2. மிருகம் - மனிதன் வவறுபாடு!
உண்பதும், உறங்குவதும், இனவிருத்தி செய்வது
மட்டும்தான் மனிதனின் வவலையா ?
மிருகங்களும் இலதத்தாவன செய்கிறது! அரிது
அரிது மானிடராய் பிறத்தல் அரிது! என
ஔலவயார் கூறியது எதற்க்காக? அறிய
வவண்டாமா? குலறவின்றி நல்ை படியாக பிறந்த
நாம் பிறவிப்பயலன அலடய வவண்டாமா
பிறந்தது ொவதற்கா? வாழ்வதற்கா? பிறந்து
செத்து! பிறந்து செத்து! இப்படிவய வபானால்
3. மனிதன் என்பவன் யார்?
மனலத இதம் செய்ய – பக்குவப்படுத்த
சதரிந்தவவன மனிதன்!
அதற்குத்தான் பகுத்தறிவு! எப்படி
பக்குவபடுத்துவது?
இலத சொல்லித்தரும் குருலவ வதடு!
4. எப்படி வாழ்வது?
நாம் ொகப் பிறக்கவில்லை! வாழ
பிறந்திருக்கிவறாம்! எப்படி வாழவவண்டும்?
பஞ்ெமா பாதகங்கள் சபாய் – சகாலை – களவு –
கள் – காமம் புரியாது நல்ை பழக்க வழக்கம் –
ஒழுக்கத்துடன் வாழ வவண்டும்!
மீன், முட்லட, இலறச்சி உணவுகலள உண்ணாவத!
உடலை சகடுக்காவத! மது, புலக முதலிய வபாலத
சபாருட்கலள உபவயாகிக்காவத! வநாய்க்கு
இடங்சகாவடல்!
6. சும்மா இருக்க - வழி
அன்பும் பண்பும் உள்ளவனிடவம அறிவு இருக்கும்.
அறிவுள்ளவவன மனிதன். இலறவன் எங்வகா
எட்டாத உயரத்தில் இல்லை! நமக்கு எட்டுகிற
இடத்தில்!
எட்டாக – இரண்டாகவவ உள்ளான்! நாம் அவலன
எட்டிப்பிடிக்க வவண்டும்! தட்டிப் பாருங்கள்
உணர்வால்! சிந்தலனலய தட்டி சிறகடித்து
பறக்காமல் சிந்தலனலய அடக்கி “சும்மா இருக்க”
வழி பாருங்கள். விழிலய பாருங்கள்! விழித்திருந்து
தான் பார்க்க வவணும்!
7. கண்லண திற
கண்லண மூடினால் மரணம். கண்ணாடி வபான்ற நம்
கண்வண எந்தப் பற்றுமின்றி நம் இலறவனான
ஆத்மாலவ சுமந்து சகாண்டுள்ளது. கண்ணின்
மணிலய கருதிப் பார்ப்பவத ஞானம் சபற வழி
பசித்திரு, தனித்திரு, விழித்திரு.
கண்ணின் மணியில் கைந்து ஒளியாய் நின்ற அவவன
நம் கண்கண்ட சதய்வம். முதலில் நாம்
காணவவண்டிய சதய்வம். கண்ணாடி கண்டு
சதாழுதால் கலி தீரும். கண்ணாடி வபான்ற கண்லண
கண்டு அதில் துைங்கும் ஒளிலய சதாழுதால்
8. வழி. சும்மா இரு
பிறவியாகிய பிணி நீங்க – நம் இரு விலனகள் அகை
வவண்டும். அதற்கு கண்ணில்-மணியில் – ஆடும்
வ ாதிலய உணர்ந்து சும்மா இருப்பதுவவ ஒப்பற்ற ஞான
வழி. சும்மா இருப்பதுவவ சுகம். ொமியார்களின்
உபவதெங்கலள விட்டுத்தள்ளுங்கள். நம்லம நாம் உணர,
ொமிவய சொன்ன உபவதெம்! வழி!செயல்படுங்கள்.
ெனகாதி முனிவர்களுக்கு தட்சிணாமூர்த்தியாக வந்து
இலறவன், இருந்ததலன இருந்தபடி இருந்துதாவன
உணர்த்தினார்! சொல்ைாமல் சொன்னவலர, சும்மா
இருக்க சொன்னவலர, உணர்த்தியவலரத் தான்
நாம்சதாடரவவண்டும். ஞான
9. சும்மா இருக்கும் சுகம்
ஆறாயிரம் திருவருட்பாக்கலள பாடி ஆறாகவவ இரும் என நமக்கு
சொல்லி விழிலய இன்றும் உணர்த்தும் வள்ளைார் முதல் பாடவை
சும்மா இருக்கும் சுகம் இன்று வருவமா என்று தாவன!
எனவவ சும்மா இருங்கள்!
இன்று வருவமா நாலளக்வக வருவமா
மற்று என்று வருவமா அறிவயவன என் வகாவவ
துன்று மை சவம்மாலய யற்று
சவளிக்குள் சவளி கடந்து சும்மா இருக்கும் சுகம்
சும்மா இருக்க சுகம் சுகம் - சுருதிசயல்ைாம் அம்மா நிரந்தரம் -
பட்டினத்தார்
சும்மா இரு - சொல்ைற என்றலுவம அம்மாப் சபாருள் ஒன்றும் அறிந்திைவன
10. திருவடி தீட்லெ சபற்று தவம் செய்க
திருவடி தீட்லெ சபற்று தவம்செய்தால்
நம்மில் இருக்கும் கர்ம விலன திலர
அழியும். நம்முள் இருக்கும் இலறவலன
காணைாம்.