SlideShare une entreprise Scribd logo
1  sur  8
Télécharger pour lire hors ligne
‫ٔ‬
‫"ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﮐﺪام ﻋﻨﺼﺮ را در ﮐﺎﻓﮑﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﯽﺳﺘﺎﻳﻢ: ﺑﺎزﻧﻤﻮد ِ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﮔﺮاﻧﻪ او را از ﻳﮏ ﺟﻬﺎن ِ وهﻤﻨﺎک ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻴﺎﻧﺠﯽ ِ دﻗﺖ ژرف ﭘﻨﺪارهﺎ ﺑﺎورﮐﺮدﻧﯽ‬
                      ‫ِ‬
                                       ‫ﮔﺮدﻳﺪﻩ اﺳﺖ، ﻳﺎ ﮔﺮاﻳﺶ ِ ﺵﮕﺮﻓﺶ را ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ُﺮ رﻣﺰ و راز.")ﺁﻧﺪرﻩ ژﻳﺪ(‬
                                                               ‫ﭘ‬


                                                    ‫دﻩ داﺳﺘﺎن ﮐﻮﺗﺎﻩ از ﻓﺮاﻧﺘﺲ ﮐﺎﻓﮑﺎ‬

                                                                 ‫ٔ‬
                                              ‫در ﺑﺎرﻩ ﺗﻤﺜﻴﻞ)‪(On Parables‬‬
                                       ‫ٔ رو ﺑﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎن)‪(The street window‬‬ ‫ﭘﻨﺠﺮﻩ‬
                                                  ‫درﺧﺘﻬﺎ)‪(The Trees‬‬
                                     ‫ﺧﺎﻡﻮﺷﯽ ﺳﻴﺮن هﺎ)‪(The Silence of the Sirens‬‬
                                                 ‫دوﺳﺘﯽ)‪(Fellowship‬‬
                                             ‫ﺝﻠﻮ ﻗﺎﻧﻮن)‪( Before The Law‬‬
                                            ‫ﻗﺼﻪی ﮐﻮﭼﮏ)‪(A Little Fable‬‬
                                               ‫ﻧﺎ ﺧﺪا)‪(The Helmsman‬‬
                                                ‫ﻻﺷﺨﻮر)‪(The Vulture‬‬
                                          ‫ﺧﺎر ﭘﻴﭻ ِ ﺳﻮزان)‪(Buisson Ardent‬‬
‫ٔ‬
                                           ‫در ﺑﺎرﻩ ﺗﻤﺜﻴﻞ)‪(On Parables‬‬

‫ﺑﺴﻴﺎری ﺵﮑﺎﻳﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺨﻦ ِ ﺣﮑﻴﻤﺎن هﻤﻴﺸﻪ ﺗﻤﺜﻴﻞ اﺳﺖ و ﺑﺲ و هﻴﭻ ﮐﺎرﺑﺮدی در زﻧﺪﮔﯽ ِ روزﻣﺮﻩ ﻧﺪارد ﮐ ﻪ ﻳﮕﺎﻧ ﻪ‬
‫زﻧﮕﻴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ دارﻳﻢ. هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺣﮑﻴﻢ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: "ﺑﺮو ﺁﻧﺠﺎ" ﻣﺮادش اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ از اﻳﻦ ﺑ ﺮ ﺑﮕ ﺬرﻳﻢ و ﺑ ﻪ ﺟ ﺎﺋﯽ واﻗﻌ ﯽ‬
‫ﺑﺮﺳﻴﻢ ـ ﮐﺎری ﮐﻪ واﻗﻌﺎ ﻣﯽﺗ ﻮاﻧﻴﻢ ﺑﮑﻨﻴ ﻢ اﮔ ﺮ ﺑﻪ زﺣﻤﺘﺶ ﺑﻴﺮزد؛ ﻣﺮاد ِ او ﮔﻮﻧ ﻪ ای"ﺁﻧﺠ ﺎ"ی ِ اﻓﺴ ﺎﻧﻪ ای اﺳ ﺖ، ﭼ ﻴﺰی ﮐﻪ‬
                                                                                                ‫ً‬
‫ﺑﺮاﻳﻤﺎن ﻧﺎﺵﻨﺎﺥﺘﻪ اﺳﺖ، هﻤﭽﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰی ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ دﻗﻴﻘﺘﺮ ﻣﺸﺨﺼﺶ ﮐﻨﺪ، و ﻟﺬا ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ هﻴﭻ رو اﻳﻨﺠﺎ ﻳﺎریﻣ ﺎن ده ﺪ.‬
                                                                                                                 ‫ٔ‬
‫هﻤﻪ اﻳﻦ ﺗﻤﺜﻴﻠﻬﺎ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﺮﺁناﻧﺪ ﮐﻪ ﺹﺮﻓﺎ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ اﻣﺮ ِ ﻧﺎﻓﻬﻤﻴﺪﻧﯽ، ﻧﺎﻓﻬﻤﻴﺪﻧﯽ اﺳﺖ، و ﻣﺎ ﺁن را از ه ﻢاﮐﻨﻮن ﻣ ﯽداﻧﻴﻢ. وﻟ ﯽ‬
                                                                             ‫ً‬
                                            ‫دﻏﺪدﻏﻪهﺎی ﺥﺎﻃﺮی ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ هﺮ روز ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻼش ﮐﻨﻴﻢ، اﻣﺮ ِ دﻳﮕﺮی اﺳﺖ.‬
                                                                                                           ‫ِ‬
‫در اﻳﻦ ﺑﺎب ﮐﺴﯽ زﻣﺎﻧﯽ ﮔﻔﺖ: ﺳﺒﺐ اﻳﻦ اﮐﺮاﻩ ﭼﻴﺴﺖ؟ اﮔﺮ از ﺗﻤﺜﻴﻠﻬﺎ ﭘﻴﺮوی ﮐﻨﻴﺪ ﺥﻮدﺗﺎن ﺗﻤﺜﻴ ﻞ ﻣﯽﺵ ﻮﻳﺪ و ﺳ ﭙﺲ از ﺵ ﺮ‬
‫ﱢ‬                                                                                    ‫ِ‬
                                                                               ‫هﻤﻪ دﻏﺪﻏﻪهﺎی روزاﻧﻪ ﺥﻼص ﻣﯽﻳﺎﺑﻴﺪ.‬
                                                                                                       ‫ِ‬         ‫ٔ‬
                                                                    ‫دﻳﮕﺮی ﮔﻔﺖ: ﺵﺮط ﻣﯽﺑﻨﺪم ﮐﻪ ﺁن ﻧﻴﺰ ﺗﻤﺜﻴﻞ اﺳﺖ.‬
                                                                                                  ‫اوﻟﯽ ﮔﻔﺖ: ﺗﻮ ﺑﺮدی.‬
                                                                                ‫دوﻣﯽ ﮔﻔﺖ: وﻟﯽ ﺑﺪﺑﺨﺘﺎﻧﻪ ﻓﻘﻂ در ﺗﻤﺜﻴﻞ.‬
                                                                           ‫اوﻟﯽ ﮔﻔﺖ: ﻧﻪ در واﻗﻌﻴﺖ: در ﺗﻤﺜﻴﻞ ﺑﺎﺥﺘﯽ.‬


                                   ‫ٔ رو ﺑﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎن)‪(The street window‬‬
                                                                   ‫ﭘﻨﺠﺮﻩ‬

‫هﺮﮐﯽ در اﻧﺰوا زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﺎ اﻳﻦ هﻤﻪ ﮔﺎﻩﮔﺎﻩ ﻣﯽﺥﻮاهﺪ ﺥﻮدش را ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﭽﺴﺒﺎﻧﺪ، ه ﺮ ﮐ ﯽ ﺑ ﺮ ﺣﺴ ﺐ دﮔﺮﮔﻮﻧﻴﻬ ﺎی‬
             ‫ِ‬
‫روز، ﺁب و هﻮا، ﮐﺎروﺑﺎرش و ﺟﺰ ﺁن ﻧﺎﮔﻬﺎن دﻟﺶ ﻣﯽﺥﻮاهﺪ ﺑﺎزوﺋﯽ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁن ﺑﻴ ﺎوﻳﺰد، او ﻧﻤ ﯽﺗﻮاﻧ ﺪ ﺑ ﺪون ِ ﭘﻨﺠ ﺮﻩای‬
                     ‫ٔ‬
‫رو ﺑﻪ ﺥﻴﺎﺑﺎن دﻳﺮی ﺑﭙﺎﻳﺪ. و اﮔﺮ در ﺣﺎﻟﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻴﺰی را ﺁرزو ﮐﻨﺪ و ﻓﻘﻂ ﺥﺴ ﺘﻪ و ﻣﺎﻧ ﺪﻩ دم ِ ه ﺮﻩ ﭘﻨﺠ ﺮﻩاش ﻣ ﯽرود،‬
‫ﺑﺎ ﭼﺸ ﻤﺎﻧﯽ ﮐ ﻪ ازﻣ ﺮدم ﺑ ﻪ ﺁﺳ ﻤﺎن و از ﺁﺳ ﻤﺎن ﺑ ﻪ ﻣ ﺮدم ﻣﯽﭼﺮﺥ ﺪ، ﺑ ﯽﺁﻧﮑ ﻪ ﺑﺨﻮاه ﺪ ﺑ ﻴﺮون را ﺑﻨﮕ ﺮد و ﺳ ﺮش ﮐ ﻤﯽ ﺑ ﺎﻻ‬
‫ﮔﺮﻓﺘ ﻪ، ﺣﺘ ﺎ در ﺁن ﮔ ﺎﻩ اﺳ ﺒﻬﺎی ِ ﭘ ﺎﺋﻴﻦ او را ﺑ ﻪ درون ِ ﻗﻄ ﺎر ﮔﺎرﻳﻬ ﺎ و هﻴﺎهﻮﻳﺸ ﺎن، و از اﻳ ﻦ ﻗ ﺮار ﺳ ﺮاﻧﺠﺎم ﺑ ﻪ درون ِ‬
                                                              ‫ِ‬
                                                                                        ‫هﻤﺎهﻨﮕﯽ ِ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ.‬


                                                ‫درﺧﺘﻬﺎ)‪(The Trees‬‬

‫ﻣﺎ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺗﻨﻪهﺎی ِ درﺥﺖ در ﺑﺮف ﻣﯽﻣﺎﻧﻴﻢ. ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ ﺗﺨﺖ دراز ﮐﺸﻴﺪﻩاﻧﺪ و ﮐﻤﯽ ﻓﺸﺎر ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ ﺗ ﺎ ﺑﻐﻠﺘﺎﻧﺪﺵ ﺎن.‬
                                ‫ﻧﻪ، ﻧﻤﯽﺵﻮد، ﭼﻮن ﺁﻧﻬﺎ ﺳﻔﺖ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﭼﺴﺒﻴﺪﻩاﻧﺪ. اﻣﺎ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ، ﺣﺘﺎ ﺁن ﻧﻴﺰ ﺟﺰ ﻇﺎهﺮ ﻧﻴﺴﺖ.‬
‫ﺧﺎﻡﻮﺷﯽ ﺳﻴﺮن هﺎ*)‪(The Silence of the Sirens‬‬

                               ‫اﻳﻨﮏ دﻟﻴﻞ ِ ﺁﻧﮑﻪ اﻗﺪاﻣﺎت ﻧﺎﮐﺎﻓﯽ، ﺣﺘﺎ ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ، ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺎر رهﺎﻧﺪن ِ ﺁدم از ﺥﻄﺮ ﺁﻳﺪ:‬
                                                          ‫ِ‬                                    ‫ِ‬
‫اوﻟﻴﺲ ﺑﺮای ِ ﭘﺎﺋﻴﺪن ِ ﺥﻮدش از ﺳﻴﺮنهﺎ در ﮔﻮﺵﻬﺎﻳﺶ ﻣ ﻮم ﻓ ﺮو ﺑ ﺮد و واداﺵ ﺖ ﺗﺎ او را ﺑ ﻪ د ﮐﻞ ِ ﮐﺸ ﺘﯽاش ﺑﺒﻨﺪﻧ ﺪ. ﻃﺒﻌ ﺎ‬
‫ً‬
‫هﻤﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮان ِ ﭘﻴﺶ ِ او ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ هﻤﺎن ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﻨﺪ، ﺑﺠﺰ ﺁﻧﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺳﻴﺮنهﺎ از راﻩ ﺥﻴ ﻠﯽ دور اﻏﻮاﻳﺸ ﺎن ﻣ ﯽﮐﺮدﻧ ﺪ؛‬
                                   ‫ِ‬                                                                                ‫ٔ‬
‫وﻟﯽ هﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ هﻤﭽﻮ ﭼﻴﺰهﺎ هﻴﭻ ﺳﻮدی ﻧﺪاﺵﺘﻨﺪ. ﺁواز ﺳﻴﺮنهﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ هﻤﻪ ﭼ ﻴﺰ را ﺑﺸ ﮑﺎﻓﺪ و ﺑ ﮕﺬرد، و‬
                                                        ‫ِ‬                                                     ‫ٔ‬
‫اﺵ ﺘﻴﺎق ِ ﮐﺴ ﺎﻧﯽ ﮐ ﻪ اﻏﻮاﻳﺸ ﺎن ﻣ ﯽﮐﺮدﻧ ﺪ ﺑﻨ ﺪهﺎﺋﯽ ﺑ ﺲ اﺳ ﺘﻮارﺗﺮ از زﻧﺠﻴﺮه ﺎ و دﮐﻠﻬ ﺎ را ﻣ ﯽﮔﺴﺴ ﺖ. وﻟ ﯽ اوﻟﻴ ﺲ ﺑ ﻪ ﺁن‬
‫ﻧﻴﻨﺪﻳﺸﻴﺪ، هﺮ ﭼﻨﺪ اﺣﺘﻤﺎﻻ در ﺑﺎرﻩاش ﺵ ﻨﻴﺪﻩ ﺑ ﻮد. او ﺳﺮاﺳ ﺮ ﺑ ﻪ ﻳ ﮏ ﻣﺸ ﺖ ﻣ ﻮش و ﻳ ﮏ ﺑﻐ ﻞ زﻧﺠ ﻴﺮش ﺗﻮ ﮐﻞ ﮐ ﺮد، و در‬
                                                                                               ‫ً‬
                                       ‫ﺵﺎدﻣﺎﻧﯽ ِ ﻣﻌﺼﻮﻣﺎﻧﻪاش از ﺵﻴﻮﻩﮔﺮی ِ ﻣﺨﺘﺼﺮش رهﺴﭙﺎر ِ ﺑﺮﺥﻮرد ﺑﺎ ﺳﻴﺮنهﺎ ﺵﺪ.‬
‫وﻟﯽ ﺳﻴﺮنهﺎ ﺳﻼﺣﯽ ﻣﺮﮔﺒﺎرﺗﺮ از ﺁوازﺵﺎن دارﻧﺪ ﮐﻪ ه ﻤﺎن ﺥﺎﻣﻮﺵ ﯽﺵ ﺎن اﺳ ﺖ. و ه ﺮ ﭼﻨ ﺪ ﺑﺮاﺳ ﺘﯽ هﻤﭽ ﻮ ﭼ ﻴﺰی هﺮﮔ ﺰ‬
‫رخ ﻧﺪادﻩ اﺳﺖ، هﻤﭽﻨﺎن ﺗﺼﻮر ﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ﮐ ﻪ اﻣﮑ ﺎن داﺵﺘﻪ ﮐﺴ ﯽ از ﺁواز ﺥﻮاﻧﺪﻧﺸ ﺎن ﮔﺮﻳﺨﺘ ﻪ ﺑﺎﺵ ﺪ؛ اﻣ ﺎ از ﺥﺎﻣﻮﺵﯽﺵ ﺎن‬
‫ﻣﺴﻠﻤﺎ هﺮﮔﺰ. در ﺑﺮاﺑﺮ اﺣﺴﺎس ِ ﭘﻴﺮوزی ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﻴﺮوی ِ ﺥﻮد، و وﺟﺪی ﮐﻪ از ﺁن ﭘﺪﻳﺪ ﻣﯽﺁﻳ ﺪ، هﻴ ﭻ ﻧﻴﺮوی ِ زﻣﻴﻨﯽ را‬
                                                                                                 ‫ِ‬                ‫ً‬
                                                                                                 ‫ﻳﺎرای ِ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻧﻴﺴﺖ.‬
‫و هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ اوﻟﻴﺲ ﻧﺰدﻳﮑﺸﺎن ﺁﻣﺪ، ﺁواز ﺥﻮاﻧﺎن ِ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺁواز ﻧﺨﻮاﻧﺪﻧﺪ، ﺥ ﻮاﻩ از ﺁن رو ﮐﻪ اﻧﺪﻳﺸ ﻴﺪﻧﺪ اﻳ ﻦ دﺵ ﻤﻦ را ﺑ ﻪ‬
                                          ‫ٔ‬
‫ﺥﺎﻣﻮﺵﯽﺵﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻘﻬﻮر ﮐﺮد و ﺑﺲ، ﻳﺎ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﮕﺎ ﻩ ﺳﻌﺎدت ﺑ ﺮ ﭼﻬ ﺮﻩ اوﻟﻴ ﺲ، ﮐ ﻪ ﺟ ﺰ ﺑ ﻪ ﻣﻮم و زﻧﺠ ﻴﺮش ﺑ ﻪ‬
                                                            ‫ِ‬        ‫ِ‬
                                                                       ‫ﭼﻴﺰی ﻧﻤﯽاﻧﺪﻳﺸﻴﺪ، ﺁواز ﺥﻮاﻧﺪن را از ﻳﺎدﺵﺎن ﺑﺮد.‬
‫وﻟﯽ اوﻟﻴﺲ، ﺗﻮ ﮔﻮﺋﯽ، ﺥﺎﻣﻮﺵﯽﺵﺎن را ﻧﺸﻨﻴﺪ؛ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁواز ﻣﯽﺥﻮاﻧﻨﺪ و ﺗﻨﻬﺎ او ﺹﺪاﻳﺸﺎن را ﻧﻤﯽﺵﻨﻮد. ﺑﺮای ِ ﻳﮏ‬
‫دم ِ ﮔﺬرا ﮔﻠﻮهﺎﻳﺸﺎن را دﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﻣﯽﺥﻴﺰد و ﻓﺮو ﻣﯽﺁﻳﺪ، ﭘﺴﺘﺎﻧﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﺎﻻ ﻣﯽرود، ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺸﺎن از اﺵﮏ ﭘﺮ ﺵﺪﻩ، ﻟﺒﻬﺎﻳﺸ ﺎن‬
‫ﻧﻴﻤﻪ ﺑﺎز اﺳﺖ، اﻣﺎ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻨﻬﺎ هﻤﻪ ﻣﻼزم ِ ﻧﻐﻤﻪهﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺎﺵ ﻨﻴﺪﻩ ﭘ ﻴﺮاﻣﻮﻧﺶ ﻓﺮوﻣ ﯽﻣ ﺮد. ﺑ ﺎری، ﭼ ﻴﺰی ﻧﮕﺬﺵ ﺖ‬
‫ﮐﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ هﻤﭽﻨﺎن ﮐﻪ او ﺑﻪ دور دﺳﺖ ﺥﻴﺮﻩ ﻣﯽﻧﮕﺮﻳﺴﺖ از ﻧﮕﺎهﺶ ﻣﺤﻮ ﺵﺪ، ﺳﻴﺮنه ﺎ ﺣﻘﻴﻘﺘ ﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋ ﺰﻣﺶ ﻧﺎﭘﺪﻳ ﺪ‬
                ‫ِ‬         ‫ً‬                                                                                     ‫ٔ‬
                                                    ‫ﺵﺪﻧﺪ، و هﻤﺎن دم ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺰدﻳﮑﺶ ﺑﻮدﻧﺪ دﻳﮕﺮ ﺥﺒﺮی ازﺵﺎن ﻧﺪاﺵﺖ.‬
‫اﻣﺎ ﺁﻧﺎن ـ دﻟﺮﺑﺎﺗﺮ از هﻤﻴﺸﻪ ـﮔﺮدﻧﻬﺎﻳﺸﺎن را ﻣﯽﮐﺸﻴﺪﻧﺪ و ﻣﯽﭼﺮﺥﻴﺪﻧﺪ، ﮔﻴﺴﻮی ِ ﮐﻒﺁﻟﻮدﺵﺎن را اﻓﺸﺎن ﺑﻪ ﺑﺎد ﻣ ﯽﺳ ﭙﺮدﻧﺪ و‬
‫ﺁزاداﻧ ﻪ ﭼﻨﮕﻬﺎﻳﺸ ﺎن را ﺑ ﺮ ﺹ ﺨﺮﻩه ﺎ ﻣ ﯽﮐﺸ ﻴﺪﻧﺪ. دﻳﮕ ﺮ ﻧﻤ ﯽﺥﻮاﺳ ﺘﻨﺪ اﻏ ﻮا ﮐﻨﻨ ﺪ؛ ﺥﻮاﺳﺘﺸ ﺎن ﺗﻨﻬ ﺎ ﺁن ﺑ ﻮد ﺗ ﺎ هﻨﮕ ﺎﻣﯽﮐ ﻪ‬
                                                   ‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ، ﭘﺮﺗﻮﺋﯽ را ﮐﻪ از ﭼﺸﻤﻬﺎی ِ درﺵﺖ اوﻟﻴﺲ ﻣﯽﺗﺎﺑﻴﺪ ﻧﮕﻪ دارﻧﺪ.‬
                                                                             ‫ِ‬
‫اﮔﺮ ﺳﻴﺮنهﺎ ﺁﮔﺎﻩ ﻣﯽﺑﻮدﻧﺪ، هﻤﺎن دم ﻧﺎﺑﻮد ﻣﯽﺵﺪﻧﺪ. اﻣﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ِ ﺥﻮد ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ؛ ﺗﻨﻬ ﺎ ﭼ ﻴﺰی ﮐ ﻪ رخ داد ﺁن ﺑﻮد ﮐ ﻪ اوﻟﻴﺲ از‬
                                                                                                   ‫دﺳﺘﺸﺎن ﮔﺮﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮد.‬
         ‫ْ‬
‫ﺑﻪ داﺳﺘﺎن ِ ﺑﺎﻻ ﺿﻤﻴﻤﻪای ﻧﻴﺰ ﺵﺪﻩ اﺳﺖ. ﺁوردﻩاﻧ ﺪ ﮐ ﻪ اوﻟﻴ ﺲ ﭼﻨﺪان ﺵﻴﻮﻩﮔ ﺮ، ﭼﻨ ﺪان روﺑﺎﻩ ﺹ ﻔﺖ، ﺑ ﻮد ﮐﻪ اﻳ ﺰد ﺑ ﺎﻧﻮی ِ‬
‫ﺳﺮﻧﻮﺵﺖ هﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ زرﻩاش را ﺑﺸﮑﺎﻓﺪ. ﺵﺎﻳﺪ ﺑﻮاﻗﻊ درﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد -هﺮ ﭼﻨﺪ اﻳﻨﺠﺎ ﻓﻬﻢ ِ ﺁدﻣﯽ ﻳ ﺎرای ِ درﻳ ﺎﻓﺘﺶ را ﻧ ﺪارد-‬
                        ‫ﮐﻪ ﺳﻴﺮنهﺎ ﺥﺎﻣﻮش ﺑﻮدﻧﺪ، و واﻧﻤﻮد ِ ﭘﻴﺸﮕﻔﺘﻪ را در ﻧﺰد ِ ﺁﻧﺎن و اﻳﺰدان ﺹﺮﻓﺎ ﮔﻮﻧﻪای ﺳﭙﺮ ﺵﻤﺮد.‬
                                            ‫ً‬
‫*ﺳﻴﺮنهﺎ: در اﺳﺎﻃﻴﺮ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ، ﺳﻴﺮنهﺎ ﺳﻪ ﭘﺮی ِ درﻳﺎﺋﯽ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺎ ﺳﺮ زن و ﺑﺪن ِ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻣﺠﺴﻢ ﻣﯽﺵﻮﻧﺪ... در ﺟﺰﻳﺮﻩای ﮐ ﻪ ﺹ ﺨﺮﻩه ﺎی ِ ﺥﻄﺮﻧ ﺎک ﺁن را‬
                                                                               ‫ِ‬     ‫ً‬                                         ‫ِ‬
‫اﺣﺎﻃﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﻣﯽ زﻳﺴﺘﻨﺪ، و ﺑﺎ ﺁواز دﻟﻔﺮﻳﺐ ﺥﻮد ﮐﺸﺘﻴﺒﺎﻧﺎن را ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺟﺰﻳﺮﻩ ﻣﯽﮐﺸﻴﺪﻧﺪ، و در ﺁﻧﺠﺎ ﮐﺸﺘﻴﻬﺎﻳﺸﺎن ﻣﯽﺵﮑﺴ ﺖ... اودوﺳ ﺌﻮس= ]اوﻟﻴ ﺲ[ ﺑ ﺮای ِ‬
                                                                                                         ‫ِ‬       ‫ِ‬
‫اﻳﻨﮑﻪ ﺑﻪ دام ِ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻧﺸﻮد ﺥﻮد را ﺑﻪ دﮐﻞ ِ ﮐﺸﺘﯽ ﺑﺴﺖ، و ﮔﻮﺵﻬﺎی ِ هﻤﺮاهﺎن ِ ﺥﻮد را ﻓﺮو ﺑﺴ ﺖ، و ﺑ ﺪﻳﻦ ﮔﻮﻧ ﻪ ﺑ ﻪ ﺳ ﻼﻣﺖ از ﺁﻧﻬ ﺎ رﺳ ﺖ.) داﻳ ﺮة اﻟﻤﻌ ﺎرف‬
                                                                                                                                             ‫ﻣﺼﺎﺣﺐ(‬
‫دوﺳﺘﯽ)‪(Fellowship‬‬

‫ﻣﺎ ﭘﻨﺞ دوﺳﺘﻴﻢ. روزی ﻳﮑﯽ ﭘﺲ از دﻳﮕﺮی از ﺥﺎﻧﻪای ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻳﻢ. اوﻟﯽ ﺁﻣﺪ و ﮐﻨ ﺎر در ﻗ ﺮار ﮔﺮﻓ ﺖ، ﺑﻌ ﺪ دو ﻣﯽ ﺁ ﻣﺪ، ﻳ ﺎ‬
                                        ‫ِ‬
                                                        ‫ِ‬           ‫ُ‬                          ‫ٔ‬
‫ﺑﻬﺘﺮ ﺑﮕﻮﻳﻢ: ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺟﻴﻮﻩ ازﻣﻴﺎن ِ در ﺳ ﺮﻳﺪ، و ﮐﻨ ﺎر او ﻟﯽ ﻗ ﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﺑﻌ ﺪ ﺳ ﻮﻣﯽ ﺁ ﻣﺪ، ﺑﻌ ﺪ ﭼ ﻬﺎرﻣﯽ، ﺑﻌ ﺪ‬
                                                                                                   ‫ِ‬
‫ﭘﻨﺠﻤﯽ. ﺳﺮاﻧﺠﺎم هﺮ ﭘﻨﺞ ﺗﺎﺋﯽﻣﺎن در ﻳﮏ ردﻳﻒ اﻳﺴﺘﺎدﻳﻢ. رهﮕﺬران ﻣﺘﻮﺟﻬﻤ ﺎن ﻣ ﯽﺵ ﺪﻧﺪ، ﺑ ﻪ اﻧﮕﺸﺖ ﻧﺸ ﺎﻧﻤﺎن ﻣ ﯽدادﻧ ﺪ و‬
‫ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ: " ﺁن ﭘﻨﺞ ﺗﺎ هﻤﻴﻦ اﻵن از ﺥﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻧﺪ." از ﺁن ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻣﺎ ﺑﺎ هﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدﻩاﻳﻢ؛ زﻧﺪﮔﯽ ِ ﺁراﻣﯽ ﻣﯽﺑ ﻮد ا ﮔﺮ‬
     ‫ْ‬
‫ﺵﺸﻤﯽ ﻳﮏ رﻳﺰ ﻧﻤﯽ ﮐﻮﺵﻴﺪ ﺥﻮدش را ﻗﺎﺗﯽ ﮐﻨﺪ. هﻴﭻ ﺁزاری ﺑﻬﻤ ﺎن ﻧ ﻤﯽرﺳ ﺎﻧﺪ، اﻣ ﺎ از دﺳ ﺘﺶ ﻟﺠﻤ ﺎن ﻣﯽﮔ ﻴﺮد وهﻤﻴ ﻦ ﺑ ﻪ‬
‫ﻗﺪر ﮐﺎﻓﯽ ﺁزاراﻧﺪﻩ اﺳﺖ؛ ﭼﺮا ﻧﺎﺥﻮاﺳﺘﻪ ﻣﺰاﺣﻢ ﻣﯽﺵﻮد؟ ﻧﻤﯽﺵﻨﺎﺳﻴﻤﺶ و ﻧﻤﯽﺥﻮاهﻴﻢ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﭙﻴﻮﻧﺪد. اﻟﺒﺘﻪ زﻣ ﺎﻧﯽ ﺑ ﻮد ﮐ ﻪ ﻣ ﺎ‬ ‫ِ‬
‫ﭘﻨﺞﺗﺎ ﻧﻴﺰ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﻧﻤﯽﺵﻨﺎﺥﺘﻴﻢ؛ و ﻣﯽﺵﻮد ﮔﻔﺖ ﮐﻪ هﻨﻮز ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﻧﻤﯽﺵﻨﺎﺳﻴﻢ، وﻟ ﯽ ﭼ ﻴﺰی ﮐ ﻪ ﻣﻤﮑ ﻦ اﺳ ﺖ و ﭼ ﻴﺰی‬
‫ﮐﻪ ﻣﻴﺎن ِ ﭘﻨﺞﺗﺎﺋﯽﻣﺎن ﺗﺎﺑﺶ ﻣﯽﺁورﻳﻢ، ﺑﺎ ﺑﻮدن ِ اﻳﻦ ﺵﺸﻤﯽ ﻧﺎﻣﻤﮑﻦ و ﺗﺎب ﻧﻴﺎوردﻧﯽ اﺳﺖ. ﺑ ﺎری، ﻣ ﺎ ﭘﻨﺞﺗ ﺎﺋﯽ ﻧﻤ ﯽﺥﻮاهﻴ ﻢ‬
‫ﺵﺸﺶﺗﺎ ﺑﺎﺵﻴﻢ. و اﺹﻼ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﺎﺋﯽ دارد ﮐﻪ هﻤﻮارﻩ ﺑﺎ هﻢ ﺑﺎﺵﻴﻢ؟ ﺑﺮای ِ ﻣﺎ ﭘﻨﺞ ﺗﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﯽﻣﻌﻨﺎ اﺳﺖ، وﻟﯽ دﻳﮕﺮ اﻳﻨﺠﺎﺋﻴﻢ و ﺑ ﺎ‬
                                                                                                ‫ً‬
‫هﻢ ﺥﻮاهﻴﻢ ﻣﺎﻧ ﺪ؛ وﻟﻴﮑ ﻦ، ﺁﻣﻴﺰﮔ ﺎری ﻧﻮ را هﺮﮔ ﺰ ﻧﻤ ﯽﺥ ﻮاهﻴﻢ، درﺳ ﺖ ﺑ ﻪ ﺳ ﺒﺐ ﺗﺠﺮﺑ ﻪ زﻧ ﺪﮔﯽ ِﻣﺸ ﺘﺮﮐﻤﺎن. وﻟ ﯽ ﭼﮕﻮﻧ ﻪ‬
                                    ‫ٔ‬       ‫ِ‬
                                                                                     ‫ﻣﯽﺵﻮد اﻳﻦ را ﺣﺎﻟﯽ ِ ﺵﺸﻤﯽ ﮐﺮد؟‬
‫ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ در ﺣﮑﻢ ِ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ او را در ﺟﻤﻌﻤﺎن راﻩ ﺑﺪهﻴﻢ، ﭘﺲ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﯽدهﻴﻢ ﺗﻮﺿ ﻴﺢ ﻧ ﺪهﻴﻢ و راه ﺶ‬
                                                                                             ‫ً‬            ‫ِ‬
                   ‫ﻧﺪهﻴﻢ. هﺮﭼﻪ ﻣﯽﺥﻮاهﺪ ﻟﺐ ورﭼﻴﻨﺪ، ﺑﺎ ﺁرﻧﺞ ﭘﺴﺶ ﻣﯽزﻧﻴﻢ. اﻣﺎ هﺮ ﭼﻘﺪر ﭘﺴﺶ ﻣﯽزﻧﻴﻢ، ﺑﺎز ﺑﺮ ﻣﯽﮔﺮدد.‬
                                                                               ‫ٔ داﺳﺘﺎﻧﻬﺎی ﮐﺎﻓﮑﺎ"‬
                                                                                                ‫ﭘﻨﺞ داﺳﺘﺎن ﻓﻮق ﻣﻨﺘﺨﺒﯽ اﺳﺖ از ﮐﺘﺎب "ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ‬
                                                                                                                ‫ﺗﺮﺟﻤﻪ: اﻣﻴﺮ ﺟﻼل اﻟﺪﻳﻦ اﻋﻠﻢ‬
                                                                                                                                      ‫ٔ‬
                                                                                                                             ‫اﻧﺘﺸﺎرات ﻧﻴﻠﻮﻓﺮ‬

                                          ‫ﺝﻠﻮ ﻗﺎﻧﻮن)‪( Before The Law‬‬

‫ﺟﻠﻮی ﻗﺎﻧﻮن ﭘﺎﺳﺒﺎﻧﯽ دم در ﻗﺪ ﺑﺮاﻓﺮاﺵﺘﻪ ﺑﻮد. ﻳﮏ ﻣﺮد دهﺎﺗﯽ ﺁﻣﺪ و ﺥﻮاﺳﺖ ﮐﻪ وارد ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺸﻮد. وﻟﯽ ﭘﺎﺳﺒﺎن ﮔﻔﺖ اﺟﺎﻟﺘﺎ‬
‫ً‬
           ‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮕﺬارد داﺥﻞ ﺵﻮد. ﺁن ﻣﺮد ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻓﺮو رﻓﺖ و ﭘﺮﺳﻴﺪ ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ داﺥﻞ ﺵﻮد. ﭘﺎﺳﺒﺎن ﮔﻔﺖ:‬
                                                                                               ‫))ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﻣﺎ ﻧﻪ ﺣﺎﻻ.((‬
‫ﭘﺎﺳﺒﺎن از ﺟﻠﻮی در ﮐﻪ هﻤﻴﺸ ﻪ ﭼﻬ ﺎر ﺗ ﺎق ﺑ ﺎز ﺑ ﻮد رد ﺵ ﺪ، و ﺁن ﻣ ﺮد ﺥ ﻢ ﺵ ﺪ ﺗ ﺎ درون ﺁﻧﺠ ﺎ را ﺑﺒﻴﻨ ﺪ. ﭘﺎﺳﺒﺎن ﻣﻠﺘﻔ ﺖ ﺵ ﺪ،‬
                                                                                                             ‫ﺥﻨﺪﻳﺪ و ﮔﻔﺖ:‬
‫))اﮔﺮ ﺑﺎ وﺟﻮد دﻓﺎع ﻣﻦ اﻳﻨﺠﺎ ﺁﻧﻘﺪر ﺗﻮ را ﺟﻠﺐ ﮐﺮدﻩ، ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺑﮕﺬری. اﻣﺎ ﺑﻪ ﺥﺎﻃﺮ داﺵﺘﻪ ﺑﺎش ﮐﻪ ﻣ ﻦ ﺗﻮاﻧ ﺎ هﺴ ﺘﻢ. و‬
‫ﻣﻦ ﺁﺥﺮﻳﻦ ﭘﺎﺳﺒﺎن ﻧﻴﺴﺘﻢ. ﺟﻠﻮی هﺮ اﺗﺎﻗﯽ ﭘﺎﺳﺒﺎن ﺗﻮاﻧﺎﺗﺮ از ﻣﻦ وﺟﻮد دارﻧﺪ، ﺣﺘﯽ ﻣ ﻦ ﻣﯽﺗ ﻮاﻧﻢ ﻃﺎﻗ ﺖ دﻳﺪار ﭘﺎﺳﺒﺎن ﺳﻮم‬
                                                                                                  ‫ﺑﻌﺪ از ﺥﻮد را ﺑﻴﺎورم.((‬
‫ﻣﺮد دهﺎﺗﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﭼﻨﻴﻦ اﺵ ﮑﺎﻻﺗﯽ ﻧﺒﻮد؛ ﺁﻳ ﺎ ﻗ ﺎﻧﻮن ﻧﺒﺎﻳ ﺪ ﺑ ﺮای ه ﻤﻪ و ﺑ ﻪ ﻃﻮر هﻤﻴﺸ ﻪ در دﺳ ﺘﺮس ﺑﺎﺵ ﺪ. اﻣ ﺎ ﺣ ﺎﻻ ﮐ ﻪ از‬
                                                                                     ‫ٔ‬
‫ﻧﺰدﻳﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮد و ﭘﺎﺳﺒﺎن را در ﻟﺒﺎدﻩ ﭘﺸﻤﯽ ﺑ ﺎ د ﻣﺎغ ﻧ ﮏ ﺗ ﻴﺰ و رﻳﺶ ﺗﺎﺗ ﺎری دراز و ﻻﻏ ﺮ و ﺳﻴﺎﻩ دﻳﺪ، ﺗ ﺮﺟﻴﺢ داد ﮐﻪ‬
                                                                                               ‫ٔ‬
‫اﻧﺘﻈﺎر ﺑﮑﺸﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ او اﺟ ﺎزﻩ دﺥ ﻮل ﺑﺪهﻨ ﺪ. ﭘﺎﺳﺒﺎن ﺑ ﻪ او ﻳ ﮏ ﻋﺴ ﻠﯽ داد و او را ﮐﻤ ﯽ دورﺗ ﺮ از در ﻧﺸ ﺎﻧﻴﺪ. ﺁن ﻣ ﺮد ﺁﻧﺠ ﺎ‬
‫روزهﺎ و ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻧﺸﺴﺖ. اﻗ ﺪاﻣﺎت زﻳ ﺎدی ﺑ ﺮای اﻳﻨﮑ ﻪ او را داﺥ ﻞ ﺑﭙﺬﻳﺮﻧ ﺪ ﻧﻤﻮد و ﭘﺎﺳ ﺒﺎن را ﺑ ﺎ اﻟﺘﻤ ﺎس و درﺥﻮاﺳ ﺖهﺎﻳ ﺶ‬
‫ﺥﺴﺘﻪ ﮐﺮد. ﮔﺎهﯽ ﭘﺎﺳﺒﺎن از ﺁن ﻣﺮد ﭘﺮﺳﺶهﺎی ﻣﺨﺘﺼﺮی ﻣﯽﻧﻤﻮد. راﺟﻊ ﺑﻪ ﻣﺮز و ﺑﻮم او و ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﻄﺎﻟﺐ دﻳﮕﺮ از‬
                                                                                            ‫ٔ‬
‫او ﺳﻮاﻻﺗﯽ ﮐﺮد وﻟﯽ اﻳﻦ ﺳﻮاﻻت از روی ﺑﯽاﻋﺘﻨﺎﻳﯽ و ﺑﻪ ﻃﺮز ﭘﺮﺳﺶهﺎی اﻋﻴﺎن درﺟﻪ اول از زﻳﺮ دﺳﺘﺎن ﺥﻮدﺵ ﺎن ﺑﻮد‬             ‫ٔ‬
‫ٔ‬
‫و ﺑﺎﻻﺥﺮﻩ ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ هﻨﻮز ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮕﺬارد ﮐﻪ او رد ﺑﺸﻮد. ﺁن ﻣﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﻟﻮازم ﻣﺴﺎﻓﺮت ﺁراﺳﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﻪ هﻤ ﻪ‬
‫وﺳﺎﻳﻞ ﺑﻪ هﺮ ﻗﻴﻤﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻮد ﻣﺘﺸﺒﺚ ﺵﺪ ﺑﺮای ﺁﻧﮑﻪ ﭘﺎﺳﺒﺎن را از راﻩ ﺑ ﻪ در ﺑ ﺒﺮد. درﺳ ﺖ اﺳ ﺖ ﮐ ﻪ هﻤﻪ را ﻗﺒ ﻮل ﮐ ﺮد وﻟ ﯽ‬
                                                                                                              ‫ﻣﯽاﻓﺰود:‬
                                              ‫))ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﯽﭘﺬﻳﺮم ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺵﯽ ﭼﻴﺰی را ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﮑﺮدﻩای.((‬
‫ﺳﺎلهﺎی ﻣﺘﻮاﻟﯽ ﺁن ﻣﺮد ﺑﻪ ﭘﺎﺳﺒﺎن ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽﮐﺮد. ﭘﺎﺳﺒﺎنه ﺎی دﻳﮕ ﺮ را ﻓﺮاﻣ ﻮش ﮐ ﺮد. ﭘﺎﺳﺒﺎن اوﻟﯽ در ﻧﻈ ﺮ او ﻳﮕﺎﻧ ﻪ ﻣﺎﻧ ﻊ‬
‫ﻣﯽﺁﻣﺪ. ﺳﺎلهﺎی اول ﺑ ﻪ ﺹ ﺪای ﺑﻠﻨﺪ و ﺑ ﯽﭘ ﺮوا ﺑ ﻪ ﻃ ﺎﻟﻊ ﺵ ﻮم ﺥ ﻮد ﻧﻔ ﺮﻳﻦ ﻓﺮﺳ ﺘﺎد. ﺑﻌ ﺪ ﮐ ﻪ ﭘﻴﺮﺗﺮ ﺵ ﺪ اﮐﺘ ﻔﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ زﻳ ﺮ‬
‫دﻧﺪانهﺎﻳﺶ ﻏﺮوﻟﻨﺪ ﮐﻨﺪ. ﺑﺎﻻﺥﺮﻩ در ﺣﺎﻟﺖ ﺑﭽﮕﯽ اﻓﺘﺎد و ﭼﻮن ﺳﺎلهﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺎﺳﺒﺎن را ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﯽﮐ ﺮد ﺗﺎ ﮐ ﮏه ﺎی ﻟﺒ ﺎس‬
‫ﭘﺸﻤﯽ او را هﻢ ﻣﯽﺵﻨﺎﺥﺖ، از ﮐﮏهﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ ﮐﻤﮑﺶ ﺑﮑﻨﻨﺪ و ﮐﺞ ﺥﻠﻘﯽ ﭘﺎﺳﺒﺎن را ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺑﺪهﻨﺪ، ﺑ ﺎﻻﺥﺮﻩ ﭼﺸ ﻤﺶ‬
‫ﺿﻌﻴﻒ ﺵﺪ ﺑﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ اﻃﺮاف او ﺗﺎرﻳﮏ ﺵﺪﻩ اﺳﺖ و ﻳﺎ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺶ او را ﻓﺮﻳﺐ ﻣﯽدهﻨ ﺪ. وﻟ ﯽ‬
                                                                                                   ‫ٔ‬
‫ﺣﺎﻻ در ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺵﻌﻠﻪ ﺑﺎﺵﮑﻮهﯽ را ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﯽداد ﮐﻪ هﻤﻴﺸﻪ از در ﻗﺎﻧﻮن زﺑﺎﻧﻪ ﻣﯽﮐﺸﻴﺪ. اﮐﻨﻮن از ﻋﻤ ﺮ او ﭼ ﻴﺰی ﺑﺎﻗﯽ‬
‫ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد. ﻗﺒﻞ از ﻣﺮگ ﺗﻤﺎم ﺁزﻣﺎﻳﺶهﺎی اﻳﻦ هﻤﻪ ﺳﺎلهﺎ ﮐ ﻪ در ﺳ ﺮش ﺟﻤ ﻊ ﺵ ﺪﻩ ﺑ ﻮد ﺑﻪ ﻳ ﮏ ﭘﺮﺳ ﺶ ﻣﻨﺘﻬ ﯽ ﻣ ﯽﺵ ﺪ ﮐ ﻪ‬
‫ﺗﺎﮐﻨﻮن از ﭘﺎﺳﺒﺎن ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد. ﺑﻪ او اﺵﺎرﻩ ﮐﺮد زﻳﺮا ﺑﺎ ﺗﻦ ﺥﺸﮑﻴﺪﻩاش دﻳﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ از ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺵﻮد. ﭘﺎﺳﺒﺎن در ِ ﻗﺎﻧﻮن‬
            ‫ِ‬
                      ‫ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺥﻴﻠﯽ ﺥﻢ ﺵﺪ ﭼﻮن اﺥﺘﻼف ﻗﺪ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﻪ زﻳﺎن ﻣﺮد دهﺎﺗﯽ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد. واو از ﭘﺎﺳﺒﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪ:‬
                                                                               ‫ً‬
‫))اﮔ ﺮ ه ﺮ ﮐﺴ ﯽ ﺥﻮاه ﺎن ﻗ ﺎﻧﻮن اﺳ ﺖ، ﭼﻄ ﻮر در ﻃ ﯽ اﻳ ﻦ هﻤ ﻪ ﺳ ﺎله ﺎ ﮐ ﺲ دﻳﮕ ﺮی ﺑ ﻪ ﺟ ﺰ ﻣ ﻦ ﺗﻘﺎﺿ ﺎی ورود ﻧﮑ ﺮدﻩ‬
                                                                                                                ‫اﺳﺖ؟((‬
                     ‫ٔ‬                             ‫ٔ‬
‫ﭘﺎﺳﺒﺎن در ﮐﻪ ﺣﺲ ﮐﺮد اﻳﻦ ﻣﺮد در ُﺮف ﻣﺮگ اﺳﺖ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﭘﺮدﻩ ﺹﻤﺎخ ﺑﯽﺣﺲ او را ﺑﻬﺘﺮ ﻣﺘ ﺎﺙ ﺮ ﮐﻨﺪ در ﮔﻮش او‬
                                                                                   ‫ﺵ‬                             ‫ِ‬
                                                                                                            ‫ﻧﻌﺮﻩ ﮐﺸﻴﺪ:‬
‫))از اﻳﻨﺠﺎ هﻴﭻ ﮐ ﺲ ﺑ ﻪ ﺟ ﺰ ﺗ ﻮ ﻧ ﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ داﺥ ﻞ ﺵ ﻮد، ﭼﻮن اﻳ ﻦ در ِ ورود را ﺑ ﺮای ﺗﻮ درﺳﺖ ﮐ ﺮدﻩ ﺑﻮدﻧ ﺪ. ﺣ ﺎﻻ ﻣ ﻦ‬
                                                                                              ‫ﻣﯽروم و در را ﻣﯽﺑﻨﺪم.((‬
                                                                                                        ‫ﺗﺮﺟﻤﻪ: ﺹﺎدق هﺪاﻳﺖ‬
                                                                                                                     ‫ٔ‬
                                                                                                         ‫از ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ "دﻳﻮار"‬
                                                                                                                 ‫ٔ‬
                                                                                                                ‫ﻧﺸﺮ روزﮔﺎر‬

                                        ‫ﻗﺼﻪی ﮐﻮﭼﮏ)‪(A Little Fable‬‬
                                                                                                      ‫ﻣﻮش ﮔﻔﺖ:‬
‫- اﻓﺴﻮس! دﻧﻴﺎ روز ﺑﻪ روز ﺗﻨﮓﺗﺮ ﻣﯽﺵﻮد. ﺳﺎﺑﻖ ﺟﻬﺎن ﭼﻨﺎن دﻧﮕﺎل ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺮﺳﻢ ﮔﺮ ﻓﺖ. دوﻳ ﺪم و دوﻳ ﺪم ﺗ ﺎ دﺳ ﺖ‬
‫ﺁﺥﺮ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ دﻳﺪم از هﺮ ﻧﻘﻄﻪی اﻓﻖ دﻳﻮارهﺎﻳﯽ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﻣﯽﮐﺸﺪ ﺁﺳﻮدﻩ ﺥﺎﻃﺮ ﺵﺪم. اﻣﺎ اﻳﻦ دﻳﻮاره ﺎی ﺑﻠﻨﺪ‬
‫ﺑﺎ ﭼﻨﺎن ﺳﺮﻋﺘﯽ ﺑﻪ هﻢ ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﯽﺵﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ از هﻢ اﮐﻨﻮن ﺥ ﻮدم را در ﺁﺥ ﺮ ﺥ ﻂ ﻣﯽﺑﻴﻨ ﻢ و ﺗﻠ ﻪﻳ ﯽ ﮐ ﻪ ﺑﺎﻳ ﺪ در ﺁن‬
                                      ‫ِ‬
                                                                                      ‫اﻓﺘﻢ ﭘﻴﺶ ِ ﭼﺸﻤﻢ اﺳﺖ.‬
                                                                ‫- ﭼﺎرﻩات در اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﺘﺖ را ﻋﻮض ﮐﻨﯽ.‬
                                                                   ‫- ﮔﺮﺑﻪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ او را ﻣﯽدرﻳﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ.‬
‫ﻧﺎ ﺧﺪا)‪(The Helmsman‬‬

                                                                              ‫ﻓﺮﻳﺎد زدم:- ﺑﺎﻻﺥﺮﻩ ﻣﻦ ﻧﺎﺥﺪا هﺴﺘﻢ ﻳﺎ ﻧﻪ؟‬
‫ﻣﺮد ﻧﮑﺮﻩی ﻋﺒﻮس در ﺟﻮاب ﻣﻦ ﮔﻔﺖ:))ﺗﻮ؟((و ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺮف دﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﭼﺸﻢهﺎﻳﺶ ﮐﺸ ﻴﺪ اﻧﮕ ﺎر ﺑ ﺎ اﻳﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻣ ﯽﺥﻮاﺳ ﺖ‬             ‫ِ‬
                                                                                                                    ‫ٔ‬
                                                                                              ‫روﻳﺎﻳﯽ را از ﺥﻮد ﺑﺮاﻧﺪ.‬
‫در ﻇﻠﻤ ﺎت ﺵ ﺐ ﮐﺸ ﺘﯽ را زﻳ ﺮ ِ ﻧ ﻮر ِ ﺿ ﻌﻴﻒ ِ ﻓﺎﻧﻮﺳ ﯽ ﮐ ﻪ ﺑ ﺎﻻی ﺳ ﺮم ﺑ ﻮد ه ﺪاﻳﺖ ﮐ ﺮدﻩ ﺑ ﻮدم. ﺁن وﻗ ﺖ اﻳ ﻦ ﻣ ﺮد ﮐ ﻪ‬
                                                                                                           ‫ِ‬
‫ﻣﯽﺥﻮاﺳﺖ ﻣﺮا ﮐﻨﺎر ﺑﺰﻧﺪ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﺵﺪﻩ ﺑﻮد. ﭼﻮن ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﮐﺮدم ﭘﺎﻳﺶ را ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪی ﻣﻦ ﮔﺬاﺵﺖ و ﺑﺎ اﻧﺪک ﻓﺸﺎری ﺑ ﻪ زﻣﻴﻨﻢ‬
‫اﻧﺪاﺥﺖ. ﻣﻦ هﻤﺎن ﻃﻮر ﺑﻪ ﭘﺮﻩهﺎی ﺳﮑﺎن ﭼﺴﺒﻴﺪﻩ ﺑﻮدم و ﺑﺎ ﺳﻘﻮط ﺥﻮد ﺑﺎﻋﺚ ﺵﺪم ﻳﮏ دور ﮐﺎﻣ ﻞ ﺑﭽﺮﺥ ﺪ. ﻣ ﺮد هﻤﭽﻨﺎن‬
                              ‫ِ‬                       ‫ِ‬
                                                                 ‫ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﻣﯽراﻧﺪ ﺳﮑﺎن را ﺑﻪ ﺟﺎی ﺥﻮد ﺑﮕﺮداﻧﺪ.‬
                             ‫هﻮش و ﺣﻮاﺳﻢ را ﺟﻤﻊ ﮐﺮدم ﺑﻪ ﻃﺮف ﺑﻠﻨﺪﮔﻮی ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﯽ ِ اﺗﺎق ﺟﺎﺵﻮهﺎ دوﻳﺪم و ﻓﺮﻳﺎد زدم:‬
                                    ‫- زود! دوﺳﺘﺎن، ﺟﺎﺵﻮهﺎ، زود ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ! ﻧﺎﺵﻨﺎﺳﯽ ﺳﮑﺎن را از ﭼﻨﮓ ﻣﻦ درﺁوردﻩ اﺳﺖ!‬
                      ‫ﺁنهﺎ ﺑﻪ ﮐﺎهﻠﯽ از ﻧﺮدﺑﺎن زﻳﺮ ِ ﻋﺮﺵﻪ ﺑﺎﻻ ﺁﻣﺪﻧﺪ. هﻴﺎﮐﻞ ُﺮ ﻗﺪرﺗﯽ ﮐﻪ از ﺥﺴﺘﻪﮔﯽ ﺗﻠﻮ ﺗﻠﻮ ﻣﯽﺥﻮردﻧﺪ.‬
                                                               ‫ﭘ‬                               ‫ِ‬
                                                                             ‫ﻓﺮﻳﺎد زدم: - ﺑﺎﻻﺥﺮﻩ ﻣﻦ ﻧﺎﺥﺪا هﺴﺘﻢ ﻳﺎ ﻧﻪ؟‬
‫ﺁنهﺎ ﺳﺮﺵﺎن را ﺗﮑﺎن دادﻧﺪ اﻣﺎ ﭼﺸﻢهﺎﺵﺎن ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﮐﻪ داﻳﺮﻩوار ِﺮدش ﺣﻠﻘﻪ زدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ دوﺥﺘﻪ ﺑ ﻮد و هﻨ ﮕﺎﻣﯽ ﮐ ﻪ ﺑ ﺎ‬
                                                 ‫ﮔ‬
‫ﺥﺸﻮﻧﺖ ﺑﻪ ﺁنهﺎ ﺗﻮﭘﻴﺪ ﮐﻪ))ﻣﺰاﺣﻢ ﻧﺸﻮﻳﺪ!(( ﺹﻒﺵﺎن را ﺑﻪ هﻢ زدﻧﺪ ﺑﺎ ﺳﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ اﺵﺎرﻩﻳﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و از ﭘﻠﻪﮐﺎن ﭘﺎﻳﻴﻦ رﻓﺘﻨﺪ.‬
        ‫اﻳﻦهﺎ ﭼﻪ ﻣﺮدﻣﯽ هﺴﺘﻨﺪ؟ ﺗﻌﻘﻠﯽ هﻢ در ﮐﺎرﺵﺎن هﺴﺖ ﻳﺎ هﻤﻴﻦ ﻃﻮر از ﺳﺮ ﺑﯽﺵﻌﻮری دﻧﺒﺎل هﺮ ﮐﻪ ﺵﺪ راﻩ ﻣﯽاﻓﺘﻨﺪ؟‬
                                              ‫ِ‬


                                             ‫ﻻﺷﺨﻮر)‪(The Vulture‬‬

‫ﻣﻴﺎن ﭘﺎهﺎﻳﻢ ﻻﺵﺨﻮری ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻧﻮﮐﻢ ﻣﯽزد. هﻨﻮز هﻴﭻﭼ ﯽ ﻧﺸ ﺪﻩ ﮐ ﻔﺶ و ﺟ ﻮراﺑﻢ را ﺗ ﮑﻪ ﺗﮑ ﻪ ﮐ ﺮدﻩ ﺑ ﻮد و ﺣ ﺎﻻ‬
‫داﺵﺖ ﺗﻮ ﮔﻮﺵﺖ و ﻋﻀﻼﺗﻢ ﮐﻨﺪوﮐﺎو ﻣﯽﮐﺮد. ﭘﺲ از هﺮ ﭼﻨﺪ ﺿﺮﺑﻪای ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻨﻘﺎرش ﻣﯽ ﮐﻮﺑﻴﺪ ﺑ ﻪ دﻟﻮاﭘﺴ ﯽ دورم ﭼﺮﺥ ﯽ‬
                                                                                 ‫ﻣﯽزد و از ﻧﻮ دﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﯽﺵﺪ.‬
         ‫ﺁﻗﺎﻳﯽ ﮐﻪ داﺵﺖ رد ﻣﯽﺵﺪ اﻳﺴﺘﺎد ﻟﺤﻈﻪای ﻧﮕﺎهﻢ ﮐﺮد ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﭼﻪﻃﻮر ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ اﻳﻦ ﺣﻴﻮان را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ.‬
‫ﺑﻪش ﮔﻔﺘﻢ: - ﻣﻦ ﺑﯽ دﻓﺎﻋﻢ. ﺁﻣﺪﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻨﺎ ﮐﺮدﻩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻮک زدن. اﻟﺒﺘﻪ ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﺑﺮاﻧﻤﺶ ﺣﺘﺎ ﺥﻮاﺳﺘﻢ ﺥﻔ ﻪاش ﮐﻨ ﻢ ﻣﻨﺘﻬ ﺎ‬
‫ﻣﺸﮑﻞ ﻣﯽﺵﻮد از ﭘﺲ ِ ﻳﮏ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺎﻧﻮری ﺑﺮﺁﻣﺪ. ﺥﻮدﺗﺎن ﮐﻪ ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﺪ ﭼﻪ هﻴﻮﻻﻳﯽ اﺳﺖ. اول ﻣﯽﺥﻮاﺳﺖ ﺑ ﭙﺮد ﺑ ﻪ ﺹ ﻮرﺗﻢ‬
‫ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺎﻻ ﭼﺎرﻩﻳﯽ ﻧﻴﺴﺖ دﺳﺖ ﮐﻢ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﭘﺎهﺎﻳﻢ را ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﻨﻢ. ﮐﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ دﻳﮕﺮ ﭘ ﺎک زﺥ ﻢ و زﻳ ﻞ و رﻳ ﺶ‬
                                                                                                      ‫رﻳﺶ ﺵﺪﻩ.‬
                          ‫ﺁن ﺁﻗﺎ ﮔﻔﺖ: - ﭼﺮا ﻣﯽ ﮔﺬارﻳﺪ اﻳﻦ ﺟﻮر ﻋﺬابﺗﺎن ﺑﺪهﺪ؟ ﻳﮏ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺣﺮاﻣﺶ ﮐﻨﻴﺪ ﻗﺎﻟﺶ را ﺑﮑﻨﻴﺪ.‬
                                                             ‫ﮔﻔﺘﻢ: - راﺳﺘﯽ؟ ﺥﻮدﺗﺎن ﻟﻄﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺮﺗﻴﺒﺶ را ﺑﺪهﻴﺪ؟‬
‫ﺁﻗﺎهﻪ ﮔﻔﺖ: ﺑﺎ ﮐﻤﺎل ﻣﻴﻞ. ﮔﻴﺮم ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮوم ﺥﺎﻧﻪ ﺗﻔﻨﮕﻢ را ﺑﻴﺎورم. ﻳﮏ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﻃﻮل ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﻣﻦ دﻧ ﺪان‬
                                                                                               ‫رو ﺟﮕﺮ ﺑﮕﺬارﻳﺪ؟‬
‫ﮔﻔﺘﻢ: - از ﮐﺠﺎ ﺑﺪاﻧﻢ!‬
                 ‫ﺁن وﻗﺖ ﺑﻌﺪ از ﻟﺤﻈﻪ ﻳﯽ ﮐﻪ از ﺵﺪت درد ﺑﻪ ﺥﻮدم ﭘﻴﭽﻴﺪم ﮔﻔﺘﻢ: - ﺑﯽ زﺣﻤﺖ ﺵﻤﺎ ﻟﻄﻒ ﺥﻮدﺗﺎن را ﺑﮑﻨﻴﺪ.‬
                                                                                   ‫ِ‬
                                                                               ‫ﮔﻔﺖ: - ﺑﺎﺵﺪ، ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻓﺮزﺗﺮ ﺑﺠﻨﺒﻢ.‬
‫ﻻﺵﺨﻮر ﮐﻪ ﺿﻤﻦ ِ ﮔﻔﺖ و ﮔﻮی ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﻣﻦ و ﺁﻗﺎهﻪ را ﻣﯽﭘﺎﻳﻴﺪ ﺑﺎ ﺥﻴﺎل راﺣﺖ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ﺵﻨﻴﺪ و ﺑﺮای ﻣﻦ ﻣﺜﻞ روز‬
‫روﺵﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﺮفهﺎﻳﻢ را ﻓﻬﻤﻴﺪﻩ و ﺳﺮ ﺗﺎ ﺗ ﻪ ﻗﻀ ﻴﻪ را ﺥﻮاﻧﺪﻩ. ﺑ ﺎ ﻳ ﮏ ﺣﺮﮐ ﺖ ﺑ ﺎل ﺑﻠﻨ ﺪ ﺵ ﺪ، ﺑﺮای اﻳﻦﮐ ﻪ ﺥ ﻴﺰ ِ ﮐﺎﻓ ﯽ‬
                                         ‫ِ‬                              ‫ِ‬
    ‫ﺑﺮدارد ﻋﻴﻦ ﻧﻴﺰﻩاﻧﺪازهﺎ ﺳﺮ و ﺳﻴﻨﻪاش را ﻋﻘﺐ داد و ﻳﮏ ﺿﺮب ﻣﻨﻘﺎرش را ﺑﻪ دهﻦ ﻣﻦ ﻓﺮو ﺑﺮد. ﺗﺎ ُﻢ ﻓﻴﻬﺎ ﺥﺎﻟﺪوﻧﻢ.‬
                   ‫ه‬
‫ﻣﻦ هﻤﺎن ﺟﻮر ﮐﻪ از هﻢ ﺵﮑﺎﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺵﺪم ﺣﺲ ﮐﺮدم – ﺁن هﻤﻪ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺳﺒﮏﺑﺎری – ﮐﻪ ﻟ ّﻪهﺎی ﺥﻮن ﻣ ﻦ ﺑﯽرﺣﻤﺎﻧ ﻪ دارد‬
                     ‫ِ‬          ‫ُﺠ‬
                                                                                 ‫ﻻﺵﺨﻮر را در ﻋﻤﻖ ﺥﻮد ﻏﺮق ﻣﯽﮐﻨﺪ.‬

                                                     ‫ﺧﺎر ﭘﻴﭻ ِ ﺳﻮزان‬

‫ﻳﮑﻬﻮ دﻳﺪم وﺳﻂ ﺥﺎر ﺑﻮﺗ ﻪی در هﻢ ﭘﻴﭽﻴ ﺪﻩﻳ ﯽ ﺑ ﻪ ﺗﻠ ﻪ اﻓﺘ ﺎدﻩام. ﻧﮕﻬﺒ ﺎن ﺑ ﺎغ را ﺑ ﺎﻧﻌﺮﻩﻳ ﯽ ﺹ ﺪا زدم. ﺑ ﻪ دو ﺁﻣ ﺪ اﻣ ﺎ ﺑ ﺎ هﻴ ﭻ‬
‫ﺗﻤﻬﻴﺪی ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺥﻮدش را ﺑ ﻪ ﻣ ﻦ ﺑﺮﺳ ﺎﻧﺪ. داد زد: - ﭼ ﻪ ﺟ ﻮری ﺗﻮاﻧﺴ ﺘﻪاﻳ ﺪ ﺥﻮدﺗ ﺎن را ﺑﭽﭙﺎﻧﻴ ﺪ ﺁن ﺗ ﻮ؟ از هﻤ ﺎن راﻩ هﻢ‬
                                                                                                                ‫ﺑﺮﮔﺮدﻳﺪ دﻳﮕﺮ!‬
‫ﮔﻔﺘﻢ: - ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ. راﻩ ﻧﺪارد. ﻣﻦ داﺵﺘﻢ ﻏﺮق ِ ﺥﻴﺎﻻت ﺥﻮدم ﺁهﺴﺘﻪ ﻗﺪم ﻣﯽ زدم ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬ ﺎن دﻳ ﺪم اﻳ ﻦ ﺗ ﻮَم. درﺳ ﺖ ﻣﺜ ﻞ‬
                 ‫ا‬
                             ‫اﻳﻦﮐﻪ ُﺘﻪ ﻳﮑﻬﻮ دور و ﺑﺮم ﺳﺒﺰ ﺵﺪﻩ ﺑﺎﺵﺪ... دﻳﮕﺮ از اﻳﻦ ﺗﻮ ﺑﻴﺮون ﺑﻴﺎ ﻧﻴﺴﺘﻢ: ﮐﺎرم ﺳﺎﺥﺘﻪ اﺳﺖ.‬  ‫ﺑ‬
‫ﻧﮕﻬﺒﺎن ﮔﻔﺖ: - ﻋﺠﺒﺎ! ﻣﯽروﻳﺪ ﺗﻮ ﺥﻴﺎﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ، ﻣﯽﭼﭙﻴﺪ ﻻی ِ اﻳﻦ ﺥﺎر ﭘﻴﭻ ِ وﺣﺸﺘﻨﺎک، و ﺗ ﺎزﻩ ﻳﮏ ﭼ ﻴﺰی را‬
‫هﻢ ﻃﻠﺐﮐﺎرﻳﺪ... در هﺮ ﺹﻮرت ﺗﻮ ﻳﮏ ﺟﻨﮕﻞ ﺑﮑﺮ ﮔﻴﺮ ﻧﮑﺮدﻩ اﻳﺪ ﮐ ﻪ: اﻳ ﻦ ﺟ ﺎ ﻳ ﮏ ﮔﺮدش ﮔ ﺎﻩ ﻋﻤﻮﻣ ﯽ اﺳ ﺖ. ه ﺮ ﺟﻮر‬
                                                                                                           ‫ﺑﺎﺵﺪ درﺗﺎن ﻣﯽﺁرﻧﺪ.‬
‫- ﮔﺮدﺵﮕﺎﻩ ﻋﻤﻮﻣﯽ! اﻣﺎ ﻳﮏ هﻤﭽﻴﻦ ُﺘﻪی ﺗﻴﻎﭘﻴﭻ ِ هﻮﻟﻨﺎﮐﯽ ﺟﺎش ﺗ ﻮ هﻴ ﭻ ﮔﺮدﺵ ﮕﺎ ﻩ ﻋﻤﻮ ﻣﯽﻳ ﯽ ﻧﻴﺴ ﺖ... ﺗ ﺎزﻩ وﻗﺘ ﯽ‬
                                   ‫ِ‬                                                 ‫ﺑ‬
                 ‫ً‬
‫ﺗﻨﺎﺑﻨﺪﻩﻳﯽ ﻗﺎدر ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺰدﻳ ﮏ ﺑﺸ ﻮد ﭼ ﻪ ﺟ ﻮری ﻣﻤ ﮑﻦ اﺳ ﺖ ﻣﺮا از ﺗﻮش در ﺁورد؟... ﺿ ﻤﻨﺎ اﮔ ﺮ هﻢ ﻗ ﺮار‬
‫اﺳﺖ ﮐﻮﺵﺸﯽ ﺑﺸﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻮری ِ ﻓﻮری دﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺎر ﺵﺪ: هﻮا ﺗﺎرﻳﮏ ﺵﺪﻩ و ﻣﻦ ﻣﺤﺎل اﺳﺖ ﺵﺐ ﺗﻮ هﻤﭽﻴ ﻦ وﺿ ﻌﯽ‬
‫ﺥﻮاﺑﻢ ﺑﺒﺮد. ﺳﺮ ﺗﺎ ﭘﺎم ﺥﺮاﺵﻴﺪﻩ ﺵﺪﻩ ﻋﻴﻨﮑﻢ هﻢ از ﭼﺸﻤﻢ اﻓﺘﺎدﻩ و ﺑﺪون ﺁن هﻢ ﭘﻴﺪا ﮐﺮدﻧﺶ ازﺁن ﺣﺮفهﺎﺳﺖ. ﻣﻦ ﺑﯽ‬
                                                                                                     ‫ﻋﻴﻨﮏ ﮐﻮر ﮐﻮرم.‬
                                                                                                             ‫ِ‬
‫ﻧﮕﻬﺒﺎن ﮔﻔﺖ: - هﻤﻪی اﻳﻦ ﺣﺮفهﺎ درﺳﺖ اﻣﺎ ﺵﻤﺎ ﻧﺎﭼﺎر ﺑﺎﻳﺪ دﻧﺪان رو ﺟﮕﺮ ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﻳﮏ ﺥﺮدﻩ ﻃﺎﻗﺖ ﺑﻴﺎورﻳ ﺪ. ﻳﮑ ﯽ اﻳ ﻦ‬
‫ﮐﻪ اول ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﮐﺎرﮔﺮ ﮔﻴﺮ ﺑﻴﺎورم ﮐﻪ واﺳﻪ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺵﻤﺎ راهﯽ واﮐﻨﻨﺪ، ﺗﺎزﻩ ﭘﻴﺶ از ﺁن هﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ِ ﻣﺠﻮز‬
‫ِ‬
                                                      ‫ﮐﺎر از ﻣﻘﺎم ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺑﺎﺵﻢ. ﭘﺲ ﻳﮏ ذرﻩ ﺣﻮﺹﻠﻪ و ﻳﮏ ﺟﻮ هﻤﺖ ﻟﻄﻔﺎ!‬
                                                       ‫ً‬

                                                              ‫ﭼﻬﺎر داﺳﺘﺎن ﻓﻮق از دﻓﺘﺮ ﺳﻮم ﺁﺙﺎر ﺵﺎﻣﻠﻮ)ﺗﺮ ﺟﻤﻪی ﻗﺼﻪ و داﺳﺘﺎن هﺎی ﮐﻮﺗﺎﻩ( اﻧﺘﺨﺎب ﺵﺪﻩ اﺳﺖ.‬
                                                                                                                                 ‫ﻣﻮﺳﺴﻪ اﻧﺘﺸﺎرات ﻧﮕﺎﻩ‬
‫ﺗﺎﻳﭗ، ﺹﻔﺤﻪ ﺁراﻳﯽ، ﭘﯽ دی اف و وﻳﺮاﻳﺶ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺘﻦ ﮐﺘﺎب:‬
             ‫‪polepenhan@yahoo.com‬‬
                ‫‪www.polepenhan.tk‬‬
          ‫‪polepenhan.persianblog.com‬‬
                           ‫ﻣﻨﺎﺑﻊ:‬
   ‫ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ داﺳﺘﺎﻧﻬﺎی ﮐﺎﻓﮑﺎ ﺗﺮﺟﻤﻪ : اﻣﻴﺮ ﺟﻼل اﻟﺪﻳﻦ اﻋﻠﻢ‬
                         ‫ٔ‬                     ‫ٔ‬
                ‫دﻳﻮار ﺗﺮﺟﻤﻪ: ﺹﺎدق هﺪاﻳﺖ‬
                               ‫ٔ‬
  ‫دﻓﺘﺮ ﺳﻮم ﺁﺙﺎر ﺵﺎﻣﻠﻮ)ﺗﺮ ﺟﻤﻪی ﻗﺼﻪ و داﺳﺘﺎن هﺎی ﮐﻮﺗﺎﻩ(‬

Contenu connexe

Tendances

نارگیل میوه ای سرشار از مواد مغذی
نارگیل میوه ای سرشار از مواد مغذینارگیل میوه ای سرشار از مواد مغذی
نارگیل میوه ای سرشار از مواد مغذیFarid Kamali
 
Tora ey kohan bomo bar dost daram
Tora ey kohan bomo bar dost daramTora ey kohan bomo bar dost daram
Tora ey kohan bomo bar dost daramhoney hopeful
 
Katibe.Vahid Mohebi
Katibe.Vahid MohebiKatibe.Vahid Mohebi
Katibe.Vahid Mohebiguest2c0c5b
 
آیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
آیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیآیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
آیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیalireza behbahani
 
ئامرازه‌كانى تێكۆشان ئه‌حمه‌د دیدات
ئامرازه‌كانى تێكۆشان   ئه‌حمه‌د دیداتئامرازه‌كانى تێكۆشان   ئه‌حمه‌د دیدات
ئامرازه‌كانى تێكۆشان ئه‌حمه‌د دیداتRawaz Jalal
 
غزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
غزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیغزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
غزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیalireza behbahani
 
سرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیسرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیalireza behbahani
 
پديده شناسی قرآنی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
پديده شناسی قرآنی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیپديده شناسی قرآنی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
پديده شناسی قرآنی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیalireza behbahani
 
اسرار شگفت‌انگیز جوانه‌ها
اسرار شگفت‌انگیز جوانه‌هااسرار شگفت‌انگیز جوانه‌ها
اسرار شگفت‌انگیز جوانه‌هاFarid Kamali
 
تغذیه درمانگر
تغذیه درمانگرتغذیه درمانگر
تغذیه درمانگرFarid Kamali
 
Khaterate Ghadim
Khaterate GhadimKhaterate Ghadim
Khaterate Ghadimamouzandeh
 

Tendances (19)

نارگیل میوه ای سرشار از مواد مغذی
نارگیل میوه ای سرشار از مواد مغذینارگیل میوه ای سرشار از مواد مغذی
نارگیل میوه ای سرشار از مواد مغذی
 
Karvan islam
Karvan islamKarvan islam
Karvan islam
 
Meshrep
 Meshrep Meshrep
Meshrep
 
Tora ey kohan bomo bar dost daram
Tora ey kohan bomo bar dost daramTora ey kohan bomo bar dost daram
Tora ey kohan bomo bar dost daram
 
Nok1
Nok1Nok1
Nok1
 
1-9
1-91-9
1-9
 
Katibe.Vahid Mohebi
Katibe.Vahid MohebiKatibe.Vahid Mohebi
Katibe.Vahid Mohebi
 
I wish [1]...
I wish [1]...I wish [1]...
I wish [1]...
 
بالڪ (Puhinja Sujatum Howa Dhariyan Sa Dharey Mey)
بالڪ (Puhinja Sujatum Howa Dhariyan Sa Dharey Mey)بالڪ (Puhinja Sujatum Howa Dhariyan Sa Dharey Mey)
بالڪ (Puhinja Sujatum Howa Dhariyan Sa Dharey Mey)
 
آیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
آیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیآیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
آیا است است از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
ئامرازه‌كانى تێكۆشان ئه‌حمه‌د دیدات
ئامرازه‌كانى تێكۆشان   ئه‌حمه‌د دیداتئامرازه‌كانى تێكۆشان   ئه‌حمه‌د دیدات
ئامرازه‌كانى تێكۆشان ئه‌حمه‌د دیدات
 
غزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
غزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیغزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
غزل هستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
setak_1_edited_1
setak_1_edited_1setak_1_edited_1
setak_1_edited_1
 
Ayatoldal
AyatoldalAyatoldal
Ayatoldal
 
سرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیسرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
سرگذشت روح من از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
پديده شناسی قرآنی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
پديده شناسی قرآنی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیپديده شناسی قرآنی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
پديده شناسی قرآنی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
اسرار شگفت‌انگیز جوانه‌ها
اسرار شگفت‌انگیز جوانه‌هااسرار شگفت‌انگیز جوانه‌ها
اسرار شگفت‌انگیز جوانه‌ها
 
تغذیه درمانگر
تغذیه درمانگرتغذیه درمانگر
تغذیه درمانگر
 
Khaterate Ghadim
Khaterate GhadimKhaterate Ghadim
Khaterate Ghadim
 

Similaire à چند داستان کوتاه از کافکا

گنج حضور استاد پرویز شهبازی تفسیر اشعار مولانا حافظ و دیگر شعرا
گنج حضور استاد  پرویز شهبازی تفسیر اشعار مولانا حافظ و دیگر شعراگنج حضور استاد  پرویز شهبازی تفسیر اشعار مولانا حافظ و دیگر شعرا
گنج حضور استاد پرویز شهبازی تفسیر اشعار مولانا حافظ و دیگر شعراFarid Kamali
 
کاتاچوو از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
کاتاچوو از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیکاتاچوو از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
کاتاچوو از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیalireza behbahani
 
هستی بایستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
هستی بایستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیهستی بایستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
هستی بایستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیalireza behbahani
 
فلسفه وجودی مرد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
فلسفه وجودی مرد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیفلسفه وجودی مرد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
فلسفه وجودی مرد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیalireza behbahani
 
بوف__ کور - صادق_ هدایت
بوف__ کور - صادق_ هدایتبوف__ کور - صادق_ هدایت
بوف__ کور - صادق_ هدایتFarid Kamali
 
روانشناس تهران
روانشناس تهران روانشناس تهران
روانشناس تهران miladdel
 
نظر بازی ما از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
نظر بازی ما از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانینظر بازی ما از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
نظر بازی ما از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیalireza behbahani
 
کندوکاوی در اصول جلد دوم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
کندوکاوی در اصول جلد دوم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیکندوکاوی در اصول جلد دوم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
کندوکاوی در اصول جلد دوم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیalireza behbahani
 
ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیalireza behbahani
 
چالش های دست فروشی درمترو راهکارهای پیش رو
چالش های دست فروشی درمترو  راهکارهای پیش روچالش های دست فروشی درمترو  راهکارهای پیش رو
چالش های دست فروشی درمترو راهکارهای پیش روMajid Babaie, MBA, PMP
 
خطرات پنهان مولتی‌ ویتامین‌ ها
خطرات پنهان مولتی‌ ویتامین‌ هاخطرات پنهان مولتی‌ ویتامین‌ ها
خطرات پنهان مولتی‌ ویتامین‌ هاFarid Kamali
 
جوشن کبیر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
جوشن کبیر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیجوشن کبیر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
جوشن کبیر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیalireza behbahani
 
مهارت شنونده ماهر بودن
مهارت شنونده ماهر بودنمهارت شنونده ماهر بودن
مهارت شنونده ماهر بودنNeda Jafari
 
Jobb och miljö_farsi
Jobb och miljö_farsiJobb och miljö_farsi
Jobb och miljö_farsiCenterpartiet
 
مذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
مذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیمذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
مذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیalireza behbahani
 
بود و نبود از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
بود و نبود از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیبود و نبود از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
بود و نبود از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیalireza behbahani
 

Similaire à چند داستان کوتاه از کافکا (20)

گنج حضور استاد پرویز شهبازی تفسیر اشعار مولانا حافظ و دیگر شعرا
گنج حضور استاد  پرویز شهبازی تفسیر اشعار مولانا حافظ و دیگر شعراگنج حضور استاد  پرویز شهبازی تفسیر اشعار مولانا حافظ و دیگر شعرا
گنج حضور استاد پرویز شهبازی تفسیر اشعار مولانا حافظ و دیگر شعرا
 
Jobb farsi
Jobb farsiJobb farsi
Jobb farsi
 
کاتاچوو از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
کاتاچوو از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیکاتاچوو از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
کاتاچوو از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
1-9
1-91-9
1-9
 
هستی بایستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
هستی بایستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیهستی بایستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
هستی بایستی از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
فلسفه وجودی مرد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
فلسفه وجودی مرد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیفلسفه وجودی مرد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
فلسفه وجودی مرد از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
بوف__ کور - صادق_ هدایت
بوف__ کور - صادق_ هدایتبوف__ کور - صادق_ هدایت
بوف__ کور - صادق_ هدایت
 
روانشناس تهران
روانشناس تهران روانشناس تهران
روانشناس تهران
 
نظر بازی ما از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
نظر بازی ما از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانینظر بازی ما از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
نظر بازی ما از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
کندوکاوی در اصول جلد دوم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
کندوکاوی در اصول جلد دوم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیکندوکاوی در اصول جلد دوم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
کندوکاوی در اصول جلد دوم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
ارض ملکوت از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
چالش های دست فروشی درمترو راهکارهای پیش رو
چالش های دست فروشی درمترو  راهکارهای پیش روچالش های دست فروشی درمترو  راهکارهای پیش رو
چالش های دست فروشی درمترو راهکارهای پیش رو
 
Miljö farsi
Miljö farsiMiljö farsi
Miljö farsi
 
خطرات پنهان مولتی‌ ویتامین‌ ها
خطرات پنهان مولتی‌ ویتامین‌ هاخطرات پنهان مولتی‌ ویتامین‌ ها
خطرات پنهان مولتی‌ ویتامین‌ ها
 
جوشن کبیر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
جوشن کبیر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیجوشن کبیر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
جوشن کبیر از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
Emam Sadegh
Emam SadeghEmam Sadegh
Emam Sadegh
 
مهارت شنونده ماهر بودن
مهارت شنونده ماهر بودنمهارت شنونده ماهر بودن
مهارت شنونده ماهر بودن
 
Jobb och miljö_farsi
Jobb och miljö_farsiJobb och miljö_farsi
Jobb och miljö_farsi
 
مذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
مذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیمذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
مذهب اصالت عشق جلد پنجم از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 
بود و نبود از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
بود و نبود از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانیبود و نبود از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
بود و نبود از آثار منتشر نشده استاد علی اکبر خانجانی
 

چند داستان کوتاه از کافکا

  • 1. ‫ٔ‬ ‫"ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﮐﺪام ﻋﻨﺼﺮ را در ﮐﺎﻓﮑﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﯽﺳﺘﺎﻳﻢ: ﺑﺎزﻧﻤﻮد ِ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﮔﺮاﻧﻪ او را از ﻳﮏ ﺟﻬﺎن ِ وهﻤﻨﺎک ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻴﺎﻧﺠﯽ ِ دﻗﺖ ژرف ﭘﻨﺪارهﺎ ﺑﺎورﮐﺮدﻧﯽ‬ ‫ِ‬ ‫ﮔﺮدﻳﺪﻩ اﺳﺖ، ﻳﺎ ﮔﺮاﻳﺶ ِ ﺵﮕﺮﻓﺶ را ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ُﺮ رﻣﺰ و راز.")ﺁﻧﺪرﻩ ژﻳﺪ(‬ ‫ﭘ‬ ‫دﻩ داﺳﺘﺎن ﮐﻮﺗﺎﻩ از ﻓﺮاﻧﺘﺲ ﮐﺎﻓﮑﺎ‬ ‫ٔ‬ ‫در ﺑﺎرﻩ ﺗﻤﺜﻴﻞ)‪(On Parables‬‬ ‫ٔ رو ﺑﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎن)‪(The street window‬‬ ‫ﭘﻨﺠﺮﻩ‬ ‫درﺧﺘﻬﺎ)‪(The Trees‬‬ ‫ﺧﺎﻡﻮﺷﯽ ﺳﻴﺮن هﺎ)‪(The Silence of the Sirens‬‬ ‫دوﺳﺘﯽ)‪(Fellowship‬‬ ‫ﺝﻠﻮ ﻗﺎﻧﻮن)‪( Before The Law‬‬ ‫ﻗﺼﻪی ﮐﻮﭼﮏ)‪(A Little Fable‬‬ ‫ﻧﺎ ﺧﺪا)‪(The Helmsman‬‬ ‫ﻻﺷﺨﻮر)‪(The Vulture‬‬ ‫ﺧﺎر ﭘﻴﭻ ِ ﺳﻮزان)‪(Buisson Ardent‬‬
  • 2. ‫ٔ‬ ‫در ﺑﺎرﻩ ﺗﻤﺜﻴﻞ)‪(On Parables‬‬ ‫ﺑﺴﻴﺎری ﺵﮑﺎﻳﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺨﻦ ِ ﺣﮑﻴﻤﺎن هﻤﻴﺸﻪ ﺗﻤﺜﻴﻞ اﺳﺖ و ﺑﺲ و هﻴﭻ ﮐﺎرﺑﺮدی در زﻧﺪﮔﯽ ِ روزﻣﺮﻩ ﻧﺪارد ﮐ ﻪ ﻳﮕﺎﻧ ﻪ‬ ‫زﻧﮕﻴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ دارﻳﻢ. هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺣﮑﻴﻢ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ: "ﺑﺮو ﺁﻧﺠﺎ" ﻣﺮادش اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ از اﻳﻦ ﺑ ﺮ ﺑﮕ ﺬرﻳﻢ و ﺑ ﻪ ﺟ ﺎﺋﯽ واﻗﻌ ﯽ‬ ‫ﺑﺮﺳﻴﻢ ـ ﮐﺎری ﮐﻪ واﻗﻌﺎ ﻣﯽﺗ ﻮاﻧﻴﻢ ﺑﮑﻨﻴ ﻢ اﮔ ﺮ ﺑﻪ زﺣﻤﺘﺶ ﺑﻴﺮزد؛ ﻣﺮاد ِ او ﮔﻮﻧ ﻪ ای"ﺁﻧﺠ ﺎ"ی ِ اﻓﺴ ﺎﻧﻪ ای اﺳ ﺖ، ﭼ ﻴﺰی ﮐﻪ‬ ‫ً‬ ‫ﺑﺮاﻳﻤﺎن ﻧﺎﺵﻨﺎﺥﺘﻪ اﺳﺖ، هﻤﭽﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰی ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ دﻗﻴﻘﺘﺮ ﻣﺸﺨﺼﺶ ﮐﻨﺪ، و ﻟﺬا ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ هﻴﭻ رو اﻳﻨﺠﺎ ﻳﺎریﻣ ﺎن ده ﺪ.‬ ‫ٔ‬ ‫هﻤﻪ اﻳﻦ ﺗﻤﺜﻴﻠﻬﺎ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﺮﺁناﻧﺪ ﮐﻪ ﺹﺮﻓﺎ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ اﻣﺮ ِ ﻧﺎﻓﻬﻤﻴﺪﻧﯽ، ﻧﺎﻓﻬﻤﻴﺪﻧﯽ اﺳﺖ، و ﻣﺎ ﺁن را از ه ﻢاﮐﻨﻮن ﻣ ﯽداﻧﻴﻢ. وﻟ ﯽ‬ ‫ً‬ ‫دﻏﺪدﻏﻪهﺎی ﺥﺎﻃﺮی ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ هﺮ روز ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻼش ﮐﻨﻴﻢ، اﻣﺮ ِ دﻳﮕﺮی اﺳﺖ.‬ ‫ِ‬ ‫در اﻳﻦ ﺑﺎب ﮐﺴﯽ زﻣﺎﻧﯽ ﮔﻔﺖ: ﺳﺒﺐ اﻳﻦ اﮐﺮاﻩ ﭼﻴﺴﺖ؟ اﮔﺮ از ﺗﻤﺜﻴﻠﻬﺎ ﭘﻴﺮوی ﮐﻨﻴﺪ ﺥﻮدﺗﺎن ﺗﻤﺜﻴ ﻞ ﻣﯽﺵ ﻮﻳﺪ و ﺳ ﭙﺲ از ﺵ ﺮ‬ ‫ﱢ‬ ‫ِ‬ ‫هﻤﻪ دﻏﺪﻏﻪهﺎی روزاﻧﻪ ﺥﻼص ﻣﯽﻳﺎﺑﻴﺪ.‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫دﻳﮕﺮی ﮔﻔﺖ: ﺵﺮط ﻣﯽﺑﻨﺪم ﮐﻪ ﺁن ﻧﻴﺰ ﺗﻤﺜﻴﻞ اﺳﺖ.‬ ‫اوﻟﯽ ﮔﻔﺖ: ﺗﻮ ﺑﺮدی.‬ ‫دوﻣﯽ ﮔﻔﺖ: وﻟﯽ ﺑﺪﺑﺨﺘﺎﻧﻪ ﻓﻘﻂ در ﺗﻤﺜﻴﻞ.‬ ‫اوﻟﯽ ﮔﻔﺖ: ﻧﻪ در واﻗﻌﻴﺖ: در ﺗﻤﺜﻴﻞ ﺑﺎﺥﺘﯽ.‬ ‫ٔ رو ﺑﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎن)‪(The street window‬‬ ‫ﭘﻨﺠﺮﻩ‬ ‫هﺮﮐﯽ در اﻧﺰوا زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﺎ اﻳﻦ هﻤﻪ ﮔﺎﻩﮔﺎﻩ ﻣﯽﺥﻮاهﺪ ﺥﻮدش را ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﭽﺴﺒﺎﻧﺪ، ه ﺮ ﮐ ﯽ ﺑ ﺮ ﺣﺴ ﺐ دﮔﺮﮔﻮﻧﻴﻬ ﺎی‬ ‫ِ‬ ‫روز، ﺁب و هﻮا، ﮐﺎروﺑﺎرش و ﺟﺰ ﺁن ﻧﺎﮔﻬﺎن دﻟﺶ ﻣﯽﺥﻮاهﺪ ﺑﺎزوﺋﯽ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁن ﺑﻴ ﺎوﻳﺰد، او ﻧﻤ ﯽﺗﻮاﻧ ﺪ ﺑ ﺪون ِ ﭘﻨﺠ ﺮﻩای‬ ‫ٔ‬ ‫رو ﺑﻪ ﺥﻴﺎﺑﺎن دﻳﺮی ﺑﭙﺎﻳﺪ. و اﮔﺮ در ﺣﺎﻟﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻴﺰی را ﺁرزو ﮐﻨﺪ و ﻓﻘﻂ ﺥﺴ ﺘﻪ و ﻣﺎﻧ ﺪﻩ دم ِ ه ﺮﻩ ﭘﻨﺠ ﺮﻩاش ﻣ ﯽرود،‬ ‫ﺑﺎ ﭼﺸ ﻤﺎﻧﯽ ﮐ ﻪ ازﻣ ﺮدم ﺑ ﻪ ﺁﺳ ﻤﺎن و از ﺁﺳ ﻤﺎن ﺑ ﻪ ﻣ ﺮدم ﻣﯽﭼﺮﺥ ﺪ، ﺑ ﯽﺁﻧﮑ ﻪ ﺑﺨﻮاه ﺪ ﺑ ﻴﺮون را ﺑﻨﮕ ﺮد و ﺳ ﺮش ﮐ ﻤﯽ ﺑ ﺎﻻ‬ ‫ﮔﺮﻓﺘ ﻪ، ﺣﺘ ﺎ در ﺁن ﮔ ﺎﻩ اﺳ ﺒﻬﺎی ِ ﭘ ﺎﺋﻴﻦ او را ﺑ ﻪ درون ِ ﻗﻄ ﺎر ﮔﺎرﻳﻬ ﺎ و هﻴﺎهﻮﻳﺸ ﺎن، و از اﻳ ﻦ ﻗ ﺮار ﺳ ﺮاﻧﺠﺎم ﺑ ﻪ درون ِ‬ ‫ِ‬ ‫هﻤﺎهﻨﮕﯽ ِ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ.‬ ‫درﺧﺘﻬﺎ)‪(The Trees‬‬ ‫ﻣﺎ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺗﻨﻪهﺎی ِ درﺥﺖ در ﺑﺮف ﻣﯽﻣﺎﻧﻴﻢ. ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻇﺎهﺮ ﺗﺨﺖ دراز ﮐﺸﻴﺪﻩاﻧﺪ و ﮐﻤﯽ ﻓﺸﺎر ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ ﺗ ﺎ ﺑﻐﻠﺘﺎﻧﺪﺵ ﺎن.‬ ‫ﻧﻪ، ﻧﻤﯽﺵﻮد، ﭼﻮن ﺁﻧﻬﺎ ﺳﻔﺖ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﭼﺴﺒﻴﺪﻩاﻧﺪ. اﻣﺎ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ، ﺣﺘﺎ ﺁن ﻧﻴﺰ ﺟﺰ ﻇﺎهﺮ ﻧﻴﺴﺖ.‬
  • 3. ‫ﺧﺎﻡﻮﺷﯽ ﺳﻴﺮن هﺎ*)‪(The Silence of the Sirens‬‬ ‫اﻳﻨﮏ دﻟﻴﻞ ِ ﺁﻧﮑﻪ اﻗﺪاﻣﺎت ﻧﺎﮐﺎﻓﯽ، ﺣﺘﺎ ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ، ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺎر رهﺎﻧﺪن ِ ﺁدم از ﺥﻄﺮ ﺁﻳﺪ:‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫اوﻟﻴﺲ ﺑﺮای ِ ﭘﺎﺋﻴﺪن ِ ﺥﻮدش از ﺳﻴﺮنهﺎ در ﮔﻮﺵﻬﺎﻳﺶ ﻣ ﻮم ﻓ ﺮو ﺑ ﺮد و واداﺵ ﺖ ﺗﺎ او را ﺑ ﻪ د ﮐﻞ ِ ﮐﺸ ﺘﯽاش ﺑﺒﻨﺪﻧ ﺪ. ﻃﺒﻌ ﺎ‬ ‫ً‬ ‫هﻤﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮان ِ ﭘﻴﺶ ِ او ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ هﻤﺎن ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﻨﺪ، ﺑﺠﺰ ﺁﻧﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺳﻴﺮنهﺎ از راﻩ ﺥﻴ ﻠﯽ دور اﻏﻮاﻳﺸ ﺎن ﻣ ﯽﮐﺮدﻧ ﺪ؛‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫وﻟﯽ هﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ هﻤﭽﻮ ﭼﻴﺰهﺎ هﻴﭻ ﺳﻮدی ﻧﺪاﺵﺘﻨﺪ. ﺁواز ﺳﻴﺮنهﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ هﻤﻪ ﭼ ﻴﺰ را ﺑﺸ ﮑﺎﻓﺪ و ﺑ ﮕﺬرد، و‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫اﺵ ﺘﻴﺎق ِ ﮐﺴ ﺎﻧﯽ ﮐ ﻪ اﻏﻮاﻳﺸ ﺎن ﻣ ﯽﮐﺮدﻧ ﺪ ﺑﻨ ﺪهﺎﺋﯽ ﺑ ﺲ اﺳ ﺘﻮارﺗﺮ از زﻧﺠﻴﺮه ﺎ و دﮐﻠﻬ ﺎ را ﻣ ﯽﮔﺴﺴ ﺖ. وﻟ ﯽ اوﻟﻴ ﺲ ﺑ ﻪ ﺁن‬ ‫ﻧﻴﻨﺪﻳﺸﻴﺪ، هﺮ ﭼﻨﺪ اﺣﺘﻤﺎﻻ در ﺑﺎرﻩاش ﺵ ﻨﻴﺪﻩ ﺑ ﻮد. او ﺳﺮاﺳ ﺮ ﺑ ﻪ ﻳ ﮏ ﻣﺸ ﺖ ﻣ ﻮش و ﻳ ﮏ ﺑﻐ ﻞ زﻧﺠ ﻴﺮش ﺗﻮ ﮐﻞ ﮐ ﺮد، و در‬ ‫ً‬ ‫ﺵﺎدﻣﺎﻧﯽ ِ ﻣﻌﺼﻮﻣﺎﻧﻪاش از ﺵﻴﻮﻩﮔﺮی ِ ﻣﺨﺘﺼﺮش رهﺴﭙﺎر ِ ﺑﺮﺥﻮرد ﺑﺎ ﺳﻴﺮنهﺎ ﺵﺪ.‬ ‫وﻟﯽ ﺳﻴﺮنهﺎ ﺳﻼﺣﯽ ﻣﺮﮔﺒﺎرﺗﺮ از ﺁوازﺵﺎن دارﻧﺪ ﮐﻪ ه ﻤﺎن ﺥﺎﻣﻮﺵ ﯽﺵ ﺎن اﺳ ﺖ. و ه ﺮ ﭼﻨ ﺪ ﺑﺮاﺳ ﺘﯽ هﻤﭽ ﻮ ﭼ ﻴﺰی هﺮﮔ ﺰ‬ ‫رخ ﻧﺪادﻩ اﺳﺖ، هﻤﭽﻨﺎن ﺗﺼﻮر ﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ﮐ ﻪ اﻣﮑ ﺎن داﺵﺘﻪ ﮐﺴ ﯽ از ﺁواز ﺥﻮاﻧﺪﻧﺸ ﺎن ﮔﺮﻳﺨﺘ ﻪ ﺑﺎﺵ ﺪ؛ اﻣ ﺎ از ﺥﺎﻣﻮﺵﯽﺵ ﺎن‬ ‫ﻣﺴﻠﻤﺎ هﺮﮔﺰ. در ﺑﺮاﺑﺮ اﺣﺴﺎس ِ ﭘﻴﺮوزی ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﻴﺮوی ِ ﺥﻮد، و وﺟﺪی ﮐﻪ از ﺁن ﭘﺪﻳﺪ ﻣﯽﺁﻳ ﺪ، هﻴ ﭻ ﻧﻴﺮوی ِ زﻣﻴﻨﯽ را‬ ‫ِ‬ ‫ً‬ ‫ﻳﺎرای ِ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻧﻴﺴﺖ.‬ ‫و هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ اوﻟﻴﺲ ﻧﺰدﻳﮑﺸﺎن ﺁﻣﺪ، ﺁواز ﺥﻮاﻧﺎن ِ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺁواز ﻧﺨﻮاﻧﺪﻧﺪ، ﺥ ﻮاﻩ از ﺁن رو ﮐﻪ اﻧﺪﻳﺸ ﻴﺪﻧﺪ اﻳ ﻦ دﺵ ﻤﻦ را ﺑ ﻪ‬ ‫ٔ‬ ‫ﺥﺎﻣﻮﺵﯽﺵﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻘﻬﻮر ﮐﺮد و ﺑﺲ، ﻳﺎ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﮕﺎ ﻩ ﺳﻌﺎدت ﺑ ﺮ ﭼﻬ ﺮﻩ اوﻟﻴ ﺲ، ﮐ ﻪ ﺟ ﺰ ﺑ ﻪ ﻣﻮم و زﻧﺠ ﻴﺮش ﺑ ﻪ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﭼﻴﺰی ﻧﻤﯽاﻧﺪﻳﺸﻴﺪ، ﺁواز ﺥﻮاﻧﺪن را از ﻳﺎدﺵﺎن ﺑﺮد.‬ ‫وﻟﯽ اوﻟﻴﺲ، ﺗﻮ ﮔﻮﺋﯽ، ﺥﺎﻣﻮﺵﯽﺵﺎن را ﻧﺸﻨﻴﺪ؛ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁواز ﻣﯽﺥﻮاﻧﻨﺪ و ﺗﻨﻬﺎ او ﺹﺪاﻳﺸﺎن را ﻧﻤﯽﺵﻨﻮد. ﺑﺮای ِ ﻳﮏ‬ ‫دم ِ ﮔﺬرا ﮔﻠﻮهﺎﻳﺸﺎن را دﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﻣﯽﺥﻴﺰد و ﻓﺮو ﻣﯽﺁﻳﺪ، ﭘﺴﺘﺎﻧﻬﺎﻳﺸﺎن ﺑﺎﻻ ﻣﯽرود، ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺸﺎن از اﺵﮏ ﭘﺮ ﺵﺪﻩ، ﻟﺒﻬﺎﻳﺸ ﺎن‬ ‫ﻧﻴﻤﻪ ﺑﺎز اﺳﺖ، اﻣﺎ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻨﻬﺎ هﻤﻪ ﻣﻼزم ِ ﻧﻐﻤﻪهﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺎﺵ ﻨﻴﺪﻩ ﭘ ﻴﺮاﻣﻮﻧﺶ ﻓﺮوﻣ ﯽﻣ ﺮد. ﺑ ﺎری، ﭼ ﻴﺰی ﻧﮕﺬﺵ ﺖ‬ ‫ﮐﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ هﻤﭽﻨﺎن ﮐﻪ او ﺑﻪ دور دﺳﺖ ﺥﻴﺮﻩ ﻣﯽﻧﮕﺮﻳﺴﺖ از ﻧﮕﺎهﺶ ﻣﺤﻮ ﺵﺪ، ﺳﻴﺮنه ﺎ ﺣﻘﻴﻘﺘ ﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋ ﺰﻣﺶ ﻧﺎﭘﺪﻳ ﺪ‬ ‫ِ‬ ‫ً‬ ‫ٔ‬ ‫ﺵﺪﻧﺪ، و هﻤﺎن دم ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺰدﻳﮑﺶ ﺑﻮدﻧﺪ دﻳﮕﺮ ﺥﺒﺮی ازﺵﺎن ﻧﺪاﺵﺖ.‬ ‫اﻣﺎ ﺁﻧﺎن ـ دﻟﺮﺑﺎﺗﺮ از هﻤﻴﺸﻪ ـﮔﺮدﻧﻬﺎﻳﺸﺎن را ﻣﯽﮐﺸﻴﺪﻧﺪ و ﻣﯽﭼﺮﺥﻴﺪﻧﺪ، ﮔﻴﺴﻮی ِ ﮐﻒﺁﻟﻮدﺵﺎن را اﻓﺸﺎن ﺑﻪ ﺑﺎد ﻣ ﯽﺳ ﭙﺮدﻧﺪ و‬ ‫ﺁزاداﻧ ﻪ ﭼﻨﮕﻬﺎﻳﺸ ﺎن را ﺑ ﺮ ﺹ ﺨﺮﻩه ﺎ ﻣ ﯽﮐﺸ ﻴﺪﻧﺪ. دﻳﮕ ﺮ ﻧﻤ ﯽﺥﻮاﺳ ﺘﻨﺪ اﻏ ﻮا ﮐﻨﻨ ﺪ؛ ﺥﻮاﺳﺘﺸ ﺎن ﺗﻨﻬ ﺎ ﺁن ﺑ ﻮد ﺗ ﺎ هﻨﮕ ﺎﻣﯽﮐ ﻪ‬ ‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ، ﭘﺮﺗﻮﺋﯽ را ﮐﻪ از ﭼﺸﻤﻬﺎی ِ درﺵﺖ اوﻟﻴﺲ ﻣﯽﺗﺎﺑﻴﺪ ﻧﮕﻪ دارﻧﺪ.‬ ‫ِ‬ ‫اﮔﺮ ﺳﻴﺮنهﺎ ﺁﮔﺎﻩ ﻣﯽﺑﻮدﻧﺪ، هﻤﺎن دم ﻧﺎﺑﻮد ﻣﯽﺵﺪﻧﺪ. اﻣﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ِ ﺥﻮد ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ؛ ﺗﻨﻬ ﺎ ﭼ ﻴﺰی ﮐ ﻪ رخ داد ﺁن ﺑﻮد ﮐ ﻪ اوﻟﻴﺲ از‬ ‫دﺳﺘﺸﺎن ﮔﺮﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮد.‬ ‫ْ‬ ‫ﺑﻪ داﺳﺘﺎن ِ ﺑﺎﻻ ﺿﻤﻴﻤﻪای ﻧﻴﺰ ﺵﺪﻩ اﺳﺖ. ﺁوردﻩاﻧ ﺪ ﮐ ﻪ اوﻟﻴ ﺲ ﭼﻨﺪان ﺵﻴﻮﻩﮔ ﺮ، ﭼﻨ ﺪان روﺑﺎﻩ ﺹ ﻔﺖ، ﺑ ﻮد ﮐﻪ اﻳ ﺰد ﺑ ﺎﻧﻮی ِ‬ ‫ﺳﺮﻧﻮﺵﺖ هﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ زرﻩاش را ﺑﺸﮑﺎﻓﺪ. ﺵﺎﻳﺪ ﺑﻮاﻗﻊ درﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد -هﺮ ﭼﻨﺪ اﻳﻨﺠﺎ ﻓﻬﻢ ِ ﺁدﻣﯽ ﻳ ﺎرای ِ درﻳ ﺎﻓﺘﺶ را ﻧ ﺪارد-‬ ‫ﮐﻪ ﺳﻴﺮنهﺎ ﺥﺎﻣﻮش ﺑﻮدﻧﺪ، و واﻧﻤﻮد ِ ﭘﻴﺸﮕﻔﺘﻪ را در ﻧﺰد ِ ﺁﻧﺎن و اﻳﺰدان ﺹﺮﻓﺎ ﮔﻮﻧﻪای ﺳﭙﺮ ﺵﻤﺮد.‬ ‫ً‬ ‫*ﺳﻴﺮنهﺎ: در اﺳﺎﻃﻴﺮ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ، ﺳﻴﺮنهﺎ ﺳﻪ ﭘﺮی ِ درﻳﺎﺋﯽ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺎ ﺳﺮ زن و ﺑﺪن ِ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻣﺠﺴﻢ ﻣﯽﺵﻮﻧﺪ... در ﺟﺰﻳﺮﻩای ﮐ ﻪ ﺹ ﺨﺮﻩه ﺎی ِ ﺥﻄﺮﻧ ﺎک ﺁن را‬ ‫ِ‬ ‫ً‬ ‫ِ‬ ‫اﺣﺎﻃﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﻣﯽ زﻳﺴﺘﻨﺪ، و ﺑﺎ ﺁواز دﻟﻔﺮﻳﺐ ﺥﻮد ﮐﺸﺘﻴﺒﺎﻧﺎن را ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺟﺰﻳﺮﻩ ﻣﯽﮐﺸﻴﺪﻧﺪ، و در ﺁﻧﺠﺎ ﮐﺸﺘﻴﻬﺎﻳﺸﺎن ﻣﯽﺵﮑﺴ ﺖ... اودوﺳ ﺌﻮس= ]اوﻟﻴ ﺲ[ ﺑ ﺮای ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫اﻳﻨﮑﻪ ﺑﻪ دام ِ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻧﺸﻮد ﺥﻮد را ﺑﻪ دﮐﻞ ِ ﮐﺸﺘﯽ ﺑﺴﺖ، و ﮔﻮﺵﻬﺎی ِ هﻤﺮاهﺎن ِ ﺥﻮد را ﻓﺮو ﺑﺴ ﺖ، و ﺑ ﺪﻳﻦ ﮔﻮﻧ ﻪ ﺑ ﻪ ﺳ ﻼﻣﺖ از ﺁﻧﻬ ﺎ رﺳ ﺖ.) داﻳ ﺮة اﻟﻤﻌ ﺎرف‬ ‫ﻣﺼﺎﺣﺐ(‬
  • 4. ‫دوﺳﺘﯽ)‪(Fellowship‬‬ ‫ﻣﺎ ﭘﻨﺞ دوﺳﺘﻴﻢ. روزی ﻳﮑﯽ ﭘﺲ از دﻳﮕﺮی از ﺥﺎﻧﻪای ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻳﻢ. اوﻟﯽ ﺁﻣﺪ و ﮐﻨ ﺎر در ﻗ ﺮار ﮔﺮﻓ ﺖ، ﺑﻌ ﺪ دو ﻣﯽ ﺁ ﻣﺪ، ﻳ ﺎ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ُ‬ ‫ٔ‬ ‫ﺑﻬﺘﺮ ﺑﮕﻮﻳﻢ: ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺟﻴﻮﻩ ازﻣﻴﺎن ِ در ﺳ ﺮﻳﺪ، و ﮐﻨ ﺎر او ﻟﯽ ﻗ ﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﺑﻌ ﺪ ﺳ ﻮﻣﯽ ﺁ ﻣﺪ، ﺑﻌ ﺪ ﭼ ﻬﺎرﻣﯽ، ﺑﻌ ﺪ‬ ‫ِ‬ ‫ﭘﻨﺠﻤﯽ. ﺳﺮاﻧﺠﺎم هﺮ ﭘﻨﺞ ﺗﺎﺋﯽﻣﺎن در ﻳﮏ ردﻳﻒ اﻳﺴﺘﺎدﻳﻢ. رهﮕﺬران ﻣﺘﻮﺟﻬﻤ ﺎن ﻣ ﯽﺵ ﺪﻧﺪ، ﺑ ﻪ اﻧﮕﺸﺖ ﻧﺸ ﺎﻧﻤﺎن ﻣ ﯽدادﻧ ﺪ و‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ: " ﺁن ﭘﻨﺞ ﺗﺎ هﻤﻴﻦ اﻵن از ﺥﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻧﺪ." از ﺁن ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻣﺎ ﺑﺎ هﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدﻩاﻳﻢ؛ زﻧﺪﮔﯽ ِ ﺁراﻣﯽ ﻣﯽﺑ ﻮد ا ﮔﺮ‬ ‫ْ‬ ‫ﺵﺸﻤﯽ ﻳﮏ رﻳﺰ ﻧﻤﯽ ﮐﻮﺵﻴﺪ ﺥﻮدش را ﻗﺎﺗﯽ ﮐﻨﺪ. هﻴﭻ ﺁزاری ﺑﻬﻤ ﺎن ﻧ ﻤﯽرﺳ ﺎﻧﺪ، اﻣ ﺎ از دﺳ ﺘﺶ ﻟﺠﻤ ﺎن ﻣﯽﮔ ﻴﺮد وهﻤﻴ ﻦ ﺑ ﻪ‬ ‫ﻗﺪر ﮐﺎﻓﯽ ﺁزاراﻧﺪﻩ اﺳﺖ؛ ﭼﺮا ﻧﺎﺥﻮاﺳﺘﻪ ﻣﺰاﺣﻢ ﻣﯽﺵﻮد؟ ﻧﻤﯽﺵﻨﺎﺳﻴﻤﺶ و ﻧﻤﯽﺥﻮاهﻴﻢ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﭙﻴﻮﻧﺪد. اﻟﺒﺘﻪ زﻣ ﺎﻧﯽ ﺑ ﻮد ﮐ ﻪ ﻣ ﺎ‬ ‫ِ‬ ‫ﭘﻨﺞﺗﺎ ﻧﻴﺰ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﻧﻤﯽﺵﻨﺎﺥﺘﻴﻢ؛ و ﻣﯽﺵﻮد ﮔﻔﺖ ﮐﻪ هﻨﻮز ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﻧﻤﯽﺵﻨﺎﺳﻴﻢ، وﻟ ﯽ ﭼ ﻴﺰی ﮐ ﻪ ﻣﻤﮑ ﻦ اﺳ ﺖ و ﭼ ﻴﺰی‬ ‫ﮐﻪ ﻣﻴﺎن ِ ﭘﻨﺞﺗﺎﺋﯽﻣﺎن ﺗﺎﺑﺶ ﻣﯽﺁورﻳﻢ، ﺑﺎ ﺑﻮدن ِ اﻳﻦ ﺵﺸﻤﯽ ﻧﺎﻣﻤﮑﻦ و ﺗﺎب ﻧﻴﺎوردﻧﯽ اﺳﺖ. ﺑ ﺎری، ﻣ ﺎ ﭘﻨﺞﺗ ﺎﺋﯽ ﻧﻤ ﯽﺥﻮاهﻴ ﻢ‬ ‫ﺵﺸﺶﺗﺎ ﺑﺎﺵﻴﻢ. و اﺹﻼ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﺎﺋﯽ دارد ﮐﻪ هﻤﻮارﻩ ﺑﺎ هﻢ ﺑﺎﺵﻴﻢ؟ ﺑﺮای ِ ﻣﺎ ﭘﻨﺞ ﺗﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﯽﻣﻌﻨﺎ اﺳﺖ، وﻟﯽ دﻳﮕﺮ اﻳﻨﺠﺎﺋﻴﻢ و ﺑ ﺎ‬ ‫ً‬ ‫هﻢ ﺥﻮاهﻴﻢ ﻣﺎﻧ ﺪ؛ وﻟﻴﮑ ﻦ، ﺁﻣﻴﺰﮔ ﺎری ﻧﻮ را هﺮﮔ ﺰ ﻧﻤ ﯽﺥ ﻮاهﻴﻢ، درﺳ ﺖ ﺑ ﻪ ﺳ ﺒﺐ ﺗﺠﺮﺑ ﻪ زﻧ ﺪﮔﯽ ِﻣﺸ ﺘﺮﮐﻤﺎن. وﻟ ﯽ ﭼﮕﻮﻧ ﻪ‬ ‫ٔ‬ ‫ِ‬ ‫ﻣﯽﺵﻮد اﻳﻦ را ﺣﺎﻟﯽ ِ ﺵﺸﻤﯽ ﮐﺮد؟‬ ‫ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ در ﺣﮑﻢ ِ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ او را در ﺟﻤﻌﻤﺎن راﻩ ﺑﺪهﻴﻢ، ﭘﺲ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﯽدهﻴﻢ ﺗﻮﺿ ﻴﺢ ﻧ ﺪهﻴﻢ و راه ﺶ‬ ‫ً‬ ‫ِ‬ ‫ﻧﺪهﻴﻢ. هﺮﭼﻪ ﻣﯽﺥﻮاهﺪ ﻟﺐ ورﭼﻴﻨﺪ، ﺑﺎ ﺁرﻧﺞ ﭘﺴﺶ ﻣﯽزﻧﻴﻢ. اﻣﺎ هﺮ ﭼﻘﺪر ﭘﺴﺶ ﻣﯽزﻧﻴﻢ، ﺑﺎز ﺑﺮ ﻣﯽﮔﺮدد.‬ ‫ٔ داﺳﺘﺎﻧﻬﺎی ﮐﺎﻓﮑﺎ"‬ ‫ﭘﻨﺞ داﺳﺘﺎن ﻓﻮق ﻣﻨﺘﺨﺒﯽ اﺳﺖ از ﮐﺘﺎب "ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ‬ ‫ﺗﺮﺟﻤﻪ: اﻣﻴﺮ ﺟﻼل اﻟﺪﻳﻦ اﻋﻠﻢ‬ ‫ٔ‬ ‫اﻧﺘﺸﺎرات ﻧﻴﻠﻮﻓﺮ‬ ‫ﺝﻠﻮ ﻗﺎﻧﻮن)‪( Before The Law‬‬ ‫ﺟﻠﻮی ﻗﺎﻧﻮن ﭘﺎﺳﺒﺎﻧﯽ دم در ﻗﺪ ﺑﺮاﻓﺮاﺵﺘﻪ ﺑﻮد. ﻳﮏ ﻣﺮد دهﺎﺗﯽ ﺁﻣﺪ و ﺥﻮاﺳﺖ ﮐﻪ وارد ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺸﻮد. وﻟﯽ ﭘﺎﺳﺒﺎن ﮔﻔﺖ اﺟﺎﻟﺘﺎ‬ ‫ً‬ ‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮕﺬارد داﺥﻞ ﺵﻮد. ﺁن ﻣﺮد ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻓﺮو رﻓﺖ و ﭘﺮﺳﻴﺪ ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ داﺥﻞ ﺵﻮد. ﭘﺎﺳﺒﺎن ﮔﻔﺖ:‬ ‫))ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﻣﺎ ﻧﻪ ﺣﺎﻻ.((‬ ‫ﭘﺎﺳﺒﺎن از ﺟﻠﻮی در ﮐﻪ هﻤﻴﺸ ﻪ ﭼﻬ ﺎر ﺗ ﺎق ﺑ ﺎز ﺑ ﻮد رد ﺵ ﺪ، و ﺁن ﻣ ﺮد ﺥ ﻢ ﺵ ﺪ ﺗ ﺎ درون ﺁﻧﺠ ﺎ را ﺑﺒﻴﻨ ﺪ. ﭘﺎﺳﺒﺎن ﻣﻠﺘﻔ ﺖ ﺵ ﺪ،‬ ‫ﺥﻨﺪﻳﺪ و ﮔﻔﺖ:‬ ‫))اﮔﺮ ﺑﺎ وﺟﻮد دﻓﺎع ﻣﻦ اﻳﻨﺠﺎ ﺁﻧﻘﺪر ﺗﻮ را ﺟﻠﺐ ﮐﺮدﻩ، ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺑﮕﺬری. اﻣﺎ ﺑﻪ ﺥﺎﻃﺮ داﺵﺘﻪ ﺑﺎش ﮐﻪ ﻣ ﻦ ﺗﻮاﻧ ﺎ هﺴ ﺘﻢ. و‬ ‫ﻣﻦ ﺁﺥﺮﻳﻦ ﭘﺎﺳﺒﺎن ﻧﻴﺴﺘﻢ. ﺟﻠﻮی هﺮ اﺗﺎﻗﯽ ﭘﺎﺳﺒﺎن ﺗﻮاﻧﺎﺗﺮ از ﻣﻦ وﺟﻮد دارﻧﺪ، ﺣﺘﯽ ﻣ ﻦ ﻣﯽﺗ ﻮاﻧﻢ ﻃﺎﻗ ﺖ دﻳﺪار ﭘﺎﺳﺒﺎن ﺳﻮم‬ ‫ﺑﻌﺪ از ﺥﻮد را ﺑﻴﺎورم.((‬ ‫ﻣﺮد دهﺎﺗﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﭼﻨﻴﻦ اﺵ ﮑﺎﻻﺗﯽ ﻧﺒﻮد؛ ﺁﻳ ﺎ ﻗ ﺎﻧﻮن ﻧﺒﺎﻳ ﺪ ﺑ ﺮای ه ﻤﻪ و ﺑ ﻪ ﻃﻮر هﻤﻴﺸ ﻪ در دﺳ ﺘﺮس ﺑﺎﺵ ﺪ. اﻣ ﺎ ﺣ ﺎﻻ ﮐ ﻪ از‬ ‫ٔ‬ ‫ﻧﺰدﻳﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮد و ﭘﺎﺳﺒﺎن را در ﻟﺒﺎدﻩ ﭘﺸﻤﯽ ﺑ ﺎ د ﻣﺎغ ﻧ ﮏ ﺗ ﻴﺰ و رﻳﺶ ﺗﺎﺗ ﺎری دراز و ﻻﻏ ﺮ و ﺳﻴﺎﻩ دﻳﺪ، ﺗ ﺮﺟﻴﺢ داد ﮐﻪ‬ ‫ٔ‬ ‫اﻧﺘﻈﺎر ﺑﮑﺸﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ او اﺟ ﺎزﻩ دﺥ ﻮل ﺑﺪهﻨ ﺪ. ﭘﺎﺳﺒﺎن ﺑ ﻪ او ﻳ ﮏ ﻋﺴ ﻠﯽ داد و او را ﮐﻤ ﯽ دورﺗ ﺮ از در ﻧﺸ ﺎﻧﻴﺪ. ﺁن ﻣ ﺮد ﺁﻧﺠ ﺎ‬ ‫روزهﺎ و ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻧﺸﺴﺖ. اﻗ ﺪاﻣﺎت زﻳ ﺎدی ﺑ ﺮای اﻳﻨﮑ ﻪ او را داﺥ ﻞ ﺑﭙﺬﻳﺮﻧ ﺪ ﻧﻤﻮد و ﭘﺎﺳ ﺒﺎن را ﺑ ﺎ اﻟﺘﻤ ﺎس و درﺥﻮاﺳ ﺖهﺎﻳ ﺶ‬
  • 5. ‫ﺥﺴﺘﻪ ﮐﺮد. ﮔﺎهﯽ ﭘﺎﺳﺒﺎن از ﺁن ﻣﺮد ﭘﺮﺳﺶهﺎی ﻣﺨﺘﺼﺮی ﻣﯽﻧﻤﻮد. راﺟﻊ ﺑﻪ ﻣﺮز و ﺑﻮم او و ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﻄﺎﻟﺐ دﻳﮕﺮ از‬ ‫ٔ‬ ‫او ﺳﻮاﻻﺗﯽ ﮐﺮد وﻟﯽ اﻳﻦ ﺳﻮاﻻت از روی ﺑﯽاﻋﺘﻨﺎﻳﯽ و ﺑﻪ ﻃﺮز ﭘﺮﺳﺶهﺎی اﻋﻴﺎن درﺟﻪ اول از زﻳﺮ دﺳﺘﺎن ﺥﻮدﺵ ﺎن ﺑﻮد‬ ‫ٔ‬ ‫ٔ‬ ‫و ﺑﺎﻻﺥﺮﻩ ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ هﻨﻮز ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮕﺬارد ﮐﻪ او رد ﺑﺸﻮد. ﺁن ﻣﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﻟﻮازم ﻣﺴﺎﻓﺮت ﺁراﺳﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﻪ هﻤ ﻪ‬ ‫وﺳﺎﻳﻞ ﺑﻪ هﺮ ﻗﻴﻤﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻮد ﻣﺘﺸﺒﺚ ﺵﺪ ﺑﺮای ﺁﻧﮑﻪ ﭘﺎﺳﺒﺎن را از راﻩ ﺑ ﻪ در ﺑ ﺒﺮد. درﺳ ﺖ اﺳ ﺖ ﮐ ﻪ هﻤﻪ را ﻗﺒ ﻮل ﮐ ﺮد وﻟ ﯽ‬ ‫ﻣﯽاﻓﺰود:‬ ‫))ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﯽﭘﺬﻳﺮم ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺵﯽ ﭼﻴﺰی را ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﮑﺮدﻩای.((‬ ‫ﺳﺎلهﺎی ﻣﺘﻮاﻟﯽ ﺁن ﻣﺮد ﺑﻪ ﭘﺎﺳﺒﺎن ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽﮐﺮد. ﭘﺎﺳﺒﺎنه ﺎی دﻳﮕ ﺮ را ﻓﺮاﻣ ﻮش ﮐ ﺮد. ﭘﺎﺳﺒﺎن اوﻟﯽ در ﻧﻈ ﺮ او ﻳﮕﺎﻧ ﻪ ﻣﺎﻧ ﻊ‬ ‫ﻣﯽﺁﻣﺪ. ﺳﺎلهﺎی اول ﺑ ﻪ ﺹ ﺪای ﺑﻠﻨﺪ و ﺑ ﯽﭘ ﺮوا ﺑ ﻪ ﻃ ﺎﻟﻊ ﺵ ﻮم ﺥ ﻮد ﻧﻔ ﺮﻳﻦ ﻓﺮﺳ ﺘﺎد. ﺑﻌ ﺪ ﮐ ﻪ ﭘﻴﺮﺗﺮ ﺵ ﺪ اﮐﺘ ﻔﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ زﻳ ﺮ‬ ‫دﻧﺪانهﺎﻳﺶ ﻏﺮوﻟﻨﺪ ﮐﻨﺪ. ﺑﺎﻻﺥﺮﻩ در ﺣﺎﻟﺖ ﺑﭽﮕﯽ اﻓﺘﺎد و ﭼﻮن ﺳﺎلهﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺎﺳﺒﺎن را ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﯽﮐ ﺮد ﺗﺎ ﮐ ﮏه ﺎی ﻟﺒ ﺎس‬ ‫ﭘﺸﻤﯽ او را هﻢ ﻣﯽﺵﻨﺎﺥﺖ، از ﮐﮏهﺎ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ ﮐﻤﮑﺶ ﺑﮑﻨﻨﺪ و ﮐﺞ ﺥﻠﻘﯽ ﭘﺎﺳﺒﺎن را ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺑﺪهﻨﺪ، ﺑ ﺎﻻﺥﺮﻩ ﭼﺸ ﻤﺶ‬ ‫ﺿﻌﻴﻒ ﺵﺪ ﺑﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ ﮐﻪ اﻃﺮاف او ﺗﺎرﻳﮏ ﺵﺪﻩ اﺳﺖ و ﻳﺎ ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺶ او را ﻓﺮﻳﺐ ﻣﯽدهﻨ ﺪ. وﻟ ﯽ‬ ‫ٔ‬ ‫ﺣﺎﻻ در ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺵﻌﻠﻪ ﺑﺎﺵﮑﻮهﯽ را ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﯽداد ﮐﻪ هﻤﻴﺸﻪ از در ﻗﺎﻧﻮن زﺑﺎﻧﻪ ﻣﯽﮐﺸﻴﺪ. اﮐﻨﻮن از ﻋﻤ ﺮ او ﭼ ﻴﺰی ﺑﺎﻗﯽ‬ ‫ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد. ﻗﺒﻞ از ﻣﺮگ ﺗﻤﺎم ﺁزﻣﺎﻳﺶهﺎی اﻳﻦ هﻤﻪ ﺳﺎلهﺎ ﮐ ﻪ در ﺳ ﺮش ﺟﻤ ﻊ ﺵ ﺪﻩ ﺑ ﻮد ﺑﻪ ﻳ ﮏ ﭘﺮﺳ ﺶ ﻣﻨﺘﻬ ﯽ ﻣ ﯽﺵ ﺪ ﮐ ﻪ‬ ‫ﺗﺎﮐﻨﻮن از ﭘﺎﺳﺒﺎن ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد. ﺑﻪ او اﺵﺎرﻩ ﮐﺮد زﻳﺮا ﺑﺎ ﺗﻦ ﺥﺸﮑﻴﺪﻩاش دﻳﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ از ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺵﻮد. ﭘﺎﺳﺒﺎن در ِ ﻗﺎﻧﻮن‬ ‫ِ‬ ‫ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺥﻴﻠﯽ ﺥﻢ ﺵﺪ ﭼﻮن اﺥﺘﻼف ﻗﺪ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﻪ زﻳﺎن ﻣﺮد دهﺎﺗﯽ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد. واو از ﭘﺎﺳﺒﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪ:‬ ‫ً‬ ‫))اﮔ ﺮ ه ﺮ ﮐﺴ ﯽ ﺥﻮاه ﺎن ﻗ ﺎﻧﻮن اﺳ ﺖ، ﭼﻄ ﻮر در ﻃ ﯽ اﻳ ﻦ هﻤ ﻪ ﺳ ﺎله ﺎ ﮐ ﺲ دﻳﮕ ﺮی ﺑ ﻪ ﺟ ﺰ ﻣ ﻦ ﺗﻘﺎﺿ ﺎی ورود ﻧﮑ ﺮدﻩ‬ ‫اﺳﺖ؟((‬ ‫ٔ‬ ‫ٔ‬ ‫ﭘﺎﺳﺒﺎن در ﮐﻪ ﺣﺲ ﮐﺮد اﻳﻦ ﻣﺮد در ُﺮف ﻣﺮگ اﺳﺖ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﭘﺮدﻩ ﺹﻤﺎخ ﺑﯽﺣﺲ او را ﺑﻬﺘﺮ ﻣﺘ ﺎﺙ ﺮ ﮐﻨﺪ در ﮔﻮش او‬ ‫ﺵ‬ ‫ِ‬ ‫ﻧﻌﺮﻩ ﮐﺸﻴﺪ:‬ ‫))از اﻳﻨﺠﺎ هﻴﭻ ﮐ ﺲ ﺑ ﻪ ﺟ ﺰ ﺗ ﻮ ﻧ ﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ داﺥ ﻞ ﺵ ﻮد، ﭼﻮن اﻳ ﻦ در ِ ورود را ﺑ ﺮای ﺗﻮ درﺳﺖ ﮐ ﺮدﻩ ﺑﻮدﻧ ﺪ. ﺣ ﺎﻻ ﻣ ﻦ‬ ‫ﻣﯽروم و در را ﻣﯽﺑﻨﺪم.((‬ ‫ﺗﺮﺟﻤﻪ: ﺹﺎدق هﺪاﻳﺖ‬ ‫ٔ‬ ‫از ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ "دﻳﻮار"‬ ‫ٔ‬ ‫ﻧﺸﺮ روزﮔﺎر‬ ‫ﻗﺼﻪی ﮐﻮﭼﮏ)‪(A Little Fable‬‬ ‫ﻣﻮش ﮔﻔﺖ:‬ ‫- اﻓﺴﻮس! دﻧﻴﺎ روز ﺑﻪ روز ﺗﻨﮓﺗﺮ ﻣﯽﺵﻮد. ﺳﺎﺑﻖ ﺟﻬﺎن ﭼﻨﺎن دﻧﮕﺎل ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺮﺳﻢ ﮔﺮ ﻓﺖ. دوﻳ ﺪم و دوﻳ ﺪم ﺗ ﺎ دﺳ ﺖ‬ ‫ﺁﺥﺮ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ دﻳﺪم از هﺮ ﻧﻘﻄﻪی اﻓﻖ دﻳﻮارهﺎﻳﯽ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﻣﯽﮐﺸﺪ ﺁﺳﻮدﻩ ﺥﺎﻃﺮ ﺵﺪم. اﻣﺎ اﻳﻦ دﻳﻮاره ﺎی ﺑﻠﻨﺪ‬ ‫ﺑﺎ ﭼﻨﺎن ﺳﺮﻋﺘﯽ ﺑﻪ هﻢ ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﯽﺵﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ از هﻢ اﮐﻨﻮن ﺥ ﻮدم را در ﺁﺥ ﺮ ﺥ ﻂ ﻣﯽﺑﻴﻨ ﻢ و ﺗﻠ ﻪﻳ ﯽ ﮐ ﻪ ﺑﺎﻳ ﺪ در ﺁن‬ ‫ِ‬ ‫اﻓﺘﻢ ﭘﻴﺶ ِ ﭼﺸﻤﻢ اﺳﺖ.‬ ‫- ﭼﺎرﻩات در اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﺘﺖ را ﻋﻮض ﮐﻨﯽ.‬ ‫- ﮔﺮﺑﻪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ او را ﻣﯽدرﻳﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ.‬
  • 6. ‫ﻧﺎ ﺧﺪا)‪(The Helmsman‬‬ ‫ﻓﺮﻳﺎد زدم:- ﺑﺎﻻﺥﺮﻩ ﻣﻦ ﻧﺎﺥﺪا هﺴﺘﻢ ﻳﺎ ﻧﻪ؟‬ ‫ﻣﺮد ﻧﮑﺮﻩی ﻋﺒﻮس در ﺟﻮاب ﻣﻦ ﮔﻔﺖ:))ﺗﻮ؟((و ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺮف دﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﭼﺸﻢهﺎﻳﺶ ﮐﺸ ﻴﺪ اﻧﮕ ﺎر ﺑ ﺎ اﻳﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻣ ﯽﺥﻮاﺳ ﺖ‬ ‫ِ‬ ‫ٔ‬ ‫روﻳﺎﻳﯽ را از ﺥﻮد ﺑﺮاﻧﺪ.‬ ‫در ﻇﻠﻤ ﺎت ﺵ ﺐ ﮐﺸ ﺘﯽ را زﻳ ﺮ ِ ﻧ ﻮر ِ ﺿ ﻌﻴﻒ ِ ﻓﺎﻧﻮﺳ ﯽ ﮐ ﻪ ﺑ ﺎﻻی ﺳ ﺮم ﺑ ﻮد ه ﺪاﻳﺖ ﮐ ﺮدﻩ ﺑ ﻮدم. ﺁن وﻗ ﺖ اﻳ ﻦ ﻣ ﺮد ﮐ ﻪ‬ ‫ِ‬ ‫ﻣﯽﺥﻮاﺳﺖ ﻣﺮا ﮐﻨﺎر ﺑﺰﻧﺪ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﺵﺪﻩ ﺑﻮد. ﭼﻮن ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﮐﺮدم ﭘﺎﻳﺶ را ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪی ﻣﻦ ﮔﺬاﺵﺖ و ﺑﺎ اﻧﺪک ﻓﺸﺎری ﺑ ﻪ زﻣﻴﻨﻢ‬ ‫اﻧﺪاﺥﺖ. ﻣﻦ هﻤﺎن ﻃﻮر ﺑﻪ ﭘﺮﻩهﺎی ﺳﮑﺎن ﭼﺴﺒﻴﺪﻩ ﺑﻮدم و ﺑﺎ ﺳﻘﻮط ﺥﻮد ﺑﺎﻋﺚ ﺵﺪم ﻳﮏ دور ﮐﺎﻣ ﻞ ﺑﭽﺮﺥ ﺪ. ﻣ ﺮد هﻤﭽﻨﺎن‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﻣﯽراﻧﺪ ﺳﮑﺎن را ﺑﻪ ﺟﺎی ﺥﻮد ﺑﮕﺮداﻧﺪ.‬ ‫هﻮش و ﺣﻮاﺳﻢ را ﺟﻤﻊ ﮐﺮدم ﺑﻪ ﻃﺮف ﺑﻠﻨﺪﮔﻮی ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﯽ ِ اﺗﺎق ﺟﺎﺵﻮهﺎ دوﻳﺪم و ﻓﺮﻳﺎد زدم:‬ ‫- زود! دوﺳﺘﺎن، ﺟﺎﺵﻮهﺎ، زود ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ! ﻧﺎﺵﻨﺎﺳﯽ ﺳﮑﺎن را از ﭼﻨﮓ ﻣﻦ درﺁوردﻩ اﺳﺖ!‬ ‫ﺁنهﺎ ﺑﻪ ﮐﺎهﻠﯽ از ﻧﺮدﺑﺎن زﻳﺮ ِ ﻋﺮﺵﻪ ﺑﺎﻻ ﺁﻣﺪﻧﺪ. هﻴﺎﮐﻞ ُﺮ ﻗﺪرﺗﯽ ﮐﻪ از ﺥﺴﺘﻪﮔﯽ ﺗﻠﻮ ﺗﻠﻮ ﻣﯽﺥﻮردﻧﺪ.‬ ‫ﭘ‬ ‫ِ‬ ‫ﻓﺮﻳﺎد زدم: - ﺑﺎﻻﺥﺮﻩ ﻣﻦ ﻧﺎﺥﺪا هﺴﺘﻢ ﻳﺎ ﻧﻪ؟‬ ‫ﺁنهﺎ ﺳﺮﺵﺎن را ﺗﮑﺎن دادﻧﺪ اﻣﺎ ﭼﺸﻢهﺎﺵﺎن ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﮐﻪ داﻳﺮﻩوار ِﺮدش ﺣﻠﻘﻪ زدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ دوﺥﺘﻪ ﺑ ﻮد و هﻨ ﮕﺎﻣﯽ ﮐ ﻪ ﺑ ﺎ‬ ‫ﮔ‬ ‫ﺥﺸﻮﻧﺖ ﺑﻪ ﺁنهﺎ ﺗﻮﭘﻴﺪ ﮐﻪ))ﻣﺰاﺣﻢ ﻧﺸﻮﻳﺪ!(( ﺹﻒﺵﺎن را ﺑﻪ هﻢ زدﻧﺪ ﺑﺎ ﺳﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ اﺵﺎرﻩﻳﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و از ﭘﻠﻪﮐﺎن ﭘﺎﻳﻴﻦ رﻓﺘﻨﺪ.‬ ‫اﻳﻦهﺎ ﭼﻪ ﻣﺮدﻣﯽ هﺴﺘﻨﺪ؟ ﺗﻌﻘﻠﯽ هﻢ در ﮐﺎرﺵﺎن هﺴﺖ ﻳﺎ هﻤﻴﻦ ﻃﻮر از ﺳﺮ ﺑﯽﺵﻌﻮری دﻧﺒﺎل هﺮ ﮐﻪ ﺵﺪ راﻩ ﻣﯽاﻓﺘﻨﺪ؟‬ ‫ِ‬ ‫ﻻﺷﺨﻮر)‪(The Vulture‬‬ ‫ﻣﻴﺎن ﭘﺎهﺎﻳﻢ ﻻﺵﺨﻮری ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻧﻮﮐﻢ ﻣﯽزد. هﻨﻮز هﻴﭻﭼ ﯽ ﻧﺸ ﺪﻩ ﮐ ﻔﺶ و ﺟ ﻮراﺑﻢ را ﺗ ﮑﻪ ﺗﮑ ﻪ ﮐ ﺮدﻩ ﺑ ﻮد و ﺣ ﺎﻻ‬ ‫داﺵﺖ ﺗﻮ ﮔﻮﺵﺖ و ﻋﻀﻼﺗﻢ ﮐﻨﺪوﮐﺎو ﻣﯽﮐﺮد. ﭘﺲ از هﺮ ﭼﻨﺪ ﺿﺮﺑﻪای ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻨﻘﺎرش ﻣﯽ ﮐﻮﺑﻴﺪ ﺑ ﻪ دﻟﻮاﭘﺴ ﯽ دورم ﭼﺮﺥ ﯽ‬ ‫ﻣﯽزد و از ﻧﻮ دﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﯽﺵﺪ.‬ ‫ﺁﻗﺎﻳﯽ ﮐﻪ داﺵﺖ رد ﻣﯽﺵﺪ اﻳﺴﺘﺎد ﻟﺤﻈﻪای ﻧﮕﺎهﻢ ﮐﺮد ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﭼﻪﻃﻮر ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ اﻳﻦ ﺣﻴﻮان را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻢ.‬ ‫ﺑﻪش ﮔﻔﺘﻢ: - ﻣﻦ ﺑﯽ دﻓﺎﻋﻢ. ﺁﻣﺪﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻨﺎ ﮐﺮدﻩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻮک زدن. اﻟﺒﺘﻪ ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﺑﺮاﻧﻤﺶ ﺣﺘﺎ ﺥﻮاﺳﺘﻢ ﺥﻔ ﻪاش ﮐﻨ ﻢ ﻣﻨﺘﻬ ﺎ‬ ‫ﻣﺸﮑﻞ ﻣﯽﺵﻮد از ﭘﺲ ِ ﻳﮏ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺎﻧﻮری ﺑﺮﺁﻣﺪ. ﺥﻮدﺗﺎن ﮐﻪ ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﺪ ﭼﻪ هﻴﻮﻻﻳﯽ اﺳﺖ. اول ﻣﯽﺥﻮاﺳﺖ ﺑ ﭙﺮد ﺑ ﻪ ﺹ ﻮرﺗﻢ‬ ‫ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﺣﺎﻻ ﭼﺎرﻩﻳﯽ ﻧﻴﺴﺖ دﺳﺖ ﮐﻢ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﭘﺎهﺎﻳﻢ را ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﻨﻢ. ﮐﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ دﻳﮕﺮ ﭘ ﺎک زﺥ ﻢ و زﻳ ﻞ و رﻳ ﺶ‬ ‫رﻳﺶ ﺵﺪﻩ.‬ ‫ﺁن ﺁﻗﺎ ﮔﻔﺖ: - ﭼﺮا ﻣﯽ ﮔﺬارﻳﺪ اﻳﻦ ﺟﻮر ﻋﺬابﺗﺎن ﺑﺪهﺪ؟ ﻳﮏ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺣﺮاﻣﺶ ﮐﻨﻴﺪ ﻗﺎﻟﺶ را ﺑﮑﻨﻴﺪ.‬ ‫ﮔﻔﺘﻢ: - راﺳﺘﯽ؟ ﺥﻮدﺗﺎن ﻟﻄﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺮﺗﻴﺒﺶ را ﺑﺪهﻴﺪ؟‬ ‫ﺁﻗﺎهﻪ ﮔﻔﺖ: ﺑﺎ ﮐﻤﺎل ﻣﻴﻞ. ﮔﻴﺮم ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮوم ﺥﺎﻧﻪ ﺗﻔﻨﮕﻢ را ﺑﻴﺎورم. ﻳﮏ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﻃﻮل ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﻣﻦ دﻧ ﺪان‬ ‫رو ﺟﮕﺮ ﺑﮕﺬارﻳﺪ؟‬
  • 7. ‫ﮔﻔﺘﻢ: - از ﮐﺠﺎ ﺑﺪاﻧﻢ!‬ ‫ﺁن وﻗﺖ ﺑﻌﺪ از ﻟﺤﻈﻪ ﻳﯽ ﮐﻪ از ﺵﺪت درد ﺑﻪ ﺥﻮدم ﭘﻴﭽﻴﺪم ﮔﻔﺘﻢ: - ﺑﯽ زﺣﻤﺖ ﺵﻤﺎ ﻟﻄﻒ ﺥﻮدﺗﺎن را ﺑﮑﻨﻴﺪ.‬ ‫ِ‬ ‫ﮔﻔﺖ: - ﺑﺎﺵﺪ، ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻓﺮزﺗﺮ ﺑﺠﻨﺒﻢ.‬ ‫ﻻﺵﺨﻮر ﮐﻪ ﺿﻤﻦ ِ ﮔﻔﺖ و ﮔﻮی ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﻣﻦ و ﺁﻗﺎهﻪ را ﻣﯽﭘﺎﻳﻴﺪ ﺑﺎ ﺥﻴﺎل راﺣﺖ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ﺵﻨﻴﺪ و ﺑﺮای ﻣﻦ ﻣﺜﻞ روز‬ ‫روﺵﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﺮفهﺎﻳﻢ را ﻓﻬﻤﻴﺪﻩ و ﺳﺮ ﺗﺎ ﺗ ﻪ ﻗﻀ ﻴﻪ را ﺥﻮاﻧﺪﻩ. ﺑ ﺎ ﻳ ﮏ ﺣﺮﮐ ﺖ ﺑ ﺎل ﺑﻠﻨ ﺪ ﺵ ﺪ، ﺑﺮای اﻳﻦﮐ ﻪ ﺥ ﻴﺰ ِ ﮐﺎﻓ ﯽ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﺑﺮدارد ﻋﻴﻦ ﻧﻴﺰﻩاﻧﺪازهﺎ ﺳﺮ و ﺳﻴﻨﻪاش را ﻋﻘﺐ داد و ﻳﮏ ﺿﺮب ﻣﻨﻘﺎرش را ﺑﻪ دهﻦ ﻣﻦ ﻓﺮو ﺑﺮد. ﺗﺎ ُﻢ ﻓﻴﻬﺎ ﺥﺎﻟﺪوﻧﻢ.‬ ‫ه‬ ‫ﻣﻦ هﻤﺎن ﺟﻮر ﮐﻪ از هﻢ ﺵﮑﺎﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺵﺪم ﺣﺲ ﮐﺮدم – ﺁن هﻤﻪ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺳﺒﮏﺑﺎری – ﮐﻪ ﻟ ّﻪهﺎی ﺥﻮن ﻣ ﻦ ﺑﯽرﺣﻤﺎﻧ ﻪ دارد‬ ‫ِ‬ ‫ُﺠ‬ ‫ﻻﺵﺨﻮر را در ﻋﻤﻖ ﺥﻮد ﻏﺮق ﻣﯽﮐﻨﺪ.‬ ‫ﺧﺎر ﭘﻴﭻ ِ ﺳﻮزان‬ ‫ﻳﮑﻬﻮ دﻳﺪم وﺳﻂ ﺥﺎر ﺑﻮﺗ ﻪی در هﻢ ﭘﻴﭽﻴ ﺪﻩﻳ ﯽ ﺑ ﻪ ﺗﻠ ﻪ اﻓﺘ ﺎدﻩام. ﻧﮕﻬﺒ ﺎن ﺑ ﺎغ را ﺑ ﺎﻧﻌﺮﻩﻳ ﯽ ﺹ ﺪا زدم. ﺑ ﻪ دو ﺁﻣ ﺪ اﻣ ﺎ ﺑ ﺎ هﻴ ﭻ‬ ‫ﺗﻤﻬﻴﺪی ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺥﻮدش را ﺑ ﻪ ﻣ ﻦ ﺑﺮﺳ ﺎﻧﺪ. داد زد: - ﭼ ﻪ ﺟ ﻮری ﺗﻮاﻧﺴ ﺘﻪاﻳ ﺪ ﺥﻮدﺗ ﺎن را ﺑﭽﭙﺎﻧﻴ ﺪ ﺁن ﺗ ﻮ؟ از هﻤ ﺎن راﻩ هﻢ‬ ‫ﺑﺮﮔﺮدﻳﺪ دﻳﮕﺮ!‬ ‫ﮔﻔﺘﻢ: - ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ. راﻩ ﻧﺪارد. ﻣﻦ داﺵﺘﻢ ﻏﺮق ِ ﺥﻴﺎﻻت ﺥﻮدم ﺁهﺴﺘﻪ ﻗﺪم ﻣﯽ زدم ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬ ﺎن دﻳ ﺪم اﻳ ﻦ ﺗ ﻮَم. درﺳ ﺖ ﻣﺜ ﻞ‬ ‫ا‬ ‫اﻳﻦﮐﻪ ُﺘﻪ ﻳﮑﻬﻮ دور و ﺑﺮم ﺳﺒﺰ ﺵﺪﻩ ﺑﺎﺵﺪ... دﻳﮕﺮ از اﻳﻦ ﺗﻮ ﺑﻴﺮون ﺑﻴﺎ ﻧﻴﺴﺘﻢ: ﮐﺎرم ﺳﺎﺥﺘﻪ اﺳﺖ.‬ ‫ﺑ‬ ‫ﻧﮕﻬﺒﺎن ﮔﻔﺖ: - ﻋﺠﺒﺎ! ﻣﯽروﻳﺪ ﺗﻮ ﺥﻴﺎﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ، ﻣﯽﭼﭙﻴﺪ ﻻی ِ اﻳﻦ ﺥﺎر ﭘﻴﭻ ِ وﺣﺸﺘﻨﺎک، و ﺗ ﺎزﻩ ﻳﮏ ﭼ ﻴﺰی را‬ ‫هﻢ ﻃﻠﺐﮐﺎرﻳﺪ... در هﺮ ﺹﻮرت ﺗﻮ ﻳﮏ ﺟﻨﮕﻞ ﺑﮑﺮ ﮔﻴﺮ ﻧﮑﺮدﻩ اﻳﺪ ﮐ ﻪ: اﻳ ﻦ ﺟ ﺎ ﻳ ﮏ ﮔﺮدش ﮔ ﺎﻩ ﻋﻤﻮﻣ ﯽ اﺳ ﺖ. ه ﺮ ﺟﻮر‬ ‫ﺑﺎﺵﺪ درﺗﺎن ﻣﯽﺁرﻧﺪ.‬ ‫- ﮔﺮدﺵﮕﺎﻩ ﻋﻤﻮﻣﯽ! اﻣﺎ ﻳﮏ هﻤﭽﻴﻦ ُﺘﻪی ﺗﻴﻎﭘﻴﭻ ِ هﻮﻟﻨﺎﮐﯽ ﺟﺎش ﺗ ﻮ هﻴ ﭻ ﮔﺮدﺵ ﮕﺎ ﻩ ﻋﻤﻮ ﻣﯽﻳ ﯽ ﻧﻴﺴ ﺖ... ﺗ ﺎزﻩ وﻗﺘ ﯽ‬ ‫ِ‬ ‫ﺑ‬ ‫ً‬ ‫ﺗﻨﺎﺑﻨﺪﻩﻳﯽ ﻗﺎدر ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺰدﻳ ﮏ ﺑﺸ ﻮد ﭼ ﻪ ﺟ ﻮری ﻣﻤ ﮑﻦ اﺳ ﺖ ﻣﺮا از ﺗﻮش در ﺁورد؟... ﺿ ﻤﻨﺎ اﮔ ﺮ هﻢ ﻗ ﺮار‬ ‫اﺳﺖ ﮐﻮﺵﺸﯽ ﺑﺸﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻮری ِ ﻓﻮری دﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺎر ﺵﺪ: هﻮا ﺗﺎرﻳﮏ ﺵﺪﻩ و ﻣﻦ ﻣﺤﺎل اﺳﺖ ﺵﺐ ﺗﻮ هﻤﭽﻴ ﻦ وﺿ ﻌﯽ‬ ‫ﺥﻮاﺑﻢ ﺑﺒﺮد. ﺳﺮ ﺗﺎ ﭘﺎم ﺥﺮاﺵﻴﺪﻩ ﺵﺪﻩ ﻋﻴﻨﮑﻢ هﻢ از ﭼﺸﻤﻢ اﻓﺘﺎدﻩ و ﺑﺪون ﺁن هﻢ ﭘﻴﺪا ﮐﺮدﻧﺶ ازﺁن ﺣﺮفهﺎﺳﺖ. ﻣﻦ ﺑﯽ‬ ‫ﻋﻴﻨﮏ ﮐﻮر ﮐﻮرم.‬ ‫ِ‬ ‫ﻧﮕﻬﺒﺎن ﮔﻔﺖ: - هﻤﻪی اﻳﻦ ﺣﺮفهﺎ درﺳﺖ اﻣﺎ ﺵﻤﺎ ﻧﺎﭼﺎر ﺑﺎﻳﺪ دﻧﺪان رو ﺟﮕﺮ ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﻳﮏ ﺥﺮدﻩ ﻃﺎﻗﺖ ﺑﻴﺎورﻳ ﺪ. ﻳﮑ ﯽ اﻳ ﻦ‬ ‫ﮐﻪ اول ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﮐﺎرﮔﺮ ﮔﻴﺮ ﺑﻴﺎورم ﮐﻪ واﺳﻪ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺵﻤﺎ راهﯽ واﮐﻨﻨﺪ، ﺗﺎزﻩ ﭘﻴﺶ از ﺁن هﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ِ ﻣﺠﻮز‬ ‫ِ‬ ‫ﮐﺎر از ﻣﻘﺎم ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺑﺎﺵﻢ. ﭘﺲ ﻳﮏ ذرﻩ ﺣﻮﺹﻠﻪ و ﻳﮏ ﺟﻮ هﻤﺖ ﻟﻄﻔﺎ!‬ ‫ً‬ ‫ﭼﻬﺎر داﺳﺘﺎن ﻓﻮق از دﻓﺘﺮ ﺳﻮم ﺁﺙﺎر ﺵﺎﻣﻠﻮ)ﺗﺮ ﺟﻤﻪی ﻗﺼﻪ و داﺳﺘﺎن هﺎی ﮐﻮﺗﺎﻩ( اﻧﺘﺨﺎب ﺵﺪﻩ اﺳﺖ.‬ ‫ﻣﻮﺳﺴﻪ اﻧﺘﺸﺎرات ﻧﮕﺎﻩ‬
  • 8. ‫ﺗﺎﻳﭗ، ﺹﻔﺤﻪ ﺁراﻳﯽ، ﭘﯽ دی اف و وﻳﺮاﻳﺶ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺘﻦ ﮐﺘﺎب:‬ ‫‪polepenhan@yahoo.com‬‬ ‫‪www.polepenhan.tk‬‬ ‫‪polepenhan.persianblog.com‬‬ ‫ﻣﻨﺎﺑﻊ:‬ ‫ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ داﺳﺘﺎﻧﻬﺎی ﮐﺎﻓﮑﺎ ﺗﺮﺟﻤﻪ : اﻣﻴﺮ ﺟﻼل اﻟﺪﻳﻦ اﻋﻠﻢ‬ ‫ٔ‬ ‫ٔ‬ ‫دﻳﻮار ﺗﺮﺟﻤﻪ: ﺹﺎدق هﺪاﻳﺖ‬ ‫ٔ‬ ‫دﻓﺘﺮ ﺳﻮم ﺁﺙﺎر ﺵﺎﻣﻠﻮ)ﺗﺮ ﺟﻤﻪی ﻗﺼﻪ و داﺳﺘﺎن هﺎی ﮐﻮﺗﺎﻩ(‬