Southeast Asia's 600 million people are facing a raft of new health challenges as the disaster-prone region undergoes some of the world's fastest social change. With the improvement of the educational level, the aging population and the increasing awareness of human rights, in a newly developing democratic environment, the demand for better health care is increasing. Despite growing demand the cost of modern medical technology available in the world market is higher than the regions population can afford . Many traditional health practices persist alongside the use of new medical technologies and new pharmaceuticals. In this assessment we try to analyze the health conditions in the region and country to describe the prevailing health conditions.

1. ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
«ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ»
Θέμα : Περιγραφή των υγειονομικών συνθηκών στην
ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας
Εισηγητές : Θεόδωρος Δημόπουλος
Ανδρέας Νταϊλιάνης
Επιβλέπων
Καθηγητής : Παπαηλίας Θεόδωρος
ΑΘΗΝΑ, ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2013
1

2. 2

3. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1. ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ………………………σελ.5
1.1 Γεωγραφική θέση………………………………...σελ.5
1.2 Αστικοποίηση…………………………………….σελ.6
1.3 Γήρανση του πληθυσμού………………………...σελ.7
1.4 Θνησιμότητα…………………………….………..σελ.8
1.5 Υγεία και πλούτος………………………………...σελ.9
1.6 Τα συστήματα υγείας στη νοτιοανατολική Ασία…σελ.10
2.ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ
ΑΣΙΑΣ………………………………………………..σελ.14
2.1 Υγειονομικές συνθήκες στο Βιετνάμ……………..σελ.14
2.2 Υγειονομικές συνθήκες στην Ινδονησία………….σελ.15
2.3 Υγειονομικές συνθήκες στη Καμπότζη……………σελ.18
2.4 Υγειονομικές συνθήκες στο Λάος…………………σελ.20
2.5 Υγειονομικές συνθήκες στη Μαλαισία…………….σελ.22
2.6 Υγειονομικές συνθήκες στο Μπρουνέι…………….σελ.24
2.7 Υγειονομικές συνθήκες στη Μιανμάρ……………...σελ.25
2.8 Υγειονομικές συνθήκες στη Σιγκαπούρη…………...σελ.26
2.9 Υγειονομικές συνθήκες στη Ταϊλάνδη………………σελ.28
2.10 Υγειονομικές συνθήκες στις Φιλιππίνες……………σελ.30
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ / REFERENCES……………………..σελ.33
3

4. Περίληψη
Τα 600.000.000 άνθρωποι που ζουν στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας
αντιμετωπίζουν μια σειρά από νέες προκλήσεις για την υγεία, σε ένα περιβάλλον
επιρρεπές σε φυσικές καταστροφές συνδυασμένο με ταχύτατες κοινωνικές αλλαγές.
Με την βελτίωση του εκπαιδευτικού επιπέδου, τη γήρανση του πληθυσμού, και την
αυξανόμενη συνειδητοποίηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, σε ένα προσφάτως
αναπτυσσόμενο δημοκρατικό περιβάλλον, η ζήτηση για καλύτερη φροντίδα υγείας
ολοένα και αυξάνεται. Παρά την αυξανόμενη ζήτηση, η σύγχρονη ιατρική τεχνολογία
που είναι διαθέσιμη στην παγκόσμια αγορά, έχει υψηλότερο κόστος από αυτό που
μπορεί να αντέξει οικονομικά το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της περιοχής.
Πολλές παραδοσιακές πρακτικές για την υγεία εξακολουθούν να υφίστανται
παράλληλα με τη χρήση των νέων ιατρικών τεχνολογιών και των νέων
φαρμακευτικών προϊόντων. Στην παρούσα εργασία θα προσπαθήσουμε να
αναλύσουμε τις υγειονομικές συνθήκες στην ευρύτερη περιοχή και να περιγράψουμε
ανά χώρα τις επικρατούσες συνθήκες υγείας.
Abstract
Southeast Asia's 600 million people are facing a raft of new health challenges as the
disaster-prone region undergoes some of the world's fastest social change.
With the improvement of the educational level, the aging population and the
increasing awareness of human rights, in a newly developing democratic
environment, the demand for better health care is increasing. Despite growing demand
the cost of modern medical technology available in the world market is higher than
the regions population can afford . Many traditional health practices persist alongside
the use of new medical technologies and new pharmaceuticals. In this assessment
we try to analyze the health conditions in the region and country to describe the
prevailing health conditions.
Λέξεις κλειδιά: Ασία, Νοτιανατολική Ασία, Υγειονομικές συνθήκες στη
Νοτιανατολική Ασία, Συνθήκες υγείας στη Νοτιανατολική Ασία
4

5. 1. ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Η Νοτιοανατολική Ασία είναι μια περιοχή με τεράστια κοινωνική, οικονομική, και
πολιτική πολυμορφία, στοιχεία διαμορφωμένα από την ιστορία και την γεωγραφική
θέση, ως ένα σημαντικό σταυροδρόμι του εμπορίου μέσα από το οποίο επιτυγχάνεται
η κυκλοφορία των αγαθών και των υπηρεσιών. Αυτοί οι παράγοντες δεν συνέβαλαν
μόνο στην ανομοιογενή κατάσταση της υγείας των διαφορετικών πληθυσμών της
περιοχής, αλλά και στην διαφορετική φύση των συστημάτων υγείας της, τα οποία
βρίσκονται σε διάφορα στάδια εξέλιξης.
Η ταχεία αλλά άνιση κοινωνικό - οικονομική ανάπτυξη, σε συνδυασμό με
διαφορετικά ποσοστά των δημογραφικών και επιδημιολογικών μεταβάσεων,
επιδείνωσαν την υγεία και αύξησαν τις ανισότητες και δημιούργησαν μεγάλες
προκλήσεις στον τομέα της δημόσιας υγείας για τα εθνικά συστήματα υγείας, όπως
συγκεκριμένα τον έλεγχο των αναδυόμενων μολυσματικών ασθενειών και την
αύξηση των μη μεταδοτικών νόσων στους υπέργηρους πληθυσμούς. Ενώ οι νέες
μορφές της υγειονομικής περίθαλψης εξελίσσονται ανά περιοχή, όπως σε όλα τα
ομοσπονδοποιημένα δημόσια συστήματα υγειονομικής περίθαλψης (που ανήκουν
στην κυβέρνηση, ωστόσο λειτουργούν σύμφωνα με την εταιρικό πλαίσιο αρχών ή και
με συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα) και τους μηχανισμούς χρηματοδότησης για την
επίτευξη καθολικής κάλυψης, υπάρχουν βασικά μαθήματα για την μεταρρύθμιση και
αποκέντρωση της υγείας. Νέες προκλήσεις έχουν προκύψει με την αύξηση του
εμπορίου στον τομέα των υπηρεσιών υγείας, της μετανάστευσης του εργατικού
δυναμικού της υγείας, καθώς και στον ιατρικό τουρισμό. Σε αντιδιαστολή με αυτό
που συμβαίνει μεταξύ των αναδυόμενων γιγάντων της οικονομίας, της Κίνας και της
Ινδίας, οι χώρες της περιοχής προσπαθούν να δημιουργήσουν μια κοινή περιφερειακή
ταυτότητα, παρά την ποικιλομορφία τους, να αναζητήσουν αμοιβαία αποδεκτές και
αποτελεσματικές λύσεις σε σημαντικές περιφερειακές προκλήσεις για την υγεία.
1.1 Γεωγραφικά στοιχεία
Η Νοτιοανατολική Ασία αποτελείται από τις δέκα ανεξάρτητες χώρες
που βρίσκονται κατά μήκος του ηπειρωτικού τόξου και του υπεράκτιου αρχιπελάγους
της Ασίας.
5

6. Το Μπρουνέι, η Σιγκαπούρη, η Μαλαισία, η Ταϊλάνδη, οι Φιλιππίνες, η Ινδονησία, το
Βιετνάμ, το Λάος, την Καμπότζη, και η Μιανμάρ (Βιρμανία) - συλλογικά γνωστή ως
η Ένωση Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN). Η περιοχή αποτελείται από
περισσότερους από μισό δισεκατομμύριο ανθρώπους, οι οποίοι έχουν εξαπλωθεί
πάνω πολύ διαφορετικές χώρες, είτε σε οικονομικές υπερδυνάμεις όπως η
Σιγκαπούρη, είτε προς τις φτωχότερες οικονομίες, όπως το Λάος, την Καμπότζη και
την Μιανμάρ. (Population Reference Bureau. World population data sheet, 2009)
Σε σύγκριση με την Ινδία και Κίνα, η Νοτιοανατολική Ασία είναι λιγότερο ορατή
στην παγκόσμια πολιτική και στην οικονομική ζωή. Το ίδιο ισχύει και για την
παγκόσμια υγεία.( Acuin CS, Khor GL, Liabsuetrakul T, et., 2011)
1.2 Αστικοποίηση
Η Νοτιοανατολική Ασία περιέχει περίπου 600 εκατομμύρια ανθρώπους, ή 9% του
παγκόσμιου πληθυσμού, με την Ινδονησία να έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό και το
Μπρουνέι τον μικρότερο. Περίπου το ήμισυ (43%) του πληθυσμού της περιοχής ζουν
σε αστικές περιοχές, το οποίο και είναι λιγότερο από τον παγκόσμιο μέσο όρο, αλλά
υπάρχει μεγάλη διακύμανση ανάμεσα σε χώρες, από 15% στην Καμπότζη έως 100%
στη Σιγκαπούρη. Μέση πυκνότητα του πληθυσμού της περιοχής είναι 133 άτομα ανά
τετραγωνικό χιλιόμετρο. Η πυκνότητα του πληθυσμού κυμαίνεται από την χαμηλή
αναλογία των 27 ατόμων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο στο Λάος, σε μία υψηλή
αναλογία 7022 ατόμων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο στη Σιγκαπούρη. (UN Population
Division. World population prospects:, 2008 ).
Η πυκνότητα του πληθυσμού σε δύο μόνο μεγαλουπόλεις νοτιοανατολικά της Ασίας,
την Τζακάρτα και τη Μανίλα, είναι πολύ υψηλότερη από την προαναφερθείσα των
προηγούμενων χωρών, η οποία περιλαμβάνει περισσότερα από 10000 άτομα ανά
τετραγωνικό χιλιόμετρο. Παρά το γεγονός ότι τα μεγέθη του πληθυσμού τους είναι
παρόμοια (περίπου 14 εκατ. κατοίκους), η μεγαλύτερη εξάπλωση της Μανίλα και της
Τζακάρτα τις κάνει λιγότερο πυκνοκατοικημένες (15η και 17η στον κόσμο) από το
Mουμπάι και το Δελχί (κατετάγη 1ο και 13ο, αντίστοιχα). Η επόμενη μεγαλύτερη
πόλη στη νοτιοανατολική Ασία είναι η Μπανγκόκ που κατατάσσεται 39η. Παρά το
6

7. γεγονός ότι η τάση αστικοποίησης αναμένεται να συνεχίσει να αυξάνεται στην
περιοχή, οι αστικοί πληθυσμοί φαίνεται να είναι λιγότερο στερημένοι από ότι άλλοι
αλλού, με περίπου το ένα τέταρτο να ζει ήδη σε ακραίες συνθήκες διαβίωσης. (Leete
R. Human development and urbanisation., 2008)
1.3 Γήρανση του πληθυσμού
Η δομή της ηλικίας του πληθυσμού των χωρών της περιοχής ποικίλλει ευρέως, ως
αποτέλεσμα των διαφορών στην γονιμότητα, την θνησιμότητα και των γενικότερων
μεταναστευτικών τάσεων. Οι τάσεις αυτές με τη σειρά τους που επηρεάζονται από τις
οικονομικές, κοινωνικές, πολιτισμικές και πολιτικές εξελίξεις. Η Σιγκαπούρη και η
Ταϊλάνδη είναι μεταξύ των περιοχών που παρουσιάζουν την ταχύτερη γήρανση του
πληθυσμού στον κόσμο, με το ποσοστό των ηλικιωμένων κατοίκων να αναμένεται να
διπλασιαστεί από 7% έως 14% σε 19 και 22 έτη αντίστοιχα και είναι μικρότερη από
ό, τι τα 26 χρόνια που προβλέπονται για την Ιαπωνία. (Zoubanov A., 2001).
Αυτό συμβαίνει επίσης και λόγω της ταχύτερης μείωσης της γονιμότητας σε αυτές τις
δύο χώρες. Με την αυξανόμενη μακροζωία, ο ρυθμός αύξησης των αριθμών των
υπέργηρων ηλικιών - οι οποίες κυμαίνονται από τα 80 έτη και άνω - στη
νοτιοανατολική Ασία αναμένεται να είναι μεγαλύτερος από εκείνο της ανατολικής
Ασίας κατά την περίοδο 2025-50. (Mujahid G., 2010).
Αυτή η αύξηση θα έχει σημαντικές συνέπειες για τη διαχείριση της επιβάρυνσης από
την όποια νόσο και συνέπειες στην παροχή υγειονομικής περίθαλψης για ηλικιωμένα
άτομα. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που συμβάλλει στην γήρανση του
πληθυσμού, είναι η μείωση της θνησιμότητας. Η επιβίωση των παιδιών έχει
βελτιωθεί σημαντικά σε όλες τις χώρες, αλλά ιδιαίτερα στην Ινδονησία, το Βιετνάμ,
την Ταϊλάνδη, την Μαλαισία, το Μπρουνέι και την Σιγκαπούρη, όπου ο κίνδυνος του
θανάτου του παιδιού είναι τώρα συνήθως λιγότερος από περίπου 0,5%, σε σύγκριση
με το μνημειώδες 15 % με 20% του 1970. (Rajaratnam JK, Marcus JR, Flaxman A,
et., 2010)
Μετρημένη από τον κίνδυνο θανάτου μεταξύ των ηλικιών 15 και
7

8. 60 χρόνια, η περιφερειακή ποικιλομορφία στα επίπεδα της θνησιμότητας των
ενηλίκων είναι ακόμα μεγαλύτερη από ό, τι εκείνη για την παιδική θνησιμότητα.
Τυπικά, ο κίνδυνος θανάτου σε αυτές τις ηλικίες για τους άνδρες είναι 20% με 30%,
με το υψηλότερο ποσοστό να εμφανίζεται (32%), στην Καμπότζη. Ακολουθεί το
Λάος και η Μιανμάρ (26% με 27%). Σημαντικά χαμηλότερο είναι το ποσοστό στην
Σιγκαπούρη, όπου το επίπεδο είναι παρόμοιο με εκείνο της Αυστραλίας και της
Ιαπωνίας (7% με 8%). Αυτή η περιφερειακή πολυμορφία του κινδύνου θανάτου των
ενηλίκων είναι παρόμοια και για τις γυναίκες, αλλά με ποσοστά εμφανώς μικρότερα
από εκείνα των ανδρών (20% - 30%) και είναι
υψηλότερο στην Καμπότζη (32%), το Λάος, τη Μιανμάρ (26% - 27%) και σημαντικά
χαμηλότερη σε Σιγκαπούρη, όπου το επίπεδο είναι
παρόμοιο με εκείνο της Αυστραλίας και της Ιαπωνίας (7-8%). Αυτή η τοπική
πολυμορφία του κινδύνου θανάτου των ενηλίκων είναι παρόμοια και για τις γυναίκες,
αλλά με ποσοστά τυπικώς μικρότερα κατά 20% με 30% από εκείνα για τους άνδρες
(Rajaratnam JK, Marcus JR, LevinRector A, et., 2010)
1.4 Θνησιμότητα
Η αύξηση της μακροζωίας είναι ένα αποτέλεσμα της μείωσης της επιβάρυνσης από
ασθένειες που είναι μεταδοτικές από την μητέρα, και κατά την διάρκεια της κύησης
ασθένειες λαμβάνοντας υπόψη ότι οι χώρες με ηλικιωμένους πληθυσμούς έχουν
υψηλότερη επιβάρυνση των μη μεταδοτικών ασθενειών. Ενδιαφέροντα ποσοστά
θνησιμότητας από αυτές τις δύο ομάδες των ασθενειών, καθώς και από
τραυματισμούς, συσχετίζονται μεταξύ τους. Οι χώρες με υψηλά ποσοστά
θνησιμότητας από μεταδοτικές ασθένειες, έχουν επίσης υψηλά ποσοστά
θνησιμότητας από χρόνιες παθήσεις. Οι θάνατοι από μεταδοτικές ασθένειες
εξακολουθούν να είναι κατέχουν πρωτεύουσα θέση στην Καμπότζη, την Μιανμάρ
και το Λάος. Οι τραυματισμοί είναι μια σημαντική αιτία θανάτου σε όλες τις χώρες,
αλλά λιγότερο στη Σιγκαπούρη και το Μπρουνέι. Μερικές χώρες της περιοχής έχουν
ολοκληρωμένο σύστημα αρχειοθέτησης που αφορά την πλήρη καταγραφή των αιτιών
θανάτου, για την ενημέρωση της πολιτικής για την υγεία και το σχεδιασμό της, με την
Σιγκαπούρη να είναι η μόνη από εκείνους που το εφαρμόζουν και που παρέχει
αξιόπιστη αιτία θανάτου, πιστοποίησης και κωδικοποίησης. Αν και δεν είναι
αντιπροσωπευτική εικόνα των παρουσών συνθηκών υγείας σε πολλές από τις
8

9. γειτονικές χώρες, κατανοώντας κανείς του πώς έχουν μετασχηματιστεί οι κύριες
αιτίες θανάτου στη Σιγκαπούρη κατά τη διάρκεια των τελευταίων 40 ετών, μπορεί να
παρασχεθούν σημαντικές πληροφορίες σε άλλες χώρες της περιοχής, από τις οποίες
θα μπορούσε να περιμένει κανείς να επιτύχουν κάτι ανάλογο, υπό την προϋπόθεση
ότι θα υπάρχει μία παρόμοια ισχυρή δημόσια δέσμευση για την υγεία, τον έλεγχο των
ασθενειών και την πρόληψη των τραυματισμών.
Στα πρώτα στάδια της μετάβασης, επιτεύχθηκαν εντυπωσιακές μειώσεις σε
μολυσματικές ασθένειες, όπως η φυματίωση, γεγονός που αντισταθμίστηκε από την
αύξηση των μη μεταδοτικών ασθενειών συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών
νοσημάτων, των καρκίνων, καθώς και των τραυματισμών. Παρά το γεγονός ότι οι
θάνατοι που οφείλονται σε τροχαία ατυχήματα σταδιακά μειώθηκαν και οι
καρδιαγγειακές παθήσεις φαίνεται να έχουν φτάσει σε ένα βαθμό, ο καρκίνος του
μαστού συνεχίζει να αυξάνεται. Εκτός από τον καρκίνο του στομάχου και τον
καρκίνο του τραχήλου, η θνησιμότητα εξαιτίας όλων των υπολοίπων μορφών
καρκίνου εξακολουθεί να αυξάνεται. Τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν την επιτυχία
της Σιγκαπούρης, με την μείωση της θνησιμότητας από τις ασθένειες της φτώχειας,
καθώς και τις συνέπειες των ανεπαρκών προγραμμάτων ελέγχου των χρόνιων
παθήσεων, αν και υπάρχουν ενδείξεις μερικής επιτυχίας στον έλεγχο των ασθενειών
που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής των κατοίκων τα τελευταία χρόνια (lifestyle
related) . Όταν άλλες χώρες της περιοχής επιτυγχάνουν τον έλεγχο των μεταδοτικών
ασθενειών, η σημασία της πρόληψης των τραυματισμών και των προγραμμάτων
ελέγχου των χρόνιων παθήσεων θα γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική (Killmarx Ph,
Palanuvei T, Limpakarnjanarat K, Chitarakorn A,
St Louis ME, Mastro TD., 1999)
1.5 Υγεία και πλούτος
Η περιοχή της νοτιοανατολικής Ασίας στο σύνολό της δεν έχει αξιόπιστα διαμήκη
δεδομένα για τις τάσεις των εμφανιζόμενων νόσων. Ωστόσο, τα στοιχεία από
διάφορες μελέτες του επιπολασμού των νόσων, που έχουν γίνει κατά καιρούς,
δείχνουν μια ισχυρή αντίστροφη συσχέτιση με τον εθνικό πλούτο, που μπορεί να
αποδοθεί σε μεγάλο βαθμό στους καθοριστικούς κοινωνικούς παράγοντες της υγείας,
συμπεριλαμβανομένης της παροχής των πιο αποδοτικών συστημάτων υγείας με
μεγαλύτερη κάλυψη πληθυσμού. Πιο συγκεκριμένα και αναφορικά με μία σημαντική
9

10. ασθένεια που ταλάνιζε την ευρύτερη περιοχή, ο ιός HIV εισήχθη την δεκαετία του
1980. Η μετάδοση της κορυφώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 κυρίως στην
Ταϊλάνδη και ακολούθως από την Μιανμάρ και την Καμπότζη. (Killmarx Ph,
Palanuvei T, Limpakarnjanarat K, Chitarakorn A,
St Louis ME, Mastro TD., 1999).
Το HIV ήταν μια σημαντική αιτία θανάτου σε ορισμένες χώρες της περιοχής (π.χ.,
Ταϊλάνδη), (Chropapawon C, Porapakkham Y, Sablon O, Panjajaru R, Jhantharatat B,
1995), αν και η εξάπλωσή του έχει εν μέρει ελέγχεται από την προώθηση της χρήσης
προφυλακτικού. (Killmarx Ph, Palanuvei T, Limpakarnjanarat K, Chitarakorn A,
St Louis ME, Mastro TD , 1999).
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, πιο αποτελεσματικές θεραπείες με αντι-ιικά
φάρμακα προέκυψαν από την εισαγωγή της χορήγησης υποχρεωτικών αδειών
(Lybecker KM, Fowler E. , 2009). Παρά το γεγονός ότι η καθολική πρόσβαση στη
θεραπεία έχει ως στόχο, τη συμμόρφωση του ασθενούς, οι απώλειες στην διατήρηση
των υγειονομικών όρων εξακολουθούν να είναι διαδεδομένες (Thanawuth N,
Chongsuvivatwong V., 2008). Η θνησιμότητα του AIDS στη νοτιοανατολική Ασία
έχει σταθεροποιηθεί από τα μέσα της δεκαετίας του 90, αν και ο επιπολασμός
παραμένει σε υψηλά επίπεδα όπως συμβαίνει στη Μιανμάρ, το Λάος και την
Καμπότζη (Killmarx Ph, Palanuvei T, Limpakarnjanarat K, Chitarakorn A, St Louis
ME, Mastro TD., 1999)
1.6 Τα συστήματα υγείας στη νοτιοανατολική Ασία
H Νοτιοανατολική Ασία έχει πλούσια ιστορία, με την πρόσφατη εκβιομηχάνιση και
την παγκοσμιοποίηση να έχουν δημιουργήσει νέες προκλήσεις για τα συστήματα
υγείας της περιοχής. Η σύγχρονη ιατρική τεχνολογία που είναι διαθέσιμη στην
παγκόσμια αγορά, έχει περισσότερο κόστος από όσο μπορεί από να αντέξει
οικονομικά το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της περιοχής. Πολλές παραδοσιακές
πρακτικές για την υγεία εξακολουθούν να υφίστανται παράλληλα με τη χρήση των
νέων τεχνολογιών ιατρικών και των νέων φαρμακευτικών προϊόντων,
παρουσιάζοντας ορισμένα ρυθμιστικού χαρακτήρα προβλήματα από την άποψη της
ασφάλειας και της ποιότητας. Με την αύξηση του εκπαιδευτικού επιπέδου, την
10

11. γήρανση του πληθυσμού, και την διογκούμενη συνείδηση για τα ανθρώπινα
δικαιώματα, σε ένα προσφάτως αναπτυσσόμενο δημοκρατικό περιβάλλον, η ζήτηση
για καλύτερη φροντίδα ολοένα και αυξάνεται. Τα συστήματα υγείας στην περιοχή
αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα προσαρμογής περισσότερο από ό, τι ποτέ πριν
(Tangcharoensathien V, Hanvoravongchai P, Pitayarangsarit S, Kasemsup V. , 2000).
Οι υπηρεσίες υγείας έχουν μετατραπεί σε μία σημαντική βιομηχανία, με ένα μείγμα
δημόσιων και ιδιωτικών μη κερδοσκοπικών και κερδοσκοπικών παραγόντων, σε
συνδυασμό με την ανάπτυξη του εμπορίου και του ιατρικού τουρισμού. Η παροχή, η
ροή της χρηματοδότησης, καθώς και οι ρυθμιστικές λειτουργίες του δημόσιου τομέα
πρέπει να προσαρμοστούν αναλόγως σύμφωνα με αυτούς τους μετασχηματισμούς. Η
ανάγκη για την αναδιάρθρωση της υγείας, την παροχή φροντίδας και την
χρηματοδότηση των συστημάτων υγείας είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας για την
εξισορρόπηση της ζήτησης με τις νέες ισορροπίες της προσφοράς (Phua KH., 1999,
2002)
Οι χώρες στη νοτιοανατολική Ασία και οι μεταρρυθμίσεις στο σύστημα υγείας τους,
μπορούν επομένως να κατηγοριοποιηθούν σύμφωνα με τα στάδια της ανάπτυξης των
συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης. Μια τυπολογία από τα κοινά προβλήματα, τις
προκλήσεις και τις προτεραιότητες, δημιουργούνται για τον συνδυασμό των
συστημάτων υγείας της Νοτιοανατολικής Ασίας σε διαφορετικά στάδια της
κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης. Οι πιέσεις τοποθετούνται στα εθνικά συστήματα
υγείας από τις πρόσφατες δημογραφικές και επιδημιολογικές μεταβάσεις που έχουν
περιγραφεί και ενισχύονται από τις αυξανόμενες απαιτήσεις για την υψηλή της
ποιότητας της υγειονομικής περίθαλψης και την παροχή της, με τις τελευταίες
ιατρικές τεχνολογικές προσαρτήσεις του όλο και πιο μορφωμένου και ολοένα και πιο
ανεπτυγμένου ως προς το βιοτικό επίπεδο πληθυσμού. Πριν από την οικονομική
κρίση της Ανατολικής Ασίας του 1997-98 και της πρόσφατης παγκόσμιας
οικονομικής ύφεσης, η επεκτεινόμενη μεσαία τάξη στους αστικούς πληθυσμούς των
μεγαλύτερων πόλεων ενίσχυσε την απαίτηση της για μεγαλύτερη παροχή
περίθαλψης υψηλής ποιότητας σε ένα ραγδαία αναπτυσσόμενο ιδιωτικό τομέα.
Ως αποτέλεσμα, οι δυνάμεις της αγοράς έχουν μετατρέψει πολλές πτυχές της
υγειονομικής περίθαλψης σε μία νέα βιομηχανία, σε χώρες όπως η Σιγκαπούρη, η
11