1. Mitologia iznaki zodiaku

2. Astronomia nierozerwalnie wiąże się z mitologią starożytną. Większość konstelacji, jaśniejsze gwiazdy i najbardziej znane ciała niebieskie swoje nazwy zawdzięczają imionom legendarnych postaci. Wynika to z tradycji babilońskiej, gdzie gwiazdy były traktowane jako widzialne bóstwa. Tradycję tę przejęli Grecy, a później Rzymianie. Początkowo jednak Grecy nadawali nazwy planetom na podstawie ich wyglądu, nie wiązali ich z mitami. Związek ten pojawił się dopiero wraz z rozwojem koncepcji astrologicznych pochodzących z Mezopotamii i stał się tak ścisły, że każdej planecie starano się przyporządkować właściwości jej mitycznego patrona. Astronomia i mitologia

3. Baran Byk Ryby Wodnik Atena/ Złoty baran Afrodyta/ Byk Europy Posejdon/ Dwie ryby Afrodyty Koziorożec Bliźnięta Hera/ Ganimedes Apollo/ Kastor i Pollux Hestia/ Koza Amatee Strzelec Rak Koło zodiaku przedstawione w formie żeńskiej Lew Artemis/ Artemis/ Centaur Chirona Hermes/ Rak Herkulesa Skorpion Panna Waga Wystawa Francisa StGénies Zeus/ Lew Nemei Ares/ Skorpion Oriona Hefajstos/ Temida, sprawiedliwość Demeter/ Astrea

5. Baran

6. Baran ocalił dzieci króla Beocji, Atamasa od śmierci. Król ten został zmuszony do poślubienia Nefele, protegowanej samej wielkiej Hery. Związek ten zaowocował dwójką dzieci, synem o imieniu Frikus oraz córką o imieniu Hella. Król Atamas miał kochankę Ino, z którą również doczekał się potomstwa. Zatroskana o los własnych dzieci kochanka postanowiła uknuć intrygę i posadzić na tronie własne dziecko. W wyniku jej intrygi, król Atamas został zmuszony do złożenia w ofierze własnego pierworodnego syna Frikusa. Widząc tę sytuację Zeus postanowił interweniować i wysłał na ratunek złotego skrzydlatego barana, na którego wskoczył Frikus na chwilę przed poderżnięciem mu gardła przez własnego ojca. Po drodze zabrał swoją siostrę Helle i udali się do Kolchidy. Podczas podróży dziewczyna spadła do wody do cieśniny między Europą i Azją do dziś zwaną Hellespontem (Dardanele). Frikus złożył bowiem Złotego Barana w ofierze Jupiterowi. Jednakże bóg, uznawszy odwagę zwierzęcia, uhonorował je, umieszczając jego podobiznę pośród gwiazd. Baran(21 III- 20 IV)

7. Scena przedstawiająca złotego, skrzydlatego barana, który uratował Frikusaoraz moment upadku jego siostry Helli do wody, do cieśniny między Europą i Azją, która do dziś nosi nazwę Dardanele.

8. Byk

9. Byk(21 IV- 21 V) Byk to wizerunek samego Zeusa, który przybrał taką postać by porwać fenicką księżniczkę Europę. Nad brzegiem morza Europa bawiła się wraz z przyjaciółkami. Zeus pod postacią byka podszedł do dziewcząt pozwolił się głaskać i dosiąść się Europie. Kiedy dziewczyna znalazła się na jego grzbiecie wskoczył do morza i popłynęli na Kretę, gdzie Zeus przybrał swą ludzką postać i wyznał jej miłość. Owocem tego związku stali się trzej synowie : Minos, Sarpedos oraz Radomantes. Zeus zaś swój romans z Europą upamiętnił tworząc na niebie konstelację Byka.

10. Giulio di Pietro de’ GianuzziPorwanie Europy Anne-LouisGirodet-Trioson, Porwanie Europy Scena przedstawiająca Zeusa, który przybrał postać byka by porwać fenicką księżniczkę Europę.

11. Bliźnięta

12. Bliźnięta to Kastor i Polluks, synowie Ledy, żony króla Sparty - Tyndareusa. Leda podobała się Zeusowi, lecz odmawiała mu swoich wdzięków. Kiedy Leda kąpała się w rzece bóg przybrał postać łabędzia i uwiódł ją. Tej samej nocy Leda oddała się swojemu mężowi. Dzięwięć miesięcy później Leda urodziła czworo dzieci, dwoje Polluks i Helena - dzieci Zeusa oraz Kastor i Klitajmestra dzieci prawowitego męża. Bracia Polluks i Kastor bardzo się kochali i byli nierozłączni. Niestety jeden z braci, Kastor był zwykłym śmiertelnikiem i pewnego dnia zginął w walce. Polluks odwiedzał brata w królestwie zmarłych. Zeus nie mogąc patrzeć na cierpienie syna, obydwu przemienił w gwiazdozbiór nieba północnego, aby na zawsze pozostali razem. Bliźnięta (22 V- 21 VI)

13. Castor et Pollux, Joseph Nollekens (1737 - 1823) Castor et Pollux, Antoine Coysevox 1685, Wersal

14. Rak

15. Rak był sprzymierzeńcem Hery, który miał pomóc pozbyć się Herkulesa (Heraklesa). Hera żona Zeusa nienawidziła wszystkie dzieci swego męża z innymi kobietami, a w szczególności Herkulesa. Bogini tresowała olbrzymiego potwora z wieloma głowami zwanego Hydrą, by później go wypuściła w Lernie, gdzie stwór pustoszył okolicę mordując ludzi. Lerneńczycy za radą Hery poprosili Herkulesa o pomoc. Walka wydawała się beznadziejna, ponieważ na miejsce odciętej głowy rosła kolejna. Dopiero gdy Herkules zaczął przypalać miejsce po odciętym łbie, zwycięstwo zaczęło przechylać się na stronę herosa, wówczas Hera wezwała na pomoc olbrzymiego raka, który jednak nie dał rady Herkulesowi. Hera w nagrodę umieściła swoje zwierzęta Hydrę i Raka na nieboskłonie. Rak (22 VI - 22 VII)

16. Herkules walczący z Hydrą

17. Lew

18. Lew niegdyś ulubieniec Hery był goszczony na Księżycu. Jednak pewnego razu zapomniała go nakarmić i głodny zwierz zaatakował konia z zaprzęgu Selene, bogini Księżyca. Ta rozgniewana zrzuciła go na Ziemię, spadł w okolicach Nemei w Grecji, gdzie pożerał wszystko co spotkał na swej drodze. Kolejny raz Herkules ruszył na pomoc ludziom. Zadusił gołymi rękoma potężnego potwora. Nie ma pewności jak znalazł się na niebie, jedne źródła mówią, że to Hera go tam umieściła, inne, że to Zeus na chwałę swojemu synowi. Lew (23 VII - 22 VIII)

19. Obraz olejny, Zurbarán, Herkules duszący gołymi rękoma potwora - lwa

20. Panna

21. Panna schroniła się na niebie z własnej woli. Astrea, bo tak się nazywała, była boginią sprawiedliwości, jedną z trzech córek Zeusa i Temidy. W Wieku Złotym na Ziemi panował wieczny pokój, wszystkie istoty żyły ze sobą w zgodzie. Zmieniło się to z nadejściem Wieków Srebrnego i Brązowego. Wtedy na świecie nastał czas zbrodni i niepokoju. Astrea ze strachu o swoje życie uciekła między gwiazdy. To zdarzenie spowodowało powstanie na niebie konstelacji Panny. Panna (23 VIII - 22 IX )

22. Astrea, bogini sprawiedliwości. Ostatnia z bogiń nieśmiertelnych, żyjąca pośród ludzi. Zrażona ich zbrodniami powróciła na firmament i pozostała wśród gwiazd stając się gwiazdozbiorem Panny, a jej szale do ważenia uczynków stworzyły gwiazdozbiór Wagi. Astrea opuszczająca pasterzy Salvator Rosa (połowa XVII w.)

23. Waga

24. Waga (23 IX - 23 X) Waga była atrybutem bogini sprawiedliwości, Temidy. Na niebie znalazła się jako ostrzeżenie dla ludzi przed gniewem bogów. Kiedyś bardzo źle się działo na Ziemi, ludzie popełniali coraz więcej przestępstw i zbrodni. Zeus widząc to rozgniewał się i postanowił zrobić porządek na Ziemi zsyłając potop. W tym miejscu wtrąciła się Temida. Zważyła uczynki wszystkich ludzi na swej wadze, na prawej szali dobre na lewej złe. Znalazła dwoje ludzi - Deukaliona i Pyrrę, którzy mieli przewagą dobrych uczynków, ostrzegła ich i kazała zbudować arkę. Gdy potop minął i woda opadła, Deukalion i Pyrra zeszli na ląd gdzie ukazała się im Temida i kazała rzucić za siebie kości swej matki co znaczyło, że mieli rzucić kamienie leżące na brzegu. Z kamieni rzuconych przez Deukaliona powstali mężczyźni, przez Pyrrę kobiety. Zeus rozgniewał się, że Temida uratowała ludzi. Nawet sama Rea, Matka-Ziemia poparła decyzję Temidy i bóg ustąpił. Zażądał jednak aby Temida umieściła swą wagę na niebie aby ludzkość pamiętała, że istniejemy dzięki dwojgu sprawiedliwym.

25. Temida - bogini sprawiedliwości i praw, córka Uranosa i Gai, druga żona Zeusa. Miecz oznacza władzę nad prawem. Waga oznacza, że prawo jest przeciążone przez wszystkie kary. Temida z opaską na oczach (stąd ślepa Temida, ślepe prawo).

26. Skorpion

27. Skorpion znalazł się na niebie dzięki myśliwemu Orionowi. Pewnego razu rolnik Hyrieus ugościł Zeusa i Herę nie mając pojęcia z kim ma do czynienia. Wzruszeni dobrocią gospodarza, obiecali spełnić jego marzenie o posiadaniu syna i zesłali na świat Oriona. Wyrósł on na przystojnego myśliwego. Spodobał się Artemidzie, która zaprosiła go na polowanie, zazdrosny o nią brat Apollo powiedział Matce-Ziemi, że Orion chcąc popisać się przed Artemidą, zamierza wybić wszystkie zwierzęta. Ziemia wysłała olbrzymiego skorpiona, który w walce z Orionem ukąsił go śmiertelnie. Zrozpaczona Artemida umieściła go wśród gwiazd, czyniąc go nieśmiertelnym, Ziemia z kolei wysłała za Orionem Skorpiona i tak obaj zostali na niebie. Skorpion (23 X - 22 XI)

28. Artemis na swoim wozie, skorpion i Orion Artemis strzelający z łuku do skorpiona

29. strzelec

30. Strzelec ma postać centaura - pół człowieka pół konia. Królem centaurów był Chejron, wychowawca i nauczyciel wielu słynnych herosów, między innymi Jazona, Herkulesa, Achillesa. Wobec Herkulesa miał szczególny dług wdzięczności, gdyż kiedyś uratował on jego syna Folosa. Gdy po śmierci heros został ulokowany wśród gwiazd, pozdrawiał go co wieczór. Pewnej nocy zauważył, że nowy gwiazdozbiór Skorpiona zagraża Herkulesowi. Uprosił więc Zeusa, by za Skorpionem ustawił centaura z łukiem - najlepszego strzelca spośród jego ludu. Odtąd Strzelec podąża za Skorpionem. Strzelec (23 XI - 21XII)

31. Centaur Chejron

32. Koziorożec

33. Koziorożec chodził kiedyś po Ziemi jako Pan - opiekun pasterzy i płodności trzód oraz postrach nimf, które za każdym razem próbował uwodzić. Urodą nie grzeszył, podobny był do kozła, więc dziewczęta słysząc jego głos rzucały się do ucieczki panicznej - od Pana właśnie pochodzi to określenie. Pewnego razu musiał sam uciekać, kiedy spotkał się z tytanami. Wskoczył do Nilu, gdzie chciał zmienić się w rybę, przemiana udała się jednak połowicznie i o mały włos byłby utonął, gdyby nie Zeus, który go darzył sympatią. Bóg szybko przeniósł Pana pół kozę - pół rybę na nieboskłon, gdzie niesforny opiekun pozostał na zawsze. Koziorożec (22 XII - 20 I)

35. Wodnik

36. Wodnik to Ganimedes, syn króla Trosa. Był najpiękniejszym młodzieńcem na Ziemi. Zachwyciła się nim Eos - Jutrzenka i zaprosiła go na Olimp. Chłopak przypodobał się Zeusowi i został jego podczaszym, towarzyszył mu w podróżach na grzbiecie orła. Eos nie dawała Ganimedesowi spokoju, robiła do niego ciągle „słodkie oczy”. Gdy Hera zaczęła knuć przeciwko niemu intrygi, Zeus postanowił umieścić go wśród gwiazd, gdzie nikt go nie mógł uwieść ani skrzywdzić i nadał mu imię Aquarius - Wodnik. Wodnik (21 I - 20 II)

37. Peter Paul Rubens 1577-1640 Ganimedes, syn króla Trosa

38. Ryby

39. Ryby zawdzięczają swój pobyt na niebie Erosowi. Ten mały chłopczyk często dokuczał wszystkim rażąc swoimi złotymi i żelaznymi strzałami. Złote budziły miłość, żelazne nienawiść. Pewnego razu rozkochał Tyfona sturękiego potwora w pewnej uroczej nimfie, w niej zaś wzbudził do Tyfona nienawiść. Potwór rozwścieczył się strasznie i zaczął tropić Erosa szukając zemsty. Odnalazł go wraz z matką Afrodytą nad brzegiem Eufratu. Afrodyta zamieniła siebie i syna w ryby, i skoczyli do rzeki. Poprosiła Zeusa by umieścił wizerunek ryb wśród gwiazd, a Erosowi nakazała, by zawsze kiedy najdzie go ochota zrobić głupi dowcip, spojrzał w niebo na Ryby. Ryby (21 II - 20 III)

40. Posejdon i Amfitrion

41. Strzelec Koziorożec Wodnik Skorpion Ryby Waga Baran Panna Byk Lew Rak Bliźnięta

42. Bibliografia http://www.horoskopy.aliano.pl/index.php?op=znaki http://www.horoskopy.aliano.pl/ http://charon19.webpark.pl/baran .htm http://gosm.fm.interia.pl/gwiazdki/gwiazdyy.htm http://astro.jasiu.pl/mity.htm http://www.gimnazjum-2.wrzesnia.pl/strona/gwiazdozbiory.html http://www.gwiazdozbiory.pl/wiosenne.html http://www.za-gay.org/forum/viewtopic/13611/le-nu-masculin-dans-l-art/2/ Muzyka: Enya, „Epona”, The Celts Wykonała: Marta Łukasiewicz w ramach projektu eTwinning „W kręgu znaków zodi@ku”. Zespół Szkół Tekstylno –Handlowych w Żaganiu