Hajj aashayaalu part 2
•Télécharger en tant que PPTX, PDF•
0 j'aime•129 vues
hajj aashayaalu - part 2 in telugu by syed abdussalam umri
Recommandé
Contenu connexe
Tendances
Tendances (20)
Similaire à Hajj aashayaalu part 2
Similaire à Hajj aashayaalu part 2 (20)
Plus de Teacher
Plus de Teacher (20)
Hajj aashayaalu part 2
- 2. ”హజ్జ్‌కై్‌ప్రజలలో్‌ప్రకటనగావించు. ప్రజలు్‌నీ్‌వద్దకు్‌అన్ని్‌సుద్ూర్‌మారగల్‌నుించి్‌కాలి్‌నడకన్‌ కూడా్‌వస్ాా రు. బకకచికకకన్‌ఒింటెలకపై్‌కూడా్‌స్ాారీ్‌అయి్‌వస్ాా రు. వారు్‌తమ్‌ప్రయోజనాలు్‌ పింద్డాన్నకక్‌రావాలి”. (అల్‌హజ్జ్‌: 27,28) మనిషి్‌మానసిక, నైతిక, ఆధ్యాతిిక్‌వికాసానికి్‌అమల్‌సాధనం్‌హజ్జ్‌. హజ్జ్‌్‌మహారాధన్‌ద్యారా్‌ మనిషి్‌తన్‌విశ్ాాసానిి్‌(అఖీద్యను), తన్‌ఆరాధనలను్‌(ఇబాద్యత్‌ను), తన్‌ప్రవకతనను్‌ (అఖ్ాా క్‌ను) మెరుగు్‌ప్రుుక ంటాడు. హజ్జ్‌్‌గురంచి్‌మన్‌ప్ండితుల చెప్ిిన్‌మాట: ”హజ్జ్‌కి్‌ ముందు్‌చెడడో డిగా్‌ఉని్‌వాకిత్‌హజ్జ్‌్‌తరాాత్‌మంచోడిగా్‌మారతయడు. హజ్జ్‌కి్‌ముందు్‌మంచోడిగా్‌ ఉని్‌వాకిత్‌హజ్జ్‌్‌తరాాత్‌ఉతతముడిగా్‌మారతయడు. హజ్జ్‌కి్‌ముందు ఉతతముడిగా్‌ఉని్‌వాకిత్‌హజ్జ్‌్‌ తరాాత్‌ఉతతమోతతమునిగా్‌రూపాంతరం్‌చెందుతయడు”. హజ్జ్‌్‌ద్యారా్‌నైతికంగా, ఆధ్యాతిికంగా, అఖీద్య్‌ప్రంగా్‌కిరంద్ి్‌సాా యి్‌వాకిత్‌నుండి్‌ప్ై్‌సాా యి్‌వాకిత్‌వరకూ్‌వచిు్‌తీరాల్సిన్‌మారుి్‌ఇద్ి. ద్ీనని్‌మనం్‌ఇసాా ం్‌సాా యి, ఈమాన్‌్‌సాా యి, ఇహాిన్‌్‌సాా యిగా్‌కూడయ్‌చెపప ిచ్ుు. ”వారు్‌తమ్‌ ప్రయోజనయల ్‌పపంద్యనికి్‌రావాల్స”. (అల్‌హజ్జ్‌:28) అని్‌అలాా హ్‌్‌ఆద్ేశంలో్‌ఇద్ి్‌కనీస్‌ప్రయోజనం్‌ అని్‌గరహంచయల్స. ఇక్‌హజ్్‌విశిష్ఠ త్‌గురంచి్‌తెల్సయజేసతత ్‌ప్రవకత్‌(స) ఇఆల్‌అనయిరు: ”ఎవరయితే్‌ ఈ్‌గృహానిి్‌ఉద్ేేశించి్‌హజ్జ్‌్‌చేసాత రో, హజ్జ్‌్‌మధా్‌ఎలాంటి్‌అసభ్ా్‌కారాాలక , అశ్లాల్‌కారాాలక ్‌ పాిడక ండయ్‌ఉంటారో్‌వారు్‌– అద్ే్‌రోజున్‌తల్సా్‌కడుప్ున్‌జనిించిన్‌ప్సికందుని్‌వలే్‌(పాప్్‌ రహతులయి) తిరగ్‌వసాత రు”. (బుఖారీ, ముసిాం) వనరోక్‌సందరభంలో్‌ఆయన్‌చెప్ిిన్‌మాట్‌– ”హజ్జ్‌్‌మరయు్‌ఉమాా ల ్‌తరచ్త చేసతత ్‌ఉండండి. నిశుయంగా్‌అవి్‌– ప్ేదరకానిి, పాపానిి్‌ప్రక్షాళిసాత యి. ఎలాగయితే్‌ఇనుముకి్‌ప్టిిన్‌తుప్ుిను్‌ నిప్ుి్‌వదలగొడుతుంద్డ”. (నసాయిీ)
- 3. పార రథన, ఆరాధన్‌ఏద్యినా్‌అింద్ులో్‌రిండు్‌షరతులు్‌లేన్నదే్‌అది్‌స్వాకరించ్‌బడద్ు. 1) ఇఖ్ాా స్‌్‌– కేవలిం్‌అలాా హ్‌్‌ప్రసనిత్‌కోసిం్‌చెయాాలి. 2) ఇత్తాబా: మనిం్‌చేస్ే్‌ఆ్‌ఆరాధన, పార రథన్‌ ప్రవకా్‌(స) వార్‌సునిత్‌కు్‌అనుగుణింగా్‌ఉిండాలి. ఇలా్‌చేయబడిన్‌అలాా హ్‌్‌సన్నిధిలో్‌స్వాకృత్తకక్‌ నోచుకుింట ింది. అలా్‌స్వాకృత్త్‌పిందిన్‌హజ్జ్‌్‌ప్ుణాాన్ని్‌తెలియజేసూా ్‌ప్రవకా్‌(స) ఇలా్‌అనాిరు: ”స్వాకృత్త్‌పిందిన్‌హజ్జ్‌్‌(హజ్జ్‌్‌మబరర ర్‌)కు్‌ప్రత్తఫలింగా్‌ఏది్‌సరపో ద్ు; ఒకక్‌సారగిం్‌తప్ప”. (ముస్్ాిం)
- 5. ప్రవకాల్‌జీవతాలు్‌సమసా్‌మానవాళికక్‌న్నతా్‌ఆద్రాశలు. అనాాయాన్ని్‌సహించన్న్‌శౌరాిం్‌ ప్రవకాలది. దౌరజనాాన్ని్‌ద్హించే్‌ధెైరాిం్‌ప్రవకాలది. షైతాన్‌్‌మరకలతో్‌పో రాడే్‌స్ైనాాన్నకక్‌ స్ేనాధిప్తులు్‌ప్రవకాలు.శాింత్తన్న్‌కాపాడే్‌ఉతామ్‌గణాన్నకక్‌దిశా్‌న్నరేదశక్‌శిఖామణులు్‌ ప్రవకాలు. అలాా హ్‌ాా్‌మెచిిన్‌మహో నిత్‌గణిం్‌ప్రవకాలు. అలాా్ాిం్‌అనేక్‌మింది్‌ప్రవకాల్‌ జీవత్‌ఘ్ాా లను్‌హాజీ్‌హజ్జ్‌్‌మద్ా్‌ద్రశిం్‌చుకుాాాిండు. మకాక ప్ుణాభరమిలో్‌ఒక్‌చోట ్‌ నుిండి్‌మరో్‌చోట కక, ఒక్‌మష్‌అర్‌్‌నుిండి్‌మరో్‌మష్‌అర్‌కక్‌తరలి్‌వెళితూ్‌తనకనాి్‌ ముింద్ు్‌ఆయా్‌సథలాలలో్‌అనేక్‌మింది్‌ప్రవకాలు్‌బస్‌చేస్్్‌ఉింాారు అని్‌ఆలోచన్‌ అతన్ని్‌అనింతానింత్‌ఆనిందాన్నకక్‌లోను్‌చేసుా ింది. ప్రవకా్‌(స) ఇలా్‌అనాిరు: ”మస్్జద్‌్‌ ఖైఫ్‌లో్‌70 మింది్‌ప్రవకాలు్‌నమాజు్‌చేశారు”. (హాకకమ్‌) ”మేము్‌గరింథాన్ని, వవేకాన్ని, ప్రవకా్‌ప్ద్వనీ్‌ప్రస్ాదిించినది్‌వీరకే… అలాా హ్‌్‌సనామరగిం్‌ చూప్ించినట విం్‌వారు్‌వీరే. కనుక్‌మీరు్‌కూడా్‌వార్‌మారాగ నేి్‌అనుసరించిండి”. (అన్‌ఆమ్‌: 90) అన్న్‌అలాా హ్‌్‌స్లవచిిన్‌సతా్‌ప్రవకాలు్‌శాాస్‌పవలిిన్‌సథలింలో్‌కొన్ని్‌ ఘ్డియలు్‌గడిపే్‌అవకాశిం్‌దొర్‌కకనా్‌గొప్ప్‌అద్ృషాిం. అట వింది్‌దాదాప్ు్‌వారిం్‌రోజుల్‌ పాట ్‌ఆదే్‌ప్వతర్‌వాతావరణింలో్‌జీవించడిం్‌ఎింత్‌భాగాిం! ఎింత్‌భాగాిం!!
- 6. హాజీ్‌మస్్జదె్‌హరామ్‌లో్‌అడుగు్‌ప్టిాె్‌కాబాపై్‌ద్ృష్ా్‌ప్డగానే్‌ఈ్‌గృహాన్ని్‌న్నరమించిన్‌ ఇద్దరు్‌ప్రవకాలు్‌– ఇబార హీమ్‌, ఇస్ామయిీల్‌్‌(అ) గురుా కొస్ాా రు. వారు్‌ఈ్‌గృహ్‌గోడలను్‌ ఎతుా తూ్‌ఇలా్‌పార రథించారు: ”మా్‌ప్రభర! మా్‌స్ేవను్‌స్వాకరించు. నీవు్‌మాతరమే్‌సరాిం్‌ వనేవాడవు, సమసాిం్‌తెలిస్్న్‌వాడవు” (అల్‌్‌బఖరహ్‌: 127) ఆ్‌వచనింతో్‌సూూరా్‌పిందిన్‌హాజీ్‌భకకా్‌న్నిండిన్‌హృద్యింతో్‌ఇలా్‌వేడుకుాాాిండు. ”మా్‌ ప్రభర! మమమలిి్‌(కూడా) నీ్‌వధేయులుగా్‌చేసుకో. మా్‌సింతత్త నుిండి్‌కూడా్‌నీ్‌ వధేయతకు్‌కటా ్‌బడి్‌ఉిండే్‌ఒక్‌సమరహాన్ని్‌ప్రభవింప్జయిా. మాకు్‌నీ్‌ఆరాధనా్‌ రీతులను్‌నేరుప్‌స్ాామీ! మమమలిి్‌క్షమిించు. న్నశియింగా్‌నీవు్‌మాతరమే్‌ ప్శాితాా పాన్ని్‌స్వాకరించేవాడవు. అపారింగా్‌కరుణించేవాడవు”. (అల్‌్‌బఖరహ్‌ాా: 128) ఈ్‌పార రథనా్‌ప్లుకులిి్‌తొలూత్‌ప్లికకన్‌వారు్‌తిండిరకుమారులయిన్‌ప్రవకా్‌ఇబార హీమ్‌్‌ మరయు్‌ఇస్ామయిీల్‌్‌(అ) అన్న్‌తెలిస్్్‌తనమయన్నకక్‌లోనవుతాడు. ఇలా్‌అడుగడునా్‌ ఆశయాల్‌అడుగుజాడలు్‌అగుప్సూా నే, అలరసూా నే్‌ఉింటాయి.
- 8. హజరత్‌్‌ఉమర్‌్‌(ర) హజర్‌అసాద్‌ను్‌ముదాద డుతూ్‌– ”అలాా హ్‌్‌స్ాక్షిగా్‌చెబుతునాిను. నువుా్‌ఒక్‌రాయివ్‌ మాతరమే. ఎలాింటి్‌లాభింగానీ, నషాింగానీ్‌కలిగించలేవు. ఒక్‌వేళ్‌నేనే్‌గనక్‌అలాా హ్‌్‌ప్రవకా్‌(స) వారన్న్‌ న్ననుి్‌ముదాద డుతూ్‌చూస్్్‌ఉిండకపో తే్‌న్ననెిన్నికీ్‌ముదాద డేవాడను్‌కాను” అనాిరు. (ముసిద్‌్‌అహమద్‌) యాలా్‌బిన్‌్‌ఉమయాహ్‌్‌(ర) అింట నాిరు్‌– నేను్‌హజరత్‌్‌ఉమర్‌్‌(ర)తో్‌కలిస్్్‌తవాఫ్‌్‌చేశాను. ఆయన్‌ హజర్‌అసాద్‌ను్‌ముటా కునాిరు. నేను్‌కాబా్‌వెైప్ు్‌ద్గగరగా్‌ఉనాిను. హజర్‌అసాద్‌్‌ఉని్‌మరల్‌తరాాత్‌ ఉని్‌మరలకు్‌చేరుకున్న్‌దాన్ని్‌ముటా కుదాిం్‌అన్న్‌చేయి్‌చాచాను. అది్‌చూస్్న్‌ఆయన్‌(ర) ‘ఏిం్‌ చేసుా నాివు?’ అన్న్‌అడిగారు. అింద్ుకు్‌నేను్‌‘ఏమి్‌మీరు్‌ఈ్‌మరలను్‌తాకరా?’ అన్న్‌ఆరా్‌తీశాను. ”ఏమి, నువుా్‌ప్రవకా్‌(స) వారతో్‌కలిస్్్‌తవాఫ్‌్‌చెయా్‌లేదా?” అనాిరాయన. ‘చేశాననాిను’ నేను. ”మరయితే్‌ ప్రవకా్‌(స) ద్క్షిణ్‌ఈ్‌రిండు్‌మరలలను్‌తాకుతూ్‌నువుా్‌చూశావా?” అన్న్‌అడిగారు. ‘లేద్ు’ అనాిను. ”ఇది్‌న్నజమయితే్‌ఆయన్‌జీవతింలోనే్‌కదా్‌నీకు్‌ఉతామ్‌ఆద్రశిం్‌ఉనిది?” అనాిరు. ‘ముమామా్కక్‌అదే్‌ న్నజిం’ అనాిను. ”అలాగయితే్‌ఆయన్‌చెయాన్న్‌ఏ్‌కారాిం్‌నువుా్‌కూడా్‌చెయాకు. ఆయన్‌(స) ప్రవరానకు్‌ అద్దిం్‌ప్టటా్‌ప్నులు్‌తప్ప” అన్న్‌హతోప్దేశిం్‌చేశారు. దీన్ని్‌బటిా్‌తెలిస్ేదేమిటింటట, మనిం్‌చేస్ే్‌ఏ్‌ఆరాధన, మరే్‌సతాకరామయినా్‌సరే్‌రిండు్‌షరతులు్‌ఉనిప్ుపడే్‌అింగీకృతిం్‌అవుతుింది. అనాదా్‌తోర స్్్‌ప్ుచి్‌ బడుతుింది. 1) సింకలపిం్‌శుదిి్‌– అింటట, మనిం్‌చేస్ే్‌ఏ్‌కారామయినా్‌అలాా హ్‌్‌ప్రసనిత్‌కోసిం్‌మాతరమే్‌ అయి్‌ఉిండాలి. అింద్ులో్‌ష్రక్‌్‌భావాల్‌కు, చేషాలకు్‌తావుిండకూడద్ు. 2) మనిం శ్రరకారిం్‌చుటాబో యిే్‌ప్న్న్‌ దెైవ్‌అింత్తమ్‌ప్రవకా్‌(స) వార్‌ఆచరణకు్‌ప్రత్తబిింబింగా్‌ఉిండాలి.
- 10. ప్రవకా్‌(స) వార్‌కాలిం్‌నాటికక్‌బహు్‌దెైవారాధకులు్‌మకాకకు వెళిా్‌హజ్జ్‌్‌చేస్ేవారు. అరఫాలో, ముజదలిఫా్‌లో్‌వడది్‌కూడా్‌చేస్ేవారు. కానీ, వార్‌సకల్‌కకరయలు్‌అజాా నిం, మరఢ్‌నమమకాలతో, అహింభావింతో్‌కూడుకునివే. తలిియా్‌ప్లుకులిి్‌వారూ్‌ ప్లికేవారు్‌కానీ్‌మారుపచేరుపలతో-లబియిక్‌్‌అలాా హుమమ లబియిక్‌్‌లబియిక్‌లా్‌ షరీక్‌లక్‌లబియిక్‌. (ఇలాా ్‌షరీకన్‌్‌హువ్‌లక్‌్‌తమ్‌లికుహు్‌వమా్‌మలక్‌) అింటట్‌తలిియా్‌భావింతో్‌చెలగాటమాడేవారు. అలాా హ్‌ాాకు్‌అనా్‌భాగసుా లిి్‌కలిపించే ద్ుస్ాాహసిం్‌చేస్ేవారు. ప్రవకా్‌(స) ఆ్‌ప్లుకులిి్‌వనిప్ుపడలాా ్‌– ”మీ్‌పాడుగాను! (లబియిక్‌లా్‌షరీక్‌లక్‌) ఇకకడితో్‌ఆగపోిండి” అన్న్‌అింటూ్‌ఉిండేవారు. ఆయన్‌ మనకు్‌నేరపన్‌తలిియా్‌సాచఛమయిన్‌తౌహీద్‌్‌భావింతో్‌కూడినది. వీరనుదేదశిించి్‌ అలాా హ్‌ాా్‌ఇలా్‌అింట నాిడు: ”వారలో్‌చాలా్‌మింది్‌అలాా హ్‌ను్‌వశాస్్సూా ్‌కూడా్‌ ఆయన్‌తోపాట ్‌ఇతరులను్‌భాగస్ాాములుగా్‌న్నలబెడుతునాిరు”. (యరసుఫ్‌: 106)
- 11. ప్ూరాం్‌విగరహారాధక ల , బహుద్ెైవారాధక ల ్‌చేసే్‌హజ్జ్‌లో్‌అరఫా్‌నుండి్‌సతరాాసతమయం్‌కాక్‌ ముంద్ే్‌బయల ్‌ద్ేర్‌వళిి్‌పో యిేవారు. ప్రవకత్‌(స) వార్‌ఆ్‌నతతన్‌పో కడను నిరూిల్సమచి్‌ సతరాాసతమయం్‌తయరాత్‌బయల ్‌ద్ేరాల్సింద్ిగా్‌ఆద్ేశించయరు. అలాగే ముజదలీపా్‌నుండి్‌ అవిశ్ాాసుల ్‌సతరోాదయం్‌తరాాత్‌బయల ద్ేరేవారు. వార్‌ఆ్‌కొతత్‌పో కడను్‌నిరూి్‌ల్సంచి్‌ సతరోాదయానికి్‌ముందు్‌బయల ్‌ద్ేరాల్సింద్ిగా్‌ఉప్ద్ేశించయరు. ఇకకడ్‌మనం్‌గమనించయల్సిన్‌ విష్యం్‌ఏమిటంటే, నయడు్‌అవిశ్ాాసులోా ్‌చోటు్‌చేెెెెసుక ని్‌దురాక్షణయలే్‌ననడు్‌ముసిాంల ్‌ అనబడుతుని్‌అననక లోా ్‌మనక ్‌దరశనమిసాత యి.దతరంగా్‌చ్తసే్‌ఓ్‌వాకితకి్‌మూఢభ్కత లోా , నిజ్‌భ్కిత ప్రులోా నత్‌ఒకే్‌విధమయినటువిం్‌నిష్ఠ , విధ్ేయతల ్‌కనబడతయయి. అయితే్‌విశ్ాాస్‌గణయనిి్‌ అవిశ్ాాస్‌జనం్‌నుండి్‌వనరు్‌ప్రేుద్ి్‌బాహాంగా్‌చోటు్‌చేసుక నన్‌ఆచ్రణ కాదు, అంతరంగక్‌భావన; అద్ే్‌తౌహీద్‌. ఒక్‌ముసిాం్‌తౌహీద్‌్‌భావనతో్‌భ్కితప్రప్తుత లను్‌ప్రదరశసాత డు. అద్ే్‌కాఫిర్‌్‌– అవిశ్ాాసి్‌ షిరక్‌్‌సహత్‌భావాలతో్‌తన్‌భ్కితని్‌కల షితం్‌చేసి్‌తన్‌ఆతిక ్‌అనయాయం చేసాత డు. అవిశ్ాాసులోా ్‌ కనబడే్‌భ్కిత్‌రాళ్ళి, రప్ిల , జాతి్‌ప్దదల , నయయక ల్‌కొరకయితే, ముసిాం్‌భ్కిత్‌కేవలం్‌ఒకక్‌ అలాా హ్‌ెాక ్‌మాతరమే్‌సపంతం. ఈ్‌యద్యరాా నిి్‌తెల్సయజేసతత ్‌ప్రవకత (స) ఇలా్‌అనయిరు: ”అజాా న్‌ కాలం్‌నయెి్‌సకల్‌ఆచయర్‌వావహారాల , రాతయరీతుల ్‌నయ్‌పాద్యల్‌కిరంద్‌ఉంచ్్‌బడయో యి. అజాా న్‌ కాలప్ు్‌రకత్‌ప్రహారం్‌రదుద ్‌చేయబడింద్ి. మాక ్‌సంబంద్ించిన్‌రకతంలో్‌ఇబుి్‌రబీఅ్‌బిన్‌్‌హారస్‌్‌ రకాత నిి్‌రదుద ్‌చేసుత ్‌నయిను. తను్‌బనత్‌సఅద్‌లో్‌పాల ్‌తయర గే్‌ప్సికందునిగా్‌ఉనిప్ుిడు్‌అతనిి్‌ హజైత్‌్‌అనన్‌తెగ్‌వారు్‌హతా్‌చేయడం్‌జరగంద్ి. అజాా న్‌కాలప్ు్‌వడడోని రదుద ్‌చేసుత నయిను. మాక ్‌ సంబంధ్ించిన్‌వడడోలో్‌అబాాస్‌్‌బిన్‌్‌అబుద ల్‌్‌ముతతల్సబ్‌్‌గారద్ి. ద్యనిి్‌ప్ూరతగా్‌మాఫే్‌చేసుత నయిను”. (ముసిాం)
- 12. బదర్‌, ఉహద్‌, మకాక్‌వజయింలో్‌ముస్్ాింలకు్‌ప్రతారుథ లుగా్‌ఉనివారు్‌ఎవరింటట్‌ వార్‌రకా్‌సింబింధీకులే. అయితే్‌వారు్‌అవశాాసులు. ఖుర్‌ఆన్‌లో్‌ఇలా్‌ఉింది: ”అలాా హ్‌ను్‌మరయు్‌అింత్తమ్‌దినాన్ని్‌వశాస్్ించేవారు్‌అలాా హ్‌ాా్‌ప్టా , ఆయన్‌ ప్రవకా్‌ప్టా ్‌శతుర తాిం్‌వహించేవారన్న్‌పేరమిసుా నిటా ్‌గాన్న్‌నీవు్‌ఎకకడా్‌ చూడవు.ఆఖరకక్‌వారు్‌(స్ింత) తిండుర లయినా్‌సరే, తమ్‌కొడుకుల్‌యినా్‌సరే, తన్‌అనిద్ముమలయినా్‌సరే, తమ్‌ప్రవార్‌జనమయినా్‌సరే. అలాా హ్‌్‌ వశాాస్ాన్ని్‌రాస్్్‌ప్ాాెాింది్‌ఇలాా్ాిం్‌వార్‌హృద్యాలలోనే”. (ముజాద్లహ్‌: 22) ప్రవకా్‌(స) ఇలా్‌అనాిరు: ”అలాా హ్‌్‌ద్ృష్ాలో్‌అతాింత్‌అయిషుా లయినవారు్‌ ముగుగ రు-1) హరమ్‌్‌మకీక, మద్నీలో్‌న్నవశిించే్‌నాస్్ాకుడు. 2) ఇస్ాా ింలో్‌అజాా న్‌ కాలప్ు్‌ఆచారాలిి్‌ప్రవేశ్‌పటటాింద్ుకు్‌ప్రయత్తిించే్‌వాకకా. 3) అనాాయింగా్‌ఒకర్‌ రకాా న్ని్‌చిిందిించాలన్న, అతన్ని్‌హతమారిలన్న్‌డిమాిండ్‌్‌చేస్ే్‌వాకకా”. (బుఖారీ)
- 14. ”ఇంకా్‌ఇవావలసిన్‌ద్యనిి్‌ఇసతత ్‌కూడయ, తమ్‌ప్రభ్ువు్‌వదదక ్‌మరల్స్‌పో వలసి్‌ఉందనన్‌ భావనతో్‌వార్‌హృదయాల ్‌వణుక తూ్‌ఉంటాయి”. (అల్‌మోమినతన్‌: 60) ఈ్‌ఆయతు్‌అవతరంచినప్ుిడు్‌విశ్ాాసుల్‌మాత్‌హజరత్‌్‌ఆయిషా్‌(ర.అ) గారు్‌ప్రవకత్‌ (స) వారని్‌ఇలా్‌ప్రశిించయరు: ”యా్‌రసతలలాా హ్‌! ”ఇవా్‌వలసిన్‌ద్యనిి్‌ఇసతత ్‌కూడయ్‌ …భ్య్‌ప్డే్‌వారు” అని్‌ఈ్‌ఆయతులో్‌ప్ేరొకన్‌బడిన్‌వాకిత్‌ఎవరు? వాభిచయరా? తయర గుబో తయ? అని. అందుక ్‌ప్రవకత్‌(స) – ”కాదు్‌ఓ్‌సిద్ీదఖ్‌్‌కూతురా! అతను్‌ఉప్వాసాలూ్‌ ఉంటాడు. నమాజు్‌కూడయ్‌చేసాత డు. ద్యన్‌ధరాిల ్‌కూడయ్‌చేసాత డు. కానీ్‌(తన్‌వలా్‌జరగన్‌ ఏ్‌తప్ిిదం్‌వలానయినయ) తన్‌సతయకరాాల ్‌సేాకారయోగాం్‌కాక ండయ్‌పో తయయిేమోనని్‌ భ్యం్‌అతనికి్‌ఉంటుంద్ి” అని్‌వివరణ్‌ఇచయురు. (ముసిద్‌్‌అహిద్‌) ఇమామ్‌్‌హసన్‌్‌బసేర(రహి) ఇలా్‌అనయిరు: ”విశ్ాాసి్‌ఉప్కారం్‌చేసి్‌కూడయ్‌భ్యప్డుతూ్‌ ఉంటాడు. కప్టి్‌అప్కారం్‌చేసి్‌కూడయ్‌నిశిశంచ్తగా్‌ఉంటాడు”. సాయంగా్‌ప్రవకతల్‌ప్ితయమహులయిన్‌హజరత్‌్‌ఇబార హీమ్‌్‌(అ) కాబా్‌గృహ్‌గోడలను్‌ నిరిసతత ్‌చేసిన్‌పార రాన: ”ఇబార హీమ్‌్‌(అ), ఇసాియిీల్‌్‌(అ) – ఇదదరూ్‌(కాబహ్‌) గృహ్‌ప్ునయదులను, గోడలను్‌ లేప్ుతూ్‌ఇలా్‌పార రాంచేవారు: రబానయ్‌తకబాల్‌మినయి్‌ఇనయిక్‌అంతస్‌సమీవుల్‌అలీమ్‌ – ”మా్‌ప్రభ్ూ! మా్‌సేవను్‌సేాకరంచ్ు”. (అల్‌్‌బఖరహ్‌: 127)
- 16. ”అలాా హ్‌్‌ప్రసనిత్‌కోసిం్‌హజ్జ్‌్‌మరయు్‌ఉమాా లు్‌ప్ూరా్‌చేయాలి” (అల్‌్‌బఖరహ్‌: 196) అని్‌అలాా హ్‌్‌ ఆహాాన్ని్‌అింగీకరించి్‌వశా్‌వాాప్ాింగా్‌న్ననస్్ించే్‌వశాాసులు్‌ప్రత్త్‌ఏడాది్‌లక్షల్‌సింకాలో్‌కాబహ్‌్‌గృహిం్‌ వెైప్ునకు్‌తరలి్‌వెళుతునాిరు. న్నరీీత్‌సథలానకక్‌(మీఖాత్‌కు) చేరుకునాిక్‌అింద్రూ్‌అన్నిింటిన్న్‌ వసరజించి్‌కేవలిం్‌రిండు్‌ద్ుప్పటా ్‌కప్ుపకొన్న్‌చెపేప్‌మాట, చేస్ే్‌న్ననాద్ిం్‌– ‘లబియిక్‌్‌అలాా హుమమ్‌ లబియిక్‌’ – హాజరయాాను్‌ఓ్‌అలాా హ్‌్‌నేను్‌హాజరయాాను. ఒక్‌హాజీ్‌ఇదే్‌న్ననాదాన్ని్‌ఒక్‌రుకి్‌్‌ నుిండి్‌మరో్‌రుకి్‌కక్‌మారుతూ, ఒక్‌సథలిం్‌నుిండి్‌మరో్‌సథలాన్నకక్‌మారుతూ, ఒక్‌స్్థత్త్‌నుిండి్‌మరో్‌స్్థత్తకక్‌ మారుతూ, ఒక్‌మష్‌అర్‌్‌నుిండి్‌మరో్‌మష్‌అర్‌కక్‌మారుతూ్‌న్ననదిసూా నే్‌ఉింటాడు. ఎింత్‌వనయిం, ఎింత్‌అణకువ, ఎింత్‌భకకాప్రప్తాత, ఎింత్‌తనమయిం, ఎమత్‌తాదాతమయిం! మర్‌ఇదే్‌ వధమయినట ్‌వింటి్‌వధేయత్‌అలాా హ్‌్‌అనా్‌ఆదేశాల్‌వషయింలో, అన్ని్‌వేళలోా నూ్‌ఉిండాలి. హజ్్‌్‌ గురించి్‌ఆదేశిించిన్‌అలాా హ్‌యిే, ఐద్ు్‌ప్ూటల్‌నమాజు, రమజాను్‌ఉప్వాస్ాలు, జకాత్‌, తలిాద్ిండుర ్‌ స్ేవ,అనాథల్‌ఆద్రణ, వతింతువు్‌పో షణ, దేశ, పార ింత, కుట ింబ్‌రక్షణ్‌గురించి్‌కూడా్‌ఆదేశిించాడు. హజ్జ్‌్‌సింద్రభింగా్‌ఒక్‌హాజీ్‌ఎలాగయితే్‌ఇహాామ్‌్‌న్నషేధితాల్‌నుిండి్‌ద్ూరింగా్‌ఉింటాడో, అలాగే్‌ జీవతాింతిం్‌అలాా హ్‌్‌న్నషేధిించిన, ష్రక్‌, వాభిచారిం, హతా, మాద్క్‌ద్రవాాల్‌స్ేవనిం, అబద్దిం, మోసిం, దోరహిం్‌నుిండి్‌కూడా్‌ద్ూరింగా్‌ఉిండాలి. అప్ుపడే్‌మనిం్‌ప్ూరీ్‌స్ాథ యి్‌ముస్్ాింలము్‌అవుతాము. అలాా హ్‌్‌ ఇలా్‌ఆదేశిసుా నాిడు: ”ఓ్‌వశాాసులారా! ఇస్ాా ింలో్‌ప్ూరాగా్‌ప్రవేశిించిండి”. (అల్‌్‌బఖరహ్‌: 108
- 17. ఇమామ్‌్‌ముజాహద్‌్‌(రహమ) ఈ్‌ఆయతు్‌గురించి్‌ఇలా్‌వాాఖాాన్నించారు: ”అింటట, వధులన్నిింనీ్‌ న్నరారాించిండి. మించికక్‌సింబిం్‌ధిించిన్‌అన్నిింటినీ్‌అమలు్‌ప్రిిండి”. ఇదే్‌బావారాథ న్ని్‌తెలియజేస్ే్‌ప్రవకా్‌(స) వార్‌ఓ్‌ప్రవచనిం్‌ఉింది. చివర్‌హజ్జ్‌్‌సింద్రభింగా్‌ఆయన్‌చేస్్న్‌ ఉప్దేశిం్‌ఇది: ”ప్రజలారా! మీ్‌ప్రభువుకు్‌భయ్‌ప్డిండి. మీ్‌(పై్‌వధిగావించ్‌బడిన) అయిద్ు్‌ప్ూటల్‌ నమాజును్‌చద్విండి. మీ్‌(పై్‌వధిగావించ్‌బడిన్‌రమజాను) మాసప్ు్‌ఉప్వాస్ాలిి్‌పాటిించిండి. మీ్‌ స్ ముమ్‌నుిండి్‌జకాతును్‌చెలిాించిండి. మీకు్‌ఏదేన్న్‌ఆదేశిం్‌అిందితే్‌శిరస్ా్‌వహించిండి. (ఇలా్‌గనక్‌మీరు్‌ చేస్ేా) మీ్‌ప్రభువు్‌సారగ్‌వనాలలో్‌ప్రవేశిస్ాా రు్‌సుమిండి”. (త్తరమజీ)
- 19. ఇబుిల్‌్‌ఖయిామ్‌్‌(రహమ) ఇలా్‌అనాిరు: అలాా హ్‌ను్‌నముమకునే్‌వషయింలో్‌మనిం్‌ప్రజలిి్‌ మరడు్‌శరరణులుగా్‌వభజించ్‌వచుి. రిండు్‌అత్తవాదాలయితే్‌ఒకటి్‌మితవాద్ిం, మధేా్‌మారగిం. 1) తవకుకల్‌న్న్‌కాపాడుకోవాలని్‌ఉదేదశాింతో్‌కారకాలను్‌వద్ులుకునే్‌వారు. 2) కారకాలను్‌ కాపాడుకోవాలని్‌ఉదేదశాింతో్‌తవకుకల్‌ను్‌వద్ులుకునే్‌వారు.3) కారకాలను్‌అనేాష్సూా నే్‌అలాా హ్‌్‌ మీద్్‌తవకుకల్‌ను్‌సయితిం్‌కాపాడుకునేవారు. మరింత్‌వప్ులింగా్‌అరథమవాాలింటట, హజరత్‌ అబుద లాా హ్‌్‌బిన్‌్‌అబాిస్‌్‌(ర) గార్‌ఉలేా ఖనాన్ని్‌తెలుకోవాలిాిందే! ”యమన్‌్‌దేశాన్నకక్‌చెిందిన్‌కొింద్రు్‌హాజీలు్‌ప్రయాణ్‌స్ామగరన్న్‌అసలు్‌తోడు్‌తీసుకునే్‌వారు్‌కారు. పైగా్‌”మేము్‌అలాా హ్‌్‌యిెడల్‌స్్సలయిన్‌తవకుకల్‌్‌గల్‌వారిం” అనే్‌వారు. వారు్‌మకాక్‌వచాిక్‌ అకకడ్‌వీరతో్‌వారతో్‌అడుగుతుిండే్‌వారు. అప్ుపడు్‌అలాా హ్‌్‌ఈ్‌ఆయతును అవతరింప్్‌జేశాడు: ”(హజ్జ్‌్‌ప్రయాణాన్నకక్‌బయలు్‌దేరనప్ుపడు) ప్రయాణ్‌స్ామగర్‌(ఖరుి)న్న వెింట్‌తీసుకళళిండి. అయితే్‌ అన్నిింటికింటట్‌అతుాతామ్‌స్ామగర్‌తఖాా్‌(దెైవభీత్త్‌అన్న్‌బాగా్‌తెలుసుకోిండి)”. (అల్‌్‌బఖరహ్‌: 197) ముఆవయహ్‌్‌బిన్‌్‌ఖరరహ్‌్‌ఉలేా ఖనిం్‌– హజరత్‌్‌ఉమర్‌్‌(ర) గారు్‌కొింద్రు్‌యమన్‌్‌వాసుల్‌(వచితర్‌ వాలకిం)ను్‌చూస్్్‌– ”ఎవరు్‌మీరు?” అన్న్‌ప్రశిిించారు. అింద్ుకు్‌వారు్‌– ”మేము్‌అలాా హ్‌్‌యిెడల్‌ (ముతవకకకలూన్‌) స్్సలయిన్‌తవకుకల్‌్‌గల్‌వారిం” అనాిరు. అది్‌వని్‌ఆయన (ర) – ”ఎింత్‌ మాతరిం్‌కాద్ు. మీరు్‌ప్రజల్‌మీద్్‌ఆధార్‌ప్డేవారు్‌– ముతాకకలూన్‌” అన్న్‌చెప్పడమే్‌కాక, తవకుకల్‌్‌ సరయిన్‌అరాథ న్ని్‌కూడా్‌తెలియజేశారు: ”ముతవకకకల్‌్‌ఎవరింటట్‌వతుా ను భరమిలో్‌నాటి్‌ఆ్‌తరాాత్‌ అలాా హ్‌్‌మీద్్‌భరోస్ా్‌ఉించే్‌వాడు”.
- 20. ఇమామ్‌్‌అహమద్‌్‌బిన్‌్‌హింబల్‌్‌(రహమ) గారన్న్‌– ‘ఇింటలా ్‌ఓ్‌చోట్‌కూరుిన్న్‌తన్‌ఉపాధి్‌తన్‌ద్గగరకు్‌ వసుా ింది’ అన్న్‌వాదిించే్‌వాకకాన్న్‌గురించి్‌అడగడిం్‌జరగింది. అింద్ుకాయన్‌– ”అతను్‌సరయిన్‌జాా నిం్‌ లేన్న్‌వాడు. ఏమిటి్‌ప్రవకా్‌(స) వార్‌ఈ్‌మాట్‌అతన్న్‌చెవన్‌ప్డ్‌లేదా? ”న్నశియింగా్‌నా్‌జీవనోపాధి్‌ నా్‌బాణిం్‌కకరింద్్‌ఉించ్‌బడిింది”. అయన్‌ఓ్‌ప్క్షి్‌గురించి్‌చెప్పన్‌మాట్‌అతను్‌వన్‌లేదా? ”అది్‌ ఉద్యానేి్‌ఖాళి్‌కడప్ుతో్‌బయలుదేరతుింది. స్ాయతార న్నకక్‌కడుప్ు్‌న్నింప్ుకొన్న్‌గరటికక్‌త్తరగ్‌ వసుా ింది”. (త్తరమజీ). గరటిలో్‌కూరుిన్న్‌నా్‌ఉపాధి్‌నా్‌వద్దకు్‌వసుా ిందిలే్‌అన్న్‌ఒక్‌మామరలు్‌ప్క్షి్‌ ఆలోచిించనప్ుపడు్‌సృష్ా్‌శరరషుా డయిన్‌మానవుడు్‌ఇలా్‌ఆలోచిించడిం్‌ఎింత్‌వడూర రిం! తవకుకల్‌్‌మరయు్‌కారకాల్‌వషయింలో్‌ప్ిండితుల్‌మాట్‌ఏమిటింటట, ఎవరయితే్‌కేవలిం్‌కారకాలను్‌ నముమకుింటారో్‌వారు్‌ష్రక్‌కు్‌పాలపడినటా . ఎవరయితే్‌కారకాలే్‌ఉిండకూడద్ింటారో్‌వారు్‌ ప్చోిళుళ. కారకాలను్‌అింగీకరించి్‌వాటిన్న్‌అనేాష్ించన్న్‌వారు్‌ధరమింలో్‌లేన్న్‌కారాాన్ని్‌ ఒడిగడుతునాిరు. కారకాలను్‌అనేిష్సూా ్‌అలాా హ్‌ను్‌నముికునే్‌వారు-వీరే్‌వశాాసులు”.
- 22. విశ్ాాసుల్‌ఈ్‌విశా్‌జనీన్‌సమావనశ్ానికి్‌ప్ేరరణ్‌ఏద్ి? అంటే్‌‘లా్‌ఇలాహ్‌ఇలాలాా హ్‌’. ఇద్ే్‌ బలమయిన్‌కడియం, ఇద్ే్‌అలాా హ్‌్‌తయర డు. ఇద్ే్‌సిార్‌మయిన్‌వచ్నం. ఇద్ే్‌నితాం్‌ ఫలానింద్ించే్‌ప్రశుదే్‌వృక్షం. ద్ీని్‌ఆధ్యరంగానన్‌అలాా హ్‌్‌భ్ుమాాకాశ్ాలను్‌నిరించయడు. ద్ీని్‌ప్రబో ధనం్‌కోసం్‌ఒక్‌లక్ష్‌24 వనల్‌మంద్ి్‌ప్రవకతలను్‌ప్రభ్వింప్్‌జేశ్ాడు. ద్ీని్‌ మూలంగా్‌విశ్ాాసుల ్‌అవిశ్ాాసులని్‌విభ్జన్‌జరగంద్ి. ద్ీని్‌మూలంగా్‌సారగ్‌ నరాకాల ్‌ఉనికిలో్‌వచయుయి. ద్ీని్‌మూలంగానన్‌అదృష్ి్‌దురదృషాి ల్‌నిరాా రణ్‌ జరుగుతుంద్ి. ఒకక్‌మాటలో్‌చెపాిలంటే్‌సిరణలో్‌ఈ్‌వచ్న్‌సిరణక ్‌మించింద్ి్‌లేదు. భ్ుమాాకాశ్ాలను్‌ఒక్‌ప్ళ్ింలో్‌ప్టిి్‌ఈ్‌సదాచ్నయనిి్‌మరో్‌ప్ళ్ిలో్‌ప్డితే్‌ఈ్‌సదాచ్నం్‌ ఉని్‌ప్ళ్ిమే్‌బరువుగా్‌ఉంటుంద్ి. ఈ్‌సదాచ్నం్‌ఉంటే్‌సరాం్‌ఉనిటుి . ఈ్‌సదాచ్నం్‌ లేక్‌పప తే్‌సరాం్‌కోలోియినటుి . అందుకే్‌హజ్జ్‌్‌అకార్‌్‌ద్ినమయిన్‌అరఫా్‌ద్ినయన్‌ ప్రవకతలందరూ్‌ఈ్‌సదా్‌చ్నయనిి్‌అతాధ్ికంగా్‌సిరంచయరు్‌అనయిరు్‌ప్రవకత్‌(స). ఈ్‌ సదాచ్నయనిి్‌ఎవరయితే్‌సాచ్ఛమయిన్‌మనుసులో్‌ప్ల క తయరో్‌వారు్‌సారాగ నికి్‌ వళ్తయరు్‌అని్‌ఒక్‌చోట్‌అంటే, ఈ్‌సదాచ్నయనిి్‌మనసతూరతగా్‌నమేివారు్‌కాప్టాానికి్‌ దతరంగా్‌ఉంటారు్‌అని్‌మరో్‌సందరభంలో్‌సలవిచయురు. ఈ్‌సదాచ్నం్‌అరాం్‌ఏమీతో్‌ తెల్ససి్‌మరణంచిన్‌వాకిత్‌సారగ్‌వాసి్‌అని్‌ఓ్‌సార్‌చెబితే, ఈ్‌వచ్నం్‌ప్ల క తూ్‌ఒకరు్‌ తుద్ి్‌శ్ాాసి్‌వదలడం్‌శుభ్్‌సతకరం్‌అనయిరు్‌ప్రవకత్‌(స). ఈ్‌సదాచ్నంలో్‌ఉని్‌ తౌహీద్‌్‌భావన్‌మాతరమే్‌ముసిాంలను్‌ముతతహద్‌్‌– సమెైకా ప్రు్‌గలదు. ఇద్ి్‌తప్ి్‌మరో్‌ ప్రతయామాియం్‌లేదు.