2. Յոհան Սեբաստիան Բախ մարտի 11-ին 1685 թ.-
ին, Այզենախում մահացել է հուլիսի 28-ին 1750թ.-
ի,Լայպցիգում: Նա բարոկկո դարաշրջանի
գերմանացի կոմպոզիտոր, երգեհոնահար և ջութակահար
է: Բախը երաժշտության պատմության մեջ մեծագույն
երգահաններից է,
պոլիֆոնիայի վարպետ, կյանքի
ընթացքում գրել է 1000-ից ավել
ստեղծագործություններ:Բախի
մահից հետո նրա երաժշտությունը
գրեթե մոռացվել էր, նորից
բացահայտվել է XIX դարում ռոմանտիկ երգահանների,
մասնավորապես՝ Ֆելիքս Մենդելսոնի կողմից:
3. Բախի կենսագրություն պայմանականորեն բաժանում են երեք
շրջանի, առաջին՝ ուսման տարիներ (1695 - 1700-ին՝ Օրդրուֆում,
1700 - 1703-ին՝ Լյունեբուրգում): Բախը Թյուրինգիայի Բախերի
տոհմից է, որը XVII - XVIII դդ․ ընթաց քում տվել է երաժիշտների մի
քանի սերունդ: Ծնվել է երաժշտի ընտանիքում (հայրը՝ Ամբրոզիոս
Բախ): Երբ Յոհան Սեբաստիան Բախը 9 տարեկան էր, մահացավ
մայրը, իսկ մեկ տարի անց մահացավ հայրը: Տղային իր մոտ վերցրեց
ավագ եղբայրը՝ Իոգանն Կրիստոֆը: 15 տարեկանում Բախը
տեղափոխվում է Լյունեբուրգ, որտեղ 1700-1703 թթ. սովորել է Սուրբ
Միքայել վոկալ դպրոցում: Ուսման ընթացքում այցելել է այն
ժամանակվա Գերմանիայի ամենամեծ քաղաքը՝ Համբուրգ, որտեղ
նա հնարավորություն է ունեցել ծանոթանալու իր ժամանակի
երաժիշտների աշխատանքի հետ:
Բացառիկ օժտվածության և աշխատասիրության շնորհիվ արդեն
վաղ հասակում վարժ նվագել է երգեհոն, ջութակ և կլավիր,
ուսումնասիրել և յուրացրել եվրոպական երաժշտական արվեստի
տարբեր ոճեր:
4. Երկրորդ շրջանը (1703 - 23)
ստեղծագործական հասուն
տարիներն են: 1703-ին
որպես պալատական
ջութակահար աշխատել է
Վայմարում, 1703 - 07-ին՝
երգեհոնահար
Առնշտադում:
Մյուլհաուզենի եկեղեցում
աշխատելուց հետո (1707) 15
տարի՝ Վայմարում (1708 -
17) և Կյոտենում (1717 - 23)
եղել է պալատական
երաժիշտ, ստեղծել
երգեհոնի, կլավիրի և վոկալ
բազմաթիվ երկեր:
5. Երրորդ շրջանը (1723 - 50)
կոմպոզիտորի ստեղծագործա
կան ամենաբեղուն տարիներն
են․ որպես խմբավար և ուսուցիչ
աշխատել է Լայպցիգի Ս․
Թովմաս եկեղեցում և նրան կից
դպրոցում, միևնույն ժամանակ
ղեկավարել ուսանողական
«Երաժշտական կոլեգիան»: Մեծ
մասամբ այդ շրջանում են
ստեղծվել Բախի մոնումենտալ
երկերը (կանտատներ,
մեսսաներ, պասսիոններ ևն):
6. Բախի ստեղծագործական ժառանգությունը չափազանց մեծ է: Նա գրել է
տարբեր ժանրերի հազարից ավելի երգեր (բացառությամբ օպերաների):
Խոշոր վոկալ-սիմֆոնիկ երգերն են՝ քնարա-փիլիսոփայական
բովանդակությամբ կանտատներ (հոգևոր, 300-ից պահպանվել են 200-ը, և
աշխարհիկ՝ մոտ 26-ը)
Երգեհոնի մոտ 250 ստեղծագործություն
220-ից ավելի ստեղծագործություն՝ գրված կլավեսինի համար
48 պրելյուդների և ֆուգաներ
6 «Անգլիական», 6 «Ֆրանսիական» սյուիտներ
6 պարտիտներ
մեկ (7 հատ), երկու (3), երեք (2) և չորս (1) կլավեսինի համար՝ նվագախմբի
հետ
6 «Բրանդենբուրգյան կոնցերտները» (տարբեր կազմի նվագախմբերի և
մենանվագ գործիքների համար)
4 «Նախերգանքները» պարային ձևերի վրա հիմնված նվագախմբային
սյուիտները
7. Նյութի հեղինակ՝ Տիգրան Սերոբյան
Աղբյուրներ՝ Վիքիպեդիա ազատ հանրագիտարան
և
Google նկարներ
Վերջ