก
บันทึกเขาไปไวเปนสวนหนึ่งของมาโคร เพราะการเลือกคําสั่ง Recorder จะทําใหการทํางานมาโครถูกอินเทอรรัพ จึง
สงผลใหการกดปุมคียบอรดในระหวางนั้นไมไดรับการบันทึกไวในฐานะของมาโคร) เมื่อเลือกคําสั่ง Recorder เสร็จแลว
ก็ใหตรวจสอบดูวาชองคําสั่ง Save Macro ไดรับการมารคเครื่องหมายเลือกไวแลว กอนที่จะคลิก OK เพื่อยืนยัน
เงื่อนไขคําสั่ง
ขั้นตอนสุดทาย ใหผูใชวินโดวส 3.x เรียกโปรแกรม Recorder กลับขึ้นมาทํางานอีกครั้ง แลวคลิกเมาสไปที่
คําสั่ง File และ Save เพื่อบันทึกไฟลลมาโครที่ไดจัดสรางไว และนับจาก
นี้เปนตนไป ผูใชวินโดวส 3.x ก็จะสามารถเปดไฟลลดวยโปรแกรมประยุกต
ตัวที่ตนตองการไดทุกขณะ โดยการเปดไปที่โปรแกรม File Manager เพื่อ
เลือกชื่อไฟลลที่จะใช แลวตามดวยการคลิ้กเรียกคําสั่งชอตคัท (แตใน
ระหวางการเรียกไฟลลนั้น ตัวโปรแกรม Recorder และโปรแกรมมาโคร
จะตองถูกเปดขึ้นมาทํางานพรอมๆ กันไปดวย)
เคล็ดลับที่ 2 การหมุนเลขหมายโทรศัพทผานโปรแกรม Phone Dialer
เชื่อวาผูใชวินโดวสจํานวนมากอาจจะไมเคยรูมากอนวา ภายในระบบปฏิบัติการวินโดวสนั้นมีสวนการทํางาน
ชื่อ Phone Dialer อยูดวย เพราะมันเปนโปรแกรมที่ดูเหมือนวาจะมีประโยชนคอนขางนอย ชวยอํานวยความสะดวก
ไดแคการหมุนเลขหมายโทรศัพทซ้ํา (ไมตองหมุนเลขเจ็ดตัวใหม) แตหากจะนําไปประะยุกตใชกับการติดตอสื่อสาร
ลักษณะอื่น โปรแกรม Phone dialer ก็มีขอจํากัดวา แตละชื่อ ที่อยู และเลขหมายโทรศัพทที่ถูกเก็บบันทึกไวจะตอง
นําไปใชสําหรับการติดตองานใดงานหนึ่งเทานั้น ไมอนุญาตใหผูใชคอมพิวเตอรนําชื่อหรือเลขหมายโทรศัพทหนึ่งรายไป
ใชเพื่อการติดตอหลายๆ งาน (Multiple contacts)
อยางไรก็ตาม หากเราปรับแตงสวนบันทึกการใชโทรศัพท (Call log) ของโปรแกรม Phone dialer ไปจาก
เดิมสักเล็กนอย เราก็สามารถจะใชมันเปนสมุดโทรศัพทสารพัดประโยชนซึ่งอาจจะใชเมาสคลิ้กสั่งใหวินโดวสหมุน
โทรศัพทติดตอไปยังเลขหมายโทรศัพทปลายทางไดจากบัญชีรายชื่อไดโดยตรง จึงชวยอํานวยความสะดวก และ
ประหยัดเวลาในการหมุนเลขหมายโทรศัพทลงไปไดเปนอยางมาก (เทียบกับการหมุนเลขหมายโทรศัพทดวยโปรแกรม
Exchange, Outlook 97, หรือ Outlook Expresss แลว การสั่งหมุนเลขมหายโทรศัพทผานไดเรกตอรี่ของโปรแกรม
Phone dialer มีจํานวนการคลิกเมาสนอยกวามาก)
วิธีการแกไขโปรแกรม Phone dialer ดังกลาวนั้นทําไดโดยการเขาไปแกไขคําสั่งในตัวโปรแกรม Call Log :
เริ่มดวยการเปดไฟลล calllog.txt ภายในโฟลเดอรวินโดวสขึ้นมาดวยโปรแกรม Notepad (หรือโปรแกรมประเภท text
editing ตัวใดก็ได) สวนถาใครหาไฟลล calllog.txt ไมเจอ ก็เปนไปไดวาผูใชวินโดวสยังไมเคยไดใชงานโปรแกรม

5. Phone dialer มากอน เพราะไฟลลบันทึกการใชงานโทรศัพท หรือไฟลล calllog.txt ตัวนี้จะถูกสรางขึ้นมาอยางอัต
โนมัตทันทีที่มีการหมุนเลขหมายโทรศัพทดวยโปรแกรม Phone dialer สักหนึ่งครั้ง (ฉนั้น ถาหากในโฟลเดอรวินโดวส
ยังไมมีไฟลล calllog.txt ก็ใหผูใชวินโดวสจัดการหมุนเลยหมายโทรศัพทผานโปรแกรม Phone dialer สักหนึ่งครั้ง)
และเนื่องจากไฟลล calllog.txt จะบันทึกการใชงานโทรศัพทไวโดย
เก็บขอมูลครั้งลาสุดไวในตําแหนงตนรายการ ฉนั้น หากเราตองการแยกเอา
รายการโทรศัพทครั้งลาสุดลงมาไวดานลางตางหากจากลิสตรายการใช
โทรศัพทครั้งกอนๆ ก็อาจจะทําไดโดยการใสสัญญลักษณไฮเฟน (~) หรือใส
ตัวอักษรลักษณะพิเศษไวดานหนารายการ (มีขอหามบางอยางเกี่ยวกับการ
ใสสัญญลักษณหนารายการบันทึกโทรศัพท เชน การเคาะแท็บ หรือการกด
ปุม enter เพื่อเลื่อนแครจะใชเพื่อการแยกรายการโทรศัพทไมได เพราะ
โปรแกรม Phone dialer จะไมสนใจรับรูถึงการกระทําดังกลาว แลวจะ
จัดการนําเอารายการดังกลาวเขาไปจัดรวมไวกับบันทึกการใชโทรศัพทราย
กอนๆ ใหอยางอัตโนมัต)
นอกจากนั้น ผูใชวินโดวสยังตองใหความสนใจกับขนาดความกวางของชองบันทึกขอมูล (field width)
ภายในโปรแกรม Phone dialer ดวย เพราะในชองสําหรับบันทึกขอมูลรายการละ 6 คอลัมนนั้น แตละชองจะถูก
ออกแบบมาไวใหมีขนาดความกวางที่ไมเทากัน (ชองคอลัมนแรกนิยมใชสําหรับปอนคํานําหนานาม คอลัมนที่สองเปน
ชื่อและที่อยู ชองที่สามเปนชองเลขหมายโทรศัพท สวนอีกสามชองที่เหลือเปนที่เก็บวันที่และเวลาซึ่งเลขหมาย
โทรศัพทดังกลาวไดรับติดตอ) อยางชองรายการแรกซึ่งนิยมใชปอนคํานําหนานามนั้น มักจะเวนที่วางไวใหไมมาก จึง
ควรใชรูปอักษรยอที่สั้นที่สุดเทาที่จะสั้นได เชนการปอนคําวา นาย หรือ นส. ไมควรจะพิมพคํานําหนานามมากมายถึง
ขนาด พลตรี มรว. ดร. และถาจําเปนตองระบุรายละเอียดมากมายถึงขนาดนั้นก็อาจจะเลื่อนมาปอนในชองรายการที่
สองอันเปนชองสําหรับการระบุชื่อและที่อยูแทนเพราะเปนชองบันทึกที่มีขนาดความกวางมากที่สุด (ตรงนี้ มีขอ
สังเกตุวาความจุของชองวางสําหรับการเก็บบันทึกขอมูลของโปรแกรม Phone dialer นี้จะมีความสัมพันธกับ
รายละเอียดภาพ หรือ resolution ของหนาจอมอนิเตอรดวย เพราะถาหากเรากําหนดรายละเอียดภาพใหสูงๆ และใช
จอมอนิเตอรขนาดใหญๆ เราก็อาจจะเก็บขอมูลของเจาของเลขหมายโทรศัพทไดมากขึ้น)
หลังจากที่ปอนขอมูลรายการโทรศัพทลงไปในในไฟลล callog.txt เรียบรอยแลว เวลาที่เราตองการติดตอ
เลขหมายโทรศัพทผานโปรแกรม Phone dialer ก็ใหคลิ้กไปที่เมนูคําสั่ง start/Accessories/Phone dialer เพื่อเปด
เอาตัวโปรแกรมดังกลาวขึ้นมา หากเห็นวาหนาตาง Phone dialer ที่ถูกเปดขึ้นมามีขนาดเล็กเกินไป ก็ใหดับเบิ้ลคลิ้ก
ไปที่แถบแสดงชื่อโปรแกรมเพื่อขยายหนาตาง Phone dialer ใหเต็มหนาจอ จากนั้นหากผูใชวินโดวสตองการหมุนเลข
หมายโทรศัพทไปถึงใครก็ใชวิธีดับเบิ้ลคลิ้กไปที่รายชื่อดังกลาวไดทันที
เคล็ดลับที่ 3 การขยายขนาดตัวอักษรบนเว็บเพจ
ไมรูอะไรกันนักหนา! คือ ประโยคที่ผูเขียนอยากจะบนออกมาดังๆ เวลาที่เห็นบรรดาตัวอักษรที่ปรากฏอยู
บนสิ่งพิมพยุคนี้สมัยนี้ เพราะดูเหมือนวาผูผลิตจะมุงเนนกันในเรื่องความประหยัดมากเสียเหลือเกิน ตัวอักษรแตละ
ตัวถูกลดขนาดเสียจนเหลือไมถึง 14 พอยน แถมยังบีบชองไฟชองวางระหวางคําเสียแทบจะทําใหตัวอักษรวิ่งเขามาเกย

6. กัน และที่หนักที่สุดคือ นักวางเลยเอาทหัวศิลปรุนใหมๆ ที่ตั้งหนาตั้งตาประดิษฐประดอยสีสรรและลวดลายของอักษร
จนลืมนึกไปถึงสายตาที่เสื่อมถอยของผูอาน (โดยสวนตัวของผูเขียนเองแลวคิดวาขนาดตัวอักษรที่อานไดสบายตาที่สุด
คือขนาด 16 พอยน และควรจะใชหมึกพิมพสีเขมๆ อยางสีดํา หรือสีน้ําเงิน บนพื้นสีขาวหรือสีเบจออนๆ แตถามันจะ
เปนปญหาเพิ่มตนทุนใหกับสํานักพิมพมากเกินไป จุดประนีประนอมก็นาจะลงตัวที่ขนาดตัวอักษรประมาณ 15 พอยน)
อยางไรก็ตาม อาจจะเปนไดผูอานทานอื่นๆ ไมมีปญหาในเรื่องตัวอักษร จึงสงผลใหตัวพิมพฟอนตเล็กๆ
เหลานี้ระบาดไปทั่ววงการสิ่งพิมพ แถมยังระบาดไปทั่วอินเทอรเน็ตอีกตางหาก ดังนั้น นักสํารวจอินเทอรเน็ตวัยชรา
ทานหนึ่งซึ่งเปนลูกคาประจําของนิตยสารพีซีเวิลดจึงตองใชวิธีกอปปเอาแตละเว็บเพจมาเก็บไวบนฮารดดิสกในเครื่อง
คอมพิวเตอรของตัวเองเสียกอน กอนที่จะใชโปรแกรม Notepad เปดไฟลลนามสกุล HTML เหลานั้นออกมาดวยคําสั่ง
ขยายขนาดฟอนต ("BIG tags) ในภายหลัง แตวิธีการเชนนี้จะใชไดดีเฉพาะกับเว็บเพจที่มีขนาดขอมูลไมมากนัก หาก
เปนไฟลลขนาดใหญมากๆ โปรแกรม Notepad ก็อาจจะเปดไฟลลออกมาดูไมได สุดทาย ผูอานทานนี้เลยตอง
สอบถามมายังกองบรรณาธิการพีซีเวิลดใหชวยไขปญหา
เรื่องนี้ สกอตต ดันน ไดเฉลยวิธีการแกปญหาขนาดฟอนตบนเว็บเพจไวถึง 6 แนวทางดวยกัน
 แนวทางแรก คือ การใชโปรแกรมประเภททูลสมาปรับแตงเอกสารใหอานไดงายขึ้น โดยอาจจะเริ่มจาก
โปรแกรมทูลสสําหรับคนพิการ (Accessibility Settings) ที่ทางไมโครซอฟทมีใหมาระบบปฏิบัติการวินโดวส
95 หรือ 98 ดวยการคลิ้กเมาสไลไปตามเมนูคําสั่ง Start/Programs/Accessories/Accessibility จากนั้นก็
ปรับแตงเงื่อนไขตางๆ ภายในสวนการทํางาน Accessibility ตามแตที่ทานผูอานจะเห็นสมควร
นอกจากนั้น ในสวน Accessibilty ของ Windows 98 ยังประกอบไปดวยรูปแบบการทํางานพิเศษเรียกวา
Magnifier ซึ่งมีลักษณะเหมือนแวนขยายที่ผูใชวินโดวสสามารถจะเลื่อนไปเลื่อนมาบนหนาจอคอมพิวเตอรเพื่อเลือก
ขยายขอมูลสวนที่ตองการพิจารณารายละเอียดไดอีกตางหาก
โดยกําลังขยายของเจาแวนขยายเสมือนตัวนี้จะสามารถปรับได
ถึงเการะดับ (1 ถึง 9) เวลานึกอยากจะขยายขอความตรงไหน
ก็แคใชเมาสลากมันมาวางเหนือขอความ กําหนดระดับ
กําลังขยาย แลวคลิ้ก OK โปรแกรม Magnifier ของ Windows
98 ก็จะจัดแจงเปดหนาตางซึ่งแสดงถึงรายละเอียดของหนาจอ
ในตําแหนงที่พอยนเตอรถูกวางไวขึ้นมาทันที สวนเวลาจะกลับ
ไปสูขนาดภาพปรกติกแคคลิ้กขวาบนตัวเมาส (หรือใชวิธีคลิ้กไป
ที่คําสั่ง Exit ก็ไดผลเหมือนกัน)
อยางไรก็ตาม การทํางาน Magnifier ของ
Windows 98 นี้มีจุดดอยอยูนิดหนึ่งตรงที่วามันอาจจะทําให
ตําแหนงการจัดวางรูปไอคอนบนหนาจอถูกเคลื่อนยายจนผิดที่
ผิดทางไปหมด (Displacement) และอาการนี้จะเปนมาก หากวาผูใชวินโดวสไดขยายหนาตางของ Magnifier ออกไป
จนเต็มหนาจอมอนิเตอร ฉนั้น ทางที่ดีผูใช Windows 98 พึงที่จะลากหนาตางของ Magnifier มาไวที่กึ่งกลางจอภาพ
เสมอ (สําหรับ ผูใชระบบปฏิบัติการ Windows เวอรชั่นอื่น แตอยากจะมีแวนขยายไวสองขยายหนาจอกับเขาบาง ก็

7. มีบริษัทซอฟทแวรชื่อ FileWorld ไดพัฒนาโปรแกรมแวนขยายราคาถูกชื่อ Lens $5 ใหเอาไปประยุกตใชไดเชนกัน
ใครสนใจก็ลองเปดเขาไปดูที่เว็บไซท www.microsoft.com/enable)
 วิธีที่ 2 กําหนดขนาดของรายละเอียดบนหนาจอใหมทั้งระบบ คือแทนที่จะไปจํากัดตัวเองแคการขยายขนาด
ฟอนตตัวอักษรบนเว็บเพจ ไหนๆ ก็หูตาไมคอยจะดีอยูแลว ก็จัดการขยายขนาดของทุกสิ่งทุกอยางบนหนาจอ
ไปเสียเลย ไมวาจะเปนรูปไอคอน ตัวอักษรแสดงเมนูคําสั่ง หรือแถบคําสั่งตางๆ ฯลฯ ทําไดโดยการคลิ้กขวา
ไปบนสวนเดสกทอป (ก็พื้นที่วางบนวินโดวสนั่นแหละ) จากนั้นก็เลือกคําสั่ง Properties และ Appearance
ไปตามลําดับ ซึ่งผลจากการกระทําดังกลาว ระบบปฏิบัติการวินโดวสก็จะแสดงลิสตรายการเงื่อนไขของ
ลักษณะภาพบนหนาจอออกมาทางแถบเมนูคําสั่ง ซึ่งตรงนี้ ผูใชวินโดวสคงตองตัดสินใจกันเอาเองวาจะเลือก
ขยายรายละเอียดสิ่งของบนหนาจอใหมีขนาดใหญธรรมดา (large) หรือจะเลือกใหขยายใหญมากๆ (extra
large)
นอกจากจะอนุญาตใหผูใชวินโดวสกําหนดขนาดรายละเอียดของภาพสัญญลักษณและตัวอักษรที่ปรากฎอยูบนหนาจอได
แลว สวนการทํางาน Appearance ยังอนุญาตใหปรับแตงสีสรร และขนาดฟอนตไดอีกดวย ตรงนี้ก็คงตองบอกวาทาง
ใครก็ทางมันละครับ เพราะนักเลนคอมพิวเตอรบางทานอาจจะชอบสีสรรคลาสสิก แตบางทานอาจจะชอบแบบลิเกๆ
หนอย อันนี้ก็ไมวากัน เมื่อเลือกฟอนตและสีสรรไดตามความชอบใจแลว กใหคลิ้กเมาสไปที่ปุมคําสั่ง Save พรอมกับ
ระบุชื่อของเงื่อนไขการแสดงออก (custom name) ทางหนาจอลักษณะที่วานี้ไวดวย เผื่อวาในอนาคตจะไดเรียก
กลับมาใชงานไดทันที ไมตองมานั่งปรับแตงกันใหมใหเสียเวลา สุดทาย ก็ใหคลิ้กปที่คําสั่ง OK เพื่อยืนยันการ
เปลี่ยนแปลงทั้งหมดที่ไดกระทํามา
 วิธีที่ 3 ขยายขนาดฟอนตของทั้งระบบ อันนี้ก็จะคลยๆ กับวิธีการที่สอง แตแทนที่จะขยายมันไปหมดทั้ง
ไอคอนทั้งตัวอักษร ก็จํากัดอยูแคการขยายขนาดตัวอักษรแตเพียงอยางเดียว ทําโดยการเปดสวนการทํางาน
Desktop Properties แบบเดียวกับเมื่อกี้ แตคราวนี้ใหคลิ้กเมาสไปที่คําสั่ง Settings จากนั้นก็เลือกไปที่คําสั่ง
Font Size บนเมนู (จากตรงนี้ ผูใชวินโดวสบางทานอาจจะตองคลิ้กเลือกคําสั่ง Advanced เพื่อปรับปรุงตัว
โปรแกรมที่เกี่ยวของกับการแสดงออกของฟอนต แตบางทานอาจจะไมตองแกไขเปลี่ยนแปลงตัวไดรฟเวอรเลย
ทั้งนี้ก็ขึ้นอยูกับเวอรชั่นของวินโดวส และตัวโปรแกรมวิดีโอไดรฟเวอรที่ติดตั้งอยูบนเครื่องคอมพิวเตอร)
และที่คําสั่ง Font Size นี่เอง หากเราเลือกไปที่เงื่อนไข Large Fonts โปรแกรมวินโดวสก็จะจัดแจงขยายขนาดตัว
อักษรบนจอใหใหญขึ้นไปอีกเปน 125 % โดยอัตโนมัตเมื่อเทียบกับขนาดเดิม แตถาใครคิดวาขนาด 125 % ยังไมใหญ
พอ ก็อาจจะปรับเลือกขนาดขยายไดตามความตองการของตนเอง โดยใชวิธีคียตัวเลขระบุเปอรเซนตของกําลังขยาย
ผานทางเงื่อนไขคําสั่ง Custom อยางไรก็ตาม ใหผูใชวินโดวสระวังไวสักนิดวาการขยายเฉพาะขนาดตัวอักษรโดยที่
รายละเอียดสวนอื่นๆ บนหนาจอไมไดถูกขยายตามไปดวยนั้น อาจจะสงผลใหสวนตางๆ ของหนาจอถูกดึงเขามาเหลื่อม
ซอนกันจนอานไมเปนภาษาในบางโปรแกรม นอกจากนั้น ทุกครั้งที่ผูใชวินโดวสปรับเปลี่ยนคากําหนด (settings) บน
เดสกท็อป ระบบปฏิบัติการวินโดวสก็จะตองบูตตัวเองใหมทุกครั้ง ทําใหตองเสียเวลายอนกลับมาที่เว็บเพจซึ่งตองการ
อานขอความใหมอีกครั้ง
 วิธีที่ 4 ปรับแตงคารายละเอียดของจอ วิธีงายๆ ที่จะชวยขยายขนาดภาพและอักษรบนหนาจอไดอยางรวดเร็ว
ทันอกทันใจที่สุดคือกการปรับคาความละเอียดของหนาจอ (resolution) ลงไปที่ระดับต่ําสุดเทาที่จอยังคงจะ
แสดงภาพออกมาได เชน แทนที่จะแสดงภาพดวยรายละเอียดระดับ SVGA (1024 x 768 หรือ 800 x 600)

8. ก็อาจจะเลือกไปที่ระดับ VGA (640 x 480) แทนอะไรทํานองนี้ แตวิธีการนี้ก็มีขอจํากัดตรงที่ระบบปฏิบัติการ
วินโดวสตองบูตเครื่องใหมเชนเดียวกับการการปรับคากําหนดอื่นๆ (ตอนหลังเลยมีบริษัทผูผลิตซอฟทแวรบาง
รายพัฒนาโปรแกรมปรับแตงคารายละเอียดจอชนิดที่ไมตองบูตระบบใหมออกมาใหกัน ยกตัวอยางเชน
ผลิตภัณฑ PowerToys' QuickRes utility ของไมโครซอฟท)
 วิธีการที่ 5 ปรับฟอนตบนโปรแกรมเบราเซอร ปรกติ บนโปรแกรมเบราเซอรที่เราใชสํารวจอินเทอรเน็ตก็
มักจะมีเงื่อนไขใหปรับแตงขนาดฟอนตของตัวอักษรได เชนในโปรแกรม Internet Explorer (IE) เวอรชั่น 3.x
และ 4.x นั้น ใหคลิ้กเมาสเลือกไปที่เมนูคําสั่ง View/Fonts เพื่อระบุเลือกขนาดของฟอนตที่เราตองการ (ใช
คําสั่ง View/Text Size ในกรณีของ Internet Explorere เวอรชั่น 5)
การปรับฟอนตบนโปรแกรม Netscape navigator 4 ดูจะสะดวกกวาโปรแกรม IE มาก เพราะผูใชโปรแกรม
Netscape สามารถกดคีย <ctrl>-] เพื่อปรับขยายฟอนตไดทันที ไมตองมานั่งคลิ้กเมาสไลไปบนเมนูคําสั่งใหเสียเวลา
โดยการปรับขนาดฟอนตดวยคีย <ctrl>-] นี้ ผูใชคอมพิวเตอรสามารถจะเพิ่มขนาดขึ้นไปไดเรื่อยๆ ตามจํานวนครั้งที่ปุม
คีย <ctrl>-] ถูกกด และในทางกลับกัน เวลาที่เราตองการลดขนาดฟอนตบนโปรแกรม Netscape 4 ก็ใชวิธีกดปุมคีย
<ctrl>-[ เพื่อไลระดับการลดขนาดฟอนตลงไปไดเรื่อยๆ ตามลําดับ (หมายเหตุ หากใครใชโปรแกรมเบราเซอรตัวอื่น
นอกเหนือจากโปรแกรมยอดนิยมสองตัวนี้ ก็คงตองไลสํารวจกันเอาเอง ยกตัวอยางเชน โปรแกรม Opera นั้น จะมี
การทํางาน Magnifier ซึ่งปรับระดับการซูมไดตั้งแต 20 % ไปจนถึง 1000 % หรือในโปรแกรม AOL 4.0 นั้นจะใช
เงื่อนไขคําสั่ง My AOL Preferences/Font คลายๆ กับการทํางานของโปรแกรม IE )
 วิธีที่ 6 ใชโปรแกรมประยุกตชวยขยาย ก็คลายๆ กับวิธีการที่ผูอานวัยอาวุโสสอบถามไปยังนิตยสารพีซีเวิลด
นั่นแหละ เพราะโปรแกรมประยุกตรุนใหมๆ สวนใหญมักจะมีฟงกชั่นการขยายฟอนตตัวอักษรใหเลือกไดอยู
แลว ฉนั้นหากเราใชโปรแกรมเวิรดเปดไฟลลซึ่งไดมาจากเว็บเพจ เราก็สามารถจะเลือกปรับขนาดฟอนตไดทั้ง
เอกสารดวยการคลิ้กเลือกคําสั่งเพียงแคสองสามตัว หรือถาจะใหสะดวกยิ่งไปกวานั้น ก็อาจจะใชโปรแกรมใน
ตระกูล Adobe (เชน Page Maker หรือ Photoshop) ซึ่งมีรูปแบบการทํางานชื่อ naviagator Pallette
สําหรับไลซูมยอ/ขยายสวนตางๆ บนหนาจอของเว็บเพจไดทันที
เคล็ดลับที่ 4 การติดตั้งระบบปฏิบัติการ Windows 98 บน Windows NT
ความแตกตางสําคัญระหวางระบบปฏิบัติการ Windows 98 กับ Windows NT คือ ระบบปฏิบัติการ Windows 98
นั้นใชการแบงพารติชั่นของหนวยความจําดวยระบบไฟลแบบ FAT32 ในขณะที่ระบบปฏิบัติการ Windows NT ใช
วิธีการแบงพารติชั่นแบบ NTFS ฉนั้น มันจึงออกจะเปนเรื่องยุงยากอยูสักหนอย หากเราจะติดตั้งโปรแกรม
ระบบปฏิบัติการไวทั้งสองตัวบนเครื่องคอมพิวเตอรเครื่องเดียวกัน โดยอนุญาตใหผูใชคอมพิวเตอรเลือกไดวาจะบูต
เครื่องจากระบบปฏิบัติการตัวใด (Dual-boot scenarios) วิธีการที่งายที่สุดคือ ซื้อโปรแกรม Boot manager ทีมี
บริษัทซอฟทแวรทั้งหลายมาติดตั้งใหกับเครื่องคอมพิวเตอรของเรา แตถาไมอยากเสียเงินไปกับเรื่องไมจําเปนอยางนี้ ก็
คงตองทําตามขั้นตอนที่ สกอต สแปนบัวร แนะนําไวในนิตยสารพีซีเวิลด ดังนี้
เริ่มดวยการติดตั้ง ระบบปฏิบัติการ Windows 98 ใหกับเครื่องคอมพิวเตอรกอน จากนั้น คอยติดตั้งระบบปฏิบัติการ
Windows NT ตามไปทีหลัง ซึ่งในระหวางการติดตั้ง Windows NT นี่เอง ที่ไฟลล Multiboot OS loader หรือ
NTLDR ของเอ็นทีจะถูกบันทึกเขาไปแทนที่ไฟลลซึ่งใชสําหรับการบูตของ 98 (Bootstrap files) และจะมีการจัดสราง

9. เมนูซึ่งแยกยอยใหกับผูใชคอมพิวเตอรอยางเสร็จสรรพเลยวาจะเลือกบูตเครื่องจากระบบปฏิบัติการตัวใด จะเลือกบูต
ดวย NT หรือ 98 อยางไรก็ตาม ตรงนี้มีคําเตือนอยูหนอยวา หากไดรฟ C: ถูกจัดแบงพารติชั่นไวในระบบ FAT32 เรา
จะไมสามารถบูตเครื่องดวย Windows NT ได (หรือยิ่งไปกวานั้น คือเราจะไมสามารถติดตั้งระบบปฏิบัติการ
Windows NT ไดเลย) นอกจากนี้ หากผูใชคอมพิวเตอร
ไดลงโปรแกรมประยุกตสําหรับ Windows 98 ไวกอน
หนานั้น โปรแกรมที่วาก็จะไมสามารถรันบน Windows
NT ได
ขั้นตอนที่ 1 จัดเตรียมพารติชั่น FAT32 ไวรองรับ
Windows 98
ทําโดยการบูตเครื่องคอมพิวเตอรผานทางดิสก
Windows 98 start up จากนั้นก็พิมพคําสั่ง fdisk ผาน
เขาไปบนบรรทัดที่แสดงเครื่องหมาย A: อันจะสงผลให
โปรแกรม fidisk ถูกเรียกขึ้นมาทํางาน โดยมันจะ
สอบถามผูใชคอมพิวเตอรวาตองการให enable large
disk support หรือไม ? ใหตอบรับคําถามดังกลาวไปวา
Y ซึ่งโปรแกรม fdisk ก็จะสอบถามเราตอไปอีกวา
ตองการกําหนดให NTFS partition as a large volume หรือไม ? ตรงนี้เราจะตอบวา Y หรือ N ก็คงไมมีผลอะไร
มากนัก เพราะเราจะไมเขาไปแตะตองสวนพารติชั่น NTFS เลยในระหวางนี้
เสร็จจากขั้นตอนการตอบรับคําถามของโปรแกรม fdisk ดังที่วาแลว ก็ใหผูใชคอมพิวเตอรคียตัวเลข 1 เขาไปติดๆ กัน
สองครั้ง เพื่อระบุใหโปรแกรมจัดการสรางพารติชั่นพื้นฐานไวสําหรับรองรับระบบปฏิบัติการดอส (primary DOS
partition) แลวตอบรับคําถามที่จะมีตามมาไปเรื่อย กอนที่รีบูตเครื่องคอมพิวเตอรผานทางดิสก Windows 98 start-
up ซ้ําอีกครั้ง คราวนี้ ใหปอนคําสั่ง format c: เขาไปเพื่อจัดสรางพารติชั่นใหมใหกับระบบ (ไมตองกังวลวาพารติชั่น
NTFS จะถูกรบกวนดวยคําสั่งฟอรแม็ท เพราะโปรแกรม Windows 98 จะไมรับทราบถึงสภาพความมีตัวตนอยูของ
พารติชั่น NTFS เลย)
ขั้นตอนที่ 2 ติดตั้งระบบปฏิบัติการ Windows 98 ใหกับไดรฟ C:
นําแผนดิสก Windows 98 start-up ออกจากไดรฟ A: แลวใสแผนซีดีรอมซึ่งบรรจุโปรแกรมติดตั้ง Windows 98 เขา
ไปในชองอานซีดีรอม กอนที่จะเปลี่ยนตําแหนงไดรฟจาก A: ไปที่ยังไดรฟซึ่งเปนที่อยูของเครื่องอานซีดีรอม (สวนใหญก็
มักจะใชไดรฟ D: ) เพื่อปอนคําสั่งใหโปรแกรมทําการติดตั้งระบบปฏิบัติการ Windows 98 เขาไปไวในเครื่อง
คอมพิวเตอร (ใชเมาสดับเบิ้ลคลิ้กไปที่ชื่อไฟลล setup.exe หรือคียคําสั่ง setup เขาไปก็ไดผลเหมือนกัน)
ขั้นตอนที่ 3 กําหนดใหเครื่องสามารถบูตผาน Windows NT ได

10. หลังจากการติดตั้งระบบปฏิบัติการ Windows 98 ใหกับเครื่องคอมพิวเตอรเสร็จสรรพเรียบรอยแลว ก็ใหรีบูตระบบ
ผานดิสก Windows 98 start-up ใหมอีกครั้ง เพื่อเรียกโปรแกรม fdisk แตคราวนี้แทนที่จะปอนตัวเลข 1 กับ 1
เหมือนครั้งแรก ก็ใหปอนตัวเลข 2 กับ 1 เขาไปตามลําดับแทน อันจะสงผลใหพารติชั่น NTFS ถูกกําหนดเงื่อนไขให
สามารถบูตได (เรียกวาทําใหพารติชั่นอยูในสภาพ bootable หรือสภาพ active ) เสร็จแลว ใหดึงดิสก Windows 98
start-up ออกจากชองเสียบ (ไดรฟ a:) กอนที่จะรีบูตเครื่องอีกครั้ง ครั้งนี้ระบบปฏิบัติการที่ถูกเรียกขึ้นมาจะกลายเปน
ตัว Windows NT
ขั้นตอนที่ 4 การเติมคําสั่งบูต Windows 98 เขาไปบนเมนูของ เอ็น ที
ขั้นตอนนี้ตองอาศัยการทํางานของโปรแกรมประยุกตที่ไมใชผลิตภัณฑของไมโครซอฟทเขามาชวยสักหนอย อยาง
โปรแกรมที่พอจะหาไดงายๆ ก็ คือ โปรแกรม BootPartition 2.20 utility ซึ่งสามารถดาวนโหลดมาใชไดฟรีๆ จากเว็บ
ไซทของ FileWorld พอดาวนโหลดมาแลวก็ใหจัดการขยายไฟลล (unzip) ที่ยอไวกลับมาสูสภาพเดิม กอนที่จะกอป
ปไฟลลื bpptpart.exe ไปเก็บไวที่ไดเรกตอรี่รากของไดรฟ C (C:/)
หลังจากนั้น ใหคลิ้กเลือกคําสั่ง start/Run แลวพิมพคําสั่ง Command เขาไปเพื่อเปลี่ยนหนาจอของวินโดวส เอ็นที
ใหอยูในรูปของซึ่งพรอมสําหรับการรับทราบคําสั่งทางคียบอรด (command prompt) กอนที่จะคียคําสั่ง c:bootpart
เขาไปเพื่อเรียกโปรแกรม bootpart ขึ้นมาทํางาน โดยบนตัวโปรแกรมจะมีการแสดงใหผูใชคอมพิวเตอรทราบวาใน
บรรดาเซกเตอรที่อยูบนฮารดดิสกนั้นมีตัวไหนสามารถใชงานไดบาง ใหผูใชคอมพิวเตอรคียคําสั่ง booppart 1
boot98.bin Windows 98 เขาไปเพื่อยืนยันการบูตวินโดวส 98 รวมกับวินโดวสเอ็นที สุดทาย ใหพิมพคําสั่ง exit เขา
ไปเพื่อออกจากโปรแกรม bootpart และยอนกลับมาสูวินโดวส เอ็นที
ผลจากการติดตั้งโปรแกรม bootpart ใหกับวินโดวส เอ็นที จะทําใหปรากฏชื่อของ Windows 98 ปรากฏอยูใน
บรรทัดสุดทายของเมนู multiboot ทุกครั้งที่เราบูตเครื่องคอมพิวเตอรขึ้นมาดวยระบบปฏิบัติการ Windows NT
(นอกจากระบบปฏิบัติการ Windows 98 แลว เรายังอาจจะติดตั้งระบบปฏิบัติการตัวอื่นๆ อยาง Linux หรือ BeOS
ใหกับเครื่องคอมพิวเตอรไดดวย จะมีที่พบวาไมสามารถติดตั้งลงไปบนเมนูดังกลาวได ก็มีเฉพาะระบบปฏิบัติการ
OS/2 ของบริษัทไอบีเอ็ม เทานั้น ไมทราบวาเปนเพราะอะไร !?)