2. Jade & Jessie Jessica wandelde in het donker over de straat. Gelukkig duurde dat niet lang, haar zus woonde in dezelfde straat; aan de overkant en nog een huis verder. Bij haar aankomst aan de voordeur belde Jessica aan één stuk aan…

3. “Zusje!” riep er iemand binnen. Jessica kon paar keer raden wie dat zou zijn: Jade. Jade opende de deur en ontving Jessica met open armen, “we gaan ons goed amuseren, hè zus!”

4. “Daar heb je gelijk in.” knikte Jessica die vervolgens in het rond keek, “ben je alleen thuis? Is Jessie bij een vriendin of zo?” Jade schudde haar hoofd. “Nee.” zuchtte Jade jammerend, “ze zit op haar kamer te mokken omdat ze ruzie heeft met een vriendin. Maar kom, we gaan!”

5. Zo gezegd, zo gedaan. Jade leidde haar zus naar haar nieuwe auto toe, een Audi. Jessica keek haar zus vreemd aan: had ze geen koud in zo’n strenge koude winter? Het had geen enkele zin om ermee te bemoeien. Ze kende haar zus goed: haar wil was altijd wet. “Wat voor ruzie heeft Jessie?” vroeg Jessica plotseling. Ze wist niets anders maar dit was om de stilte te doden.

6. “Geen gewone ruzie. Spijtig genoeg.” zei Jade, “Jessie en haar vriendin hebben gevoelens voor één jongen. Ik weet dat liefde hartstikke hard kan zijn.” Jessica slikte in haar keel: ze dacht weer aan de tijd dat Jade nog samen met Nathan was en voelde ook iets speciaals voor die man. Maar oké, die tijd was voor altijd voorbij!

7. Jade en Jessica stonden op punt te vertrekken naar de stad, terwijl iemand via het raam naar buiten keek. Die iemand was Jessie, die heel zachtjes grijnsde. “Zo, ik heb het rijk voor mij alleen.” fluisterde ze tegen zichzelf.

8. Jessie zou Jessie niet zijn als ze één van haar vrienden bij haar thuis zou uitnodigen, als de kat van huis was. Drie keer raden wie ze zou uitnodigen: haar vriendje Jason. Ze kochten in de nachtwinkel een fles wijn en Jessie pakte een paar kaarsen uit de kast voor een romantische sfeer.

9. Jessie dacht rechtstreeks aan Aphrodite, als ze diep in Jason zijn ogen keek. Ze wist dat haar vriendin ook dezelfde gevoelens heeft voor hem. Maar toch, Jessie had hem en vond dat Aphrodite daar moest bij neerleggen. Daarover wou ze niet praten, zeker niet met Jason.

10. “Het is zeer gezellig.” brak Jason de stilte door. Jessie schrok uit haar gedachten en werd rood. Ze wist al dat iemand iets zei, “vind je dat ook?” “Euhja, heel gezellig.” stotterde Jessie. Toen was het alweer stil, tot er een romantisch slow muziekje op de radio afspeelde. “EuhJessie, mag ik de dans van jou?” vroeg Jason plotseling en stond recht.

11. “Natuurlijk.” Jessie ging er heel zeker op in Jason ‘zijn voorstel’. Even later danste het koppel door de kamer heen. Ze keken vooral elkaar in de ogen en glimlachten naar elkaar. Het leek alsof ze jaren samen waren.

12. “Ik hou van je.” fluisterde Jessie bijna onhoorbaar. Even later besefte ze hoe dom het was om dat te zeggen. Of dat vond ze zelf toch. Dat stoorde Jason niet, integendeel. “Ik hou ook van je.” was zijn antwoord.

13. Al speelde het liedje amper één minuut, in dansen hadden ze geen trek meer. Jason gaf Jessie één klein zoentje en naarmate hij nog meer zoentjes gaf, werden ze langer en zwoeler.

14. Toen kwam er een zoen die oneindig lang duurde, dat Jason zijn vriendin naar achter leunde, net als in de film. Jessie had schrik dat ze ging vallen en nam de jongen zeer stevig vast. Ze sloot haar ogen en genoot van de kus.

15. Toen gingen ze nog een stuk verder, een hele grote stuk. Jason droeg het meisje naar haar slaapkamer en legde haar op haar bed. Jessie vroeg zich af wat hij wou doen, tot hij zijn t-shirt uittrok. “Ik weet niet of dat…” ging Jessie een beetje in opstand. “Oh sorry.” klonk Jason een beetje ontgoocheld, “ik had jou dit eerst moeten vragen.” Jessie hield haar schouders op. “Ach, maakt toch niet uit. Ik vertrouw je.”

16. Ook haar kleren werd door de hele kamer gegooiden even later hun ondergoed. Op het moment lagen ze naakt op elkaar. “Weet je echt zeker?” vroeg Jason. Jessie besefte dat ze hiervoor te jong was maar goed, waarom ook niet? Ze hield van hem, ze vertrouwde hem. “Ja, heel zeker.” was dit haar antwoord.

17. Ondertussen in de stad bereikten de zusjes uiteindelijk hun bestemming: café-restaurant Justice. Allebei snoven ze hun sfeer op. Veel tijd daarvoor was er niet, de gastvrouw ontving de zusjes meteen. “Graag een plekje aan de bar.” vroeg Jade.

18. “Als je me wil volgen.” zei de gastvrouw en leidde de zusjes Jade en Jessica naar de bar. Jessica keek verrast rond: alles was hetzelfde gebleven in vergelijking van haar studententijd, of bijna alles. Ook Jade had zo’n indruk.

19. Uiteindelijk zaten ze aan de bar en kregen een menukaart aangeboden. “Wow, je kunt hier ook eten bestellen.” keek Jade verrast naar de menukaart, “vroeger in onze tijd was dat niet.” Jessica kon niets anders doen dan haar zus gelijk geven.

20. Veel tijd om te praten over de menukaart was er niet. De serveerster kwam meteen bij hun langs om de bestellingen op te nemen. “Goedenavond, dames. Wat zal het zijn voor jullie?” klonk de serveerster vriendelijk. “Euh… één gemengde salade en één gefrituurde kip, alsjeblieft.” besloten de twee dames.

21. Nadat de serveerster alles had opgenomen en terug naar de keuken liep, hadden ze weer tijd om te praten. Het hoofdonderwerp was: dit café-restaurant. “Het is wel rustig hè?” vond Jade. Jessica hield haar schouders op. “Het is nog half acht, Jade. Vroeger rond tien, elf uur was er veel volk.”

22. “Vroeger, ja.” knikte Jade, “maar of dit nu ook zal zijn…” “Tja, ik denk het toch. Ik weet het niet, ik ben hier in geen twintig jaar meer geweest.” zei Jessica. Als Jade in het rond keek, was het maar heel saai. Ze had nog geen knappe man op het oog, die haar aansprak. Waarvoor ze eigenlijk kwam, was om mannen te leren kennen, met wie ze misschien een toekomst zou hebben.

23. De service in dit café-restaurant was vooral heel snel; binnen tien minuten hadden de dames al hun bestelling gekregen en daar waren ze heel tevreden mee.

24. “Ze hadden heel eerder eten moeten serveren.” vond Jessica, “weet je hoe lekker dat de salade is?” Jade lachte en kon niet anders dan haar zus gelijk geven. “En die kip dan, hmmm. En die saus, hmmm.” De zusjes lachten allebei in het lachen uit.

25. Na iets gegeten te hebben en ook na paar biertjes voor Jade, vertrokken de zussen weer huiswaarts. Ook al was Jade dronken en was ze niet bij de positieven, toch kroop ze achter het stuur, tot grote ergernis van Jessica.

26. “Ik vind het toch maar een stom idee.” herhaalde Jessica telkens weer, in een fluistertoon. Jade lette niet op Jessica haar gedrag en ook niet op de snelheid. “Euh, zu… zusje, je kunt niet rijden. Je bent zwanger.” sprak Jade met een dubbele tong. Verontwaardigd keek Jessica haar zus aan. “En jij wel zeker? Je hebt godverdomme een paar biertjes op!” Zoveel zin had ze om zich kwaad te maken, alhoewel dat slecht voor de zwangerschap was.

27. Het duurde niet lang of een politieauto achtervolgde Jade’s auto. Helaas maakte ze een teken dat Jade moest stoppen met rijden. Jade remde, klungelig dat ze bijna tegen een andere auto botste. Even later stopte de politieauto ook; de portier van de politieauto ging open en daar stapte een agente uit.

28. De agente tikte op het raam. Jade wist even niet hoe ze het raam open kreeg, puur omdat ze dronken was. Het geduld van de agente raakte op en dus opende ze het portier, omdat ze het niet anders kon. “Zo, mevrouw de bestuurster heeft een paar biertjes op?” richtte ze haar kwade ogen naar Jade, vervolgens naar Jessica, “en jij ook?” “Nee, ik ben zwanger en ik drink niet.” stotterde Jessica angstig. Ze had het kunnen weten dat dit zou gebeuren…