Zastanawiasz się czym jest wirus HPV? Jak można się nim zarazić? Dlaczego powoduje raka?

1. Wirus HPV
wszystko o wirusie brodawczaka ludzkiego
i zagrożeniach, jakie niesie ze sobą zakażenie
czyli
HPV w pytaniach i odpowiedziach

2. Spis treści:
Co to jest HPV?.........................................................................................................................................2
Jakie wyróżniamy typy wirusa HPV? Co powoduje obecność poszczególnych typów wirusa? ...............3
W jaki sposób rozprzestrzenia się wirus?.................................................................................................6
Ryzyko zakażenia się wirusem..................................................................................................................7
Dlaczego tak się dzieje, że obecność wirusa HPV powoduje raka?..........................................................8
Czy wirus HPV zagraża także mężczyznom? ............................................................................................9
Skąd będę wiedzieć, że jestem zakażony wirusem HPV? Czy są jakieś objawy?................................... 10
Czy wirusa HPV można leczyć?.............................................................................................................. 12
W jaki sposób diagnozuje się wirusa HPV? ........................................................................................... 13
Kto powinien wykonać badanie?........................................................................................................... 14
Jak mogę zlecić wykonanie testu?......................................................................................................... 15
Czy można uchronić się przed wirusem?............................................................................................... 15
Najważniejsza profilaktyka… ................................................................................................................. 16
Jestem zakażony wirusem. Czy stanowię zagrożenie dla moich bliskich? ............................................ 17
Czy można pozbyć się wirusa HPV raz na zawsze?................................................................................ 17
Mam już wynik badania genetycznego… Co dalej?............................................................................... 18

3. Co to jest HPV?
HPV, to nazwa wirusa brodawczaka ludzkiego (Human Papilloma Virus).
Wirusy są tworami, które posiadają cechy zarówno organizmów żywych, jak
i materii nieożywionej. Towarzyszą nam na co dzień, choć ich obecność
odczuwamy zazwyczaj dopiero wtedy, kiedy atakują nasz organizm wywołując
różne dolegliwości i symptomy chorobowe.
Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) należy do rodziny tzw. Papillomawirusów.
Jest to cała grupa wirusów, których obecność wiąże się m.in. z pojawianiem się
zmian nowotworowych.
HPV jest wirusem występującym bardzo powszechnie. Szacuje się, że około 50%
populacji ludzkiej na którymś etapie swojego życia przechodzi zakażenie HPV.
Jednakże wirus wirusowi nierówny. Do dnia dzisiejszego odkryto ponad 120
typów wirusa HPV. Różnią się one między sobą zarówno miejscem „ataku” na
gospodarza, jak również samym stopniem zagrożenia, jakie niesie ze sobą
infekcja.
Jakie wyróżniamy typy wirusa HPV? Co powoduje
obecność poszczególnych typów wirusa?
Istnieją typy wirusa, które atakują komórki skóry, jak również takie, które
wywołują infekcje narządów moczowo-płciowych kobiet i mężczyzn. Te
pierwsze powodują tworzenie się brodawek, potocznie nazywanych
kurzajkami. Te drugie z kolei, mogą powodować szereg zmian – od

4. powstawania niegroźnych brodawek płciowych (tzw. kłykciny kończyste), po
powstawanie zmian rakowych zagrażających życiu Pacjenta.
Wszystkie znane typy wirusa HPV można podzielić na dwie główne grupy pod
względem ich zdolności do wywoływania raka:
I. TYPY NISKIEGO RYZYKA
Inaczej nazywane są typami niskoonkogennymi.
Do grupy tej należą przede wszystkim typy wirusa wywołujące brodawki na
skórze rąk, czy też stóp. Są to zazwyczaj typy HPV1 oraz HPV2.
Do grupy wirusów niskiego ryzyka onkogennego zaliczamy również niektóre
z typów przenoszonych drogą płciową. Wirusy te inicjują tworzenie się
brodawek płciowych, tzw. kłykcin kończystych. Są to najczęściej typy HPV 6 i
11, ale również: 13, 30, 32, 34, 39, 40, 42, 43, 44, 45, 51, 53, 54, 55, 56, 57, 59,
61, 62, 64, 66, 68, 69.
Kłykciny kończyste (łac. condylomata acuminata) zwane są inaczej
brodawkami płciowymi, bądź wenerycznymi. Badania wykazały, że kontakt
seksualny z osobą posiadającą brodawki płciowe u 75% osób spowoduje
rozwój objawów w przeciągu 3 miesięcy. Stosowanie prezerwatyw
minimalizuje ryzyko zakażenia wirusem do 25%, ale go nie wyklucza. Kłykciny
kończyste powstawać mogą również wskutek autoinfekcji, a więc przeniesienia
wirusa np. HPV2 z innych części ciała.
Zainfekowanie dziecka wirusem brodawczaka przez matkę w trakcie porodu,
doprowadzić może do powstania zespołu RRP – nawracającej
brodawczakowatości układu oddechowego. Jest to łagodne schorzenie,
w którym dochodzi do powstawania zmian w obrębie układu oddechowego

5. noworodka. Zmiany te mogą wywoływać przewlekłą chrypkę lub powodować
trudności w oddychaniu.
Uwaga! Brodawki płciowe mogą być również wywoływane
wysokoonkogennymi typami wirusa HPV (HPV 16, 18)!
II. TYPY WYSOKIEGO RYZYKA
Inaczej nazywane są typami onkogennymi lub wysokoonkogennymi. To
głównie tym typom wirusa poświęcony jest niniejszy e-book, z racji zagrożenia,
jakie niesie ze sobą zakażenie typami onkogennymi.
Typy wirusa HPV zaliczane do grupy wysokiego ryzyka onkogennego są przede
wszystkim przyczyną nowotworów szyjki macicy. Inne rodzaje nowotworów
układu moczowo-płciowego, które powodowane są długotrwałą obecnością
wysokoonkogennych typów HPV, to nowotwór odbytu, sromu, penisa, czy
pochwy.
Niestety nie jest to pełna lista rodzajów nowotworów wywoływanych przez
HPV. Typy wirusa wysokiego ryzyka wywołują bowiem również raka jamy
ustnej, krtani i gardła (zazwyczaj typ HPV 21, 22 oraz 23).
Typy wirusa HPV wysokiego ryzyka onkogennego stanowią realne,
bezpośrednie zagrożenie naszego zdrowia, a nawet życia. Wirusy te są tym
bardziej niebezpieczne, że bardzo często infekcja typami wysokoonkogennymi
nie wiąże się z żadnymi objawami! Osoba zakażona wirusem nie tylko
narażona jest na wystąpienie raka, ale również może nieświadomie
przekazywać wirusy partnerom seksualnym.

6. Najczęściej spotykane wysokoonkogenne typy wirusa HPV, to typy: 16, 18, 31,
33, 35, 52, 58, 67.
Troszkę historii…
Odkrywcą wirusa HPV jest niemiecki Profesor, wirusolog Herald zur Hausen. Za
swoje odkrycie w 2008r. uhonorowany został Nagrodą Nobla. To dzięki niemu
świat dowiedział się, że niepozorny wirus HPV może powodować zagrażające
życiu Pacjentek zmiany nowotworowe.
Dzięki pracom Profesora Hausena, na przełomie lat 80. i 90. na szeroko
zakrojoną skalę przeprowadzone zostały badania epidemiologiczne, które
jednoznacznie udowodniły związek między obecnością wirusa HPV, a rozwojem
raka szyjki macicy.
W jaki sposób rozprzestrzenia się wirus?
Wirus brodawczaka ludzkiego może rozprzestrzeniać się poprzez:
 Kontakty z naskórkiem – w ten sposób przenoszą się niskoonkogenne
typy wirusa powodujące powstawanie brodawek (tzw. kurzajki).
 Kontakty seksualne – tą drogą rozprzestrzeniane są zarówno wirusy
powodujące powstawanie brodawek płciowych (tzw. kłykcin
kończystych), jak i wirusy onkogenne, wywołujące m.in. raka szyjki
macicy, czy też np. nowotwory gardła (seks oralny).
Uwaga! Wirusy HPV przenoszą się poprzez każdy typ kontaktu
seksualnego!

7. Przyjmuje się, że ponad 40 różnych typów wirusa HPV
przenoszonych jest drogą płciową.
 Wirus HPV może również zostać przekazany noworodkowi przez matkę
w trakcie porodu.
 Autoinfekcja wirusem HPV – przeniesienie wirusa np. z brodawek
występujących na rękach, w okolice narządów płciowych.
Ryzyko zakażenia się wirusem.
Na infekcję onkogennymi typami wirusa HPV narażony jest praktycznie każdy,
kto rozpoczął współżycie seksualne. Niemniej jednak, pewne zachowania
i czynniki wyraźnie zwiększają ryzyko zakażenia się wirusem HPV. Oto
najważniejsze z nich:
 wczesne rozpoczęcie współżycia płciowego,
 nie stosowanie prezerwatyw,
 duża liczba partnerów seksualnych,
 brak należytej higieny intymnej.
Inne czynniki, które predysponują do infekcji wirusem HPV, to:
 długotrwałe przyjmowanie tabletek hormonalnych,
 palenie papierosów,
 duża liczba przebytych porodów.

8. Zgodnie z badaniami przeprowadzonymi przez Światową Organizację Zdrowia
(WHO), na całym świecie około 650 mln ludzi posiada infekcję narządów
moczowo-płciowych wirusem HPV. Szczyt zakażeń zarówno wśród mężczyzn,
jak i kobiet przypada na okres między 15, a 25 rokiem życia. Częstotliwość
infekcji maleje wraz z wiekiem, co wiązać można ze stabilizacją życia
seksualnego u osób starszych i z mniejszą ilością partnerów seksualnych.
Dlaczego tak się dzieje, że obecność wirusa HPV
powoduje raka?
Już samo określenie „rak”, czy też „nowotwór złośliwy” budzi nasze
przerażenie. Pamiętajmy jednak, że rak nie pojawia się od razu… Raka nie
należy się bać. Unikanie tematu nie sprawi, że będziemy zdrowsi, a wręcz
przeciwnie. W walce z nowotworami niezwykle ważna jest sama profilaktyka
oraz odpowiednio wczesne reagowanie na pojawiające się zmiany.
HPV a rak. Miejmy świadomość tego, że zmiany, które doprowadzają do
powstania raka rozwijają się często latami i przebiegają w kilku etapach.
Dlatego tak ważne jest, aby wykonywać regularne badania w celu
zidentyfikowania obecności samego wirusa HPV oraz w celu wykrycia
pierwszych zmian rakowych w obrębie narządów moczowo-płciowych. Pozwala
to na uchwycenie problemu na jego początkowych etapach, co Pacjentowi
gwarantuje niemalże wyzdrowienie.
Rak szyjki macicy. Obecność onkogennych wirusów HPV w pierwszym
etapie powoduje powstawanie dysplazji, czyli zmian przedrakowych. Forma
prekursorowa raka szyjki macicy zwana jest inaczej śródnabłonkową neoplazją
szyjki macicy (neoplasia intraepithelialis cervicalis, Cervical Intraepithelial
Neoplasia = CIN).

9. Dysplazja to nic innego, jak anormalne zmiany w wyglądzie komórek (a więc
zmiany cytologiczne) oraz w budowie tkanki nabłonkowej szyjki macicy. Zmiany
te poprzedzają zmiany nowotworowe, są ich pierwszym zwiastunem. Dysplazja
dotyczy głównie warstwy nabłonkowej komórek i nie przenosi się do tkanek
położonych głębiej. Zmiany dysplastyczne mogą samoistnie cofnąć się, ale nie
można wykluczyć konieczności interwencji lekarskiej w celu usunięcia
niebezpiecznych, bo będących przyczynkiem do rozwoju raka, zmian.
Kolejny etap choroby, to tzw. rak przedinwazyjny (inaczej zwany rakiem
śródnabłonkowym, lub rakiem 0 stopnia). Zmiany komórkowe przypominają
takie, jakie występują w dysplazji dużego stopnia. Na tym etapie, nowotwór
również jest jeszcze łatwo wyleczalny, jednakże istnieje bardzo duże ryzyko
przekształcenia istniejących zmian w stadium raka inwazyjnego, który stanowi
następny, końcowy już etap choroby.
Sama nazwa – rak inwazyjny – sugeruje, że jeśli w okresie występowania tego
stadium choroby nie podejmie się żadnego leczenia, rak dokona inwazji na cały
organizm i najprawdopodobniej go zabije.
Z praktyki lekarskiej niestety wynika niezbicie, że pacjentki z nowotworem
szyjki macicy bardzo często zgłaszają się po poradę zbyt późno, aby móc
zagwarantować wyleczenie.
Szczyt zachorowań na raka szyjki macicy przypada na okres między 45, a 59 lat.
Czy wirus HPV zagraża także mężczyznom?
Wirus HPV większości z nas kojarzy się z rakiem szyjki macicy, a więc z chorobą,
która dotyka kobiety. Czy rzeczywiście tylko one narażone są na zgubne skutki
infekcji wirusem?

10. Otóż długotrwała infekcja wysokoonkogennymi typami wirusa HPV jest równie
niebezpieczna dla mężczyzn, jak i dla kobiet. Dowiedziono, że wirus HPV może
powodować stany nowotworowe prącia i odbytu. Stąd też, niezwykle ważna
jest profilaktyka nie tylko w przypadku kobiet, ale również i mężczyzn.
Zwłaszcza tych, u których partnerek seksualnych wykryto infekcję wirusem
HPV.
Skąd będę wiedzieć, że jestem zakażony wirusem
HPV? Czy są jakieś objawy?
Wirusów nie widać gołym okiem. W niektórych przypadkach możemy jedynie
odczuwać skutki zakażenia w postaci różnego rodzaju symptomów, czy
powikłań. Jakie to objawy?
Typy niskoonkogenne wirusa powodują zazwyczaj powstawanie brodawek
płciowych. Brodawki występują najczęściej w okolicach narządów płciowych:
 u kobiet zlokalizowane są na wargach sromowych i kroczu, jak również
w okolicach odbytu;
 u mężczyzn zmiany pojawiają się na napletku prowadząc do załupka, czy
stulejki. Kłykciny kończyste tworzą się także na powierzchni żołędzi.
Brodawki płciowe to twory, które w rzadkich przypadkach mogą wystąpić także
w rejonie cewki moczowej, jak również w jamie ustnej – na języku, błonie
śluzowej gardła, czy też na wargach i krtani. Objawem zakażenia
niskoonkogennymi typem wirusa HPV może być również brodawczak
krtaniowy u noworodków.
Wielkość i kształt brodawek bywają różne. Mogą to być zarówno niewielkie
zmiany brodawkowe (czasem niewidoczne gołym okiem!), aż po wielkie,
kalafiorowate twory. Te brodawki, które są niewykrywalne przy oględzinach

11. zainfekowanych okolic, można zidentyfikować przy badaniu kolposkopowym,
lub przy pomocy kwasu octowego.
Typy wysokoonkogenne wirusa HPV najczęściej nie powodują
żadnych objawów! Oznacza to, że możesz być zakażony zupełnie o tym nie
wiedząc!
Jeżeli jednak Pacjent posiada długotrwałą infekcję wirusem, może dojść do
wystąpienia następujących objawów:
 stany przedrakowe i rakowe szyjki macicy,
 zmiany rakowe sromu, rak brodawkowaty,
 zmiany rakowe odbytnicze i okołoodbytnicze,
 zmiany rakowe gardła i krtani.
Jak zapewne zauważyłeś, objawami obecności wysokoonkogennych typów
wirusa są zmiany nowotworowe. Zmiany te powstają po upływie dłuższego
okresu czasu od momentu infekcji i są już jej niebezpiecznym powikłaniem.
Pamiętaj, że jedynym sposobem wczesnego wykrycia infekcji
wysokoonkogennymi typami wirusa HPV, jest badanie genetyczne,
które potwierdza lub wyklucza obecność DNA wirusa w badanym
materiale. Badanie takie pozwoli na uchwycenie infekcji nim dojdzie do
wystąpienia do jakichkolwiek objawów. Wirus HPV jest w stanie latami
przebywać się w organizmie, nim dojdzie do pierwszych zmian rakowych
wywołanych jego obecnością.
Badania naukowców dowiodły, że nawet 50% zakażeń wirusem HPV
może przebiegać zupełnie bezobjawowo!

12. Czy wirusa HPV można leczyć?
Odpowiedź brzmi: Niestety nie!
Sam wirus HPV nie podlega leczeniu. Pocieszające jest jednak to, że większość
infekcji wirusem HPV mija samoistnie. W zdecydowanej większości przypadków
– nawet 80% osób zakażonych – organizm jest w stanie samodzielnie poradzić
sobie z infekcją i prędzej, czy później, wirus zostaje wyeliminowany. Dzieje się
tak zazwyczaj po czasie od kilku miesięcy, do 3 lat od momentu zarażenia.
Jednakże pozostałe 20% osób zainfekowanych wirusem HPV posiada tzw.
infekcję przetrwałą, która może ciągnąć się miesiącami, a nawet latami.
Statystyki wykazują, że długotrwałe zakażenie HPV aż 500-krotnie zwiększa
ryzyko rozwoju szyjki macicy.
A zatem, pod wpływem jakich czynników infekcja wirusem HPV staje się
przetrwała? Dlaczego nie we wszystkich przypadkach wirus zostaje usunięty z
organizmu?
Naukowcy dowodzą, że wpływ na to mają takie czynniki, jak immunosupresja,
a więc hamowanie działania układu odpornościowego, infekcja wirusem HIV,
czynniki genetyczne, czy np. palenie papierosów. Wszystkie wymienione
czynniki osłabiają funkcjonowanie układu immunologicznego, co może
uniemożliwić walkę z wirusem.
Badania wykazały, że zmiany nowotworowe szyjki macicy mogą pojawiać się po
upływie 10-20 lat od momentu zakażenia, ale obserwowano przypadki, kiedy
do procesu nowotworowego doszło już po 2 latach od czasu infekcji!
Samego wirusa HPV wyleczyć się nie da, natomiast można leczyć skutki infekcji
wirusem. Istnieją łatwo dostępne metody, które pozwalają pozbyć się kłykcin
kończystych wywoływanych niskoonkogennymi typami wirusa, jak również
stanów przedrakowych szyjki macicy, czy też nowotworów.

13. W jaki sposób diagnozuje się wirusa HPV?
Wirusa HPV nie da się wykryć przy pomocy zwykłego badania ginekologicznego,
cytologicznego, czy też urologicznego. Niemniej jednak, od kilku lat na polskim
rynku badań medycznych dostępne są testy genetyczne, pozwalające na
jednoznaczne zidentyfikowanie wirusa HPV. Co więcej, testy te nie tylko
wykrywają samą obecność wirusa, ale umożliwiają również określenie typu
wirusa, a więc zaklasyfikowanie infekcji do niskiego- lub wysokiego ryzyka
nowotworowego.
W przypadku kobiet, materiałem do badań jest wymaz pobierany z szyjki
macicy przez lekarza ginekologa, lub np. położną. Pobranie materiału następuje
w sposób analogiczny, jak do badania cytologicznego. Trwa kilkanaście sekund i
jest całkowicie bezbolesne. Z kolei w przypadku mężczyzn, standardowym
materiałem do testów jest wymaz z cewki moczowej. Taka próbka powinna być
pobierana przez lekarza urologa. Niektórzy pacjenci wolą pobierać wymaz
samodzielnie, ale w takiej sytuacji zawsze istnieje ryzyko otrzymania
negatywnego wyniku badania (brak wirusa HPV) z uwagi na nieumiejętne
pobranie materiału, a nie na brak infekcji.
Jeśli istnieje podejrzenie infekcji wirusem HPV gardła, czy też krtani, materiał
pobierany jest z górnych dróg oddechowych.
Na wyniki badań w kierunku obecności wirusa HPV zazwyczaj oczekuje się do
10 dni roboczych. Tyle czasu trwa cała procedura, która daje Ci jednoznaczną
odpowiedź, czy jesteś narażony na ryzyko wystąpienia nowotworu…
Jeśli chcesz uzyskać więcej informacji na temat badania, kliknij tutaj lub
skontaktuj się z Laboratorium pod numerem infolinii 0 800 702 741.

14. Kto powinien wykonać badanie?
Na infekcję wirusem HPV narażony jest każdy, kto odbył stosunek seksualny.
Ilość partnerów i częstotliwość stosunków płciowych oczywiście zwiększa
ryzyko zakażenia, ale nawet jeden akt płciowy może skutkować zarażeniem.
Niemniej jednak, niektórzy z nas są dużo bardziej narażeni na zakażenie, niż
pozostali. Badanie genetyczne w kierunku wirusa HPV z pewnością powinny
wykonać osoby, które:
 praktykują zachowania seksualne wysokiego ryzyka (częsta zmiana
partnerów seksualnych, przygodne stosunki płciowe),
 miały kilku partnerów seksualnych,
 zauważyły u siebie zmiany w obrębie narządów moczowo-płciowych
(podejrzenie brodawek płciowych),
 posiadają nieprawidłowe wyniki badań cytologicznych,
 chcą się zaszczepić przeciwko wirusowi HPV i posiadają już za sobą
inicjację seksualną,
 ich partner seksualny (obecny lub były) jest lub był zakażony wirusem
HPV.
Jak mogę zlecić wykonanie testu?

15. Jeśli chcesz wykonać badanie w kierunku obecności wirusa HPV, skonsultuj się z
doświadczonym lekarzem ginekologiem lub urologiem. Lekarz powinien krok po
kroku przeprowadzić Cię przez procedurę wykonania testu – od momentu
pobrania próbki, aż po wydanie Ci jednoznacznego wyniku badania.
Jeżeli jednak nie masz dostępu do kompetentnego lekarza, który zaznajomiony
jest z problematyką infekcji wirusem HPV i ryzykiem, jakie ona ze sobą niesie,
możesz zwrócić się bezpośrednio do laboratorium genetycznego i zlecić taki
test jako osoba prywatna. Testy diagnozujące wirusa HPV są testami
pełnoodpłatnymi; na chwilę obecną nie możliwości refundowania badań przez
NFZ.
Czy można uchronić się przed wirusem?
Niestety nie ma 100% możliwości uchronienia się przed wirusem! Żaden ze
sposobów nie da gwarancji, że się nie zakazisz. Niemniej jednak, w dość dużym
stopniu możemy ograniczyć ryzyko infekcji.
Stosowanie prezerwatyw pozwala zmniejszyć ryzyko zakażenia nawet o 75%.
Same prezerwatywy nie chronią w 100% przed możliwością zakażenia wirusem
HPV, gdyż te rejony, które nie są chronione przez prezerwatywę, mogą być
miejscem infekcji.
Ryzyko zakażenia się wirusem maleje wraz ze stabilizacją życia seksualnego
(stały, zaufany partner). Jednakże nawet w takim przypadku ryzyko infekcji nie
zostaje całkowicie wykluczone, gdyż osoby będące w wiernym związku mogą
zarazić się, jeśli któryś z partnerów miał wcześniej kontakty seksualne z innymi
osobami.

16. Najważniejsza profilaktyka…
Skoro wirusa nie można leczyć, jak można chronić się przed groźnymi dla
zdrowia i życia skutkami zakażenia wirusem?
Główną profilaktykę nowotworów powodowanych wirusami HPV stanowi
zapobieganie samym infekcjom wirusem, a więc przede wszystkim bezpieczne
zachowania seksualne (posiadanie jednego partnera, stosowanie prezerwatyw).
Część lekarzy zachwala również skuteczność szczepionek przeciw wirusowi,
które mają zapobiegać długotrwałym infekcjom wirusem.
Do profilaktyki przeciwnowotworowej zaliczamy również badania cytologiczne,
które są w stanie wychwycić niebezpieczne dla zdrowia zmiany już na bardzo
wczesnym etapie ich powstawania. Zmiany takie bezpośrednio poprzedzają
tworzenie się groźnych zmian rakowych. Stąd też, regularne badania
cytologiczne pozwalają na możliwie najszybsze zareagowanie na obecność
patologicznych komórek w szyjce macicy, co z kolei chroni kobietę przed
rozwojem nowotworu.
Jestem zakażony wirusem. Czy stanowię zagrożenie
dla moich bliskich?
Główną drogą rozprzestrzeniania się wirusa są kontakty seksualne. Dlatego też,
na infekcję najbardziej narażony jest Twój partner seksualny. Jeśli jesteś
zainfekowany wirusem HPV, zadbaj o bezpieczeństwo osoby, z którą
współżyjesz. Przede wszystkim poinformuj ją o zakażeniu oraz o tym, że istnieje

17. możliwość wykonania badania genetycznego, diagnozującego infekcję. Postaraj
się również nakłonić partnera na wizytę u lekarza. Ogranicz ryzykowne
zachowania seksualne. Stosuj prezerwatywy.
Czy można pozbyć się wirusa HPV raz na zawsze?
Jak już zostało wspomniane, zakażenie wirusem HPV bardzo często ustępuje
samoistnie. 80% ludzi przechodzi infekcję w sposób zupełnie nieświadomy –
Pacjent ulega zakażeniu, po czym, na skutek odpowiedzi układu
immunologicznego, organizm pozbywa się wirusa. Takie samoistne wyleczenie
się z infekcji nie daje jednakże pełnej odporności przeciw wirusowi HPV.
Przebycie infekcji nie gwarantuje więc, że Pacjent nie ulegnie zakażeniu w
przyszłości. Nie można pozbyć się wirusa raz na zawsze; jedyne, co możemy
zrobić, to minimalizować ryzyko kolejnych zakażeń poprzez odpowiednie
zachowania oraz regularnie poddawać się badaniom identyfikującym obecność
wirusa HPV.
Pamiętaj, że w 1/5 przypadków, często na skutek upośledzenia
funkcjonowania układu odpornościowego, organizm w ogóle nie
zwalcza infekcji!
Mam już wynik badania genetycznego… Co dalej?
 Jesteś zdrowy? Gratulacje!  Pamiętaj o odpowiedniej profilaktyce i
wykonuj regularne badania kontrolne w celu monitorowania obecności
infekcji.
 Masz infekcję? Po pierwsze, nie wpadaj w panikę! Samo stwierdzenie,
że jesteś zakażony wirusem HPV nie oznacza jeszcze, że występują u
Ciebie jakiekolwiek zmiany nowotworowe! Z drugiej strony, wyniku testu
nie należy bagatelizować. Przede wszystkim, wynik badania
genetycznego skonsultuj z lekarzem. Lekarz ginekolog lub urolog

18. powinien poinformować Cię, czy jesteś zakażony typem wirusa o niskim,
czy też o wysokim ryzyku zachorowania na nowotwór, a także wyjaśnić Ci
rolę wirusa w mechanizmach powstawania nowotworów narządów
moczowo-płciowych. Podczas wizyty pamiętaj o ustaleniu z lekarzem
harmonogramu kolejnych wizyt kontrolnych i badań monitorujących
przebieg infekcji.
Pamiętaj, że problem infekcji wirusem HPV nie dotyczy tylko Ciebie.
Zadbaj także o bezpieczeństwo Partnera seksualnego. Nakłoń go do
wizyty lekarskiej i do wykonania badania w kierunku obecności wirusa
HPV.
Więcej na temat badań w kierunku HPV dowiesz się ze strony
www.testdna.pl