2.Java fundamentals

976-140 Object-Oriented Programming
344-202 Introduction to Object-Oriented Programming

การโปรแกรมเชิงวัตถุ

2. Java Fundamentals

Faculty of Technology and Environment
Prince of Songkla University, Phuket Campus
2/2551

Contents
 keywords, reserved words
 Identifiers and variables
 Primitive data types
 Literals
 Type conversion
 Constants

Object-Oriented Programming 2/2551 2

Java Keywords
 Keywords คือ คาทีถูกกาหนดไว้ในภาษาในการเขียนโปรแกรมให้มี
่
ความหมายเฉพาะเพื่อให้คอมไพเลอร์เข้าใจและนาไปตีความได้


Reserved words
 Reserved words (คาสงวน) คือ คาที่มีความหมายในการตีความสาหรับ
คอมไพเลอร์
 จาวา มี reserved word อีก 3 ตัวคือ
 true false null


Identifiers
 Identifiers คือ ชื่อที่กาหนดให้แก่ คลาส เมธอด ตัวแปร
 การกาหนดชือต้องเป็นไปตามกฎต่อไปนี้
่
 ประกอบด้วยตัวอักษรภาษาอังกฤษ หรือ _ หรือ $ หรือตัวเลข
 ห้ามเว้นวรรค ห้ามขึ้นต้นด้วยตัวเลข
 ห้ามเป็น keyword หรือ reserved word

Count _height $name public
userName main x1 balance$
3person Student-id identifier a@hotmail
Which words are correct identifiers?

Primitive Data Types
 การเขียนโปรแกรมมีการจัดการกับข้อมูลซึ่งจัดเก็บอยู่ในหน่วยความจา
 การใช้งานข้อมูลต้องมีการประกาศตัวแปรสาหรับเก็บข้อมูล และชนิดของ
ข้อมูลที่จะเก็บ
 เช่น ต้องการเก็บข้อมูลที่เป็นเลขจานวนเต็ม ก็ต้องประกาศตัวแปรเป็น
ชนิดข้อมูลแบบจานวนเต็ม
ประกาศเป็นจานวนเต็ม เกิดการจองพืนที่ในหน่วยความจา
้ สามารถเก็บข้อมูลในหน่วยความจาได้
number1 10
number2 25
sum 35

 จาวามีชนิดข้อมูลพื้นฐานให้ใช้งาน 8 ชนิด
 Logical : boolean
 Textual : char

 Integral : byte, short, int, long

 Floating-point : float, double


 ข้อมูลพื้นฐานแต่ละชนิดใช้พื้นทีในการเก็บข้อมูลต่างกัน ค่าที่เก็บได้ก็
่
ต่างกันด้วย


Variable
 ตัวแปร หรือ variable จะใช้ในการเก็บข้อมูลทั้ง input และ output
 จากตัวแปรในคณิตศาสตร์ เช่น sum = x + y
 ในคอมพิวเตอร์ การจะใช้ตัวแปรคือการใช้งานหน่วยความจา
 ตัวแปร จึงมีคุณสมบัติสาคัญคือ
 ชื่อตัวแปร(name)
 ชนิดข้อมูล(type)

 ขนาดหน่วยความจา(size)

 ค่าที่เก็บ(value)


Variables declaration
 การประกาศตัวแปร ทาได้โดยการตั้งชื่อตัวแปร และระบุชนิดข้อมูลของตัว
แปรนั้น
 การใช้งานตัวแปร ต้องมีการประกาศตัวแปรก่อน จากนั้นจึงกาหนดค่าให้
ตัวแปร แล้วจึงจะสามารถทาการคานวณได้
 Variable declaration syntax
<data type> <variable name>;
int x; double bigNum;
short x, y, z; float number;


 ตัวอย่าง ประกาศตัวแปร เช่น int y;
 เป็นการจัดสรรพื้นที่ในหน่วยความจาให้ตามขนาดชนิดตัวแปร int คือ 32 bits
 โดยเรียกชื่อตาแหน่งของหน่วยความจานี้ว่า y

 ในการประกาศตัวแปร จะยังไม่มีการกาหนดค่าเริ่มต้นให้ จนกว่าจะมีการ
กาหนดค่าให้ตัวแปร เช่น y = 0 ; จึงจะมีการเก็บค่าที่ตาแหน่ง y เป็น 0
y 0

 ค่าที่เก็บใน y สามารถเป็นตัวเลขจานวนเต็มที่มีค่าอยู่ระหว่าง
-2147483648 ถึง 21474836487


int age;
float salary;

 age เป็น int ส่วน salary เป็น float
 ใช้เนื้อทีในหน่วยความจา 32 bits เท่ากัน แต่ใช้งานได้ต่างกัน
่
 age เก็บข้อมูลได้เฉพาะเลขจานวนเต็ม
 salary เก็บเลขทศนิยมได้


Assigning Variables
 การกาหนดค่าให้แก่ตัวแปร ทาได้โดยใช้เครื่องหมายเท่ากับ ( = )
 Assignment statement syntax
<variable> = <expression>;
 เช่น y=10; ก็คือ กาหนดให้ค่าทีตาแหน่งของหน่วยความจานี้เป็น 10
่
y 10
 <expression> อาจเป็นค่าหรือนิพจน์ที่ต้องการจะนาไปเก็บใน <variable>
 นิพจน์ คือ ประโยคที่ประกอบด้วย operator และ operand
sum = x + (y*5)/7; x 5
sum y 10

Assigning Variables
 ก่อนกาหนดค่าให้ตวแปรต้องมีการประกาศตัวแปรก่อน
ั
 ประกาศตัวแปร int x;
 กาหนดค่า x = 12;
 หรือกาหนดค่าในคาสั่งประกาศตัวแปร
 int x = 12;
 ระวัง เรื่องการกาหนดค่าให้ชนิดข้อมูลถูกต้อง
 int x; double d = 3.5;
 x = d; // compile error !!!
// ค่าของ d เป็น double กาหนดให้ int ไม่ได้


Literal

ในคาสั่ง print เชื่อม
‚ข้อความ‛ กับตัวแปร
ด้วยเครื่องหมาย +


Literal
 Literal คือ ค่าข้อมูลที่แน่นอนซึ่งระบุไว้ในโปรแกรม เช่น
 ‘A’, 100, 78.5, true
 ประเภทของ literal
 Integer literal
 Floating-point literal

 Boolean literal

 Character literal

 String literal


Boolean Literal
 Boolean มี literal แสดงค่าทางตรรกะเพียง 2 ตัว คือ true กับ false


Character Literal
 เป็นอักษรตัวเดียว เช่น ‘a’, ‘B’ ซึ่งต้องมี single quote (‘ ’) คลุม
 เป็นอักขระควบคุม (escape sequence) เช่น t, r, n
 xxx หมายถึง ตัวอักษรทีมีรหัส ASCII เท่ากับค่าของเลขฐาน 8 ที่ระบุ
่
 เช่น สั่งพิมพ์ค่า ‘043’ จะได้ผลลัพธ์คือ #
 uxxxx หมายถึง ตัวอักษรที่มีรหัส unicode เท่ากับค่าของเลขฐาน 16 ที่
ระบุ เช่น
 เช่น สั่งพิมพ์ค่า ‘u0023’ จะได้ #
 1 ตัวอักษร ใช้เนื้อที่หน่วยความจา 2 bytes


Character Literal
 Escape sequence character


Character Literal


String Literal
 String เป็นข้อความซึ่งอาจประกอบด้วยตัวอักษรตัวเดียวหรือหลายตัว
 String ต้องคลุมด้วย double quote (‚ ‛)
 เช่น ‚a‛, ‚A string‛, ‚data1 t data2‛, ‚line1 n line2‛


Integer literal
 Integer literal สามารถเป็นได้ทั้งเลขฐาน 10 (decimal) , ฐาน 8 (octal), ฐาน 16
(hexadecimal)
 ปกติ ตัวเลขจานวนเต็ม จะถือว่าเป็น int และฐาน 10
 ถ้าต้องการให้เป็นจานวนเต็มแบบ long ต้องระบุ l หรือ L ต่อท้ายเลขนั้น
 ถ้าต้องการให้เป็นเลขฐาน 8 ให้นาหน้าด้วย 0
 ถ้าต้องการให้เป็นเลขฐาน 16 ให้นาหน้าด้วย 0x หรือ 0X

Decimal Long Octal Hexadecimal
15 15L 017 0xF
16 16l 020 0x10
100 100L 0144 0x64

Integer literal


Floating-point literal
 อาจอยู่ในรูปเลขฐานสิบ เช่น 66.889 หรือรูป exponential เช่น
6.07e17 (หมายถึง 6.07 x 1017)
 ระบุให้ literal เป็นชนิดข้อมูลแบบ float ให้ใส่ f หรือ F ต่อท้าย
6.55e12F 122f 4.002F
 การระบุให้ literal เป็นชนิดข้อมูลแบบ double ให้ใส่ d หรือ D ต่อท้าย
8D 3.123439d
 โดยปกติ ถ้าไม่ระบุ d หรือ f เลขทศนิยมจะเป็น double
 Float เก็บทศนิยมได้ 7 ตาแหน่ง ส่วน double เก็บทศนิยมได้ 15
ตาแหน่ง

Floating-point literal


Precision of numeric data types
 ชนิดข้อมูลที่เป็นตัวเลขมี 6 ตัวคือ
 byte short int long  integer number
 float double  real / floating point number
 ช่วงของค่า (range) ที่จะเก็บในตัวแปรที่มีชนิดต่างกันจะเก็บได้ต่างกัน
 ถ้าช่วงของค่าที่เก็บได้ใหญ่กว่า ก็จะเรียกว่า มี precision สูงกว่า เช่น
 Precision ของ floating point > integer
 Precision ของ double > float

 Precision ของ long > int > short > byte

 ยิ่ง precision สูงกว่า ก็จะใช้หน่วยความจาเยอะกว่า

Precision of numeric data types
 ปกติแล้วเราไม่สามารถ assign ค่าที่มี precision สูงกว่าให้ตัวแปรทีมี
่
precision ต่ากว่า เช่น
 byte b=5; int i = 8888;
Precision สูง
 b = i; // compile error !!!
double
 แต่ i = b; //compile ผ่าน
float
long
int
short
byte
Object-Oriented Programming 2/2551 Precision ต่า 27

Type conversion - การแปลงชนิดข้อมูล
 การดาเนินการทางคณิตศาสตร์ เช่น X = operand + operand
 ถ้า operand ที่มีชนิดข้อมูลเดียวกัน ผลลัพธ์ที่ได้ก็จะได้ชนิดข้อมูลนั้น
 ถ้า operand ต่างชนิดข้อมูลกัน จะต้องทาการแปลงให้ operand มีชนิด
เดียวกันก่อน จึงจะดาเนินการได้
 การแปลงชนิดข้อมูลของจาวา มี 2 แบบ คือ
 Implicit type conversion
 Explicit type conversion


Implicit type conversion
 Implicit type conversion เป็นการแปลงชนิดข้อมูลที่จาวาทาให้อัตโนมัติ
 การแปลงข้อมูลจะแปลงจากชนิดข้อมูลที่มีความสาคัญต่ากว่าเป็น
ความสาคัญสูงกว่า เพื่อไม่ให้สูญเสียค่าทีแท้จริงของข้อมูล
่
 เช่น int a = 5; short b=10;

 a+b-7 จะได้ผลลัพธ์ที่เป็น int คือ 8
• b ถูกแปลงเป็น int, 7 เป็น literal มองเป็น int
 ถ้า float a = 5f; int b = 10;
 หาค่าและชนิดข้อมูลของผลลัพธ์จาก a+b-7


Explicit type conversion หรือ Type Casting
 Casting การแปลงข้อมูลที่โปรแกรมเมอร์ต้องระบุชนิดข้อมูลที่ต้องการเอง
 Type casting syntax ระบุชนิดข้อมูลที่ตองการแปลงในวงเล็บ
้
(<data type>) <expression>;
 ตัวอย่าง
short x = (short) 88778; //23242
y = (float) x / 3;
k = a + (double) (x + y * z)


Ex. Integral type demo. What the output is?


Constant หรือ ค่าคงที่
 ค่าคงที่ คือตัวแปรที่เมื่อทาการกาหนดค่าแล้วจะมีค่าเป็นค่านั้นไปตลอด
การทางานของโปรแกรม โดยไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้อีก
 การประกาศค่าคงที่ ให้ระบุคาว่า final ไว้หน้าชนิดข้อมูล

final <data type> <constant_name> = <value>;
เช่น
final double PI = 3.1416;

 ปกตินิยมตั้งชื่อค่าคงที่ด้วยตัวอักษรตัวใหญ่ทั้งหมด


Constant หรือ ค่าคงที่
 ตัวอย่างการประกาศค่าคงที่

 Result
area = 78.54


แบบฝึกหัด
 จงเขียนโปรแกรมเพื่อหาว่า 26.5 องศาเซลเซียส เท่ากับกี่องศาฟาเรน
ไฮต์ สูตรคือ
F = (9/5)*C + 32;


2.Java fundamentals

Recommandé

Recommandé

Contenu connexe

Tendances

Tendances (20)

Similaire à 2.Java fundamentals

Similaire à 2.Java fundamentals (20)

Plus de UsableLabs

Plus de UsableLabs (20)

2.Java fundamentals